استراتژی Hedging


استراتژی Hedging

1. [1] Z. Yi, Y. Xu, W. Gu, and W. Wu, "A Multi-time-scale Economic Scheduling Strategy for Virtual Power Plant Based on Deferrable Loads Aggregation and Disaggregation," IEEE Trans. Sustain. Energy, 2019. [DOI:10.1109/TSTE.2019.2924936]

2. [2] R.-A. Hooshmand, S. M. Nosratabadi, and E. Gholipour, "Event-based scheduling of industrial technical virtual power plant considering wind and market prices stochastic behaviors-A case study in Iran," J. Clean. Prod., vol. 172, pp. 1748-1764, 2018. [DOI:10.1016/j.jclepro.2017.12.017]

3. [3] Q. Zhao, Y. Shen, and M. Li, "Control and bidding strategy for virtual power plants with renewable generation and inelastic demand in electricity markets," IEEE Trans. Sustain. Energy, vol. 7, no. 2, pp. 562-575, 2016. [DOI:10.1109/TSTE.2015.2504561]

4. [4] J. Hu, Y. Liu, and C. Jiang, "An optimum bidding strategy of CVPP by interval optimization," IEEJ Trans. Electr. Electron. Eng., 2018. [DOI:10.1002/tee.22721]

5. [5] M. Zajc, M. Kolenc, and N. Suljanović, "Virtual power plant communication system architecture," in Smart Power Distribution Systems, Elsevier, 2019, pp. 231-250. [DOI:10.1016/B978-0-12-812154-2.00011-0]

6. [6] M. J. Kasaei, M. Gandomkar, and J. Nikoukar, "Optimal management of renewable energy sources by virtual power plant," Renew. Energy, vol. 114, pp. 1180-1188, 2017. [DOI:10.1016/j.renene.2017.08.010]

7. [7] L. Ju, Q. Tan, Y. Lu, Z. Tan, Y. Zhang, and Q. Tan, "A CVaR-robust-based multi-objective optimization model and three-stage solution algorithm for a virtual power plant considering uncertainties and carbon emission allowances," Int. J. Electr. Power Energy Syst., vol. 107, pp. 628-643, 2019. [DOI:10.1016/j.ijepes.2018.12.012]

8. [8] G. Chen and J. Li, "A fully distributed ADMM-based dispatch approach for virtual power plant problems," Appl. Math. Model., vol. 58, pp. 300-312, 2018. [DOI:10.1016/j.apm.2017.06.010]

9. [9] H. Barati and F. Ashir, "Managing and Minimizing Cost of Energy in Virtual Power Plants in the Presence of Plug-in Hybrid Electric Vehicles Considering Demand Response Program," J. Electr. Eng. Technol., vol. 13, no. 2, pp. 568-579, 2018.

10. [10] S. Hadayeghparast, A. S. Farsangi, and H. Shayanfar, "Day-ahead stochastic multi-objective economic/emission operational scheduling of a large scale virtual power plant," Energy, vol. 172, pp. 630-646, 2019. [DOI:10.1016/j.energy.2019.01.143]

11. [11] A. G. Zamani, A. Zakariazadeh, S. Jadid, and A. Kazemi, "Stochastic operational scheduling of distributed energy resources in a large scale virtual power plant," Int. J. Electr. Power Energy Syst., vol. 82, pp. 608-620, 2016. [DOI:10.1016/j.ijepes.2016.04.024]

12. [12] P. Karimyan, M. Abedi, S. H. Hosseinian, and R. Khatami, "Stochastic approach to represent distributed energy resources in the form of a virtual power plant in energy and reserve markets," IET Gener. Transm. Distrib., vol. 10, no. 8, pp. 1792-1804, 2016. [DOI:10.1049/iet-gtd.2015.0715]

13. [13] E. Mashhour and S. M. Moghaddas-Tafreshi, "Bidding strategy of virtual power plant for participating in energy and spinning reserve markets-Part I: Problem formulation," IEEE Trans. Power Syst., vol. 26, no. 2, pp. 949-956, 2011. [DOI:10.1109/TPWRS.2010.2070884]

14. [14] S. R. Dabbagh and M. K. Sheikh-El-Eslami, "Risk assessment of virtual power plants offering in energy and reserve markets," IEEE Trans. Power Syst., vol. 31, no. 5, pp. 3572-3582, 2016. [DOI:10.1109/TPWRS.2015.2493182]

15. [15] A. Shayegan Rad, A. Badri, A. Zangeneh, and M. Kaltschmitt, "Risk‐based optimal energy management of virtual power plant with uncertainties considering responsive loads," Int. J. Energy Res., 2019. [DOI:10.1002/er.4418]

16. [16] M. Shabanzadeh, M.-K. Sheikh-El-Eslami, and M.-R. Haghifam, "The design of a risk-hedging tool for virtual power plants via robust optimization approach," Appl. Energy, vol. 155, استراتژی Hedging pp. 766-777, 2015. [DOI:10.1016/j.apenergy.2015.06.059]

17. [17] A. Shayegan-Rad, A. Badri, and A. Zangeneh, "Day-ahead scheduling of virtual power plant in joint energy and regulation reserve markets under uncertainties," Energy, vol. 121, pp. 114-125, 2017. [DOI:10.1016/j.energy.2017.01.006]

18. [18] A. Soroudi, Power System Optimization Modeling in GAMS. Springer, 2017. [DOI:10.1007/978-3-319-62350-4]

19. [19] N. Norouzi, R. Tavakkoli-Moghaddam, M. Ghazanfari, M. Alinaghian, and A. Salamatbakhsh, "A new multi-objective competitive open vehicle routing problem solved by particle swarm optimization," Networks Spat. Econ., vol. 12, no. 4, pp. 609-633, 2012. [DOI:10.1007/s11067-011-9169-4]

20. [20] F. A. Mohamed and H. N. Koivo, "System modelling and online optimal management of microgrid using mesh adaptive direct search," Int. J. Electr. Power Energy Syst., vol. 32, no. 5, pp. 398-407, 2010. [DOI:10.1016/j.ijepes.2009.11.003]

21. [21] H. Shayan and T. Amraee, "Network Constrained Unit Commitment Under Cyber Attacks Driven Overloads," IEEE Trans. Smart Grid, 2019. [DOI:10.1109/TSG.2019.2904873]

22. [22] Z. Liang, Q. Alsafasfeh, T. Jin, H. Pourbabak, and W. Su, "Risk-Constrained Optimal Energy Management for Virtual Power Plants Considering Correlated Demand Response," IEEE Trans. Smart Grid, 2017.

23. [23] S. You, C. Træholt, and B. Poulsen, "Developing virtual power plant for optimized distributed energy resources operation and integration," 2010.

24. [24] B. Vatandoust, A. Ahmadian, M. A. Golkar, A. Elkamel, A. Almansoori, and M. Ghaljehei, "Risk-Averse Optimal Bidding of Electric Vehicles and Energy Storage Aggregator in Day-ahead Frequency Regulation Market," IEEE Trans. Power Syst., 2018. [DOI:10.1109/TPWRS.2018.2888942]

25. [25] H. Jahangir et al., "A Novel Electricity Price Forecasting Approach Based on Dimension Reduction Strategy and Rough Artificial Neural Networks," IEEE Trans. Ind. Informatics, p. 1, 2019.

26. [26] M. Sedghi, A. Ahmadian, E. Pashajavid, and M. Aliakbar-Golkar, "Storage scheduling for optimal energy management in active distribution network considering load, wind, and plug-in electric vehicles uncertainties," J. Renew. Sustain. Energy, vol. 7, no. 3, p. 33120, 2015. [DOI:10.1063/1.4922004]

27. [27] H. Jahangir et al., "Charging Demand of Plug-in Electric Vehicles: Forecasting Travel Behavior Based on a Novel Rough Artificial Neural Network Approach," J. Clean. Prod., 2019. [DOI:10.1016/j.jclepro.2019.04.345]

تولید محتوا درباره مدیریت استراتژیک

تولید محتوا با موضوع مدیریت استراتژیک

بازاریابی محتوایی یک فرایند هدفمند و مستمر است که با مطالعه عمیق، برنامه ریزی دقیق و اجرای حرفه ای، به موفقیت می رسد. اگر بدون مطالعه و برنامه ریزی، صرفاً به تولید محتواهای بی هدف بپردازید، نمی توانید انتظار موفقیت داشته باشید. برای «تولید محتوا درباره مدیریت استراتژیک» و بازاریابی محتوایی برای کسب و کارهایی که به «مدیریت استراتژیک» ارتباط دارند، باید موارد زیر را در نظر بگیریم:

  • بازار شناسی: شناسایی و بررسی صنایع و کسب و کارهای مرتبط با مدیریت استراتژیک.
  • محصول شناسی: شناسایی خدمات و محصولات متنوعی که مرتبط با مدیریت استراتژیک در بازار عرضه می شود.
  • رقیب شناسی: شناسایی رقبا و وب سایت های خارجی و داخلی موفق و بررسی ایده ها و عملکردهای آنان.
  • مخاطب شناسی: شناسایی مخاطبان محتواهای مربوط به مدیریت استراتژیک و طراحی پرسونای مخاطبان.
  • موضوع شناسی: شناسایی کلمات کلیدی و موضوعاتی که مردم در ارتباط با مدیریت استراتژیک جستجو می کنند.
  • منبع شناسی: شناسایی منابع محتوایی در زمینه مدیریت استراتژیک برای مطالعه نویسندگان.
  • فرصت شناسی: شناسایی شکاف های محتوایی (Content Gap) و بهره گیری از این فرصت ها.
  • روش شناسی: مطالعه، مشاوره و شناسایی جدیدترین و موثرترین روش های بازاریابی محتوایی.
  • ابزار شناسی: شناسایی ابزارهای کاربردی برای تولید، انتشار و بهینه سازی محتوا.
  • ایده پردازی: یافتن ایده های خلاقانه و هدفمند برای تولید محتوا در زمینه مدیریت استراتژیک.
  • برنامه ریزی و اجرا: اولویت بندی، بودجه بندی و زمان بندی هدفمند برای تولید و انتشار محتوا.
  • ارزیابی عملکرد: بررسی روند اجرای برنامه ها و میزان اثربخشی محتواهای منتشر شده برای رسیدن به اهداف.

رعایت نکات فوق در تولید محتوا و بازاریابی محتوا برای موضوعات مربوط به مدیریت استراتژیک را می توان در 4 مرحله زیر دسته بندی کرد:

مراحل بازاریابی محتوایی برای مدیریت استراتژیک

1 تجزیه و تحلیل بازار محتوای مدیریت استراتژیک

بازار مورد نظر، شامل همه صنایع، کسب و کارها، خدمات، محصولات، رقبا، مخاطبان و مشتریانی است که به نحوی به یکی از حوزه های موضوعی مدیریت استراتژیک مرتبط هستند. پیش از شروع فعالیت های بازاریابی محتوایی، باید رقبا و کسب و کارهایی که در زمینه مدیریت استراتژیک فعالیت می کنند را شناسایی و تجزیه و تحلیل کنید، خدمات و محصولات آن ها را مورد بررسی قرار دهید استراتژی Hedging استراتژی Hedging و ویژگی های شخصیتی و رفتاری مخاطبان و مشتریان را نیز زیر ذره بین بگیرید.

2 بررسی فرصت های محتوایی

بی تردید مخاطبان شما هر روز کلمات کلیدی بسیار زیادی در زمینه مدیریت استراتژیک را در گوگل جستجو می کنند. سایت های داخلی و خارجی زیادی در حال تولید محتوا پیرامون این کلیدواژه ها هستند و مخاطبان شما را جذب خود می کنند. برای موفقیت در بازاریابی محتوایی، باید این کلمات کلیدی، موضوعات مهم، منابعی که در حال تولید محتوا هستند و البته موضوعات مهمی که کسی درباره آن ها محتوا تولید نکرده را بررسی و استخراج کنید.

3 شناسایی روش ها و ابزارهای بازاریابی محتوایی

تکنیک ها و استراتژی های بازاریابی محتوایی هر روز در حال تغییر و تحول است. روش های اثربخش و کارآمدی وجود دارد که شما از آن بی خبر هستید. همیشه در حال مطالعه باشید و این روش ها و ابزارها را برای موفقیت در بازاریابی محتوایی در زمینه مدیریت استراتژیک به کار بگیرید. مطالعه «مجله شهر محتوا» هم می تواند در این زمینه به شما کمک کند.

4 ایده پردازی، برنامه ریزی و تولید محتوا

اگر مراحل قبلی را به خوبی انجام داده باشید، با بررسی رقبا، مخاطبان، منابع محتوایی و البته با تمرین تکنیک های خلاقیت، ایده های خلاقانه زیادی برای تولید محتوا درباره مدیریت استراتژیک خواهید یافت. این ایده ها را سازماندهی کنید، برای تولید محتوا برنامه ریزی کنید و کار خود را شروع کنید. با ما در تماس باشید تا برای مشاوره رایگان تولید محتوا در کنار شما باشیم.

5 ارزیابی عملکرد بازاریابی محتوایی

هر چقدر هم که تمام کارهای خود را با دقت و به درستی انجام داده باشید، حتماً با بازبینی و ارزیابی عمکرد خود می توانید ایده های خوبی برای بهینه سازی محتواها پیدا کنید. همیشه چک کنید که آیا فعالیت ها دقیقاً طبق برنامه پیش می رود یا مشکلاتی وجود دارد؟ مشکلات را شناسایی کنید، برای آن ها راه حل پیدا کنید و ایده های بهتری را جایگزین کنید.

به‌ترین استراتژی‌های معامله‌ی بیت‌کوین در سال ۱۳۹۹ (که هنوز هم کاربردی هستند)

معامله‌ی استراتژی Hedging بیت‌کوین هیچ‌گاه به اندازه‌ی امروز محبوب نبوده؛‌ و در بازار نشانه‌ای از کند شدن این روند مشاهده نمی‌شود. پس اگر به فکر ورود به این حوزه هستید، حالا به‌ترین زمان برای عمل است.

اگرچه ابزارهای مختلفی برای معامله‌ی بیت‌کوین در دسترس‌ست، با این حال شما برای موفقیت نیاز به فهم استراتژی‌های اولیه هستید. ما این راهنما را برای معرفی تازه‌کارها با معمول‌ترین استراتژی‌های معامله تهیه کرده‌ایم؛‌ اما برای معامله‌گران آب‌دیده‌تر، این راهنما می‌تواند به‌منظور دوره و اعمال استراتژی‌های جدید برای سال 2020 باشد.

در این راهنما به استراتژی‌های معامله‌ی زیر می‌پردازیم:

  • هادل کردن یا HODling
  • هج کردن یا Hedging
  • معامله بر اساس روند رایج یا Trend trading
  • معامله ی شکست یا Breakout trading

1. هادل کن (پول‌هات رو نگه دار)

کلمه‌ی HODL از سال 2013 در یک فورم بیت‌کوین استفاده شد؛ و مخففی از کلمات برای استراتژی‌های پیچیده نیست. این کلمه فقط نتیجه‌ی تلفظ غلط hold یا نگه داشتن، است. نویسنده‌ی پست اولیه این ایده را مطرح کرد که افراد جدید یا نامطمئن از مهارت‌های معامله‌گری، به‌ترست بیت‌کوین‌های خود را در زمان‌هایی که بازار نزولی و قیمت کاهشی‌ست، هادل کنند.

نزدیک به پایان همان سال 2013، بیت‌کوین یک جهش بزرگ از کم‌تر از 15$ به بیش‌از 1000$ به خود دید. کلمه ی HODL در تعداد زیادی از مم‌های کریپتوکارنسی ظاهر شد و در حال حاضر به‌عنوان یک استراتژی شناخته‌شده‌ی معامله،‌ پذیرفته‌است.

منطقی که از این ایده پشتیبانی می‌کند مشخص است: بیت‌کوین‌های خودت را نگه دار و امیدوار باش قیمت مجددا جهش خواهد داشت و تو با فروش آن می‌توانی سود کلانی بدست آوری. این یک استراتژی حرفه‌ای نیست؛‌ اما می‌تواند توصیه‌ی خوبی برای معامله‌گران تازه‌کار باشد.

البته لازم به ذکرست که قیمت بیت‌کوین ممکن‌ست به‌جای صعود، سقوط کند. به همین علت ما به شما توصیه می‌کنیم که یک برنامه‌ی مشخص برای مدیریت ریسک در این مسیر برای خودتان مشخص کنید.

2. هج کردن یا پوشش ریسک

تا به حال اصطلاح “شرط‌بندی‌هات رو بیمه کن” رو شنیدین؟ این دقیقا همان چیزی‌ست که این استراتژی در نظر دارد.

به علت ناپایداری قیمت بیت‌کوین، همواره احتمال از دست‌دادن دارایی‌هایتان در معاملات در کوتاه‌مدت وجود دارد. برای همین هج‌کردن معاملات خود با سرمایه‌گذاری در معامله‌ای که ریسک را کاهش می‌دهد، ایده‌ی خوبی‌ست.

روش‌هایی برای انجام این کار وجود دارد.

  • زمانی که انتظار کاهش قیمت را دارید، شما می‌توانید بیت‌کوین‌های خود را زودتر از موعد بفروشید تا بتوانید مجدد با قیمت کم‌تری بخرید. بسیاری از معامله‌گران مقداری بیت‌کوین از کارگزاری قرض می‌کنند و با آن در یک صرافی معامله می‌کنند؛ سپس مقدار بدهی را بازپس می‌دهند.

اما این روش اگر قیمت افزایشی باشد،‌ می‌تواند خطرناک باشد.

  • همین‌طور،‌ شما می‌توانید از روش CFD یا قرارداد ما‌به‌التفاوت هج انجام دهید؛‌ که درواقع رمزارز واقعی نبوده و مشتقی از آن‌ها محسوب می‌شوند (اطلاعات بیش‌تر از این مورد در این لینک). در این صورت،‌ شما بیت‌کوین‌های خود را با امید بالارفتن قیمت در بلندمدت نگه می‌دارید، اما یک CFD که روی کاهش قیمت، شرط بسته‌است نیز سرمایه‌گذاری کرده‌اید. در حقیقت چه قیمت زیاد شود چه کم، شما با بیت‌کوین برد خواهید کرد و یا با CFD جبران ضرر می‌کنید.
  • در آخر، شما می‌توانید معاملات خود را با بیت‌کوین فیوچر‌ها،‌ هج کنید. این‌ها یک تعداد قرارداد هستند بین طرفینی که برای معامله بیت‌کوین در قیمت خاصی و در زمان خاصی در آینده، توافق کرده‌اند. فرقی نمی‌کند که در موقع مقرر قیمت بیت‌کوین کم و یا زیاد شده باشد، وقتی زمان آن فرا برسد شما چه سهم برد و یا سهم باخت را معامله خواهید کرد.

3. معامله بر اساس روند رایج روز

معامله بر اساس روند رایج (ترند)، استراتژی‌‌ای است که بر روندهای در جریان دنیای بیت‌کوین تکیه می‌کند. شما باید چشم و گوش خود را برای دیدن و شنیدن صحبت دیگران از این‌که چه تصمیم و برنامه‌ای دارند تیز کنید.

برای مثال،‌ بیت‌کوین در سال 2017 ،‌ زمانی که قیمت تا 20 هزار دلار افزایش یافت، به‌شدت محبوب شد. علل متعددی برای این مساله وجود داشت؛ اما دلیل اصلی توجه زیادی بود که به یک باره به بیت‌کوین شد. این موضوع باعث شد تا افراد بیش‌تری تمایل برای ورود به این حوزه داشته باشند، که این امر تقاضا را افزایش داد، و تقاضا قیمت را بالا برد.

شما می‌توانید در هر زمانی بر اساس روند رایج معامله کنید؛ چه بر اساس روز، چه هفته‌ها و ماه‌ها و چه سال‌ها.

تنها نیازست که یک تصور از اتفاقی که خواهد افتاد، داشته باشید.

به این منظور، می‌توانید از تحلیل تکنیکال برای یک حدس معقول و محاسبه‌شده استفاده کنید. برخی استراتژی Hedging از شاخص‌ها در تحلیل تکنیکال شامل RSI یا شاخص قدرت نسبی و MA یا میانگین متحرک است که برای پیش‌بینی روند رفتاری نمودار قابل استفاده‌است.

اگرچه معامله بر اساس روند رایج به‌نظر کم‌ریسک‌تر از سایر استراتژی‌ها به نظر می‌رسد، خوب است که به خاطر داشته باشیم، صدها فاکتور مختلف، اگر هزاران نباشد، روی قیمت بیت‌کوین تاثیرگذارست. برخی از این فاکتورها، مشمول میزان تطبیق‌پذیری کسب‌وکارها به بیت‌کوین، ورود سایر رمزارزها به بازار و قانون‌گذاری‌های جدید و اعمال آن‌ها توسط دولت‌ها می‌باشد.

4. معامله‌ی Breakout (شکست)

معامله‌ی breakout مشابه معامله‌ بر اساس روند رایج است؛‌ با این تفاوت که هدف‌گذاری شما خرید یا فروش بیت‌کوین در آغاز و یا پایان روند است. برای این موضوع نیازست که با سطوح Support (پشتیبانی) وresistance (مقاومت) آشنا باشید (این‌ها اصطلاحات مربوط به نمودار تحلیل تکنیکال است.) سطح ساپورت، در گراف قیمت بیت‌کوین کف و سقف آن بخش مقاومت است. به عبارت دیگر، این نقاط قسمت‌هایی هستند که بیت‌کوین از آن بالاتر و یا پایین‌تر نخواهد رفت.

به نقاطی که این سطوح شکسته می‌شوند، چه به سمت بالا و چه به سمت پایین، نقطه‌ی breakout یانقطه‌ی شکست نامیده می‌شود.

زمانی که این اتفاق بیفتد، می‌توانید انتظار ناپایدار زیادی از قیمت داشته باشید.

دوباره استراتژی Hedging یاد آوری می‌کنم؛ بحث بر سر پیش‌بینی صحیح اتفاقی‌ست که ممکن‌ست اتفاق بیفتد.

اگر بتوانید این کار را انجام دهید، معاملات خوبی را برای خودتان رقم خواهید زد. روش‌های متعددی برای شناسایی سطوح پشتیبانی و مقاومت وجود دارد؛ برای مثال، به سطح حجم معاملات نگاه کنید و یا از شاخص‌های RSI و MA بهره ببرید. زمانی که این مساله را متوجه شدید، می‌توانید زمان خرید یا فروش در قیمت خاصی که به نطرتان معقول می‌رسد را تنظیم کنید.

همانند سه استراتژی دیگری که معرفی کردیم، معامله breakout هم بدون خطر نیست. پس حتا با این‌که شما می‌تونین معاملات اتوماتیک خرید و فروش راه‌اندازی کنید، هوشمندانه‌ است که به‌طور دقیق حواس‌تان به تغییرات بازار باشد و به صورت مجهول معامله نکنید.

مواردی که نیاز است پیش از معامله‌ی بیت‌کوین بدانید

قبل از اینکه به سمت معامله‌ی بیت‌کوین شیرجه بزنید برخی نکات وجود دارد که به‌ترست از آن مطلع باشید. ورود به دنیای بیت‌کوین آسان است اما برای کسب مهارت در آن، نیازست که هنرمند باشید.

  • استراتژی‌هایی را که انتخاب کرده‌اید را خوب مطالعه کنید

استراتژی‌های بسیار بیش‌تری از چیزی که به شما در این راهنما معرفی شد وجود دارد. پیش از استفاده از آن‌ها مطمئن شوید که در رابطه با هر یک خوب مطالعه کرده‌اید.

خوشبختانه منابع آنلاین بسیاری در دسترس است؛ شامل کتاب‌های الکترونیکی، کلاس‌های آنلاین و ویدیوهایی که به شما معامله بیت‌کوین را آموزش می‌دهند.

فقط به یاد داشته باشید که هیچ یک از این استراتژی‌ها، فارغ از میزان اهمیت‌شان،‌ بدون خطر و ریسک نیستند.

  • یک برنامه‌ی مشخص برای معامله‌ی بیت‌کوین داشته باشید

بعد از این‌که از استراتژی‌‌ای که می‌خواهید استفاده کنید مطمئن شدید، باید یک برنامه مشخص ایجاد کنید؛‌ درست مثل هر کسب‌وکار دیگری. داشتن معیارهایی برای شکست و یا پیروزی حائز اهمیت است.

بدون داشتن برنامه، ممکن‌ست شما قربانی طمع خودتان برای بیش‌تر و یا قربانی ترس‌تان از باخت شوید. برنامه‌ی شما باید مشمول اهداف واقع‌گرایانه برای کسب درآمد و یا خطر کردن باشد؛ و مشخص کند حاضر به سرمایه‌گذاری و یا ضرر چه مقدار هستید.

  • از کاهش ریسک اطمینان حاصل کنید

ما به کلمه‌ی خطر و ریسک بارها پرداختیم و دلیل خوبی برای آن داریم.

تمامی معاملات، چه معاملات سهام یا معاملات بیت‌کوین، مقداری ریسک را به همراه دارد. یکی از اصلی‌ترین فاکتورهای ریسک در معاملات بیت‌کوین ناپایداری قیمت بیت‌کوین است.

یکی از راه‌های کاهش ریسک، اعمال کردن محدودکننده‌هاست. یعنی معاملاتی که در نقاط خاصی بسته شوند (limit-close and stop-loss orders به عبارتی در نقطه‌ای از سود بسته شود و یا در نقطه‌ای از ضرر بایستد). به این روش، شما می‌توانی هر سودی را تضمین کرده و ضررها را به حداقل برسانید.

  • یک صرافی مورداعتماد و امن بیابید

در آخر،وقتی صحبت از صرافی‌های بیت‌کوینی می‌شود، شما باید با دقت گزینه‌های‌تان را از نظر بگذرانید. تمامی صرافی‌ها به یک اندازه سریع و امن نیستند. ما قویا به شما پیشنهاد می‌کنیم در این باره تحقیق کنید.

حاضرید تو سال 99 بترکونید؟ : )

امیدوارم در سال جدید شما استراتژی‌هایی پیدا کنید که باعث ثروت‌مند شدن شما شود. 4 استراتژی موجود در این راهنما همگی امتحان خود را پس داده‌اند. اما به خاطر داشته باشید که حتما باید مطالعه و تحقیق بیش‌تری انجام دهید. و لطفا اگر نیاز به راهنمایی و کمک بیش‌تر داشته، از ما بپرسید. تیم جیب همواره آماده کمک به شماست.

راهبرد مصون‌سازی چین در بستر رقابت منطقه‌‌ای ایران و عربستان

ایران و عربستان دو رقیب سنتی در خاورمیانه و خلیج فارس محسوب می‌‌شوند. این رقابت در برخی مقاطع به سمت خصومت و برخورد نظامی نیز سوق یافته است. به همین سبب هر دو کشور مایل به ایجاد موازنه بیرونی بر علیه یکدیگر هستند.

بدین منظور همکاری با قدرت‌‌های بزرگ گزینه‌‌ای کارآمد برای تهران و ریاض محسوب می‌‌شود. البته ایران و عربستان نه تنها تلاش دارند که با قدرت‌‌های بزرگ روابط استراتژیک برقرار کنند بلکه می‌‌کوشند که تا حد امکان نیز مانع از تعمیق روابط طرف مقابل با شریک استراتژیک خود شوند. به عنوان مثال عربستان سعودی هیچگاه از حل اختلافات ایران و آمریکا (مثلا در مورد برجام) خشنود نبوده است. از این منظر روابط تهران و ریاض با قدرت‌‌هایی مانند ایالات متحده امریکا، روسیه و تا حدودی اتحادیه اروپا بر مبنای رقابت‌‌ منطقه‌‌ای میان این دو کشور قابل ارزیابی است.

در این میان جمهوری خلق چین را نیز می‌‌توان عضوی از باشگاه قدرت‌‌های بزرگ به حساب آورد. اما چین به عنوان قدرتی نوظهور تلاش دارد خود را درگیر منازعات ژئوپلیتیکی و سیاسی خاورمیانه نکند. از این‌‌رو بیجینگ به طور همزمان مایل به تقویت روابط با ایران و عربستان بدون تاثیرپذیری از منازعات موجود میان آن‌ها است. این در حالی است که روابط چین با هرکدام از این دو کشور حساسیت طرف دیگر را برمی‌‌انگیزد. زیرا تقویت روابط با هرکدام از طرفین به ویژه در مسائلی مانند فروش تسلیحات، همکاری نظامی و صادرات انرژی بر رقابت منطقه‌‌ای تهران و ریاض تاثیرگذار است. از این‌‌رو امکان نادیده گرفتن اختلافات دامنه‌‌دار میان ایران و عربستان برای چین وجود ندارد. لذا بیجینگ ناچار است که تنش موجود در مثلث چین، ایران و عربستان را در راستای منافع خود مدیریت کند. راهبردی که چین برای مدیریت وضعیت موجود در پیش گرفته است را می‌‌توان «استراتژی مصون‌سازی» نام نهاد.

استراتژی مصون‌سازی مفهومی اقتباس شده از مباحث اقتصادی و تجاری است و به مجموعه اقداماتی گفته می‌‌شود که ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌‌دهد. این مفهوم در یک دهه گذشته وارد ادبیات روابط بین الملل شده است و به روش‌‌های غیرنظامی مانند رفتارهای اقتصادی، دیپلماتیک و سازمانی اطلاق می‌‌شود که توسط قدرت‌‌های درجه دوم به منظور مقابله با اقدامات قدرت هژمون اتخاذ می‌‌شود و در عین حال باعث در امان ماندن از واکنش‌‌های احتمالی هژمون نیز می‌‌گردد. راهبرد مصون‌‌سازی در این مفهوم شبیه به همان موازنه نرم در روابط بین‌‌الملل است. این راهبرد را می‌‌توان به روابط قدرت‌های بزرگ با دو قدرت منطقه‌‌ای نیز تعمیم داد. در این حالت قدرت بزرگ (که در این نوشتار منظور از آن چین است) تلاش خواهد کرد که با استفاده از راهبرد مصون‌‌سازی روابط استراتژیک خود را با دو قدرت منطقه‌‌ای رقیب (در اینجا ایران و عربستان) حفظ کند. به طوری‌که رابطه با هریک از طرفین به رابطه با طرف دیگر آسیب نرساند. مهم‌ترین نمود این وضعیت امضای پیمان جامع همکاری راهبردی میان چین و عربستان در سال 2016 و با ایران در سال 2020 است.

چنان که ذکر شد مهم‌‌ترین موضوع در راهبرد مصون‌‌سازی چین مسائل مربوط به انرژی و موضوعات امنیتی است. بیجینگ در راستای استراتژی مصون‌‌سازی به دنبال ایجاد تنوع در منابع تامین کننده انرژی خود به ویژه نفت است. تا در مواقع بحرانی با مشکل روبرو نشود. منطقه خلیج فارس با عظیم‌ترین منابع نفتی جهان یکی از اصلی‌‌ترین منابع تامین کننده نفت چین در آینده خواهند بود. از این رو خاورمیانه به طور عام و خلیج فارس به طور خاص اهمت وافری برای چین دارد. کشورهای خلیج فارس در سال 2019 حدود 44 درصد از نفت وارداتی چین را تامین کرده‌‌اند که در این میان عربستان با 16 درصد در رتبه اول قرار دارد. ایران با 3 درصد به طور مشترک با چند کشور دیگر در رتبه نهم صادرات نفت به چین قرار دارد. سایر منابع تامین کننده نفت وارداتی چین در نمودار زیر مشخص است. که خلیج فارس در مجموع رتبه اول را دارد.

استراتژی مصون‌سازی چین در حوزه نفتی را می‌‌توان در وقایعی مانند توقیف چند نفت کش خارجی توسط ایران در سال 2019 و حمله پهبادی به تاسیسات نفتی عربستان مشاهده کرد. علی‌‌‌رغم جایگاه نخست عربستان در صادارت نفت به چین، اما بیجینگ بر خلاف سایر قدرت‌‌های بزرگ مانند انگلیس، فرانسه و آمریکا به طور مستقیم ایران را مسئول این حملات ندانست و صرفاً بر خویشتنداری طرفین تاکید کرد و هیچگاه بخاطر توقیف نفتکش‌‌ها مانند سایر شرکای عربستان (آمریکا) تهران را محکوم نکرده است.

حتی برخی از تحلیل‌‌گران معتقدند که چین با دور زدن تحریم‌‌ها و خرید حداقلی نفت از ایران قصد دارد که انعطاف‌پذیری تهران در مقابل تحریم‌ها را بالا ببرد تا بدین وسیله مانع از عملی شدن تهدیدات تهران مبنی بر بستن تنگه هرمز شود. بنابراین واضح ست که این نگرانی برای چین وجود دارد که ایران اخلال جدی در ترانزیت انرژی در تنگه هرمز ایجاد کند و باعث توقف در تراتزیت انرژی به سمت چین شود. بنابراین بیجینگ استراتژی Hedging نمی‌‌تواند موضوع امنیت در خلیج فارس که طرفین اصلی آن ایران و عربستان هستند را نادیده بگیرد. با این وجود چین کشوری بدون تعهدات سیاسی و امنیتی پیشین در منطقه است و قابلیت‌‌های نظامی امنیتی بسیار پائین‌‌تری نسبت به ایالات متحده در خاورمیانه و خلیج فارس دارد.

بنابراین برای چین غیرممکن است که در حمایت از ایران و یا برای تامین امنیت در خلیج فارس دست به هرگونه نمایشی بزند که بر خلاف منافع مستقیم عربستان به عنوان متحد استراتژیک ایالات متحده باشد. از این‌‌رو ایجاد راه‌‌های تنفس اقتصادی برای ایران در زمان تحریم به نوعی مصون‌سازی چین در مقابل بالا گرفتن تنش‌‌ها در منطقه‌ است تا مانع از انجام اقدامی رادیکال از سوی ایران شود. از سوی دیگر پیوندهای اقتصادی فزاینده‌‌ میان چین و عربستان نیز عاملی متوازن کننده برای سیاست چین در قبال تهران و ریاض عمل می‌‌کند. به عنوان مثال حجم سرمایه‌‌گذاری چین در عربستان تا سال 2020 حدود 40 میلیارد دلار بوده است در حالی که این رقم در جمهوری اسلامی ایران حدود 26 میلیارد دلار بوده است. از سوی دیگر حجم تجارت خارجی چین با این دو کشور گویای تمایل بیجینگ برای حفط روابط حسنه با هر دو کشور به طور همزمان است. جدول زیر حجم صادرات و واردات چین به/از ایران و عربستان از سال 2015 تا 2019 را نشان می‌‌دهد که می‌‌تواند معیار خوبی برای سنجش الگوی رفتاری چین در منازعه میان ایران و عربستان باشد.

بدون شک بیجینگ در میانه رقابت ایران و عربستان به منافع اقتصادی خود می‌‌اندیشد و انگیزه‌‌ای برای قربانی کردن یک طرف به نفع دیگری ندارد. با این وجود حجم روابط تجاری چین با ایران و عربستان نشان دهد که این کشور در قالب راهبرد مصون‌سازی تابع معادلات بین‌‌المللی و فشارهای ساختاری حاکم بر منطقه است و تمایلی به پرداخت هزینه‌‌ای برای نقص تحریم‌‌ها ندارد. مگر تا اندازه‌‌ای که به خویشتنداری تهران در منطقه کمک کند. چنان که در جدول فوق مشاهده می‌‌شود. حجم روابط تجاری چین با ایران پس از خروج آمریکا از برجام کاهش و با عربستان افزایش یافته است. به طوری که واردات چین از ایران از 16 میلیارد دلار در سال 2015 به حدود 4/13 میلیارد دلار در سال 2019 کاهش یافته است. اما این رقم برای عربستان از 30 میلیارد دلار در سال 2015 به بیش از 54 میلیارد دلار در سال 2019 رسیده است. بنابراین اگرچه چین در چارچوب راهبرد مصون‌سازی تلاش دارد که اختلافات دوجانبه ایران و عربستان تاثیر منفی بر رابطه‌‌اش با این دو کشور نداشته باشد اما بیجینگ تمایل و آمادگی لازم برای مقابله با فشارهای ساختاری و بین‌المللی را ندارد. عربستان سعودی نیز از شرایط موجود استفاده بهینه را برده و تا حد امکان جایگاه خود را در روابط تجاری با چین ارتقا داده و خود را به این کشور نزدیک کرده است.

در مورد فروش تسلیحات چینی به ایران و عربستان داده‌ها و اطلاعات دقیقی در دست نیست. اما در هر صورت بعید به نظر می‌‌رسد که قصد چین از معاملات تسلیحاتی با تهران و ریاض برهم زدن موازنه میان طرفین باشد. انگیزه اصلی چین کسب منافع اقتصادی از فروش تسلیحات است. بر اساس اطلاعات موسسه تحقیقات بین‌‌المللی صلح استکهلم چین در سال 2019 با حدود 5/1 میلیارد دلار در جایگاه چهارم صادرکنندگان تسلیحات در جهان قرار گرفته است و به نظر می‌‌رسد که در سال‌های آینده به طور جدی‌‌تر وارد بازار تسلیحات در جهان شود. مانورهای مشترک تسلیحاتی را می‌‌توان مقدمه‌‌ای برای این امر در نظر گرفت. در همین راستا می‌‌توان به مانورهای مشترک چین با ایران و عربستان اشاره کرد. به عنوان مثال عربستان و چین در سال 2016 نخستین تمرین مشترک نظامی ضد تروریسم در استان سین کیانگ چین را برگزار کردند.

شایان ذکر است که عربستان تا کنون فقط با یالات متحده چنین مانورهایی داشته است. همچین درنوامبر سال 2019 نیروی دریای چین و عربستان در پایگاه دریایی ملک فیصل تمرین دریایی سه هفته‌‌ای را به اجرا گذاشتند. درست یک ماه بعد چین و ایران به همراه روسیه مانور دریایی گسترده‌‌ای را در دریای عمان و شمال اقیانوس هند اجرا کردند. با توجه به شواهد مذکور می‌‌توان نتیجه‌‌گیری کرد چین بدون درگیر شدن در معادلات امنیتی میان ایران و عربستان مایل به تقویت همکاری‌‌های نظامی و امنیتی با هر دو طرف است و از این طریق به ریاض و تهران نشان می‌‌دهد که انگیزه‌‌ای برای سوگیری‌‌های امنیتی در منازعات این دو کشور ندارد.

جزئیات مقاله

بقای شرکت‌ها با استراتژی پسابحران

منبع : hbr : شرکت‌ها علاوه بر تغییرات رقابتی و فناوری که با آنها مواجه هستند، با تغییر و تحولات شرایط اجتماعی-سیاسی در خانه خود هم روبه‌رو می‌شوند. هر تغییر و ابهامی در فضای اجتماعی و سیاسی می‌تواند بر عملکرد و وضعیت شرکت‌ها اثر بگذارد؛ چه این ناآرامی، برگزیت در بریتانیا باشد یا جنبش جلیقه‌زردهای فرانسه، ناآرامی‌های داخلی در ونزوئلا تا تعطیل شدن دولت آمریکا. هر کدام از این موارد، شرکت‌ها را مجبور می‌کند تا سرمایه‌گذاری‌ها، برنامه‌های رشد و اختصاص منابع خود را با شرایط انطباق دهند. این ابهام‌ها اثر قابل‌توجهی بر شرایط اقتصادی شرکت‌ها دارند؛ به‌عنوان مثال، هزینه ورودی‌ها (نیروی کار، منابع) و رفتار مشتریان تغییر خواهد کرد. اما تغییرات در این حد باقی نخواهد ماند و گاهی شرکت‌ها حتی بقای خود را در خطر دیده و از انجام کارهای روزمره خود ناتوان خواهند شد. ممکن است عملیات تولیدی متوقف شود چرا که مرزها بسته شده و واردات مواد اولیه متوقف شده است. این امکان هم وجود دارد که ارائه خدمات، دیگر امکان‌پذیر نباشد .

بقای شرکت‌ها با استراتژی پسابحران

شرکت‌ها چگونه باید خود را انطباق دهند؟

با توجه به آنکه، بخش قابل‌توجهی از موکلان ما از مساله برگزیت تاثیر می‌پذیرفتند، اکثر مطالعات خود را حول شرایط شرکت‌ها در بریتانیا شکل دادیم؛ به‌عنوان مثال با ۱۵۰ مدیر ارشد از ۵۰ شرکت مختلف این کشور به مصاحبه پرداختیم. بررسی نتایج بریتانیا در شرایط حاضر، مزیت گذر زمان را دارد و می‌توان فارغ از آشفتگی‌ها و مشکلات آنی، به تحلیلی گسترده‌تر و فارغ از احساسات اقدام کرد. هدف ما از مصاحبه با مدیران بریتانیایی، درک این موضوع بود که شرکت‌های بریتانیایی پس از برگزیت با چه چالش‌هایی مواجه بوده‌اند و آیا به فکر ترک بریتانیا افتاده‌اند یا خیر. این مصاحبه‌ها به ما کمک کرد تا چارچوبی برای تفکرات شرکت‌ها در مواجهه با ابهام‌های شدید سیاسی و بازطراحی ساختارهای عملیاتی‌شان ارائه کنیم .

به‌طور کلی، در پی ناآرامی‌ها و ابهام‌های مختلف، استراتژی شرکت‌ها باید تغییر کند. اما اتخاذ استراتژی مناسب، نیازمند ارزیابی صحیح از ماهیت و میزان ابهام شرایط است. آیا ابهام و تردیدها تنها محدود به شرایط اقتصادی است و به معنای آن است که تغییراتی در هزینه ورودی‌ها و رقابت‌پذیری محصولات تولیدی اتفاق خواهد افتاد؟ یا آنکه استراتژی Hedging ابهام و تردید به حدی شدید است که حتی بقای شرکت و امکان ادامه فعالیت آن را به خطر انداخته است؟ این تحلیل و ارزیابی می‌تواند براساس صنعت (تردیدهای سیاسی برخی صنایع را بیشتر به خطر می‌اندازد) یا شرکت (برخی شرکت‌ها بهتر از دیگران می‌توانند به پیش‌بینی وضعیت و انطباق خود با آن اقدام کنند) متفاوت باشد .

استراتژی شرکت، باید براساس ماهیت بازاری که در آن فعالیت می‌کند، باشد: آیا شرکت در شرایط باثبات، موقعیت مستحکم‌تری دارد یا زمانی که بازار در حال رشد است؟ آیا شرکت در خطر از دست دادن سهم خود از بازار است؟ در شرایطی که بازار، راکد یا رو به افول است، شرکت‌ها باید دوراندیشی را سرلوحه کار خود قرار داده و نگاهی هم به انتقال فعالیت‌های خود به خارج از کشور داشته باشند. انتقال فعالیت‌ها به یک مکان جدید، بسیار هزینه‌بر است و ممکن است حاشیه سود اندک کنونی را هم از بین ببرد؛ با این حال برای حفاظت از برخی فعالیت‌های کلیدی تضمین‌کننده بقا در شرایط بحرانی، نیاز به انجام چنین کاری است و گزینه‌های دیگر، نتایج وخیم‌تری به جا خواهند گذاشت. محدود کردن انتقال مکان به چند فعالیت کلیدی، از میزان هزینه‌های تحمیل شده به شرکت هم خواهد کاست. اما در استراتژی Hedging استراتژی Hedging شرایطی که بازارها در حال رشد هستند، احتمالا شرکت‌ها باید هم از فرصت‌ها و هم از منابع خود برای اتخاذ یک استراتژی تهاجمی‌تر استفاده کنند و این‌گونه به ابهام‌ها و تردیدهای موجود واکنش نشان دهند .

دو استراتژی برای بازارهای راکد یا رو به افول

زمانی که شرکت‌ها متوجه یک سطح ابهام محدود (یا همان ابهام محدود به شرایط اقتصادی) می‌شوند، می‌توانند یک استراتژی حفاظتی (hedging strategy) در پیش بگیرند و به‌عنوان مثال یک صندوق پس‌انداز تامینی راه‌اندازی کنند. پس از آرام شدن اوضاع اجتماعی و سیاسی، منافع به شرکت‌هایی می‌رسند که توانسته باشند بقا یابند. این بقا ممکن است به دلیل بهره‌وری بالای آنها یا بهره‌گیری از فعالیت‌های مختلف توسط شرکت‌های چندملیتی باشد یا آنکه به دلیل اقدامات حفاظتی دیگر در بخش‌های منابع انسانی یا کنترل داخلی حاصل شده باشد. شرکت‌هایی که بتوانند هزینه‌های خود را کاهش دهند و نظارت دقیق‌تری بر هزینه‌کردهای خود داشته باشند، می‌توانند حتی با مقداری افت فروش خود کنار بیایند. به‌عنوان مثال، شرکت سونی در واکنش به برگزیت، تصمیم گرفت تا حضور پررنگ خود در بریتانیا را حفظ کند اما دفتر مرکزی خود را به کشور اروپایی همسایه، هلند انتقال دهد. هزینه چنین انتقالی محدود و قابل بازگشت است و در عین حال، فعالیت‌های کلیدی را به مکان امن‌تری انتقال می‌دهد .

با این حال، در شرایطی که ابهام‌های سیاسی شدید باشند، شرکت‌های فاقد ذخیره‌های مالی کافی و فعال در بازارهای رو به افول، با خطر ورشکستگی مواجه خواهند شد. در چنین شرایطی، استراتژی نجات (salvaging strategy) ، بهترین گزینه است. به این معنی که با پذیرفتن احتمال ورشکستگی، تنها برای کاهش پیامدها و نجات آنچه ممکن است، می‌کوشید. شرکت‌های گرفتار شده به این شرایط، باید با کاهش روزافزون فروش خود انطباق پیدا کنند. آنها مجبور خواهند شد تا پس‌اندازها و ذخایر مالی خود را برای جبران سقوط سود فدا کنند و مانع از آن شوند که دارایی‌های اساسی‌شان فروش برود؛ چرا که با حفظ این دارایی‌ها در آینده و با رشد دوباره اقتصاد می‌توانند به بازار بازگردند. به‌عنوان مثال، جگوار لندرور که انتظار داشت برگزیت، اثرات مخربی بر استراتژی Hedging استراتژی Hedging میزان تقاضای محصولات و سودآوری‌اش بگذارد، تصمیم گرفت چهار کارخانه خود در بریتانیا را تعطیل کند و به این شکل مانع از زیان‌های بیشتر خود شود .

این استراتژی بارها توسط خودروسازان استفاده شده است. به‌عنوان مثال، رنو، خودروساز فرانسه، یکی از بزرگ‌ترین پایگاه‌های خود را به‌رغم تمام آشوب‌های سیاسی، طی چند دهه در آرژانتین نگه داشت. رنوی آرژانتین در ۱۹۹۷ تاسیس شد اما زمانی که این کشور در سال ۲۰۰۱ با یک بحران عمیق مواجه شد، صادرات خود از آرژانتین به برزیل را کاهش داد (اتفاقی که بخش مهمی از آن به دلیل کاهش تولید کارخانه آرژانتین بود) اما موفق شد ۲۰‌درصد از سهم بازار خود را حفظ کند. رنو اسیر شرایط بدی شده بود اما استراتژی نجات آن به خوبی جواب داد: این شرکت، دارایی و کارخانه‌های خود را حفظ کرده بود و ۲۰‌درصد هم از بازار سهم داشت. تصمیمات رنو آن را در موقعیت استراتژیکی قرار داد که آماده یک جهش بزرگ بود و می‌توانست به محض بهبود شرایط اقتصادی، خود را برای یک رقابت شدید آماده کند. مشکلات در آرژانتین، حتی هنوز هم وجود دارند و نرخ تورم این کشور ۲۵‌درصد است. با این حال، اوضاع رنو در آرژانتین به سرعت در حال بهبود است و در سال ۲۰۱۷، به تنهایی ۳/ ۱۶‌درصد افزایش فروش داشته است .

دو استراتژی برای بازارهای در حال رشد

برای شرکت‌هایی که در بازارهای در حال رشد سریع فعالیت می‌کنند، هدف اولیه باید تلاش برای آن باشد که ابهام‌ها و تردیدهای سیاسی باعث عقب افتادن آنها از رقبایشان نشود. اگر تردیدها محدود هستند و تنها شرایط اقتصادی در خطر افتاده‌اند (هزینه‌های تامین مواد اولیه و هزینه رقابت‌پذیری محصولات)، می‌توان از استراتژی تعادل‌بخشی (rebalancing strategy) استفاده کرد. منطق این استراتژی، انتقال دارایی‌های استراتژی و رهبری بازار به نقطه جغرافیایی دیگری است که نزدیک به موتور رشد شناسایی شده باشد. (استراتژی حفاظتی هم به دنبال تغییر موقعیت جغرافیایی است، اما هدف از آن بقا و جلوگیری از ورشکستگی کامل است؛ در حالی که هدف استراتژی تعادل‌بخشی بهره بردن از فرصت‌های رشد در جایی دیگر است.) استراتژی تعادل‌بخشی شامل اقدامات پرارزش و استراتژیک است. به‌عنوان مثال، شرکت دایسون (Dyson) ، با آنکه به گفته خودش اثری از برگزیت نمی‌بیند، دفاتر مرکزی خود را به سنگاپور انتقال می‌دهد تا بتواند از رشد سریع این منطقه جهان بهره‌مند شود .

اگر بقا و ادامه فعالیت‌های یک شرکت در بازارهای در حال رشد به خطر بیفتد، شرکت‌ها باید به فکر استراتژی انتقالی (shifting strategy) باشند و به سرعت اکثریت فعالیت‌های خود را به خارج از مرزها انتقال دهند. این فرآیند با فعالیت‌هایی شروع می‌شود که می‌توانند با کمترین هزینه انتقال یابند. استراتژی انتقالی را می‌توان به شکل غیرفیزیکی و اختصاص منابع به بازارهای امن‌تر و باثبات‌تر هم انجام داد. این استراتژی مانند استراتژی تعادل‌بخشی یک استراتژی کنش‌گرا است که به دنبال مدیریت منابع شرکت برای اجتناب از پیامدهای ابهام و بی‌ثباتی‌ها است. اما در این مورد، رویکردی بنیادین‌تر در پیش گرفته می‌شود: انتقال سریع و سیستماتیک شرکت و دارایی‌هایش که در نهایت به دنبال صفر کردن میزان در معرض خطر بودن آن است. در بریتانیا، می‌توان برخی از بانک‌ها از جمله بارکلیز، گلدمن ساکس و اچ‌اس‌بی‌سی را مشاهده کرد که هم‌اکنون هم بخشی از فعالیت‌ها و کارکنان خود را به پاریس و فرانکفورت انتقال داده‌اند .

پیدا کردن قطعیت‌ها در شرایط ابهام

آنچه مانند تناقض به نظر می‌رسد، آن است که شرکت‌های موفق می‌توانند در مبهم‌ترین شرایط هم قطعیت‌هایی برای خود ایجاد کنند و در نهایت مسیر خود را براساس شرایط جدیدی که پدید خواهد آمد، طی کنند. زمانی که مساله برگزیت پیش آمد، بسیاری از شرکت‌های فعال در بریتانیا گرفتار شرایط مبهمی شدند و انتظار می‌رفت تا به دنبال استراتژی نجات یا انتقالی برآیند. به‌عنوان مثال، در حالی که بسیاری از تحلیلگران کسب‌وکار از اقدام جگوار لندرور سخن گفتند و آن را طبیعی انگاشتند، استراتژی آنها حاکی از آن است که بدترین سناریوی ممکن را در نظر گرفته‌اند. اقدام آنها به معنای آن است که دست‌کم انتظار داشته‌اند تا صنعت خودروسازی به حدی از برگزیت آسیب ببیند که امکان مدیریت آن وجود نداشته باشد .

اما زمانی که ما با مدیران ارشد شرکت‌ها به مصاحبه پرداختیم، متوجه دو طرز تفکر متفاوت بین آنها شدیم. گروه نخست، متحیر و حیران بودند و در انتظار روشن شدن سرنوشت برگزیت بودند تا آنگاه به تصمیم‌گیری بپردازند. آنها گزینه انتقال فعالیت‌های خود به خارج از مرزها را هم روی میز گذاشته بودند اما هنوز در مورد شیوه انجام چنین کاری به تصمیم‌گیری نهایی و جمع‌بندی نرسیده بودند. آنها هنوز هم منتظر هستند تا عمق شرایط را بررسی کرده، سپس به پیش‌بینی مالی و تحلیل هزینه‌ها بپردازند. بیشتر افرادی که چنین طرز تفکری داشتند، در شرکت‌های انگلیسی کار می‌کردند.اما گروه دوم که اکثریت آنها، نمایندگان شرکت‌های اسکاتلندی بودند، نگرشی خوش‌بینانه‌تر داشتند و در حقیقت به استقبال ابهام رفته بودند. آنها به دنبال فرصت‌هایی می‌گشتند که از غبارآلود شدن شرایط پدید آمده بودند و رقبای انگلیسی‌شان توجهی به آنها نداشتند. یکی از دلایلی که باعث این رفتار کنش‌گرایانه رهبران اسکاتلندی شده بود، این باور بود که فارغ از نتیجه برگزیت، آنها در آینده از انگلیس استقلال خواهند یافت و دوباره به اتحادیه اروپا خواهند پیوست. آنها نگاهشان را به بلندمدت دوخته بودند؛ در حالی که همتایان انگلیسی آنها تنها به دنبال دیدن نوک دماغشان بودند .

شرکت‌های اسکاتلندی انتظار داشتند که برگزیت، باعث ابهام‌هایی محدود در شرایط شود و بیش از هر چیز بر شرایط اقتصادی اثر بگذارد. به همین دلیل به دنبال تغییرات محدودی در استراتژی‌های خود برآمدند و اغلب رویکردهای تعادل‌بخشی یا حفاظتی را به کار گرفتند. آنها بسیار سریع‌تر از رقبای انگلیسی خود، با شرایط جدید انطباق پیدا کردند. صادرات اسکاتلند به اتحادیه اروپا ۳/ ۱۳‌درصد رشد در سال ۲۰۱۷ را ثبت کرد و صادرات (غیرنفتی و گازی) آن به مقاصد جهانی از ۲/ ۶‌درصد افزایش بهره برد. این اتفاق تا حدی به دلیل سقوط ارزش پولی استرلینگ بود. آنها به دنبال این هستند تا به اندازه کافی از این مزیت کوتاه‌مدت بهره‌مند شوند و پیش از آنکه مزیت کاهش ارزش پولی ناپدید شود، سهم خود را از بازارهای جهانی افزایش دهند.واضح است که شرکت‌ها باید سناریوهای بالقوه ناشی از برگزیت را پیش‌بینی کرده و خود را برای تغییرات احتمالی آماده سازند. به‌عنوان مثال، باید به این موضوع بیندیشند که در صورت بروز محدودیت‌های تجاری، چه کاری باید انجام دهند. آیا می‌توانند تولیدات خود را به کشور دیگری انتقال دهند؟ هزینه‌ها و پیامدهای چنین اقدامی چه خواهد بود؟ در چنین مواقعی، یک استراتژی تعادل‌بخشی (به معنای یک انطباق محدود) ممکن است نسبت به یک تاکتیک انتقالی گزینه امن‌تری باشد.با پیش‌بینی سناریوهای مختلف احتمالی برای آینده، شرکت‌ها می‌توانند برای خودشان قطعیت ایجاد کنند. تصمیمات آنها (چه یک استراتژی تعادل‌بخشی باشد یا یک تغییر اساسی مانند استراتژی انتقالی باشد)، به جز منابع در دسترس آنها به تحلیلشان از شرایط و ریسک‌های موجود (چه در باقی ماندن در خانه و چه در حرکت به خارج از مرزها) بستگی دارد. در نهایت، شرکت‌هایی بقا خواهند یافت که به استراتژی‌های پسابحران خود اندیشیده باشند .



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.