دارایی مالی چیست؟

ترازنامه یا صورت وضعیت مالی چیست؟

بدون شک تمام کسانی که به گونه ای با مباحث مالی و حسابداری سرکار دارند و یا به آن علاقه‌مند هستند، واژه ترازنامه و ترازنامه چیست به گوششان‌ آشنا است. ترازنامه که طبق آخرین تغیرات استاندارهای حسابداری شماره یک تجدید نظرشده‌ی سال ۱۳۹۷ از واژه ترازنامه به صورت وضعیت مالی تغیر پیدا کرد، یکی از صورت‌های مالی مهم در گزارشات حسابداری است.

در این مقاله از کالج حسابداری قرار است با تعریف و اشکال مختلف ترازنامه طبق آخرین تغیرات استاندارهای حسابداری، بررسی اجزا و حساب‌های ترازنامه، تراز بودن ترازنامه و معادله حسابداری، یک مثال از معادله حسابداری، تهیه کننده ترازنامه، علت اهمیت ترازنامه، محدودیت ترازنامه و اینکه ترازنامه نشان سلامت مالی کسب و کار است، آشنا شوید پس همراه ما باشید.

تعریف ترازنامه

ترازنامه یا صورت وضعیت مالی گزارشی از تمامی دارایی‌ها و بدهی ها و سرمایه یک واحد تجاری در یک تاریخ معین می‌باشد. این تاریخ معین معمولا پایان ماه و یا پایان سال است. ترازنامه مانند تصویر و عکسی‌ است که در تاریخ معینی از یک واحد تجاری گرفته شود به همین دلیل به آن صورت وضعیت مالی هم می‌گویند. حال که با مفهوم ترازنامه آشنا شدید برای تبدیل شدن به یک حسابدار ماهر به صفحه آموزش حسابداری مراجعه کنید.

شکل ترازنامه چگونه است؟

شکل کلی ترازنامه به طور معمول به دو حالت شکل حساب و شکل گزارشی است که در زیر هرکدام را توضیح می‌دهیم.

شکل حساب: این شکل مانند حرف T انگلیسی است، در قسمت بالای T عنوان ذکر می‌شود و در قسمت ستون راست دارایی ها و در قسمت ستون چپ بدهی ها و حقوق صاحبان سهام قرار می‌گیرد.

شکل گزارشی: در شکل گزارشی نحوه نوشتن ترازنامه بدین صورت است که ستون دوم (ستون سمت چپ) که نشان دهنده بدهی ها و سرمایه (حقوق صاحبان سهام) است در ادامه و زیر ستون دارایی های واحد اقتصادی قرار می‌گیرد.

اگر به دنبال یادگیری تخصصی آموزش حسابداری مالی هستید حتما به صفحه آموزش حسابداری مالی مراجعه کنید.

طبق استاندارد حسابداری شماره یک تجدیدنظر شده تصویب شده سال ۹۷ صورتهای مالی قبلی ترازنامه که به تی دارایی مالی چیست؟ شکل ارائه می‌شد، زین پس با نام صورت وضعیت مالی باید به شکل گزارشی تهیه و ارائه شوند.

در صورت‌های مالی قبلی اقلامی که از قدرت نقدشوندگی بالاتری برخوردار هستند در ابتدا گزارش می‌شدند اما در صورتهای مالی جدید اقلامی که از قدرت نقد شوندگی کمتری برخوردارند در ردیف های بالاتر قرار می‌گیرند.

یعنی در صورتهای مالی جدید ابتدا دارایی های غیر جاری و سپس دارایی های جاری و در قسمت حقوق مالکانه و بدهی ها، ابتدا حقوق مالکانه و سپس بدهی های غیر جاری و در آخر بدهی های جاری گزارش می‌شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد حساباری مقاله: اصول اولیه حسابداری چیست را مطالعه کنید.

محتوا ترازنامه

هر ترازنامه‌ای باید شامل اطلاعات زیر باشد.
عنوان
اول‌: نام کامل واحد اقتصادی
دوم: نام گزارش یا صورت‌حساب مالی
سوم: تاریخ گزارش که این مورد باید به تاریخ پایان دوره خاصی اشاره کند نه به یک دوره‌ی زمانی
به صورت زیر
به‌ تاریخ ۱۳۹۸/۰۶/۳۱
یا در تاریخ ۱۳۹۹/۰۶/۳۱

برای یادگیری بیشتر مقاله: حسابداری بهای تمام شده چیست را بخوانید.

اجزای ترازنامه

اجزای ترازنامه شامل دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام است که در زیر توضیحات کاملی را ارائه می‌کنیم.

۱. دارایی‌ ها

دارایی‌ منافع اقتصادی آتی که ناشی از رویدادی در گذشته است و تحت کنترل واحد تجاری است. دارایی‌ها به دو دسته دارایی جاری و دارایی ثابت تقسیم بندی میشوند‌.

دارایی های جاری یا کوتاه مدت

دارایی های جاری را می‌توان به راحتی ظرف یک سال یا کمتر به پول نقد تبدیل کرد. دارایی های جاری بیشتر در ترازنامه به حساب های زیر تقسیم می‌شود:

• پول نقد و معادل های نقدی: این دسته نقدشونده ترین دارایی های شما هستند. آنها شامل ارز، سکه، گواهی سپرده، چک و پول ذخیره شده در حساب های چک و پس انداز کسب و کار شما هستند
• اوراق بهادار: سرمایه‌گذاری‌هایی که در اوراق بدهی و سهام می‌توانند به آسانی از طریق بازار نقدینگی(مانند بورس اوراق بهادار) می‌توانید ظرف یک سال فروخته شوند.
• حساب های دریافتنی: پولی که مشتریان شما بابت خدمات شما به شما بدهکار هستند که در کوتاه مدت پرداخت می‌شود و نیز مطالبات غیرتجاری مانند مبالغی که کارکنان به شرکت بدهکارند.
• موجودی کالا: برای مشاغلی که کالا می فروشند، موجودی کالا شامل محصولات نهایی و مواد اولیه می شود.
• هزینه‌های پیش‌پرداخت: چیزهای ارزشمندی که قبلاً برایشان پرداخت صورت گرفته است اما خدمات مرتبط با آن هنوز مصرف نشده است مانند اجاره دفتر یا بیمه کسب‌وکارتان و یا تبلیغات
  برای مطالعه بیشتر مقاله: انواع هزینه ها در حسابداری را مطالعه کنید.

دارایی های ثابت یا بلند مدت

دارایی های بلندمدت ظرف یک سال به پول نقد تبدیل نمی‌شوند. آنها را می توان بیشتر به موارد زیر تقسیم کرد:

• دارایی های ثابت: شامل اموال، زمین، ساختمان ها، ماشین آلات و تجهیزاتی مانند کامپیوتر
• اوراق بهادار بلندمدت: سرمایه‌گذاری‌هایی که نمی‌توان آنها را ظرف یک سال فروخت.
• دارایی های نامشهود: دارایی هایی هستند که اشیاء فیزیکی نیستند. آنها شامل حق چاپ، قراردادهای حق رای، و دارایی مالی چیست؟ حق اختراع هستند.

۲. بدهی ها

بدهی تعهد عرفی یا قانونی جهت انتقال منافع اقتصادی در دوره‌های آتی است. بدهی ها نیز معمولاً به بدهی های جاری و بدهی های بلندمدت تفکیک می شوند، که در آن بدهی های جاری شامل هر چیزی است که انتظار می‌رود ظرف یک سال از تاریخ ترازنامه تسویه شود. این معمولاً به این معنی است که تمام بدهی ها به جز بدهی های بلندمدت به عنوان بدهی های جاری طبقه بندی می‌شوند.

رایج‌ترین حساب‌های بدهی در زیر ذکر شده‌اند:

• حساب های پرداختنی: این حساب شامل کلیه کالاها و خدماتی است که توسط تامین کنندگان آن برای شرکت صورتحساب می‌شود.
• بدهی های تعهدی: این حساب شامل کلیه کالاها و خدمات تحویل یا ارائه شده به شرکت است که تامین کنندگان هنوز فاکتوری برای شرکت ارسال نکرده اند.
• پیش پرداخت های مشتریان: این حساب شامل هرگونه پرداختی به شرکت برای کالاها یا خدماتی است که شرکت هنوز انجام نداده است و با انجام تعهدات شرکت، هر مقدار در این اقلام به تدریج به درآمد منتقل می‌شود.
• مالیات های قابل پرداخت: این حساب کلیه مالیات هایی است که شرکت موظف به پرداخت آن به دولت مربوطه است که هنوز پرداخت نشده است. نمونه‌هایی از مالیات‌هایی که ممکن است در این ردیف لحاظ شوند، مالیات بر دارایی، مالیات فروش، مالیات استفاده، مالیات بر درآمد کارکنان و مالیات بر درآمدی است که باید توسط شرکت پرداخت شود.
• بدهی کوتاه مدت: این حساب شامل تمام بدهی های شرکت است که باید ظرف یک سال آینده پرداخت شود.
• بدهی طولانی مدت: این حساب شامل تمام بدهی های شرکت است که باید در بیش از یک سال پرداخت شود.

برای یادگیری حسابداری خدماتی به مقاله: انواع هزینه ها در حسابداری خدماتی را مطالعه کنید.

۳. حقوق صاحبان سهام

حقوق صاحبان سهام به موارد زیر اشاره دارد:

شامل مبالغی است که سهامداران در ازای سهام در کسب و کار به شرکت پرداخت می‌کنند و همچنین هرگونه سود باقی مانده در تجارت را شامل می‌شود.
به عبارت دیگر، حقوق صاحبان سهام دارایی خالص شماست. در ترازنامه با استفاده از این فرمول محاسبه می‌شود:

حقوق صاحبان سهام = کل دارایی ها – کل بدهی ها

تراز بودن ترازنامه

طبیعی است که ترازنامه شما همیشه باید متعادل باشد. ترازنامه به دو بخش تقسیم می‌شود. یک طرف نشان دهنده دارایی های کسب و کار شما است و طرف دیگر بدهی ها و حقوق صاحبان سهام آن را نشان می‌دهد.

ارزش کل دارایی های شما باید برابر با ارزش ترکیبی بدهی ها و حقوق صاحبان سهام باشد. هنگامی دارایی مالی چیست؟ که این مورد است، گفته می‌شود که سند شما در تعادل است. این ایده با فرمول پایه ترازنامه نشان داده می‌شود:

دارایی ها = بدهی ها + حقوق صاحبان سهام

یک مثال از معادله حسابداری

به عنوان نمونه ای از نحوه کار معادله حسابداری، صاحب فروشگاه می‌خواهد قفسه های جدیدی را با هزینه ۱۰۰۰۰۰۰ تومان خریداری کند. برای انجام این کار، او قفسه ها را به صورت اعتباری به قیمت ۱۰۰۰۰۰۰ تومان از یک فروشگاه لوازم اداری خریداری می‌کند. این منجر به افزایش ۱۰۰۰۰۰۰ تومانی دارایی های صاحب فروشگاه (ملزومات،قفسه ها) و همچنین ایجاد حساب ۱۰۰۰۰۰۰ تومانی در بدهی ها (حساب های پرداختنی) می‌شود.

این نشان دهنده یک معامله متعادل است که دارایی ها ۱۰۰۰۰۰۰ تومان و بدهی ها نیز ۱۰۰۰۰۰۰ تومان افزایش یافته است. بعداً، مالک فروشگاه باید صورت‌حساب فروشگاه لوازم اداری را بپردازد، که این کار را با کاهش دارایی‌ها به میزان ۱۰۰۰۰۰۰ تومان (حساب موجودی نقدی کاهش می‌یابد) و پرداخت صورت‌حساب (کاهش بدهی‌ها به میزان ۱۰۰۰۰۰۰ دلار) انجام می‌دهد. معامله بار دیگر متعادل می‌شود، زیرا دارایی ها و بدهی ها به یک میزان کاهش می‌یابند.

چه کسی ترازنامه را تهیه می کند؟

ترازنامه از دفتر کل یک سازمان تهیه می‌شود و به طور خودکار توسط نرم‌افزار حسابداری آن تولید می شود، در ابتدا حسابدار دفتر کل شرکت بررسی و تنظیم می‌کند. در یک شرکت کوچکتر، این وظیفه توسط حسابدار انجام می شود و ترازنامه تکمیل شده توسط یک حسابدار خارجی بررسی می شود.

اگر شرکتی سهامی عام باشد، محتویات ترازنامه آن برای سه‌ماهه اول، دوم و سوم سال مالی آن توسط حسابرسان خارجی بررسی می شود. حسابرس باید قبل از انتشار ترازنامه پایان سال، حسابرسی کامل ترازنامه را در پایان سال انجام دهند. اگر می خواهید حسابرسی را به صورت تخصصی یاد بگیرید به صفحه آموزش حسابرسی مراجعه کنید.

اهمیت ترازنامه

ترازنامه عموماً جز صورت های مالی مهم (پس از صورت سود و زیان) در نظر گرفته می شود، زیرا وضعیت مالی واحد گزارشگر را در تاریخ ترازنامه بیان می‌کند.
هنگامی که به همراه سایر صورت های مالی مشاهده شود، تصویر واضحی از وضعیت مالی یک کسب و کار ایجاد می‌کند. به دارایی مالی چیست؟ طور خاص ترازنامه می‌تواند برای بررسی چهار نوع معیار که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود استفاده شود. هنگام مقایسه این معیارها با نتایج سایر مشاغل برای اهداف معیار، مهم است که تجزیه و تحلیل را به سایر مشاغل در همان صنعت محدود کنید، زیرا ساختارهای مالی کسب و کارها به طور قابل توجهی در صنایع مختلف متفاوت است:

۴ معیار بررسی ترازنامه

معیارهای کارایی، معیارهای اهرمی، معیارهای نقدینگی، نرخ های بازده از معیار بررسب ترازنامه هستند که در زیر توضیحات کاملی در مورد هرکدام بیان می‌کنیم.

معیارهای کارایی

اطلاعات دارایی در ترازنامه را می‌توان با اقلام خط فروش در صورت سود و زیان ترکیب کرد تا بازدهی را که یک کسب و کار از دارایی های خود برای تولید فروش استفاده می‌کند، تخمین بزند. برای مثال، نسبت گردش دارایی، کارایی استفاده از دارایی را با تقسیم میانگین کل دارایی ها بر فروش خالص نشان می‌دهد. به طور مشابه، خالص سرمایه در گردش را می‌توان با فروش مقایسه کرد تا کارایی استفاده از سرمایه در گردش را تخمین بزند.

معیارهای اهرمی

برای هر وام دهنده یا اعتبار دهنده ای ضروری است که اهرم وام گیرنده را درک کند تا توانایی آن در بازپرداخت بدهی را برآورد کند. این معمولاً با مقایسه کل بدهی و حقوق صاحبان سهام در ترازنامه برای استخراج نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام انجام می‌شود.

معیارهای نقدینگی

یک تجارت باید بتواند تعهدات خود را در زمان مقرر پرداخت کند. این کار با محاسبه نسبت جاری انجام می‌شود که دارایی های جاری را با بدهی های جاری مقایسه می‌کند. در حالت ایده‌آل، دارایی‌های جاری باید به طور قابل ملاحظه‌ای بالاتر از بدهی‌های جاری باشد، که نشان می‌دهد که دارایی‌ها می‌توانند برای پرداخت بدهی‌ها نقد شوند. یک تغییر نسبت سریع است که دارایی موجودی را از محاسبه نسبت جاری خارج می‌کند، به این دلیل که تبدیل موجودی به وجه نقد در کوتاه مدت دشوار است.

نرخ های بازده

بازده تولید شده توسط یک تجارت را می‌توان با تقسیم رقم سود خالص در صورت سود و زیان بر رقم حقوق صاحبان سهام در ترازنامه محاسبه کرد. یک تغییر در این مفهوم، تقسیم سود خالص بر کل دارایی‌ها در ترازنامه است. هر یک از این رویکردها توسط سرمایه گذاران برای تعیین نرخ بازده تولید شده استفاده می‌شود.

آیا ترازنامه محدودیت دارد؟

جواب کلی بله محدودیت دارد. اگرچه ترازنامه می‌تواند برای سرمایه گذاران، تحلیلگران و حسابداران بسیار مهم باشد، اما دارای چند اشکال است. ترازنامه تنها معیارهای مالی شرکت را در یک مقطع زمانی به شما نشان می‌دهد. بنابراین ترازنامه ها لزوما برای پیش بینی عملکرد آینده شرکت خوب نیستند.

علاوه بر این، ترازنامه ها ذاتا ثابت هستند. برای بهترین تحلیل مالی، حسابداران ممکن است بخواهند از داده های ترازنامه و سایر اشکال نیز استفاده کنند. اینها می‌تواند شامل صورت جریان نقدی یا صورت درآمد پویا باشد. اینها می‌توانند سلامت مالی شرکت را به طور کامل نشان دهند.

ترازنامه را باید به صورت مقایسه ای استفاده نمود یعنی ترازنامه یک دوره را با دوره‌های قبل همان شرکت مقایسه کرد و یا ترازنامه را با ترازنامه کسب و کارهای مشابه همان صنعت مقایسه نمود.

سخن پایانی

صورت وضعیت مالی یا همان ترازنامه یک صورت مالی مهم است که تصویری فوری از سلامت مالی کسب و کار شما در یک مقطع زمانی ارائه می‌دهد. ترازنامه خود را در ارتباط با سایر صورت های مالی خود مشاهده کنید. به این ترتیب، می‌توانید روابط بین حساب های مختلف را بهتر درک کنید. صورت وضعیت مالی را باید با تجزیه و تحلیل کامل و دقیق شناخت.

مشاهده اطلاعات در ترازنامه فقط شروع کار است. شما همچنین باید بدانید که چگونه ترازنامه را تجزیه و تحلیل کنید تا از آن به حداکثر اثر خود استفاده کنید.
و در نهایت بهترین تکنیک برای تجزیه و تحلیل ترازنامه از طریق تجزیه و تحلیل نسبت های مالی است. اگر هنوز در مورد ترازنامه چیست سوال دارید در قسمت کامنت ها بپرسید.

مدیریت دارایی های فیزیکی چیست؟

با شدت گرفتن تغییرات در جهان و همچنین نیاز به حداکثر رسانی بهره­‌وری در تمامی منابع سازمان‌­ها، مدیریت دارایی­ های فیزیکی یکی از اصلی‌­ترین فعالیت­‌ها و راهبردهای سازمان‌­های صنعتی و خدمات زیر بنایی را شکل داده است. در بسیاری از صنایع، از جمله ابنیه، ناوگان حمل و نقل، شبکه­‌های زیرساختی و تجهیزات تولیدی، دارایی فیزیکی نقش اصلی را در ارزش آفرینی دارد. به اصطلاح به این سازمان‌ها دارایی محور گفته می‌­شود. در این سازمان­‌ها در عمل مدیریت یکپارچه و سیستماتیک این دارایی‌­­ها به مهم‌ترین فعالیت سازمان تبدیل می‌­شود. از این رو مدیریت دارایی­ های فیزیکی به یک فعالیت حیاتی تبدیل گشته و نیاز به توجه ویژه را می­‌طلبد. به نظر شما تعریف مدیریت دارایی های فیزیکی چیست؟

تاثیر دارایی­ های فیزیکی در خلق ارزش در صنایع مختلف

مدیریت دارایی­ های فیزیکی چیست؟

برای تعریف مدیریت دارایی­ های فیزیکی مجموعه متنوعی از تعاریف و تعابیر ارائه شده است. در اولین تعریف رسمی ارائه شده، مدیریت دارایی­ های فیزیکی به صورت ” مجموعه شيوه­‌ها و فعاليت‌­هايي منظم و هماهنگ كه سازمان از طريق آن دارايي‌­ها و نيز هزينه‌­ها و ريسك­‌ها و عملكرد آن‌ها را در طي چرخه عمر دارايي­‌ها، با هدف تحقق برنامه استراتژيك سازماني، به طور بهينه و پايدار مديريت مي­‌كند.” تعریف شد. پس از آن در استاندارد ایزو 55000 مدیریت دارایی ­های فیزیکی با عبارت ” مجموعه اقدامات هم‌راستا و هماهنگ سازمان در ارزش­ آفرینی از دارایی‌­ها” شرح داده شد. در هر دو تعریف مدیریت دارایی ­های فیزیکی به اقداماتی هم‌راستا برای بهینه‌سازی ارزش‌­ها (سطح مطلوب ریسک، هزینه‌­ها و عملکرد دارایی­‌ها) بر اساس اهداف سازمانی (رضایت ذینفعان، برآورد انتظارات مالی، توجه به اصول توسعه پایدار) تاکید شده است. به صورت خلاصه، برای رسیدن به اهداف و چشم انداز سازمان، مدیریت دارایی­ های فیزیکی مجموعه تصمیمات، برنامه‌­ها و فعالیت­‌های یکپارچه در سطوح مختلف سازمان و در طول چرخه عمر یک دارایی­ فیزیکی است.

چرا مدیریت دارایی ­های فیزیکی؟

در تمامی جهان و از جمله ایران، سازمان­‌ها تحت فشار روز افزونی برای افزایش بهره‌­وری خود هستند. ریسک­‌ها و فرصت­‌های متنوعی هر روز ظهور می­‌کنند و الزامات مدیریت سازمان متناسب این ریسک­‌ها و فرصت­‌ها در حال تغییر است. مجموعه این عوامل سازمان­‌های را با انواع مختلفی از چالش‌­ها رو در رو می‌کند. از جمله این چالش‌­ها می­‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

• افزایش تقاضا و متغیر بودن انتظارات مشتریان و سهام‌داران
• افزایش سطح استانداردها و الزامات در حوزه‌های ایمنی و محیط زیست
• تغییرات فناوری و نیاز به تغییر مداوم برای همگام بودن با تغییرات
• کمبود در نیروی انسانی متخصص و پویا
• لزوم آموزش و به‌­روزرسانی مداوم توانمندی­‌های فنی و سیستمی کارکنان
• جهانی شدن هرچه بیشتر کسب‌و‌کارها و تاثیرپذیری صنایع از مناسبات بین‌المللی

به صورت ویژه برای سازمان­‌های دارای محور، مدیریت پویا و بهینه این چالش­‌ها از اثرات سازمان­دهی یک ساختار مدیریت متعالی در خصوص دارایی­‌های فیزیکی است.

اهداف مدیریت دارایی ­های فیزیکی

همانطور که اشاره شد هدف اصلی در مدیریت دارایی ­های فیزیکی، توانمندسازی سازمان در رسیدن به اهداف خود با استفاده بهره‌­ور و ارزش آفرین از دارایی‌­ها است. ارزش­‌ها در سازمان­‌های مختلف بر اساس اهداف و راهبردهای آن سازمان و انتظارات ذی­نفعان اصلی مشخص می­‌شود. اما به صورت کلی می­‌توان اهداف مدیریت دارایی ­های فیزیکی در سازمان­‌های دارایی محور را به صورت ذیل برشمرد:

• افزایش رضایتمندی ذی­ نفعان (مشتریان، صاحبان سهام، کارمندان و …) از عملکرد کلی سازمان
• افزایش بهره‌­وری در استفاده از سرمایه­‌ها و دارایی­‌های سازمان
• بهبود عملکرد در حوزه­‌های اصلی چون قابلیت اطمینان و کاهش اتلافات
• افزایش کارایی، دقت و شفافیت در تصمیم‌­گیری‌­های سازمان
• افزایش عمر اقتصادی دارایی­ های فیزیکی ، در کنار کاهش هزینه‌­های چرخه عمر دارایی­ های فیزیکی
• مدیریت ریسک‌­ها و فرصت­‌های سازمان در مدیریت عملکرد عملیاتی، مالی، HSE
• مشخص شدن سطح مطلوب خدمات دارایی‌ها بر اساس اهداف و برنامه‌های مدیریت دارایی‌ها
• افزایش بهره‌­وری در مدیریت زنجیره تامین کالا و تجهیزات و بهینه سازی سطح سرمایه‌­گذاری سازمان­‌ها

تحول و تکامل مدیریت دارایی­ های فیزیکی

می­‌توان ادعا داشت که قدمت مدیریت دارایی ­های فیزیکی شاید به قدمت تمدن بشر بر می­‌گردد. از زمانی که انسان موفق به ساخت و استفاده از ابزار در تولید کشاورزی، حتی پیش­ از آن در دوران شکارگری، شده است، صیانت از این دارایی‌­ها و ارتقا کیفیت و کارایی آن‌ها از مهم‌ترین دغدغه­‌های بشر بوده است. اما پس از عصر انقلاب صنعتی و با شتاب­‌گیری روند صنعتی­ شدن، توجه به اهمیت مدیریت بهره­‌ور تجهیزات روز افزون بوده است. موضوع نگهداشت نظام­‌مند تجهیزات و حفظ کارایی­ آن‌ها در تولید، با شروع عصر اتوماسیون و ورود ربات‌­ها به صنعت در دهه 1970 جلوه دیگر یافت و واحدهای مستقل نگهداشت در سازمان­‌های صنعتی ایجاد گشت. کم کم در سازمان­‌های بلوغ یافته توجه به دیگر مراحل چرخه عمر دارایی از جمله برنامه ریزی و مهندسی و ایجاد نگاه یکپارچه و کل‌نگر برای تولید بیشترین ارزش از دارایی‌­ها ضروری دیده شد. مدیریت دارایی­ های فیزیکی حاصل توجه مدیران صنایع به این موضوع و تکامل دانش و تجربه در این زمینه است. آنچه در دهه هفتاد میلادی با عنوان زحمت اجباری (Necessary Evil) و در سطح کارگاه­‌های تعمیرات صنایع شناخته می­‌شد، امروزه، با جاری شدن نگاه نظام­‌مند به کل چرخه عمر، به یکی از پیش­‌نیاز­های اصلی در تدوین برنامه­‌های راهبردی سازمان تبدیل شده است.

تکامل مدیریت دارایی ­های فیزیکی و تفکر سازمانی

دامنه مدیریت دارایی های فیزیکی

فعالیت­‌های حوزه مدیریت دارایی ­های فیزیکی به دلیل تنوع و پراکنده بودن آن‌ها در سازمان­‌های مختلف به روش‌­های مختلفی تعبیر می‌­شود. اما نیاز است که به صورت مشخص دامنه مدیریت دارایی ­های فیزیکی در سازمان­‌ها دارایی محور مشخص شد. به صورت کل می­‌توان دو بعد اصلی را برای مدیریت دارایی­ های فیزیکی مشخص کرد و بر اساس آن فعالیت­‌های منظم و یکپارچه را تعریف کرد. این ابعاد اصلی عبارتند از سطوح کسب و کار (Business Levels) و فعالیت‌های چرخه عمر.

سطوح کسب و کار: در ذیل فعالیت‌های سطح مدیریت کل سازمان، سطوح اصلی در مدیریت دارایی های فیزیکی به سه سطح مدیریت مجموعه سبد دارایی‌ها، مدیریت سیستم دارایی‌ها و مدیریت دارایی تقسیم می­‌شود. در هر کدام از این سطوح مجموعه فعالیت­‌های اصلی مختص آن سطح تعریف می‌شود.

• سطح مدیریت سازمان: اهداف و راهبردهای اصلی سازمان در بهره‌گیری از مجموعه دارایی­‌های سازمان مشخص می‌­شود.
• سطح مجموعه (Portfolio) دارایی های فیزیکی: بهینه‌سازی سرمایه­‌گذاری روی دارایی­‌های فیزیکی، بازگشت بهینه سرمایه و برنامه‌ریزی برای توسعه پایدار فعالیت اصلی است.
• سطح مدیریت سیستم­‌های دارایی: پایدار­سازی عملکرد و بهینه سازی هزینه­‌ها و ریسک­‌های فعالیت اصلی را شکل می‌­دهد.
• سطح مدیریت دارایی‌ها: مدیریت فعالیت­‌های یکپارچه در چرخه عمر برای بهینه­‌سازی اثرگذاری و کارایی از هر دارایی­ در این سطح انجام می­‌پذیرد.

فعالیت‌های چرخه عمر: عمر یک دارایی را می‌­توان به چند مرحله مشخص و قابل تفکیک تقسیم کرد. در گام اول دارایی انتخاب، طراحی و ساخته با خریداری می­‌شود. سپس مراحل بهره‌برداری و نگهداشت از دارایی آغاز می­‌گردد. در این مرحله از چرخه عمر که بیشترین زمان را به خود اختصاص می­‌دهد می­‌توان مجموعه فعالیت‌­های بهبود عملکرد و ساختار را نیز برای دارایی در نظر گرفت اما در نهایت دارایی وارد مرحله بازسازی کلی و یا تعویض و اسقاط می­‌شود. در هر کدام از این مراحل فعالیت‌­ها ویژه‌­ای برای افزایش بهره­‌وری از دارایی‌­های قابل تعریف است. به طور مثال می­‌توان به اجرای برنامه­‌های مهندسی سیستم در مرحله طراحی و ساخت، اجرای تحلیل­‌های نگهداشت مبتنی بر قابلیت اطمینان (RCM) در مرحله بهره‌برداری و نگهداشت و اجرای تحلیل‌های هزینه چرخه عمر در زمان تصمیم‌گیری برای ساخت، خرید و یا تعویض دارایی اشاره کرد. انجام به موقع هر کدام از این فعالیت‌­ها می‌­تواند اثر ویژه‌­ای در افزایش بهره­‌وری و ارزش آفرینی دارایی در کل چرخه عمر داشته باشد.

راه اندازی اولین دارایی مالی دیجیتال روسیه در سال جاری

براساس اظهارات یکی نمایندگان پارلمان، اولین دارایی های مالی دیجیتال مبتنی بر بلاک چین احتمالا تا پایان سال جاری در روسیه منتشر خواهد شد. آناتولی آکساکوف، که ریاست کمیته بازار مالی در دومای دولتی و مجلس سفلی پارلمان روسیه را بر عهده دارد، اعلام کرد که در حال حاضر سه پلتفرم به عنوان صادرکننده این دارایی ثبت شده اند. به گفته آناتولی آکساکوف، رئیس کمیته پارلمانی ناظر بر بخش مالی روسیه، این پلتفرم‌ های مجاز بلاک چین احتمالا اولین دارایی ‌های مالی دیجیتال،DFA خود را تا پایان سال 2022 منتشر خواهند کرد.
رئیس کمیته پارلمانی ناظر بر بخش مالی روسیه در سخنرانی خود در مجمع اقتصادی آکادمیک مسکو خاطرنشان کرد که روسیه پس از تصویب قانون دارایی های مالی دیجیتال که در ژانویه 2021 لازم الاجرا شده است، اکنون به طور فعال در این زمینه کار خواهند کرد. دارایی ‌های مالی دیجیتال،DFA اصطلاح قانونی است که شامل قوانین ارزهای دیجیتال در روسیه فعلی می باشد.

توسعه و اجرای پلتفرم‌ های مجاز بلاک چین

رسانه های روسی به نقل از آکساکوف، رئیس کمیته پارلمانی ناظر بر بخش مالی روسیه اظهار داشتند که یکی از این سه پلتفرم توسط شرکت‌ های تابعه Norilsk Nickel،Transmashholding و بزرگترین بانک روسیه، Sberbank توسعه یافته‌ و قبلاً به عنوان صادرکننده DFA ثبت شده‌ است. دو مورد دیگر نیز در آینده نزدیک به تصویب خواهد رسید.
همچنین رئیس کمیته پارلمانی ناظر بر بخش مالی روسیه اظهار داشت که پارلمان انتظار دارد که تا پایان شش ماهه سال جاری، اولین دارایی های مالی دیجیتال منتشر شود و به تدریج مبنای تسویه حساب های مالی در بلاک چین قرار گیرد. این قانونگذار معتقد است که این DFA ها برای تسویه مالی و به عنوان واحد حساب در روابط اقتصادی با شرکا و شرکت های تابعه استفاده خواهند شد و جایگزینی برای تسویه حساب ‌های مالی بر اساس دلار یا یورو یا سایر ارزها خواهند بود.
آناتولی آکساکوف تاکید کرد که دولت روسیه از قانونی سازی بازار دارایی های دیجیتال از طریق مقررات سختگیرانه حمایت می کند و لایحه جدیدی را برای دستیابی به آن آماده کرده است.
روسیه تلاش خود برای ایجاد قوانین فضای دارایی ‌های دیجیتال را افزایش داده است و هدف این لایحه گسترش چارچوب قانونی بخش دیجیتال می باشد. همچنین در حال حاضر در حالی که وزارت دارایی از تنظیم ارزهای دیجیتال همراه با سایر دارایی های دیجیتال حمایت می کند، بانک مرکزی روسیه همچنان با قانونی شدن آنها در این کشور مخالف می باشد.

مطالعه اخبار ارزهای دیجیتال در بروز بودن در این مارکت بسیار مهم است. با آپدیت بودن اطلاعات شما در این بازار فرایند خرید ارز دیجیتال را میتوانید هوشمندانه انجام بدهید. مثلا با خرید تتر و نگهداری آن میتوانید در زمان مناسب خرید بیت کوین را از صرافی های خارجی انجام دهید و یا اینکه بصورت مستقیم از صرافی ارز دیجیتال ایرانی اینانس انجام دهید.

دارایی دیجیتال Digital assets چیست؟ آشنایی با انواع دارایی های دیجیتالی

امروزه تقریباً همه در مورد ارز دیجیتال یا رمزارز شنیده‌اند و علاقه‌مند به سرمایه گذاری در این حوزه هستند. گرچه بیشتر اوقات ارزهای دیجیتال را به جای دارایی دیجیتال بکار می‌برند، اما در واقع تفاوت‌های مهمی با هم دارند. با وجود استفاده روزافزون از تبادلات مالی دیجیتال، هنوز در تعریف آنچه ما به عنوان دارایی‌ های دیجیتالی در نظر می‌گیریم اختلاف نظر وجود دارد. مرز بین آنچه ما به عنوان یک فایل ذخیره شده می‌شناسیم و آنچه ما به عنوان دارایی دیجیتال در نظر می‌گیریم، کاملاً شفاف نیست. با این وجود می‌توان با تعریف معیارهایی، حدود آن را تعیین کرد. ما در این مطلب سعی می‌کنیم عناصر کلیدی دارایی‌ های دیجیتالی و نحوه تعیین ارزش هر دارایی‌ دیجیتال را برای شما مشخص کنیم.

ما چه چیز را به عنوان دارایی محسوب می‌کنیم؟

دارایی‌ها در طرف مقابل بدهی در ترازنامه قرار دارند. آنها منابع متعلق به یک کسب و کار هستند که می‌توانند ملموس یا نامشهود باشند.

دارایی‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

1. دارایی‌های قابل معاوضه دارایی‌هایی هستند که ارزش تمام نمونه آنها یکسان و ثابت است و می‌توانند به یکدیگر تبدیل شوند. بدین معنی که واحدهای آن می‌توانند به راحتی با یکدیگر تعویض و به جای هم مبادله شوند، مانند ارزها.
2. در دارایی‌های غیرقابل تعویض قیمت هر دارایی با دیگری متفاوت است. ارزش آن منحصر به فرد است و در واقع دارایی‌های غیر قابل تبدیل هستند. بدان معنی که ویژگی‌های منحصر به فردی دارند و بنابراین نمی‌توانند با چیز دیگری جایگزین شوند، مانند خانه.

برای سرمایه گذاران قبل از هر چیز امنیت و حفاظت دارایی‌هایشان اهمیت دارد. با این که دولت‌ها و بازارهای مالی سنتی با ایجاد محدودیت‌های غیرضروری، مشکلاتی را برای تخصیص آزاد سرمایه ایجاد کرده‌اند، در مقابل بسیاری از شرکت‌ها حتی بانک‌ها و موسسات مالی به استفاده از دارایی‌های دیجیتال روی آورده‌اند. صرافی ارز دیجیتال هم به پشتوانه معاملات زیاد و افزایش ارزش خود، روزبه‌روز قدرت بیشتری برای مواجهه با بازارهای مالی قدیمی‌تر پیدا می‌کنند که نشان از رونق بیشتر دارایی‌های دیجیتال دارد. در سال‌های اخیر اروپا به دنبال معرفی MiCA که همان قوانین و مقررات بازار‌های اروپا در دارایی‌های رمزنگاری شده، است. اگر قصد سرمایه گذاری در دارایی دیجیتال را داشته باشید، قبل از ورود به هر بازاری لازم است با آن بازار و دارایی‌های در حال معامله در آن بازار آشنا شوید.

دارایی دیجیتال (Digital assets) چیست؟

دارایی دیجیتال در واقع بر حسب مصادیق آن شناسایی می‌شود. به هر محتوای قابل ذخیره به فرمت دیجیتال مانند عکس، فیلم و فایل صوتی و اسناد یا هر فایل متنی که حق استفاده آن در اختیار یک فرد حقیقی یا حقوقی باشد، دارایی دیجیتال می‌گویند. به همین دلیل تعریف آن با ظهور فرمت‌های جدید دیجیتال تغییر کرده و گسترش پیدا می‌کند. سه عنصر کلیدی لازم است که یک فایل به عنوان یک دارایی دیجیتال شناخته شود:

• متعلق به یک فرد یا یک شرکت باشد.
• برای مالک تولید ارزش کند.
• قابل بازیابی باشد.

تمام بخش‌های شرکت چه تیم‌های تولید و نوآوری و چه تیم‌های بازاریابی و فروش و حتی تیم‌های پشتیبانی فناوری اطلاعات و تیم حقوقی شرکت هم نیاز به دسترسی و مدیریت دارایی‌های دیجیتال دارند. دارایی دیجیتال مهم‌ترین بخشی است که محصولات یا خدمات یک برند در آن منعکس می‌شود. به همین خاطر اصلی‌ترین ابزار جهت ارتباط آنلاین مابین شرکت و مشتریان خواهد بود. این کانال‌های آنلاین امروزه اصلی‌ترین ابزار تبلیغات و تاثیر بر متقاضیان است. از طرفی شرکت‌ها می‌توانند به راحتی این دارایی مالی چیست؟ دارایی‌ها را به عنوان بخشی از منابع کمپین‌های مشترک همکاری، در اختیار پیمانکاران و شرکای خود قرار دهند.

ارزیابی ارزش دارایی دیجیتال

هر دارایی یک ارزش ذاتی دارد که براساس مقدار منابعی که برای تولید آن صرف شده، اعم از مواد اولیه، نیروی انسانی، ابزار تولید و انرژی مصرف شده و مدت زمان صرف شده برای تولید، تعیین می‌شود. از طرف دیگر زمان لازم برای تکثیر و یا بازسازی آن، بر ارزش آن تاثیرگذار است. با همه این‌ها احساسات همیشه بر رفتارهای خرید تاثیرگذار است و تقاضای مشتری را افزایش می‌دهد. ارزش هر دارایی دیجیتال نیز فراتر از ارزش ذاتی محتوای ناملموس آن به میزان ارزشی است که آن دارایی برای مالک، حاصل می‌کند.

مدیریت دارایی دیجیتال

افرادی که قصد سرمایه‌گذاری در دارایی دیجیتال را دارند، احتمالاً متقاضی خرید یک نوع خاص از آن هستند. اما اولین مسئله برای افراد این است که دارایی مورد نظرشان را کجا می‌توانند پیدا کنند؟ این مسئله به کمک متادیتاها حل شده است. اما این متادیتاها چیستند؟

متادیتا یا فراداده، داده‌ای در مورد دیتا است و اطلاعاتی فراتر از نام فایل ارائه می‎کند. این متادیتاها به دو نوع تقسیم می‌شود:

1. ابرداده‌های فنی که معمولاً به صورت خودکار نمایش داده می‌شوند. مانند نام عکاس، ابعاد، کیفیت و…
2. ابرداده توصیفی که منبعی را با هدف کشف توصیف می‌کند. مانند عنوان، توضیحات و کلمات کلیدی.

کلمات کلیدی دارایی‌ های دیجیتالی را به گونه‌ای برچسب‌گذاری می‌کنند که برحسب نیازهای تجاری منحصر به فرد شما، دارایی‌هایتان قابلیت جستجو بیشتری داشته باشند. معمولاً متادیتاها را به اشتباه با کلمات کلیدی برابر می‌دانند، اما واقعیت این است که متادیتاها به این خلاصه نمی‌شوند. متادیتاها در واقع علاوه بر امکان دسترسی سریع به دارایی‌ها، طبقه‌بندی و کنترل دارایی‌ها را نیز امکان‌پذیر می‌کنند.

سیستم مدیریت دارایی دیجیتال

سیستم مدیریت مبتنی بر ابرداده است و در هفت جنبه اساسی، کارایی عملیاتی با دارایی‌ های دیجیتالی یک سازمان را افزایش می‌دهد. این هفت جنبه عبارتند از ایجاد، سازماندهی، همکاری، توزیع، ذخیره‌سازی و اندازه‌گیری عملکرد. نرم‌افزارهای DAM کمک می‌کنند تا سازمان‌ها دارایی‌ های دیجیتالی خود را سازماندهی کنند و به اشتراک بگذارند. همچنین بهره‌وری را بهبود بخشیده و بازگشت سرمایه را افزایش می‌دهند.

عملیاتی همچون خودکار کردن گردش کار، تعیین تاریخ انقضا برای صدور مجوز دارایی و تنظیم سطوح مختلف دسترسی کاربر برای فایل‌ها، پوشه‌ها، پروژه‌ها و کل کمپین‌ها نیز جز ویژگی‌های این نرم‌افزارها است.

دارایی های دیجیتالی رمزنگاری شده

این نوع دارایی‌ها مبتنی به فناوری بلاکچین هستند. سوابق مالکیت و تراکنش‌های این دارایی‌های دیجیتال به طور رمزنگاری شده در یک پایگاه داده غیرمتمرکز یا دفتر کل الکترونیکی که بین همه کاربران آن توزیع شده، ثبت و نگهداری می‌شوند. هر تراکنش جدید که به شبکه ارسال می‌شود، ابتدا باید توسط شبکه‌ای از کامپیوترها یا گره‌ها تأیید شود. بلوک‌های داده پس از اجماع شبکه با استفاده از کدهای منحصر به فرد رایانه‌ای که بر اساس توابع پیچیده ریاضی به نام hash کار می‌کنند، به ترتیب خاصی به هم متصل شده‌ و محافظت می‌شوند. بدین ترتیب در عمل تغییر در تراکنش‌های ثبت شده در بلوک‌‌های داده غیرممکن است.

این سیستم تنها بر پایه قوانین از پیش تعریف شده توسط پروتکل شبکه، اجرا می‌شود و هیچ نهاد مرکزی آن را کنترل نمی‌کند. برای صدور دارایی‌های رمزنگاری نیازی به شخص ثالثی مانند بانک ندارید. هر فردی می‌تواند بدون نیاز به احراز هویت و ارائه مدارک خاصی، در این سیستم مشارکت کند. انتقال دارایی‌های دیجیتال در این سیستم نیز بدون نیاز به کارگزار یا واسطه، به صورت همتا به همتا صورت می‌گیرد.

ارزهای دیجیتال به‌ عنوان دارایی دیجیتال

ارزها واحدهایی هستند که ارزش آنها تضمین شده و برای انتقال دارایی به کار می‌رود. دارایی دیجیتال نیز می‌تواند به عنوان ارز برای انجام تراکنش‌ها استفاده شده و بین افراد منتقل شود. رمزارزها یکی از انواع ارز دیجیتال هستند. crypto currency به معنای پول نقد الکترونیکی رمزنگاری شده است که بر مبنای فناوری بلاکچین عمل می‌کند. کوین‌ دارایی دیجیتال اصلی و اختصاصی یک بلاک‌چین است. اما همه دارایی‌های رمزنگاری شده یک ارز دیجیتال نیستند. دارایی‌های کریپتو شامل ارزهای دیجیتال متمرکز، سکه‌های امنیتی و کوین‌های کاربردی هستند.

روند ارزهای دیجیتال، سیستم‌های مالی را تغییر داده است و هر روزه مؤسسات بیشتری به استفاده از آن تمایل نشان می‌دهند. با این که کاربرد رمز ارزها در حال توسعه است ولی به علت مشکلات مقیاس‌پذیری در فناوری بلاکچین، تراکنش رمزارزها بسیار کند و گران انجام می‌شود. به همین دلیل آن‌ها را بیشتر به عنوان دارایی‌های سرمایه‌ای می‌شناسند تا ارزهای دیجیتال.

توکن ها و فناوری توکنیزاسیون (tokenization)

هر حق امتیازی مانند حق مالکیت یک دارایی یا حق یک معامله را می توان به شکل یک معرف دیجیتالی در دفتر کل بلاک‌چین ثبت کرد. این روش را توکنیزه کردن می‌گویند و این معرف‌های دیجیتالی به اسم توکن شناخته می‌شوند. توکن‌ها به عنوان حقوق قابل معامله‌، به آسانی بین اشخاص مختلف قابل انتقال‌ هستند. آنها به افراد امکان می‌دهد تا بدون مواجهه با میزبان‌های بازار یا صادر‌کنندگان اصلی توکن، به خرید و فروش دارایی‌های خود بپردازند. بنابراین انتقال آن از فرآیندهای بازار متمرکز بی‌نیاز است و کارمزد بازار را به شدت کاهش می‌دهند. به علاوه، حقوق توکنیزه شده می‌تواند در سیستم‌های مختلف مورد استفاده قرار بگیرد.

Tokenها توسط پلتفرم‌هایی که خودشان روی یک بلاک‌چین‌ قرار دارند، براساس استانداردها و پروتکل همان بلاکچین ایجاد می‌شوند. این پروتکل‌ها شامل قراردادهای هوشمندی هستند که ویژگی‌ها و توابع توکن و قوانین تعامل شبکه را مشخص می‌کنند. ترکیب آن‌ها با توانایی‌های حوزه defi امکانات بی پایانی مانند امکان قرض گرفتن و قرض دادن، حمایت از مالکیت کسری یا استفاده از آن به عنوان وثیقه گرفتن وام را دارایی مالی چیست؟ در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

توکنیزه کردن، شکل‌گیری دارایی کاملاً جدیدی را امکان‌پذیر ساخته که قبل از پیدایش فناوری بلاکچین امکان پذیر نبود. این موضوع می‌تواند ثروت ذخیره شده پنهان در دارایی‌های فیزیکی را به روی کاربران باز کند و مدل‌های سرمایه‌گذاری جدیدی را در دسترس همگان قرار دهد.

دارایی‌های کریپتو بر اساس کاربرد در سه دسته اصلی توکنیزه می‌شود:

• کالای سرمایه‌ای و سرمایه‌گذاری
• وسیله مبادله
• دسترسی به کالاها و خدمات

درباره خلق یک توکن دیجیتال در ایران تجربه‌ای با نام «پیمان» آغاز شده است. پیمان یک توکن دارایی با پشتوانه طلا به میزان ارزش معادل یک سوت طلا با عیار ۲۴ (حداقل استاندارد ۹۹۵) است. نقدشوندگی آن از سوی همه میزبان‌ها یعنی چند شرکت وابسته به بانک‌های کشور تضمین می‌شود و برای تسهیل معاملات سایر توکن‌ها، اعم از توکن گواهی یا توکن دارایی در شبکه به کار می‌رود. شبکه ققنوس که خالق توکن پیمان است امکان انتشار توکن‌های متنوع دارایی را فراهم کرده است. شبکه اصلی ققنوس در خردادماه ۱۳۹۸ به صورت رسمی با حضور شش میزبان اولیه، فعالیت خود را آغاز کرد.

توکن های غیر قابل تعویض چیست؟

Nft در واقع مالکیت یک کالای دیجیتالی منحصربه‌ فرد را به یک شخص اعطا می‌کند که می‌تواند قطعه‌‌‌‌‌‌‌ای از یک اثر هنری باشد یا لباسی که در متاورس پوشیده می‌شود.

مالکیت توکن های NFT روی دفتر حساب غیرمتمرکز دیجیتالی بلاک‌چین ثبت می‌شود. این نوع دارایی دیجیتال تجربه‌ای بدیع و شگفت‌انگیز در جهان مالی است.

مزیت ها و معایب کار با دارایی های دیجیتال

ریسک اصلی سرمایه‌گذاری در دارایی دیجیتال این است که ارزهای دیجیتال توسط دولت‌ها یا بانک‌های مرکزی پشتیبانی نمی‌شوند. در صورتی که مشکلی برای دارایی شما به وجود بیاید، هیچ کس مسئولیت کمک به شما را نخواهد داشت و در ضمن ارزش این دارایی‌ها می‌تواند تحت تأثیر احساسات و تقاضای بازار به‌ طور گسترده‌ای در نوسان باشند.

کیف پول‌های الکترونیکی می‌توانند برای ذخیره ارزهای دیجیتال استفاده شوند و با «کلیدهای خصوصی» پیچیده ۱۶ رقمی محافظت شوند. از آنجایی که ثبت مالکیت مرکزی وجود ندارد، کاربرانی که کلیدهای خصوصی خود را فراموش می‌کنند می‌توانند برای همیشه دسترسی به دارایی‌های خود را از دست بدهند. خطر اصلی امنیتی این است که مجرمان سایبری می‌توانند کاربران را فریب دهند و کلیدهای خصوصی آنها را به سرقت ببرند. حتی صرافی‌های ارز دیجیتال که به افراد امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال را می‌دهند، می‌توانند توسط مجرمان اینترنتی هک شوند.

با این حال دارایی‌ های دیجیتالی می‌توانند سریع‌تر از دارایی‌های فیزیکی صادر شوند. همچنین می‌توانند فرآیند تراکنش را ساده کرده و هزینه‌های ذخیره‌سازی فیزیکی و بایگانی اداری را کاهش دهند. گسترش برنامه‌های کاربردی مرتبط با دارایی‌ های دیجیتالی نشان از رشد آن در آینده‌ای نزدیک است. دارایی‌ های دیجیتال روش‌های فعالیت، تعامل و تولید ارزش صنایع بیشماری را بهبود بخشیده و در نتیجه امکانات جدید اجتماعی و اقتصادی بسیاری را فراهم می‌کند.

دارایی مصنوعی (Synthetic Asset) چیست و چه کاربردهایی دارد؟

امور مالی غیرمتمرکز یا به اختصار DeFi، همه معادلاتی را که راجع به معاملات می‌دانیم به هم می‌زند. این در حالی است که بسیاری از مفاهیم DeFi مانند مبادلات، وام‌دهی و غیره، مفاهیمی آشنا به نظر می‌رسند. دارایی‌ مصنوعی که گاهی با عنوان synths نیز از آن‌ها یاد می‌شود، مشتق‌شده از رمز ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک‌ چین هستند و عملکردشان نیز همانند مشتقات سنتی است. دارایی‌های مصنوعی، ترکیبی از ارزهای دیجیتال و دارایی‌های مشتقه سنتی هستند، دارایی‌های مصنوعی یا مشتقات توکن شده، با افزودن مشتقات در بلاک چین و در اصل ایجاد یک رمز ارز دیجیتال برای آن، این فرآیند را یک قدم جلوتر می‌برند. در این مقاله قصد داریم تا به شرح و توضیح کامل و جامع دارایی‌های مصنوعی یا Synthetic Asset بپردازیم.

دارایی‌ مصنوعی Synthetic Asset چیست؟

مشتقات به‌طور فزاینده‌ای در دنیای ارزهای دیجیتال در حال محبوب‌شدن هستند، زیرا به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند تا بر روی نوسانات توکن‌های مختلف سرمایه‌گذاری نمایند. بیایید ببینیم که اصلاً مشتقات چیست؟ مشتق هر دارایی است که ارزش خود را از یک دارایی یا شاخص پایه به دست می‌آورد. تأمین مالی غیرمتمرکز در بلاک چین به طور فزاینده‌ای در حال محبوبیت است. با افزایش این محبوبیت، اشکال جدیدی از دارایی‌ها ظاهر می‌شود که نیازهای گروه وسیع‌تری از کاربران را برآورده می‌کند، از جمله این دارایی‌های جدید می‌توان به دارایی‌های مصنوعی اشاره کرد.

با توجه به محبوبیت مشتقات، دارایی‌های مصنوعی نیز مورد توجه علاقه‌مندان DeFi قرار می‌گیرند، زیرا ابزاری را در دسترس معامله‌گران سنتی برای دسترسی به دنیای کریپتو قرار می‌دهند. دارایی‌های مصنوعی اساساً به سرمایه‌گذاران این اجازه را می‌دهند تا با هر چیزی توکن‌سازی و معامله کنند. با استفاده از یک مشتق برای گره‌زدن ارزش به دارایی موجود و سپس ایجاد یک توکن برای این مشتق، سرمایه‌گذاران می‌توانند به‌راحتی هر چیزی را در بلاک چین معامله کنند. یکی از دلایل اصلی تبدیل دارایی‌های مصنوعی به روش ترجیحی سرمایه‌گذاری، امنیت و قابلیت ردیابی این دارایی‌هاست.

درحالی‌که تجارت به‌طور سنتی در صرافی‌های متمرکز انجام می‌شود، از طریق دارایی‌های مصنوعی می‌توان همه معاملات را در بلاک چین انجام داد. این امر هم ناشناس‌بودن معامله‌گران را درصورتی‌که می‌خواهند هویتی پنهان داشته ‌باشند و هم امنیت آن‌ها را تضمین می‌کند، زیرا همه تراکنش‌ها در دفتر کل توزیع‌شده ثبت می‌شوند. مبادلات دارایی مصنوعی جدید در بلاک چین‌های مختلف در حال ظهور هستند تا به معامله‌گران اجازه حداکثر انعطاف‌پذیری را بدهند و هزینه‌های gas را نیز به حداقل برسانند. Synthetix بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین صرافی دارایی مصنوعی است و به عنوان یکی از اولین صرافی‌هایی در سراسر جهان شناخته می‌شود که به‌طور خاص برای تجارت مشتقات توکن‌شده ایجاد شده است.

دارایی‌های دیجیتال Synthetic Assets چگونه کار می‌کنند؟

اصطلاح دارایی مصنوعی یا همان synthetic asset به ترکیبی از دارایی‌ها گفته می‌شود که ارزش آن‌ها با سایر دارایی‌ها مشابه است. دارایی‌های مصنوعی، اوراق مشتقه‌ای مانند قراردادهای آتی را برای شبیه‌سازی یک دارایی مانند سهام، شاخص‌ها، ارزها یا نرخ بهره را ترکیب می‌کنند. شرکتی را در نظر بگیرید که اقدام به ترید و سرمایه‌گذاری در سهام متعلقه خود، به جای خرید و فروش یک سهام خاص می‌کند. در این مرحله است که کاربرد دارایی‌های مصنوعی پدیدار می‌شود، چراکه استفاده از این دارایی‌ها به این شرکت این امکان را می‌دهد که به جای استفاده از دارایی سرمایه‌گذاری واحد از دارایی‌های مالی مختلف موجود، بهره ببرد.

قراردادهای اوراق مشتقه، ارزشی به مبلغ بیش از ۱٫۲ کوادریلیون دلار دارند. این عدد بسیار بالا‌تر از ارزش بازار‌های سهام جهانی و املاک جهانی هستند. از اوراق مشتقه برای کاهش ریسک قیمت همه‌ی دارایی‌ها می‌توان استفاده کرد. علاوه ‌براین، اوراق مشتقه سرمایه‌گذاران را به سرمایه‌گذاری بدون ایجاد ارزش در بازار ترغیب می‌کنند. استفاده از امکانات و خدماتی که اوراق مشتقه ارائه می‌دهند، این اجازه را به سرمایه‌گذاران می‌دهد تا بدون تسویه حساب و ترید و هیچ‌گونه ریسکی از نوساناتی که قیمت تجربه می‌کند سود کسب کنند.

هدف اصلی دارایی‌ های مصنوعی چیست؟

هدف از دارایی مصنوعی مبتنی بر ارز دیجیتال، آن است که انواع دارایی‌ها را بدون نیاز به نگه‌داری دارایی اساسی در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهد. دارایی‌های ذکرشده می‌تواند انواع مختلفی را شامل شود که از میان آن‌ها می‌توان به ارزهای فیات مانند دلار آمریکا و یا سایر دارایی‌های دیجیتال اشاره کرد.

Synthetic Asset چه کاربردهایی دارد؟

انواع دارایی‌های مصنوعی از طریق وثیقه ارز دیجیتال که از طریق قراردادهای هوشمند عمل می‌کنند، نتایج درخشانی را در صنعت مالی سنتی به دنبال دارند. این دارایی‌ها، به سرمایه‌گذاران ارز‌های دیجیتال، به منظور ترید دارایی‌های سنتی و اوراق مشتقه، Levereage را معرفی می‌کنند. Leverage یا اهرم، یک ابزار معاملاتی است که هدف آن بالابردن میزان بازدهی در یک سرمایه‌گذاری خواهد بود. به‌طورکلی، معاملات Leverage به معاملاتی در بازارهای مالی گفته می‌شود که سرمایه‌گذار در آن اقدام به کسب سود، به وسیله‌ سرمایه‌‌ای مقروضی می‌کند.

نگاهی به آینده امور مالی کریپتو، دارایی‌های مصنوعی یا به عبارت دیگر ترکیبی از اوراق بهادار یا دارایی‌هایی که تأثیری مشابه مالکیت دارایی‌های دیگر دارند، فرصتی را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کنند. مشابه مشتقات مالی سنتی که ارزش خود را از سایر دارایی‌های اساسی مانند کالاها، ارزها، سهام یا اوراق قرضه می‌گیرند، هدف دارایی‌ مصنوعی نیز دستیابی به همان اهداف بدون نیاز به نگه‌داری خود دارایی واقعی است. این بدان معناست که این رمز ارزهای مصنوعی در دست سرمایه‌گذاران‌شان وجود ندارد. دارایی‌های دیجیتال و امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) از شفافیت برخوردار هستند. برخلاف امور مالی سنتی، DeFi به مقامات متمرکز مانند بانک‌ها یا کارگزاری‌هایی که به عنوان واسطه بین طرف‌های معامله عمل می‌کنند، متکی نیست.

دارایی‌های مصنوعی کریپتو هم‌چنین به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند در زمینه‌های جدید و نوظهور سرمایه‌گذاری کنند، به عنوان مثال BTCST را در نظر بگیرید. از طریق توکنیزه‌کردن قدرت استخراج بیت کوین یا هش ریت، هر فردی می‌تواند توکن را خریداری و از مزایای استخراج بیت کوین بدون نیاز به مالکیت بهره‌مند شود.

Synthetic Asset چه ویژگی‌هایی دارند؟

دارایی‌های دیجیتال مصنوعی با ارائه دسترسی و نقدینگی به سرمایه‌گذاران، امور مالی غیرمتمرکز را متحول می‌کنند. از طریق توکن‌سازی، افراد می‌توانند به فرصت‌های سرمایه‌گذاری دسترسی پیدا کنند و در غیر این صورت نیز ممکن است برای موقعیت‌هایشان غیرعملی باشد. علاوه‌بر موارد گفته‌شده، سرمایه‌گذاران همچنین این اختیار را دارند که از طریق دارایی مصنوعی مبتنی بر ارز دیجیتال، توکن‌ها را نگه‌داری و ارزش حاصل از آن‌ها را شبیه‌سازی کنند. دارایی مصنوعی دارای ویژگی‌ غیرمتمرکز‌بودن نیز است و آن را برای سرمایه‌گذاران نیز فراهم می‌کند و با استفاده از این ویژگی، داده‌ها را در DLT ذخیره می‌سازد.

برای یادگیری “مقدمات آموزش سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال” مسیر زیر را به شما پیشنهاد می‌کنیم: