تفاوت کوین و توکن چیست؟ معرفی لیست و آموزش خرید توکن و کوین
یکی از مفاهیمی که در دنیای بلاک چین معمولاً باعث سردرگمی میشود، مفهوم و تفاوت کوین(coin) و توکن(token) است.
اما واقعا تفاوت کوین و توکن چیست؟ به نظر میرسد که این اصطلاحات اغلب به اشتباه به جای یکدیگر به کار میرود و این میتواند منبع اصلی سردرگمی تازه واردان دنیای کریپتوکارنسی باشد.
در این مقاله، نگاهی خواهیم انداخت به تفاوتها و معنی توکنها و کوینها برای کاربران تازه وارد دنیای رمزارزها.
♦ نکات کلیدی مقاله
کوین، ارز رمزنگاری شدهای است که دارای بلاک چین مستقل است. مانند بیت کوین، اتریوم، ریپل و . .
توکنها، رمز ارزهای هستند که بلاک چین اختصاصی ندارند و در بلاک چین دیگر فعالیت میکنند. مانند تتر ERC-20.
استیبل کوینها، توکنهایی هستند که جهت ارزش گذاری کوین، بلاک چین و قراردادهای هوشمند ساخته شدهاند.
فرق بین توکن و کوین
بیایید با تفاوتهای اصلی بین سکه (کوین) و توکن شروع کنیم. درک این تمایز میتواند به ما کمک کند تا از خدمات و مزایای بلاک چین بیشتر استفاده کنیم.
سکه یا کوین چیست؟
سکه در دنیای بلاک چین در درجه اول به عنوان پول استفاده میشود. به عنوان مثال میتوان به بیت کوین، لایت کوین، اتریوم، ریپل و دوج کوین اشاره کرد.
هرچند که اهداف و عملکرد این پنج ارز باهم تفاوت دارد ولی آنها در یک چیز مشترک هستند: آنها کوین هستند و از آنها میتوان جهت پسانداز استفاده کرد.
این پولها (رمزارزها) شبکه بلاک چین خاص خودشان را دارند. برای مثال ارز بیت کوین بر روی بلاک چین بیت کوین، ارز اتر بر روی بلاک چین اتریوم و ارز دوج کوین بر روی شبکه دوج کوین قرار دارد.
بنابراین کوین به ارزهایی گفته میشود که شبکه بلاک چین اختصاصی خود را داشته باشد.
اهداف و مزیتهای کوین (coin)
این ارزها صرفا جهت پس انداز و تجارت استفاده میشوند. شما میتوانید این ارزها را استخراج کنید، در کیف پول الکتریکی خود ذخیره کنید و یا از آنها جهت خرید و فروش کالا یا خدمات استفاده کنید.
تفاوت کوین و آلت کوین
به تمامی رمزارزهایی که بعد از بیت کوین عرضه شدهاند، آلت کوین گفته میشود.
بسیاری از آلت کوینها مانند لایتکوین (LTC) و دوجکوین (DOGE) نتیجه هارد فورک بیت کوین هستند.
اما بسیاری دیگر مانند ریپل و اتریوم شبکه بلاک چین مستقل خود را دارند.
پس تنها تفاوت کوینها و آلتکوینها در یک کوین است:
کوینها: بیت کوین + آلت کوین
آلت کوین: تمامی کوینها – بیت کوین
(از کلمه کوین زیاد استفاده کردیم اما چارهای جز این نداشتیم ☺️)
توکن چیست؟
ارز توکن به رمزارزی گفته میشود که بلاک چین اختصاصی ندارد.
یعنی این ارزها (بر خلاف کوینها) از شبکههای دیگر جهت توسعه و پیشرفت خود استفاده میکنند.
این ارزها معمولاً در بستر شبکه بلاک چین اتریوم ساخته میشوند؛ چرا که این شبکه از نظر عملکرد و ویژگی، امکانات و خدمات بیشتری نسبت به دیگر شبکههای بلاک چین ارائه میدهد.
اهداف و مزیتهای توکن (token)
توکنها در مقایسه با کوینها دامنه استفاده بسیار گستردهتری دارند.
توکنها میتوانند جهت خرید و فروش یک اثر هنری، پیش پرداخت یک API و یا به عنوان هزینه یک دوره آموزش رانندگی مورد استفاده قرار بگیرند.
این ارزها استخراج نمیشوند و به عنوان پاداش به ماینرها پرداخت نمیشوند.
در ضمن، این ارزها جزء جدایی ناپذیر شبکه بلاک چین هستند.
ارزش توکن معمولاً براساس جایگاه شبکه بلاک چین و هدف پروژه تعیین میشود.
توکنهای پر مصرف (توکنهایی که کاربرد بیشتری دارند)، با ارزشتر از سایر توکنها هستند؛ لازم به ذکر است برای این دسته از توکنها درجاتی از حدس و گمان جهت تبدیل به کوین وجود دارد.
در ادامه با بیست توکن برتر بازار کریپتوکارنسی آشنا میشوید:
- Tether
- USD Coin
- Uniswap
- Chainlink
- Binance USD
- Polygon
- Wrapped Bitcoin
- Dai
- Aave
- FTX Token
- Crypto.com Coin
- SHIBA INU
- Maker
- Huobi Token
- PancakeSwap
- BitTorrent
- THORChain
- UNUS SED LEO
- Compound
- Bitcoin BEP2
توکنها چگونه ساخته میشوند؟
قبل از اینکه وارد موضوع ساخت توکنها شویم باید بدانیم که این نوع از رمزارزها را میتوان بر روی هر شبکه بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی میکند (مانند شبکه اتریوم)، ایجاد کرد.
به همین دلیل نزدیک به 80 درصد توکنهای بازار در بستر اتریوم ساخته شدهاند.
چرا که پلتفرم اتریوم با هدف غیرمتمرکز سازی قراردادهای هوشمند ایجاد شده است.
بعد از بلاک چین اتریوم، پلتفرمهای بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون میزبان بیشتر توکنهای بازار کریپتوکارنسی هستند.
جالب است بدانید، ساخت توکن امری زمان بر نیست و افراد میتوانند بدون دردسر توکن مورد نظر خود را تولید کنند.
اما آن چیزی که یک توکن را ارزشمند جلوه میدهد مسائل دیگری است. پلتفرم بلاک چین و هدف پروژه از جمله توکن بیت کوین چیست؟ شاخصههایی هستند که جهت بررسی میزان ارزشمندی توکن مورد استفاده قرار میگیرد.
اگر بر اساس همین دو شاخصه، توکنهای بازار کریپتوکارنسی را بررسی کنیم، متوجه میشویم که بیش از ۹۰٪ توکنهای بازار، هدف و کاربرد خاصی ندارند.
استیبل کوین (stablecoin) چیست؟
استیبل کوین مفهوم مهمی در دنیای ارز دیجیتال است. آنها اساساً توکنهایی هستند که جهت ارزش گذاری کوین، بلاک چین و قراردادهای هوشمند ساخته شدهاند.
از استیبل کوینهای معروف میتوان توکن بیت کوین چیست؟ به ارز دیجیتال تتر Tether یا USDT اشاره کرد. ارزش این ارزها همیشه برابر با 1 دلار است و مانند یک ارز فیات به حساب میآید.
این ثبات از نوسانات دیوانه کننده برخی کوینها مانند بیت کوین جلوگیری میکند. اصلی ترین مزیت استیبل کوینها کاربرد زیاد آنها در کریپتوکارنسی است.
آیا استیبل کوین بهتر از کوینها هستند؟
خوب بودن استیبل کوین یا سایر کوینها به هدف، استراتژی و سایر عوامل بستگی توکن بیت کوین چیست؟ دارد.
به عنوان یک روش جهت کسب سود، خریداری بیتکوین و آلتکوینها بیشتر از خریداری استیبل کوینها پیشنهاد میشود.
تفاوت توکن و ارز دیجیتال
توکن با ارز دیجیتال متفاوت است. چراکه توکن بهطور خلاصه در فناوری بلاک چین به مفهوم یک واحد رمزارز بهکار میرود.
معنوی لغوی توکن، «نشانه، علامت، ژتون، واحد رمزارز و. » است و به این اشاره دارد که توکن ها در دنیای ارز دیجیتال یک واحد هستند.
با این تفاسیر، توکن واژهای نیست که فقط مختص فناوری بلاک چین باشد و در حوزههای مختلفی ازجمله هنر، سرگرمی، رسانه و اقتصاد کاربرد دارد.
توکنها اغلب جهت جمع آوری کمک برای فروش جمعی استفاده میشوند، اما میتوانند به عنوان جایگزین چیزهای دیگر نیز مورد استفاده قرار بگیرند. این توکن ها معمولاً از طریق فرایند استاندارد ارائه اولیه سکه (ICO) توزیع و به فروش میرسند.
تفاوت کوین و توکن (نتیجه گیری)
در این مقاله سعی کردیم به تفاوتهای کوین و توکن و تفاوت توکن و ارز دیجیتال اشاره کنیم و برخی از موارد مصرف آنها را به شما معرفی کنیم. اما اگر فکر میکنید هنوز پاسخ سوال خود را پیدا نکردید حتما آن را در کامنت به ما بگویید. کارشناسان دنیای ترید آماده پاسخگویی به شما هستند. در ضمن، شما میتوانید جهت مطالعه سایر مطالب آموزشی به صفحه آموزش ارز دیجیتال رایگان دنیای ترید هم سر بزنید.
توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟
توکن
توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح میدهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیتهای ایجاد یک توکن بهجای بلاک چین اختصاصی را بررسی میکنیم.
در بازار ارزهای دیجیتال، یک «توکن» (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکههای دیگر مانند اتریوم جابهجا میشود. بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهمترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز میکند، داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.
بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چینهای اختصاصی خود را دارند در دستهبندی کوینها جای میگیرند. از بزرگترین توکنهای بازار هم میتوان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.
یشتر توکنها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکنهای کاربردی» هستند. این توکنها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم میکنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابلاستفاده است.
برای مثال، اگر پروژهای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوسهای بینشهری را تنها با توکنهای مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیتها خواهد بود و نمیتوان بهعنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله بهطور مفصل درباره انواع توکنها میخوانید.
ساخت توکن برای توسعهدهندگان بلاک چینی بسیار راحتتر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژهها میتوانند بدون نیاز به هزینههای نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند.
همچنین، برخی توکنها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، بهدنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان میروند و به کوین تبدیل میشوند.
در حالی که کوینها هر کدام میتوانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکنها روی کیف پولهای بلاک چینِ میزبان ذخیره میشوند. بهعنوان مثال، تمام توکنهای مبتنی بر اتریوم، روی کیف پولها و آدرسهای اتریوم ذخیره میشوند، اما نمیتوانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است. در ادامه درباره کیف پولهای توکنها بیشتر میخوانید.
انواع مختلف توکن در دنیای ارزهای دیجیتال
یکی از پرکاربردترین کلماتی که در دنیای ارزهای دیجیتال به گوشتان میخورد، توکن است. این کلمه بار زیادی از مفاهیم حوزه ارزهای دیحیتال و به صورت کلی وب ۳.۰ را به دوش میکشد. در این مقاله، ما قصد داریم به انواع مختلف توکنهای موجود در صنعت کریپتوکارنسی بپردازیم. بهعلاوه، انواع کاربردهای یک توکن ابزار و تفاوت بین این نوع توکن و توکنهای سهام را بررسی خواهیم کرد. در نهایت، چند دسته توکن محبوب دیگر و کارایی و ارزش آنها در صنعت را مورد بحث قرار خواهیم داد.
بررسی انواع توکن Token
قبل از پرداختن به انواع مختلف توکن، اجازه دهید ابتدا تفاوت بین توکن و کوین را برایتان توضیح دهیم. هر دارایی رمزنگاری روی یک شبکه بلاک چین عمل میکند. به طور دقیق، دارایی بومی شبکه بلاک چین یک کوین است. به عنوان مثال، بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH)، سولانا (SOL) و کاردانو (ADA) همه از نظر فنی، کوین بوده و دارایی اصلی بلاکچین خود هستند. برعکس، هر دارایی رمزنگاری دیگری که روی یک شبکه بلاک چین ایجاد شود، یک توکن است.
به عنوان مثال میتوان به توکن Basic Attention (BAT) به عنوان یک توکن ERC-20 در اتریوم، پنکیک سواپ (CAKE) به عنوان یک توکن BEP-20 در شبکه هوشمند بایننس (BSC) و سرم (SRM) که با استفاده از استاندارد توکن SPL Solana کار میکند اشاره کرد. علاوه بر این، توکنها میتوانند ویژگیهای چند شبکهای با استانداردهای توکن قابل پذیرش برای سازگاری در شبکههای بلاک چین متعدد را داشته باشند.
بنابراین، توکنها داراییهای رمزنگاری شدهای هستند که روی یک بلاک چین دیگر اجرا میشوند. ما میتوانیم هزاران توکن رمزنگاری موجود را در دستههای مختلف دستهبندی کنیم. برای مثال، میتوانید انواع توکن را در یک شبکه خاص طبقهبندی کنید (مثل توکنهای اکوسیستم آوالانچ) یا توکنهایی با ویژگیهای عملکردی مشابه را در یک دسته قرار دهیم (مانند پلتفرم قرارداد هوشمند و توکنهای بازی برای کسب درآمد). همانطور که صنعت کریپتو گسترش مییابد، ویژگیهای خاص و کاربرد توکنها در پروژههای نوآورانهی مربوط به آینده نیز افزایش مییابد.
توکن Utility یا کاربردی چیست؟
فناوری منبع باز (اوپن سورس) بدون مجوز به بلاک چینها و داراییهای مربوطه نیرو میدهد، به این معنی که هر کسی میتواند توکن ایجاد کند. در نتیجه، هزاران پروژه ارز دیجیتال در دسترس است. با این حال صرفا به این دلیل که یک توکن وجود دارد، به این معنی نیست که ارزشمند نیز باشد. ارزش هر توکن یا دارایی رمزنگاری دیگر اغلب بر اساس عرضه و تقاضای آن است. اما مسلماً فاکتور مهمتر، کاربرد توکن است. عملیاتها و نقشهای مختلفی وجود دارد که توکنها میتوانند از آنها استفاده کنند. علاوه بر این، توکنهایی که نیازهای خاصی را در شبکههای بلاک چین برآورده میکنند، در مجموع میتوانند به عنوان توکنهای کاربردی طبقهبندی شوند.
توکنهای کاربردی، به صورت ظاهری مانند هر ارز دیجیتال دیگر عمل میکنند. شما میتوانید یک توکن کاربردی را در هر صرافی ارز دیجیتال بخرید، بفروشید و معامله کنید. البته اگر صرافی توکن را فهرست کرده باشد میتوانید این کار را انجام دهید. علاوه بر این، سرمایهگذاران میتوانند بدون انجام هیچگونه اقدامی، یک توکن ابزار را HODL کنند. با این حال، بیشتر توکنهای ابزار یک طراحی توکنومیک را اجرا میکنند که برای شرکت در فعالیتهای پلتفرم و عملیات توکن ابزار سودآورتر از نگه داشتن توکن است.
کاربردهای توکن کاربردی
توکنهای کاربردی میتوانند یک یا طیف وسیعی از عملکردهای مختلف را داشته باشند. توکن چندکاربری یک دارایی رمزنگاری است که دارای چندین ویژگی و موارد استفاده است. توکنهای Utility اغلب برای امنیت و عملیات روان یک پروژه غیرمتمرکز نیز حیاتی هستند. به این ترتیب، به جای پروژهای که بصورت متمرکز و در ابعاد کوچک اجرا میشود، توکنهای ابزار پروژهها را قادر میسازند تا در سطح جهانی توزیع شده و بر تمرکززدایی تمرکز کنند.
حاکمیت
یکی از کابردهای توکن ابزار دادن حق حاکمیت به دارندگانش برای برخی از عملیات خاص در پلتفرم است. هر پروژه بلاک چین زیرساخت حاکمیتی خاص خود را با پارامترهای تعیین کننده دارد. با این حال، اغلب اوقات، حاکمیت غیرمتمرکز شامل الزامات مربوط به توکن ابزار یا توکن حاکمیتی است. برخی از پروژهها به گونهای عمل میکنند که یک توکن برابر با یک رای است. اغلب، دارندگان توکن باید داراییهای خود را در یک پروتکل حاکمیتی به اشتراک بگذارند تا بتوانند در مورد به روز رسانیهای یک پلتفرم رای دهند.
در مواقع دیگر، پروژهها به حداقل مقداری از توکن نیاز دارند که بتوانند یک رأی را به صندوق بیندازند. علاوه بر این، هر پروژه متفاوت عمل میکند. ارائه حقوق حاکمیتی با توکن کاربردی یک ویژگی ارزشمند است زیرا جامعه به سمت دنیای غیرمتمرکزتر تکامل مییابد. این اجازه میدهد تا یک پروژه با توجه به کاربرانش تکامل یافته و رشد کند و به شرکت کنندگان به ازای وفاداری و تعهد آنها پاداش دهد. حاکمیت غیرمتمرکز راه مثبتی برای تسهیل دسترسی، رشد و پایداری پروژههای بلاک چین است.
امنیت شبکه
یکی دیگر از موارد استفاده حیاتی برای توکن ابزار، تضمین امنیت شبکه در بلاک چین با استفاده از پروتکل اثبات سهام (PoS) است. اولین بلاک چین (بیتکوین) و بسیاری از پروژههای در حال انجام از یک مدل اثبات کار (PoW) استفاده میکنند که از نظر محاسباتی فشرده است. PoS بهعنوان جایگزینی برای PoW معرفی شد که به نودها نیاز دارد تا داراییها را به اشتراک بگذارند و در فعالیتهای اجماع شبکه به جای صرف مقادیر زیاد انرژی مانند PoW، مشارکت داشته باشند. در نتیجه، شبکههایی که از PoS استفاده میکنند بیش از ۹۹.۹٪ انرژی کمتری مصرف میکنند!
علاوه بر صرفه جویی در انرژی، مدلهای اجماع PoS ایمنتر از PoW هستند. همچنین آنها مستعد حمله ۵۱ درصدی نیز نیستند. همچنین، بسیاری از پروژهها به دارندگان توکن کاربردیشان اجازه میدهند تا داراییهای خود را به نودهای اعتبارسنجی موجود واگذار کنند. به این ترتیب، دارندگان توکن ابزار پروژه میتوانند بدون برآورده کردن معیارها و نیازهای اعتبارسنجی کامل، به امنیت شبکه کمک کنند. بنابراین، هر دارنده توکن ابزار پروژه PoS پتانسیل تاثیرگذاری بر قدرت شبکه را دارد.
هزینه گس و کارمزد معاملات
به طور کلی دو پرداخت مازاد برای تراکنشها در صنعت کریپتو وجود دارد: هزینه گس و کارمزد تراکنش. اگر یک تابع قرارداد هوشمند را اجرا کنید که به طور مستقیم با یک بلاک چین در تعامل است (یعنی ارسال تراکنش)، باید هزینه انرژی مورد نیاز را نیز پرداخت کنید. در نتیجه، کاربران باید هزینه گس را برای پوشش انرژی لازم بپردازند. هر گونه سود باقیمانده به نود اعتبارسنجی/ماینر که تراکنش را تایید کرده است ارسال میشود. علاوه بر این، اگر کاربران با یک برنامه غیرمتمرکز یا متمرکز تعامل داشته باشند، ممکن است هر تراکنش با کارمزد همراه باشد. این در درجه اول برای پوشش حاشیه سود، توسعه و پایداری یک برنامه است.
یکی دیگر از ویژگیهای عالی توکنهای ابزار، توانایی کاهش یا حذف هزینههای مشخص در پلتفرمهای مختلف است. هر پروژه میتواند برای زمانی که کاربران توکن ابزار خود را نگه میدارند پارامترهای خاص خود را در مورد انحصار هزینه تنظیم کند. برخی از پروژهها به کاربران کاهش هزینههای معاملاتی را با توکن ابزاری پیشنهاد میکنند. با کاهش قیمت، توکنهای بیشتری در اختیار کاربر قرار میگیرد. از طرف دیگر، برخی از پلتفرمها ممکن است هزینه کارمزد تراکنشها را برای دارندگان توکن ابزار آن حذف کنند (یا در واقع خودشان این هزینه را پوشش دهند).
توکن های کاربردی به صورت عمومی شفاف، امن و دارای سابقه تراکنشهای تغییرناپذیر هستند. بنابراین، توکنهای ابزار میتوانند به سازمان دهندگان پروژه اجازه دهند تا وفادارترین و جذاب ترین کاربران خود را تعیین کنند. این میتواند به طور قابل توجهی به کمپینهای بازاریابی و روابط عمومی (PR) با بینش واقعی در مورد فعالیتهای عملیاتی کمک کند. علاوه بر این، توکنهای ابزار میتوانند به پروژهها کمک کنند تا امتیازات و پاداشها را برای فداکارترین کاربران خود بهطور خودکار انجام فراهم کنند.
برای مثال، پروژهها میتوانند پارامترها را به گونهای تنظیم کنند که دارندگان پس از استیکینگ x مقدار از توکنها برای تعداد y روز، پاداش دریافت کنند. از طرف دیگر، دارندگان توکن ابزار پروژه میتوانند به رویدادها یا فعالیت ها دسترسی انحصاری داشته باشند. برخی از پروژهها بهطور خودکار دارندگان توکنهای کاربردی را واجد شرایط ایردراپ قرار میدهند یا به کاربران اجازه میدهند توکنهای خود را با بلیطهای قرعهکشی معاوضه کنند (مانند پنکیک سواپ). همچنین، داشتن توکن ابزاری میتواند به کاربران در هنگام خرید داراییها از بازار توکن غیرقابل تعویض (NFT) تخفیف بدهد.
توکن سهام چیست؟
اکنون که انواع کاربردی را که یک توکن ابزاری میتواند داشته باشد را درک کردیم، بیایید بررسی کنیم که چگونه این توکن با توکنهای سهام تفاوت دارد. توکنهای کاربردی و توکنهای سهام گاهی به جای هم به کار برده میشوند. با این حال، این تعریف کاملا دقیق نیست. در حالی که توکنهای کاربردی و سهام دارای ویژگیهای مشابهی هستند، تفاوتهای اساسی بین این دو نیز وجود دارد. اول، توکنهای ابزار یک شرکت به صورت عمومی و از طریق عرضه اولیه کوین (ICO) توزیع میشوند. در حالی که توکنهای سهام از مدل توزیع پیشنهادات توکن سهام (ETOs) استفاده میکنند.
توکنهای سهام شکلی از توکن امنیتی هستند که نشاندهنده حقوق صاحبان سهام در یک دارایی اساسی (معمولاً یک سهم) است که به صورت دیجیتالی در یک بلاک چین ثبت میشود. علاوه بر این، شرایط و ضوابط قرارداد و حقوق صاحبان سهام در خود توکن تنظیم میشود. برای مثال، توکن بیت کوین چیست؟ داشتن یک توکن سهام میتواند فرد را قادر به داشتن حق حاکمیت و حق اشتراک داراییهای اساسی کند. از سوی دیگر، توکنهای سهام ممکن است فقط از عملکرد قیمتی سهام دارایی پایه پیروی کنند. به این ترتیب، توکنهای سهام نزدیکتر به توکنهای مشتقه عمل میکنند تا توکنهای کاربردی. با این وجود، توکنهای سهام برای سرمایهگذارانی که میخواهند بدون مسئولیتهای مالکیت کسب سود کنند، مناسب هستند.
اکنون که هم توکنهای سودمند و هم توکنهای سهام را درک میکنیم، بیایید گروههای مختلف دیگری از انواع توکنها را در صنعت ارزهای دیجیتال با هم بررسی کنیم. ما موارد زیر را بر اساس ماهیت اساسی و ویژگیهای عملکردی توکنها دسته بندی کردهایم.
توکن غیر قابل تعویض (NFT)
ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات معمولی که همه با آن آشنا هستند داراییهای قابل تعویض میباشند. دارایی قابل تعویض به طور خلاصه به این معناست که یک اسکناس پنج دلاری یا یک اونس طلا در جیب شما به اندازه اسکناس پنج دلاری یا یک اونس طلا در جیب شخص دیگری در سراسر جهان ارزش دارد. اینها داراییهای قابل تعویض هستند. این داراییها به طور سنتی به واحدهای کوچکتر تقسیم میشوند و وسیلهی ایده آل برای معاملات هستند.
برعکس، دارایی های غیرقابل تعویض در نوع خود بی نظیر هستند. علاوه بر این، NFTها قطعات کدی هستند که به صورت دیجیتالی یک دارایی یا مجموعهای از داراییها را نشان میدهند. به این ترتیب، NFT ابزار ارزشمندی در زنجیره تامین، مراقبتهای بهداشتی، انرژی و صنایع املاک و مستغلات خواهد بود که داراییهای دیجیتال نامشهود مانند موسیقی، گرافیک و آثار هنری را نشان میدهد. NFTها به طور فزایندهای در حوزههای مالی، اوراق قرضه و کالاهای توکن شده محبوب میشوند.
توکن شاخص
نوع دیگری از توکن، توکن شاخص است. توکن شاخص یک دارایی منفرد و با ارزش است که تحت تأثیر مجموعهای زیربنایی از نشانه های دیگر قرار دارد. علاوه بر این، توکنهای شاخص معمولاً درصد کمی از بسیاری از پروژهها را تشکیل میدهند تا به سرمایهگذاران اجازه دهند به طور همزمان در معرض چندین پروژه امیدوارکننده قرار بگیرند. به عنوان مثال، قیمت توکن شاخص NFTI (شاخص توکن غیرقابل تعویض) با توجه به ارزش چندین پروژه NFT و متاورس موجود حرکت میکند.
استیبل کوینها
استیبل کوینها جایگاه و کاربرد خاص خود را در صنعت ارزهای دیجیتال دارند. بر این اساس، استیبل کوینها داراییهای رمزنگاری با قیمت ثابت نسبت به ارز یا کالای دیگر هستند. اغلب استیبل کوینها با دلار آمریکا مرتبط هستند. با این حال، استیبل کوینها را میتوان به یورو، پوند انگلیس و دلار استرالیا در میان سایر ارزها متصل کرد.
استیبل کوینها در حفظ ثبات قیمت در طول نوسانات بازار، کاربرد ارزشمندی دارند. بر این اساس، بیشتر استیبل کوینها یک ذخیرهی پایدار و مهم از ارزش را برای سرمایهگذاران کریپتو فراهم میکنند که با استفاده از آن در معاملات سرمایهگذاری میکنند. برای اینکه یک استیبل کوین ارزش خود را حفظ کند، باید توسط دارایی دیگری با همان ارزش پشتیبانی شود. در غیر این صورت بی ارزش است. بنابراین، هنگام سرمایه گذاری در استیبل کوینها، مراقب باشید و تحقیقات خود را انجام دهید.
توکن لیکویید استیکینگ
نوع دیگری از توکنهایی که ممکن است در صنعت کریپتو با آن مواجه شویم، توکنهای لیکویید استیکینگ هستند. این نوع توکنهای نشاندهنده داراییهای پایه هستند. به عنوان مثال، اگر علی ETH خود را در پروتکل سهامداری مرکب به اشتراک بگذارد، در ازای آن cETH دریافت خواهد کرد. حالا علی آزاد است تا از cETH خود مانند اتریوم معمولی استفاده کرده و آنرا معامله کند. در عین حال توکن بیت کوین چیست؟ به صورت اتریوم اصلی که در پروتکل قفل شده است، پاداش نیز دریافت میکند. به عنوان یک ویژگی جدید و خاص صنعت ارزهای دیجیتال، لیکویید استیکینگ به سرمایه گذاران و معاملهگران اجازه میدهد تا به طور همزمان چندین جریان درآمدی را از یک دارایی کسب کنند.
نتیجه گیری
هزاران پروژه مختلف ارز دیجیتال با صدها نوع مختلف توکن در دسترس هستند. کوینها و توکنهای رمزنگاری در بسیاری از اکوسیستمها، عملکردها و فناوریهای زیربنایی قابل دسته بندی هستند. بر این اساس، توکن ابزار دارایی است که خدمات یا عملکرد مفیدی را برای دارنده، پلتفرم بومی یا هر دو ارائه می دهد. به عنوان مثال، توکن های ابزار میتوانند برای حاکمیت، امنیت شبکه، هویت و بهبود تجربه کاربر استفاده شوند.
NFT چیست و چه تفاوتی با سایر توکن ها دارد؟
توکن غیر مثلی یا NFT، از انواع دارایی های رمزنگاری یکتا یا unique است و علامت اختصاری عبارت Non-fungible token می باشد. ارزهای رمزنگاری مانند بیت کوین، اتریوم و دیگر آلتکوین ها از اموال مثلی یا قابل تعویض هستند. ولی واحدهای NFT دارای خصوصیات منحصر به فردی هستند که آن را از واحدهای دیگر رمزارزها جدا می کند. در اصطلاح به واحدهای NFT غیر مثلی می گویند.
برای درک مفهوم NFT ابتدا باید فرق میان مثلی بودن با غیر مثلی بودن یا قابل تعویض توکن بیت کوین چیست؟ بودن با تعویض ناپذیر بودن توضیح داده شود.
در علم اقتصاد، اگر هر کالا یا دارایی که واحدهای آن با یکدیگر قابلیت تعویض کردن را داشته باشند، به آن دارایی مثلی یا قابل تعویض یا Fungible گفته می شود. در این دارایی ها نمی توان ارزش واحدی را بر دیگری ارجح دانست یا آن را کمتر تلقی کرد.
جهت درک توکن های NFT می توان از این مثال کمک گرفت. به طور مثال شخصی جهت خدمتی که انجام داده بایستی صد هزار تومان بگیرد. این مبلغ را می توان به صورت ده اسکناس ده هزار تومانی، یا دو تراول پنجاه هزار تومانی پرداخت نمود.
ویدیو توکن غیر مثلی یا NFT چیست و چه کاربری دارد؟
ویدیو بهترین پلتفرم ها برای خرید و فروش NFT ها
ویژگی های دارایی های مثلی چیست؟
برخی دارایی ها از قبیل بیشتر ارزهای رمزنگاری و یا پول های کاغذی مثل دلار و تومان در گروه دارایی های مثلی قرار داده می شوند. به عنوان مثال یک اسکناس صد دلاری نسبت به یک اسکناس صد دلاری دیگر دارای ارزش یکسان بوده و نه تنها هر دو قابل تعویض با یکدیگر هستند بلکه مقدار کالای مشابهی را می توان با هر کدام از آنها خریداری نمود. اگر این اسکناس را به شخصی دادید، انتظار آنکه دقیقا همان اسکناس را به شما بدهد، ندارید و می توانید اسکناسی معادل آن را دریافت کنید.
تعداد دارایی های غیر مثلی یا Non-fungible بسیار زیاد است و اقلام بسیاری را می توان برشمرد. به طور خلاصه میتوان هر کالایی که در دسته ابزار قرار نگیرد، کالای غیر مثلی حساب می شود. نمونه های این اقلام زیاد است و از انواع کالاهایی مثل لپتاپ، گوشی موبایل، خودرو و آثار نقاشی می توان نام برد. یعنی اگر شما موبایل خود را به کسی بدهید، انتظار دارید که دقیقا همان موبایل خودتان را به شما پس بدهد. نمونه بارز آن یک تابلوی نقاشی تاریخی است که کسی نمی تواند به عنوان اینکه هر دو تابلوی نقاشی هستند، تابلوی نقاشی دیگری را به جای آن به شما پس بدهد.
مفهوم دارایی های مثلی و غیر مثلی نسبی است. به طور مثال بلیط های کنسرت موسیقی همه بلیط حساب می شوند ولی بلیط های ردیف های جلو نسبت به هم قابل تعویض بوده و مثلی هستند ولی این بلیط ها با بلیط های ردیف های دورتر قابل تعویض نیستند و نسبت به هم غیر مثلی حساب می شوند.
با این حال، جهت مثلی یا غیر مثلی دانستن یک دارایی باید شرایط کلی را در نظر داشت. به عنوان مثال ممکن است از طرف دولت اعلام شود که شماره سریال بعضی از اسکناس ها جعلی و غیرمعتبر است. حتی احتمال دارد نهادهای قانونگذار ارزهای رمزنگاری، کوین های یک آدرس به خصوص را آلوده اعلام کرده و اجازه ندهند آنها را مبادله کنند. در صورتی که از نظر جامعه مردمی اسکناس و ارز رمزنگاری از انواع کالاهای مثلی قلمداد می شوند.
مفهوم دارایی های مثلی و غیر مثلی میتواند به تفکر شخصی بستگی داشته باشد. به طور مثال یک اسکناس صد دلاری گرچه مثلی حساب می شود، ولی امکان دارد این یک اسکناس هدیه باشد که حاضر به تعویض آن با هیچ چیز دیگری نباشید.
مفهوم تعویض پذیری در ارزهای رمزنگاری چیست؟
قانون قابل تعویض بودن در مورد ارزهای رمزنگاری نیز صادق است. فرض کنید برای پرداخت مبلغی معادل یک بیت کوین، می توانید آن را به فرم یک بیت کوین یکباره پرداخت نمود. یا به تدریج طی چند تراکنش مختلف پرداخت. مسئله مهم آن است که جمع مقادیر برابر با همان یک بیت کوین گردد.
پس از انتشار بیت کوین، این ارز توانست در حکم یک دارایی دیجیتال، ویژگی هایی از قبیل ایمنی، شفافیت و قابل تایید بودن را از خود بروز دهد. بلاکچین بیت کوین توانست در حکم یک جایگزین برای بانک ها عمل کند. بیت کوین این تحول را به وجود آورد که تاریخچه تراکنش ها به صورت غیر متمرکز ذخیره شود، ولی قرار بود ارزش آن در حد یک ارز باشد.
در طول زمان بعضی از اشخاص، قابلیت های بیشتری را در بیت کوین تشخیص دادند که سبب شد هم جهت غیر متمرکز کردن داده ها در تراکنش ها استفاده شود و هم در ایجاد اطلاعات پیچیده تر به کار گرفته شود.
خالق اتریوم با الهام از ایده های بیت کوین، شبکه بلاکچین اتریوم را با توانایی تولید ارزهای دیگری به نام توکن و ساخت اپلیکیشن های غیر متمرکز به وجود آورد. بنابراین مفاهیم جدیدی وارد صنعت کریپتو گردید.
با زیاد شدن پیچیدگی های داده های غیر متمرکز، لازم بود استانداردهای جدیدی به وجود آید که قوانین همانندی را برای برای یکسان سازی برنامه ها و توکن های جدید به وجود آورد که از قوانین اتریوم پیروی کنند. یکی از شاخص ترین این استاندارد ها ERC20 می باشد. این استاندارد توکن های تعویض پذیر یا FT را قانونمند کرده و باعث شد در پروژه های ارزهای رمزنگاری چون EOS، ترون و چندین توکن دیگر مورد استفاده قرار بگیرد.
بیت کوین توکن شده در اتریوم چیست
بیت کوین توکن شده راهی برای استفاده از بیت کوین در سایر بلاک چین ها است.
آیا بیت کوین به خودی خود عالی نیست؟ در جواب ؛ در حال حاضر بیت کوین به عنوان نوعی کالای عمومی عمل می کند. در عین حال، ویژگی های محدود عمدی آن فضای کمی برای نوآوری بیشتر باقی می گذارد.
چه کار دیگری می توانیم با بیت کوین انجام دهیم؟ برخی از بیت کوین داران می گویند که ما نباید کار خاصی انجام دهیم و این منطقی است. سپس برخی دیگر معتقدند که ما باید راه هایی برای استفاده از بیت کوین در سایر بلاک چین ها پیدا کنیم. و اینجاست که به BTC توکن شده در اتریوم می رسیم.
چرا بیت کوین را توکن کنیم؟ آیا این اصلا منطقی است؟ بیت کوین توکن شده چگونه ایجاد می شود؟ آیا می توانید بیت کوین توکن شده را بدست آورید؟ اگر به این مطلب علاقه دارید، ادامه مطلب را در زیر مطالعه کنید .
بیت کوین توکن شده در اتریوم چیست
مقدمه
بیت کوین معمولاً به عنوان یک “دارایی ذخیره” یا ذخیره ارزش در فضای ارز دیجیتال در نظر گرفته می شود. در نتیجه، بالاترین پذیرش، بهترین نقدینگی ، بالاترین میانگین حجم معاملات را دارد و از نظر سرمایه بازار همچنان برترین ارز دیجیتال است. در واقع، برخی از مردم بر این باورند که حتی نیازی به هیچ ارز دیجیتالی غیر از بیت کوین وجود ندارد. استدلال آنها این است که بیت کوین می تواند تمام موارد استفاده ای را که آلتکوین ها در تلاش هستند، تامین کند.
با این حال، فناوری بلاک چین در بسیاری از بخشهای مختلف در حال رشد است. هدف جنبش مالی غیرمتمرکز (DeFi) آوردن برنامه های کاربردی مالی به بلاک چین است. این برنامههای غیرمتمرکز (DApps) در شبکههای عمومی و بدون مجوز اجرا میشوند و تراکنشهای مالی غیرقابل اعتماد را بدون نیاز به یک طرف هماهنگ کننده مرکزی فعال میکنند. در حالی که ایده DeFi مبتنی بر بلاک چین است، به این معنی که می تواند در هر پلت فرم قراردادهای هوشمند اتفاق بیفتد ، بیشتر این فعالیت در اتریوم انجام می شود.
بیت کوین ستون فقرات بازار ارزهای دیجیتال است و با این حال، نمی تواند از پیشرفت هایی که در سایر بخش های اکوسیستم رخ می دهد، استفاده کند. برخی از پروژه ها برای حل این مشکل کار می کنند.
آیا راهی برای استفاده بیشتر از بیت کوین وجود دارد که در عین حال شبکه بیت کوین را دست نخورده نگه دارد؟ خوب، رشد بیت کوین توکن شده در اتریوم نشان می دهد که تقاضا برای آن وجود دارد.
بیت کوین توکن شده چیست؟
قبل از شروع، برای جلوگیری از سردرگمی باید چیزی را روشن کنیم. بیت کوین چیست؟ در مقاله، می دانید که بیت کوین با حروف بزرگ b شبکه است و بیت کوین با حروف کوچک b واحد حساب است.
ایده توکن کردن بیت کوین نسبتاً ساده است. شما BTC را از طریق مکانیزمی قفل می کنید، توکن هایی را در شبکه دیگری برش می دهید و از BTC به عنوان یک توکن در آن شبکه استفاده می کنید. هر توکن در شبکه دیگر نشان دهنده مقدار خاصی از بیت کوین است. میخ بین این دو باید حفظ شود و روند باید برگشت پذیر باشد. به عبارت دیگر، میتوانید این توکنها را از بین ببرید و در نتیجه بیتکوینهای «اصلی» دوباره در بلاکچین بیتکوین باز میشوند.
در مورد اتریوم ، این به معنای توکن های ERC-20 است که نشان دهنده بیت کوین هستند. این به کاربران اجازه می دهد تا تراکنش هایی را در شبکه اتریوم به بیت کوین انجام دهند. این همچنین بیت کوین ها را قابل برنامه ریزی می کند ، مانند هر توکن دیگری در اتریوم موجود می باشد.
می توانید مجموع کل فعلی بیت کوین توکن شده در اتریوم را در btconethereum.com بررسی کنید.
بیت کوین توکن شده در اتریوم چیست
تا جولای 2020، حدود 15000 بیت کوین توکن شده در اتریوم وجود دارد. این ممکن است زیاد به نظر برسد، اما در مقایسه با 18.5 میلیونی که عرضه در گردش را تشکیل میدهند، ناچیز است. با این حال، این می تواند تنها آغاز کار باشد.
شایان ذکر است که زنجیرههای جانبی و راهحلهای لایه ۲ مانند شبکه لایتنینگ بیتکوین یا شبکه مایع نیز هدفشان مقابله با چالشهای مشابه است. به طرز شگفت انگیزی، بیش از ده برابر بیشتر از بیت کوین در شبکه لایتنینگ بیت کوین در اتریوم وجود دارد.
با این حال، رقابت بین این راهحلهای مختلف چندان هم ساده نیست ، این یک بازی با جمع صفر نیست. در واقع، بسیاری معتقدند که آنها به جای رقابت با یکدیگر، مکمل یکدیگر هستند. پروژه های توکن شده می توانند گزینه های دارندگان بیت کوین را افزایش دهند، در حالی که پروژه های بدون توکن زیرساخت کلی را بهبود می بخشند. این می تواند منجر به یکپارچگی بیشتر در فضا شود که به نفع کل صنعت خواهد بود.
بنابراین، همه اینها جالب به نظر می رسد، اما چه فایده ای دارد؟ بیایید بررسی کنیم که چرا در وهله اول می خواهیم بیت کوین را توکن کنیم.
چرا بیت کوین را در اتریوم توکن کنیم؟
طراحی بیت کوین از روی هدف ساده است. این برای انجام چند کار طراحی شده است و آنها را به خوبی انجام می دهد. با این حال، این ویژگی ها با محدودیت های ذاتی همراه هستند.
در حالی که بیشترین مقدار ارزش در بیت کوین است، نمی تواند از نوآوری هایی که در سایر بخش های صنعت ارز دیجیتال اتفاق می افتد سود زیادی ببرد. در حالی که شما از نظر فنی می توانید قراردادهای هوشمند را روی بیت کوین اجرا کنید، در مقایسه با اتریوم یا سایر پلتفرم های قرارداد هوشمند ، دامنه آن بسیار محدود است.
توکن کردن بیت کوین در زنجیره های دیگر می تواند سودمندی شبکه را افزایش دهد. چگونه؟ خوب، می تواند عملکردی را فعال کند که به طور بومی در بیت کوین پشتیبانی نمی شود. در عین حال، عملکرد اصلی و مدل امنیتی بیت کوین دست نخورده باقی می ماند. مزایای اضافی می تواند افزایش سرعت تراکنش، قابلیت تعویض و حفظ حریم خصوصی باشد.
در اینجا یک دلیل بالقوه دیگر وجود دارد. یکی از بزرگترین جنبه های DeFi ایده ترکیب پذیری است. این بدان معناست که از آنجایی که همه این برنامهها روی یک لایه پایه عمومی، منبع باز و بدون مجوز اجرا میشوند، میتوانند به طور یکپارچه با یکدیگر کار کنند.
آوردن بیت کوین به این لایه ترکیبی از بلوک های ساختمانی مالی برای بسیاری چشم انداز هیجان انگیزی در نظر گرفته می شود. این میتواند بسیاری از انواع برنامههای کاربردی جدید را که از بیت کوین استفاده میکنند، ایجاد کند و در غیر این صورت امکانپذیر نخواهد بود.
توکن کردن بیت کوین چگونه کار می کند؟
راه های زیادی برای توکن کردن بیت کوین در اتریوم و سایر بلاک چین ها وجود دارد. همه آنها درجات مختلفی از تمرکززدایی دارند، مفروضات متفاوتی در مورد اعتماد و خطرات دارند و ممکن است به گونهای متفاوت این ارتباط را حفظ کنند.
دو نوع اصلی را می توان حضانت و غیر حضانت تعریف کرد. نوع اول شامل توکن بیت کوین چیست؟ توکن بیت کوین چیست؟ یک متولی متمرکز است و توکن ها نیز ممکن است توسط آن طرف ضرب شوند. این ریسک طرف مقابل را معرفی می کند، زیرا نهادی که بیت کوین ها را در اختیار دارد باید مورد اعتماد باشد (و باید در تجارت باقی بماند). از سوی دیگر، این پیاده سازی ممکن است امن تر از گزینه های جایگزین در نظر گرفته شود.
راه حل های دیگر کمی متفاوت است. هیچ موجودیت قابل اعتمادی مورد نیاز نیست، زیرا فرآیندهای زنجیره ای خودکار کل فرآیند ضرب و سوزاندن را انجام می دهند. داراییهای وثیقه قفل میشوند و توکنها از طریق برخی ماشینکاریهای روی زنجیره در زنجیره دیگر ضرب میشوند. وجوه در زنجیره قفل می شوند تا زمانی که توکن ها از بین بروند دوباره باز شوند. در حالی که این امر خطرات طرف مقابل را حذف می کند، خطرات امنیتی بالقوه را افزایش می دهد. چرا؟ خب، در این حالت، بار ریسک کاملاً بر دوش کاربر است. اگر خطای کاربر یا قراردادی اتفاق بیفتد که منجر به از دست دادن سرمایه شود، احتمالاً برای همیشه از بین می روند.
نمونه های توکن شده بیت کوین
حضانتی
اینها بخش قابل توجهی از عرضه بیت کوین توکن شده فعلی را تشکیل می دهند. بیشترین مقدار قفل شده در بیت کوین پیچیده (WBTC) است. کاربران بیت کوین خود را به یک متولی متمرکز می فرستند که آنها را در یک کیف پول سرد چند امضایی نگه می دارد و در ازای آن توکن های WBTC را ضرب می کند. شایان ذکر است که این فرآیند مستلزم اثبات هویت آنها برای مطابقت با مقررات KYC / AML است. این روش مستلزم اعتماد به نهادی است که توکن را ضرب می کند، اما برخی از مزایای امنیتی را نیز به همراه دارد.
بایننس همچنین یک نسخه توکن شده از BTC به نام BTCB دارد. این یک توکن BEP-2 است که در زنجیره بایننس صادر شده است. اگر میخواهید آن را امتحان کنید، میتوانید آن را در Binance DEX معامله کنید .
غیر حضانتی
راه حل های غیر حضانت کاملاً زنجیره ای کار می کنند، بدون هیچ گونه دخالت متولی متمرکز. به زبان ساده، می توانید آنها را به طور مشابه به عنوان BTC Wrapped در نظر بگیرید. با این حال، به جای یک متولی متمرکز، یک قرارداد هوشمند یا یک ماشین مجازی است که وجوه را ایمن نگه میدارد و توکنها را برش میدهد. کاربران می توانند بیت کوین خود را سپرده گذاری کنند و بیت کوین توکن شده خود را به روشی غیرقابل اعتماد و بدون مجوز ضرب کنند.
برخی از این سیستمها همچنین به وثیقهسازی بیش از حد نیاز دارند، به این معنی که کاربران باید ارزش بیشتری ( وثیقه ) نسبت به آنچه که قصد دارند سپرده گذاری کنند. آنها این کار را برای آماده کردن سیستم برای رویدادهای قو سیاه و سقوط بازار بزرگ انجام می دهند. حتی در این صورت، اگر ارزش وثیقه به میزان قابل توجهی کاهش یابد، این سیستم ها ممکن است نتوانند آن را مدیریت کنند.
محبوب ترین پیاده سازی غیر حضانت renBTC است. بیت کوین ها به ماشین مجازی رن (RenVM) فرستاده می شوند که آنها را با استفاده از شبکه ای از گره های غیرمتمرکز ذخیره می کند. سپس توکن های ERC-20 را با توجه به مقدار بیت کوین ارسالی ضرب می کند.
نمونه های قابل توجه دیگر sBTC و iBTC هستند که توکن های مصنوعی هستند که به جای بیت کوین توسط Synthetix Network Token (SNX) وثیقه می شوند. چیزی که iBTC را به ویژه جالب می کند این است که قیمت بیت کوین را به صورت معکوس دنبال می کند. این آن را به یکی از معدود روشهای غیرقانونی برای کوتاه کردن بیتکوین تبدیل میکند.
شایان ذکر است که اینها فناوری های بسیار تجربی هستند. جای تعجب نیست که راه حل های متمرکز و نگهداری از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند – آنها تمایل بیشتری به ایمن بودن دارند. به طور طبیعی، خطر باگ و خطای کاربر نیز بیشتر است که به طور بالقوه منجر به از دست دادن سرمایه می شود. با این حال، اینها در نهایت می توانند پس از بهبود فناوری، آینده توکن سازی باشند.
از آنجایی که این راهحلهای غیرقانونی توسط فرآیندهای خودکار کنترل میشوند، استفاده از آنها فقط برای کاربران پیشرفته توصیه میشود. اما، اگر دوست دارید بدون نگرانی در مورد فرآیند ضرب کردن با این توکن ها بازی کنید، می توانید آنها را در صرافی های ارزهای دیجیتال خریداری و معامله کنید.
آیا این برای بیت کوین خوب است یا اتریوم؟
این سوال جواب دادنش سخت است. بیایید سعی کنیم هر دو طرف بحث را در نظر بگیریم.
بنابراین، چگونه این می تواند برای بیت کوین خوب باشد ؟ خوب، مسلماً کاربرد بیت کوین را افزایش می دهد. در حالی که بسیاری استدلال خواهند کرد که بیت کوین لزوماً به عملکرد بیشتری نیاز ندارد، ممکن است از برخی از آنها استفاده کند. همانطور که قبلاً گفتیم، مزایای آن می تواند افزایش سرعت تراکنش، قابلیت تعویض ، حفظ حریم خصوصی و کاهش هزینه تراکنش باشد. با راهاندازی ETH 2.0 ، ممکن است انتظار داشته باشیم که تراکنشهای اتریوم سریعتر و ارزانتر باشند. این همچنین می تواند به پرونده بیت کوین توکن شده در اتریوم کمک کند.
از سوی دیگر، برخی استدلال می کنند که این برای دارندگان بیت کوین توکن شده بالقوه خطرناک است. توکن کردن بیت کوین همچنین مستلزم کنار گذاشتن مزایای امنیتی قوی بیت کوین است ، برخی از ویژگی های مورد تقاضای آن.
برای مثال، چه اتفاقی میافتد اگر بیتکوینهای توکنشده به دلیل یک اشکال قرارداد هوشمند به سرقت رفته یا گم شوند؟ به طور بالقوه هیچ راهی برای باز کردن قفل بیت کوین های قفل شده در بلاک چین بیت کوین وجود نخواهد داشت.
یکی دیگر از مواردی که باید در نظر گرفت هزینه ها است. برخی استدلال می کنند که اگر تعداد زیادی از کاربران شروع به تراکنش BTC توکن شده در بلاک چین اتریوم کنند، هزینه تراکنش در شبکه بیت کوین کاهش می یابد. در درازمدت (بسیار) بیت کوین تنها با کارمزد تراکنش پشتیبانی می شود. اگر بیشتر آنها وارد اکوسیستم اتریوم شوند، امنیت شبکه ممکن است به خطر بیفتد. با این حال، این راه طولانی است و برای مدت طولانی موضوع مهمی نیست.
چگونه می تواند برای اتریوم خوب باشد ؟ خوب، اگر اتریوم مقدار زیادی از ارزش بیت کوین را به خود اختصاص دهد، می تواند کاربرد اتریوم را به عنوان یک شبکه جهانی برای انتقال ارزش افزایش دهد. بر اساس تحقیقات Etherscan ، بخش قابل توجهی از مبلغ 15000 بیت کوین ذکر شده قبلا در اکوسیستم اتریوم دفای قفل شده است.
بیت کوین توکن شده می تواند کاربرد DeFi را در اتریوم بسیار افزایش دهد. ممکن است خدمات مالی غیرمتمرکز مبتنی بر بیت کوین توکن شده وجود داشته باشد. DEX های مبتنی بر بیت کوین ، بازارهای وام دهی ، استخرهای نقدینگی و هر چیز دیگری که در DeFi وجود دارد، همگی می توانند به BTC تقسیم شوند. موفقیت بیت کوین توکن شده همچنین می تواند انواع دیگر دارایی ها را به مهاجرت به شبکه اتریوم تشویق کند.
بیشتر پروژهها هنوز در مراحل اولیه هستند و فناوری پشت آنها جای زیادی برای بهبود دارد. با این حال، مطمئناً تحولات هیجان انگیزی در این جبهه وجود دارد.
کلام پایانی
در این مقاله به توضیح این موضوعگه بیتکوین توکنشده چیست و چه پیادهسازیهای متفاوتی وجود دارد. محرک اصلی توکن کردن بیت کوین به عنوان یک توکن ERC-20 ، افزایش سودمندی بیت کوین است.
اگر اتریوم بتواند بخش قابل توجهی از تراکنش های بیت کوین را به خود اختصاص دهد، پیامدهای مهمی برای آینده وجود خواهد داشت. چه بخشی از عرضه بیت کوین در آینده روی اتریوم معامله می شود؟ باید دید. با این حال، کل صنعت بلاک چین میتواند از ایجاد پلهایی بین دو بزرگترین شبکه ارزهای دیجیتال سود ببرد.
دیدگاه شما