اخبار
سنا| حجم و تعداد درخواست تامین مالی از طریق انتشار صکوک و همچنین انتشار موفق این اوراق در بهار ۱۴۰۱ نسبت به دوره مشابه در سالهای اخیر رشد بیسابقهای داشته است.
استقبال بیسابقه از ابزارهای مالی اسلامی در بهار ۱۴۰۱
سنا| حجم و تعداد درخواست تامین مالی از طریق انتشار صکوک و همچنین انتشار موفق این اوراق در بهار ۱۴۰۱ نسبت به دوره مشابه در سالهای اخیر رشد بیسابقهای داشته است. این موضوع حکایت از متنوعتر شدن ضمانت این اوراق و افزایش آشنایی شرکتها و فعالان بازار با اوراق مالی اسلامی و همچنین نیاز شرکتها به متنوعسازی روشهای تامین منابع مالی خود دارد. محمدحسین صدرایی، مدیرعامل شرکت مدیریت دارایی مرکزی بازار سرمایه با اعلام مطلب فوق اظهار کرد: در سه ماهه نخست سال جاری حجم درخواست تامینمالی از طریق صکوک که توسط نهادهای واسط مالی (SPV) و تحت اداره و راهبری شرکت مدیریت دارایی مرکزی بازار سرمایه منتشر شدهاند، نسبت به دوره مشابه در سال گذشته ۱۴۹ درصد رشد چشمگیری داشته که در نوع خود بیسابقه بوده است. محمدحسین صدرایی با اشاره به تعداد موافقتهای اصولی در سه ماه نخست سال تصریح کرد: طی این مدت، تعداد ۱۷ موافقت اصولی انتشار انواع صکوک در مجموع بالغ بر ۱۷۶ هزار و ۸۰۰ میلیارد ریال توسط سازمان بورس و اوراق بهادار صادر شد که ۱۱ مورد آن مربوط به انتشار اولیها نظیر فولاد غدیر نیریز، پرشیا خودرو و پدیده شیمی جم و . است. این شرکتها برای اولینبار نسبت به تامین مالی از طریق انتشار صکوک در بازار سرمایه اقدام کردهاند. این مقام مسوول ادامه داد: سایر موارد، بانیانی هستند که برای چندمین بار از پتانسیل بازار بدهی در تامین مالی خود بهره میبرند؛ شرکتهایی نظیر کرمان موتور، پدیده شیمی قرن و گروه صنعتی انتخاب الکترونیک آرمان از جمله این بانیان بهشمار میروند. او با مقایسه حجم صکوک منتشره در سه ماهه اول سالهای ۱۳۹۹ الی ۱۴۰۱ توضیح داد: با توجه به تحولات اخیر در حوزه انتشار صکوک همچون متنوعتر شدن بحث ضمانت این اوراق و افزایش آشنایی شرکتها و فعالان بازار با اوراق مالی اسلامی و همچنین نیاز شرکتها به متنوعسازی روشهای تامین منابع مالی خود، رشد بیش از پیش بهرهگیری از انواع صکوک در بازار سرمایه در مدت یادشده مشاهده میشود. بهطوریکه حجم انتشار صکوک طی این دوره نسبت به بهار سال گذشته ۲۹ درصد رشد داشته است.به گفته مدیرعامل شرکت مدیریت دارایی مرکزی بازار سرمایه، در بهار سال جاری ۷ مورد انتشار صکوک در مجموع به مبلغ ۵۱ هزار میلیارد ریال در بازار سرمایه به شرح جدول زیر صورت پذیرفت که در این میان برخی از شرکتها همانند بهمن موتور و سرمایهگذاری صندوق بازنشستگی کشوری تجربه موفق انتشار این اوراق را پیش از این نیز داشتهاند. صدرایی خاطرنشان کرد: این اوراق در قالب عقود مرابحه و اجاره، بر مبنای داراییهای متنوعی از جمله سهام، تجهیزات و ماشین آلات خط تولید و مواد اولیه منتشر شدهاند که نشاندهنده انعطاف ابزار صکوک در تامین مالی متقاضیان است. این مقام مسوول اذعان کرد: طی دوره سه ماهه مذکور در مجموع بالغ بر ۳۹ هزار میلیارد ریال اقساط انواع صکوک توسط شرکتهای واسط مالی از بانیان اوراق دریافت و از طریق شرکت سپردهگذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه به حساب دارندگان اوراق واریز شده است.
فرصت هاو تهدیدهای پیش روی بازارسرمایه
محمد یوسف امین داور، مدیر سرمایهگذاری شرکت اطلاعات مالی پارت در گفتوگو با پایگاه خبری بازارسرمایه (سنا) گفت: بازار با نیروهای موافق و مخالفی مختلفی روبرو است و کاهش تولید شرکتهای بزرگ در اثر قطعی برق، اولین مسالهای است که مدتهاست باعث شده بازار نسبت به گزارشهای خوب دوازده ماهه ۱۴۰۰ بیتوجه باشد تا جاییکه ممکن است گزارشهای بهاری شرکتها را نیز بسوزاند. محمد یوسف امین داور افزد: دیگر نگرانی بازار فاصله گرفتن نرخ دلار آزاد از دلار نیمایی است؛ در حقیقت دولت به دلیل محاسبه قیمت کالاهای اساسی با نرخ نیما، علاقهمند به کنترل آن است متنوع سازی دارایی و فاصله پنج تا درصدی نرخ نیما با نرخ آزاد اکنون از ۲۰ درصد نیز گذشته است. وی بیان کرد: اصرار دولت بر قیمتگذاری محصولات، به خصوص کالاهایی که ارز مصرفی آنان از ارز ترجیحی به ارز آزاد تبدیل شده، باعث تردید خریداران سهام در بازار و عقبنشینی تقاضا در این نمادهای خوش آتیه شده است. مدیر سرمایهگذاری اطلاعات مالی پارت تصریح کرد: چهارمین موضوع تحولات بازارهای کامودیتی جهانی و کاهش احتمالی قیمتهای جهانی است که به جدیدترین دغدغه بازار تبدیل شده است؛ چراکه کاهش قیمتهای جهانی تاثیر مستقیمی بر کاهش سودآوری شرکتهای بزرگ فولادی، فلزی و پتروشیمی دارد، اما در کنار این تهدیدها، بازار با فرصتهایی نیز روبروست.وی در ادامه عنوان کرد: اولین احتمال رشد نرخ دلار نیمایی است؛ چراکه قیمت دلاری کالاهای اساسی همچون روغن خام و نهادههای دامی در روزهای اخیر با کاهش مواجه شده است و این اتفاق سبب افزایش سود صادرکنندگان بزرگ کشور میشود که درآمد آنها دلاری و هزینههای آنها ریالی است. همچنین دومین فرصت بازار احتمال توافق بین ایران و امریکا است که موجب تسهیل بازرگانی خارجی شده، از یک طرف صادرات نفت خام را افزایش میدهد و از طرف مقابل واردات مواد اولیه و همچنین تجهیزات را تسهیل میکند و سومین موضوع نیز احتمال رشد آرام قیمت کالاهایی است که ارز مصرفی مواد اولیه آنها از ارز ترجیحی به نیمایی تبدیل شده و در نتیجه افزایش سودآوری آنهاست. به گفته این کارشناس بازارسرمایه؛ برآیند این نیروها جهت بازار را در ماههای آتی مشخص خواهد کرد.متنوع سازی دارایی
بهینه سازی پرتفوی
همواره بر قراری رابطه تعادلی بین ریسک و بازده معیار اصلی برای تصمیمات سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار بوده است. هر سرمایه گذاری در صدد انتخاب ترکیب بهینه ای از سرمایه گذاری متنوع سازی دارایی است که با توجه به میزان ریسک و بازده آن ، تابع مطلوبیتش حداکثر گردد. در این تحقیق سعی بر آن بود که مدلی کاراتر از مدلهای موجود و مرسوم برای بهینهسازی سبد سرمایه گذاری ارائه گردد. مدلی که با در نظر داشتن شرایط عدم قطعیت و ریسک سرمایه گذاری، بازدهی بیشتری را برای سرمایه گذاران فراهم نماید.
تئوری سبد سرمایهگذاری نوین در سال ۱۹۵۰ توسط هری مارکوویتز مطرح شد. او فرض کرد که هر سرمایهگذار در هر سطح ریسکی خواهان بیشترین بازده است. در این جا معیار اندازی گیری ریسک، انحراف معیار بازده مورد انتظار است. در سبدهای کارا برای به دست آوردن بازده بیشتر باید ریسک بیشتری تحمل کرد، بنابراین سرمایه گذاران با یک رابطهٔ جایگزینی بین ریسک و بازده مواجه میشوند. رابطهٔ بین ریسک و بازده با یک منحنی به نام مرز کارا نشان داده میشود. هر سبد کارا که به خوبی متنوع شده باشد، یک نقطه از این منحنی است.
در روشهای مختلف بهینهسازی سبد، معیارهای متفاوتی برای اندازهگیری ریسک مطرح شده که علاوه بر مقیاسهای سنتی انحراف معیار و واریانس- که قوی هم نیستند - نرخ سورتینو و ارزش در معرض ریسک نیز بیان شده است. غالباً بهینهسازی سبد در دو مرحله انجام میشود: ابتدا بهینهسازی وزن سرمایهگذاری در یکی از انواع داراییها مانند تعیین نسبت سرمایهگذاری بین سهام و اوراق قرضه و دومین مرحله، بهینهسازی وزن سرمایهگذاری داراییهای موجود در یک نوع خاص دارایی است مانند تعیین نسبت سرمایهگذاری در سهمهای الف، ب و ج. سهام و اوراق قرضه اساساً ویژگیهای ساختاری و ریسک سیستماتیک متفاوتی دارند و در دو نوع جدا از تقسیم بندی داراییها قرار میگیرند. نگهداری انواع مختلف دارایی باعث متنوع سازی سبد میشود و هم چنین نگهداری داراییهای مختلف موجود در یک نوع خاص دارایی بر تنوع سبد می افزاید و این عمل باعث حذف ریسک غیر سیستماتیک هر دارایی و انواع دارایی میشود. یک روش بهینهسازی سبد این است که تابع مطلوبیت فون نویمان و مورگنسترن را برای ثروت نهایی سبد تعریف کنیم. ارزش مورد انتظار مطلوبیت باید بیشترین مقدار باشد. برای نشان دادن ترجیح بازده بیشتر به کمتر در این تابع، ثروت افزایشی است و برای نشان دادن ریسک گریزی این تابع محدب است.
پیچیدگی بهینهسازی سبد نیازمند این است که کار با کامپیوتر انجام شود تا ساده شود. هستهٔ اصلی کار ساختن ماتریس کواریانس بازده داراییهای سبد است. تکنیکها شامل: • برنامهریزی درجه دوم • برنامهریزی غیرخطی • برنامهریزی اعداد مخلوط • روشهای meta-heuristic
صندوقهای سرمایه گذاری مجاز به فعالیت در بازار اختیار معاملات بورس کالا شدند
صندوقهای سرمایه گذاری طبق ابلاغیه جدید سازمان بورس، مجاز به فعالیت در بازار اختیار معاملات بورس کالا شدند.
به گزارش بیداربورس، سازمان بورس و اوراق بهادار در تصمیمی جدید اعلام کرد صندوقهای سرمایه گذاری مجاز به فعالیت در بازار اختیار معاملات بورس کالا هستند تا علاوه بر متنوع سازی سبد دارایی صندوق ها، امکان پوشش ریسک سرمایه گذاری در بازار کالا نیز برای صندوق ها فراهم شود.
براساس این گزارش، متن ابلاغیع رضا نوحی حفظ آباد سرپرست مدیریت نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس به شرح زیر است :
*متنوع سازی سبد سرمایه گذاری صندوق های کالایی
براساس این گزارش، ابزار گواهی سپرده کالایی جهت تکمیل زنجیره ابزارهای معاملاتی بر روی کالاها در بورس کالا طراحی شده و وجود زنجیره کامل از ابزارهای معاملاتی، موجبات بهینه سازی سرمایه گذاری برای فعالان بازار سرمایه در حوزه کالایی را فراهم و معاملات آنان را تسهیل کرده است.
به عنوان نمونه درحال حاضر برای محصول زعفران در بورس کالا، ابزارهای معاملاتی مختلف شامل گواهی سپرده کالایی، قراردادهای آتی و اختیار معامله جهت سرمایه گذاری مستقیم در دسترس سرمایه گذاران است و برای سرمایه گذاری غیر مستقیم نیز سرمایه گذاران قادر به سرمایه گذاری در صندوق های کالایی کشاورزی تأسیس شده در بورس کالا جهت انتفاع از نوسانات قیمت کالاهای کشاورزی اعم از زعفران خواهند بود.
علاوه بر صندوق های سرمایه گذاری کالایی کشاورزی، سایر صندوق ها هم در بازار گواهی سپرده کالایی فعالیت دارند.
ابزار گواهی سپرده کالایی به عنوان یک دارایی با نوسانات متفاوت با سهام و سایر دارایی ها می تواند برای متنوع سازی سبد سرمایه گذاری صندوق های کالایی بکار گرفته شود. بنابراین صندوق هامی توانند بخشی از سرمایه را به گواهی سپرده کالایی و انتفاع از نوسانات قیمت کالاها که تابعی از نوسانات قیمت های جهانی کالا و تورم داخلی است، اختصاص دهند. به ویژه در زمان هایی که نوسانات قیمت ها در بازار سهام مطلوب صندوق های سرمایه گذاری نیست توجه به بازار گواهی سپرده کالایی اهمیت ویژه ای دارد.
در این بین متنوع سازی دارایی کالاها نیز می توانند نوسانات قیمتی نامطلوبی به همراه داشته باشند. بنابراین امکان پوشش ریسک سرمایه گذاری در بازار کالا به وسیله ابزارهای مشتقه ضروری خواهد بود.
سرمایه گذاری چیست
به طور کلی هر گونه دارایی که به صورت نقدی مانند پول نقد، موجودی حساب بانکی، ارز های بین المللی مثل دلار و یورو باشد و یا دارایی های غیر نقدی مانند تجهیزات صنعتی، ماشین آلات، ملک، زمین و… جز سرمایه محسوب می شوند.
سرمایه گذاری:
سرمایه گذاری در واقع یعنی سپرده گذاری وجه نقد و یا دارایی هایی که وجود دارند به منظور دست یابی به سود بیشتر که ممکن است در کوتاه مدت و یا بلند مدت کسب گردد.
سرمایه گذاری کوتاه مدت:
سرمایه گذاری کوتاه مدت به سپرده ای گفته می شود که به صورت نا محدود قابل واریز و برداشت است که این نوع سپرده های سرمایه گذاری، از منابع ارزان قیمت محسوب می شوند.
نکته: اگر این نوع از سپرده ها، قبل از یک ماه برداشت شوند، هیچ نوع سودی به آنها تعلق نمی گیرد.
سرمایه گذاری بلند مدت:
سرمایه گذاری بلند مدت، به این نحو است که افراد سرمایه خود را به مدت طولانی در بانک مورد نظر خود سپرده گذاری می کنند و از این طریق می توانند در فعالیت های بلند مدت شرکت نمایند و کسب سود کنند.
در این نوع سرمایه گذاری، برداشت به صورت نا محدود نمی باشد و شخص سرمایه گذار نمی تواند هر زمانی که بخواهد وجه سپرده خود را برداشت کند.
حساب سپرده بلند مدت، به نوعی سپرده گذاری گفته می شود که به مدت معینی مانند دو، سه، چهار و یا حتی پنج سال در بانک مورد نظر قرار داده می شود و بر اساس بازده سرمایه گذاری، سود دریافت می کند.
نکته: در سپرده های بلند مدت، سرمایه گذار نمی تواند مبلغ سپرده گذاری شده خود را از یک بانک به بانک دیگر انتقال دهد.
گروه های سرمایه گذاری:
به طور کلی سرمایه گذاری به سه گروه زیر دسته بندی می شود:
سرمایه گذاری مالکیتی:
سرمایه گذاری مالکیتی در بخش های مختلف زیر انجام می شود:
- سرمایه گذاری ثابت
- سرمایه گذاری در بورس
- سرمایه گذاری در سهام
- سرمایه گذاری خارجی
- سرمایه گذاری در املاک
- سرمایه گذاری در خرید کالا های گران قیمت
سرمایه گذاری اعتبار دهی:
در این نوع از سرمایه گذاری، از سرمایه گذاری های مشابه بانک استفاده می گردد. این سرمایه گذاری سود کمی دارد زیرا ریسک کمتری به دنبال دارد و نسبت به سرمایه گذاری مالکیتی کم ریسک تر است اما سود دهی کمتری نیز دارد.
مزایای سرمایه گذاری:
- مدیریت حرفه ای پول اشخاص یعنی سرمایه شخص توسط یک گروه حرفه ای و خبره به مسائل مالی و سرمایه گذاری مدیریت خواهد شد.
- تشکیل سبدی از دارایی ها یا به اصطلاح متنوع سازی دارایی که سبب کاهش ریسک سرمایه گذاری می شود.
- صندوق سرمایه گذاری در بازه زمانی مشخص توسط سازمان بورس و اوراق بهادار مورد بازرسی قرار می گیرند.
معایب سرمایه گذاری:
- کاهش کنترل سرمایه گذار بر سبد دارایی خود
- عدم حق رای در مجامع شرکت ها
موسسه مشاوران مطالعه مقاله حسابرسی مالیاتی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
شرکت سرمایه گذاری چیست
شرکت سرمایه گذاری:
شرکت های سرمایه گذاری، خواهان کسب سود بیشتری هستند. این شرکت ها با توجه به نوسانات قیمت سهام در بازار، برای سود بیشتر سهام ها را خریداری می کنند و هر زمان که به سود دهی برسند، اقدام به فروش آنها می کنند.
انواع سرمایه گذاری مالی:
سرمایه گذاری، روش ها و انواع مختلفی دارد که در زیر به شرح آنها پرداخته می شود.
اوراق بدهی:
اوراق بدهی که در اصطلاح به آنها “ابزار بدهی” (Debt Instruments) نيز گفته می شود، به طور رسمی قراردادی بين وام دهنده (سرمايه گذار) و وام گيرنده (فروشنده اوراق) محسوب می شود که در آن وام گيرنده متعهد می شود که اصل سرمايه گذاری و بهره مورد توافق را در تاريخ سر رسيد اوراق به وام دهنده پرداخت نمايد.
زمان اين قرارداد می تواند از بسيار کوتاه مدت تا بسيار بلند مدت تغيير نمايد. این نوع اوراق شامل موارد زیر می باشد:
اوراق بازرگانی (Commercial Papers)
معروف ترين اين ابزار ها، اوراق قرضه می باشد که توسط دولت فدرال، دولت استانی، شهرداری ها، شرکت ها و برخی مراکز مذهبی و آموزشی صادر می گردند.
سهام ها را معمولا با واژه های Stock يا Share می شناسند که نشان دهنده مالکيت دارنده آن در دارايی های شرکت است.
در واقع می توان گفت که سهامدار، يکی از شرکای شرکت می باشد که متناسب با ميزان سهم خود از سود شرکت سهم برداشت می کند و بسته به نوع سهامی که در اختيار وی قرار دارد، ممکن است که دارای حق رای در تصميم گيری های عمده نیز باشد.
سهام به طور کلی به دو دسته زیر تقسیم می شوند:
صندوق های (شرکت های) سرمایه گذاری:
صندوق های سرمایه گذاری، در واقع شرکت ها يا تراست هايی هستند که به نيابت از مشتريان خود اقدام به سرمايه گذاری می کنند.
سپس سود يا زيان حاصل از اين فعاليت ها و سرمایه گذاری ها، مستقيما به سرمايه گذاران باز می گردد و در اين بین مديران صندوق، هزينه های مديريتی را دريافت می نمایند.
شرکت های سرمایه گذاری که با نام Mutual Fund شناخته شده اند، با انتشار سهام که در اصطلاح به آنها Unit گفته می شود اقدام به جمع آوری منابع مالی و سرمايه گذاری در اوراق بهادار می کنند.
نکته: ويژگی سرمايه گذاری در اين نوع از صندوق ها در مقايسه با سهام دیگر، برخورداری از مديريت حرفه ای سرمايه گذاری می باشد.
اين سرمايه گذاری برای آن دسته از افرادی که دانش و فرصت سرمايه گذاری حرفه ای ندارند بسيار مفيد بوده و در مقايسه با سهام از ريسک به مراتب کمتری برخوردار است.
ابزار مشتقه:
ابزار مشتقه نوعی از سرمايه گذاری می باشد که از ريسک بالايی برخوردار است این ابزار مناسب سرمايه گذارانی می باشد که قدرت ريسک پذيری بالايی داشته و از دانش لازم نيز برخوردارند.
نکته: اين ابزار معمولا به پشتوانه اوراق بهادار مالی نظير سهام يا شاخص سهام به وجود می آيند.
انواع ابزار مشتقه:
ابزار مشتقه به دو دسته قرارداد های اختيار معامله (Options) و قرارداد های آتی (Futures) تقسيم می شوند.
قرارداد های اختيار به دارنده آن اختيار خريد يا فروش اوراق بهادار در زمانی خاص با قيمتی خاص را می دهد در حالی که قرارداد آتی زمان، مقدار و قيمت معامله ای در آينده را از هم اکنون مشخص می نمايد.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله شرکت تضامنی را به شما پیشنهاد می کنیم.
تنوع بخشی سبد داراییهای مالی؛درست یا غلط
یکی از استراتژیهای مطرح در مباحث سرمایهگذاری در بازارهای مالی عبارت است از تنوعبخشی زمانی به انواع داراییهای مالی.
یکی از استراتژیهای مطرح در مباحث سرمایهگذاری در بازارهای مالی عبارت است از تنوعبخشی زمانی به انواع داراییهای مالی. به این معنا که براساس زمان کوتاهمدت یا بلند مدت سرمایهگذاران سبد دارایی مالی خود را متنوع میسازند تا از انواع داراییهای مالی با ریسکهای متفاوت، سبدی با حداقل ریسک تشکیل دهند.
اصل این استراتژی بر این اساس استوار است که هر چه افق زمانی بلندمدتتر برای سرمایهگذار متصور باشد سهم بیشتری از پرتفوی خود را به داراییهای ریسکی مثل سهام تخصیص دهد.زیرا نوسانات بازده سهام در طول زمان کمتر میشود و در نتیجه ریسک بیشتری در طول زمان در بین داراییها پخش میشود و بازده کل سبد سهام را متناسبتر میسازد.این نظر در مقابل این دیدگاه قرار دارد که در طول زمان تنوع بخشی به سبد سهام اشتباه است، زیرا مطلوبیت مورد انتظار با استراتژی تنوع سازی زمانی افزایش نمییابد، زیرا به عنوان مثال درباره سهام شرکتهای بیمه دیده شده است که در دورههای بلند مدتتر زمانی، ریسک این سهام به جای کاهش افزایش داشته است و در نتیجه تنوع بخشی سهام کارایی خود را از دست داده است. در این میان محققانی هستند که نشان دادهاند که زمانی تنوع بخشی سبد دارایی مالی در طول زمان بهینه انجام میشود که به یکسری از عوامل مهم و اصلی در این باره توجه شود.
نکته مهم در این میان که شاید کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف سرمایهگذاری است. این که آیا در بلندمدت هدف کسب درآمد است یا افزایش ثروت و یا عوامل دیگری در تصمیمگیری دخیل هستند.
زیرا ممکن است در بلندمدت محدودیتها و قیود مهمی سر راه سرمایهگذار قرار گیرند به عنوان مثال سرمایهگذاری که گردش دارایی را مهم فرض میکند و به دارایی نقد شونده نیاز دارد مثل حقوق بازنشستگی یا مخارج تحصیلی فرزندان، نمیتواند تنها به ریسک سبد دارایی خود و تنوع بخشی زمانی جدا از عامل نقدشوندگی توجه نشان دهد. در نتیجه عواملی چون سن، تحصیلات و نسبت مصرف به پسانداز افراد باید مورد توجه قرار بگیرند.
یکی از نکات جالب در این مبحث، دیدگاه روانشناسی سرمایهگذاران است. تحقیقات نشان میدهند که با افزایش ثروت، ریسکگریزی مطلق کاهش مییابد، زیرا با افزایش ثروت، اهمیت یک دلار اضافی کاهش مییابد و در نتیجه سرمایهگذار مایل میشود که در سطوح بالاتر ثروتی، دلار اضافی خود را صرف امور پرریسکتر کند. در نتیجه هر چه ثروت افزایش مییابد، دلارهای بیشتری از ثروت سرمایهگذار به داراییهای ریسکی تعلق میپذیرد.
در برابر متغیر ریسک گریزی مطلق، متغیر ریسک گریزی نسبی نیز مطرح میشود. در تبیین این متغیر باید گفت که کاهش ریسک گریزی نسبی، حکایت از تخصیص سهم بیشتری از ثروت به داراییهای ریسکی همزمان با افزایش ثروت دارد. ثابت بودن متغیر ریسک گریزی نسبی به این معنا است که درصد ثروتی که به دارایی ریسکی تعلق میگیرد، ثابت میماند جدا از اینکه خود در چه پایهای از ثروت باشد. همچنین افزایش ریسک گریزی نسبی بیان میدارد که درصد بیشتری از دارایی مالی با افزایش ثروت سرمایهگذار، در گروه پرریسک قرار میگیرد.
این در حالی است که در اکثر مطالعات نتایج به دست آمده براساس ثابت فرض کردن ریسک گریزی نسبی حاصل شده اند. در حالی که در هر سه حالت بالا، استراتژی تنوعسازی دارایی مالی در طول زمان میتواند متفاوت تعریف شود.
یکی دیگر از نکات مهم برای سرمایهگذاران، خاطرات و گذشتهنگری آنها درباره تخصیص داراییهای مالی است. توجیهات سرمایه گذاران برای تخصیص بین داراییهای ریسکی و غیر ریسکی یا کم ریسک، ممکن است بر اساس ارتباط بین بازده داراییها در طول زمان، تقویت یا تضعیف شود. در نتیجه ارزش داراییهای ریسکی در پرتفوی بستگی به ارزشهای گذشته آنها دارد و افراد بنا بر بازده گذشته یک دارایی آن را انتخاب یا رد میکنند و برای خرید و نگهداری در دوره بلند مدتتر تصمیم میگیرند.
در نتیجه تنوع بخشی دارایی مالی در طول زمان بر اساس فرآیند بازده دارایی و ترجیحات سرمایهگذاری میتواند افزایش یا کاهش یابد و یا ثابت باقی بماند. همانگونه که اشاره شد سطح تحصیلات نیز نقش زیادی در تصمیم گیری تخصیص پرتفوی سرمایهگذاران دارد. زمانی که سطح دانش سرمایهگذاران افزایشمییابد و تجربیات آنها از سرمایهگذاری زیاد میشود، آستانه تحمل آنها افزایش یافته و ریسک پذیری آنها بیشتر میشود و در نتیجه ترجیح میدهند تا در سبد دارایی مالی خود، از دارایی پر ریسک بیشتر استفاده کنند.
درباره سن افراد نیز نتایج تحقیقات نشان میدهند که افراد جوانتر علاوه بر انتخاب داراییهای مالی با دوره زمانی کوتاه مدت، در هنگام تنوع بخشی به سبد داراییهایی مالی خود بیشتر از داراییهای چون سهام که ریسک بالاتری دارند استفاده میکنند تا اوراق قرضه بلند مدت که ریسک کمتری دارند.
دیدگاه شما