هج کردن یا Hedging چیست؟


هج فاند

تکنیک Hedge (مدیریت دارایی)

تکنیک Hedge در بازارهای مالی به مجموعه ایی از استراتژی های متنوع و ابزارهای مختلف بمنظور مدیریت ریسک معاملات و یا محافظت از ارزش سرمایه ها عنوان می شود.

با یک Hedging اصولی و هوشمندانه، امکان کسب سود فارغ از سمت و سوی حرکت بازار میسر می شود و یا حداقل با استفاده از آن می توان ریسک معاملات خود را کاهش داد.

باید توجه داشت که Hedging یک رویکرد است تا یک ابزار و روش مشخص. به این معنی که در هر بازاری و بسته به نوع استراتژی های آن بازار و همچنین ترکیب سرمایه گذاران و تریدرها که می خواهند از Hedging استفاده نمایند، می تواند این تکنیک، ساختار و نحوه پیاده سازی متفاوتی را داشته باشد.

در بازار ارزهای دیجیتال، اغلب سرمایه گذاران و تریدرهای مبتدی تمرکزشان بر روی یک نوع بازار بوده و غالباً توجهی به مدیریت ریسک از طریق تشکیل سبدی از ارزهای دیجیتال (Portfolio) و همچنین Hedge کردن سرمایه خود نمی کنند.

در ادامه ما با یکی از روش هایی که می توان ارزش دارایی خود را ثابت نگه داشت و یا ریسک معاملات خود را کاهش دهیم با ذکر یک مثال، آشنا خواهیم شد.

اما قبل از آن باید با چند تعریف کلیدی در این خصوص آشنا شویم:

Spot Market
Spot Market به بازاری گفته می شود که خریدار و فروشنده می توانند در لحظه خرید و فروش، دارایی مورد نظر خود را نیز مبادله نمایند. بعنوان مثال اکسچنج اکسیر یک بازار spot می باشد، چرا که خریدار بیت کوین در همان لحظه که خرید را انجام میدهد بیت کوین را از فروشنده تحویل گرفته و از سوی دیگر فروشنده ریال مورد نظر را از خریدار تحویل می گیرد و به این نحو این معامله بسته می شود.

Future Market
در یک Future Marketبر خلاف یک بازار pot ، خریداران و فروشندگان، قراردادهای آتی یا مدت دار (Future Contracts) را با یکدیگر مبادله می کنند و تا زمان سررسید قرارداد، دارایی مبادله نخواهد شد.

Future Market

قراردادهای آتی
قراردادهای آتی برای معامله گران این امکان را فراهم می کنند تا بدون تبادل دارایی های واقعی و تنها با خرید و فروش قراردادهای پیشبینی افزایش و یا کاهش قیمت (در آینده)، از این مبادلات درآمد کسب نمایند. نکته حائز اهمیت در مورد این قراردادها، وجود پارامتر زمان در آنها می باشد، بدین معنی که این قرارداد در زمان سررسید لازم الاجرا بوده و دارایی های مورد معامله می بایست تحویل دو طرف داده شود، که مدیریت این بخش و تضمین مبادلات این قراردادها در یک Future Market صورت می گیرد.

موقعیت Long
موقعیت Long و یا باختصار Long به موقعیت خریدی گفته میشود که با پیش بینی افزایش قیمت آن دارایی همراه است. تریدری که پیش بینی بازار گاوی (bullish) دارد معمولا موقعیت Long خود را حفظ می نماید.

موقعیت Short
موقعیت Short و یا باختصار Short به موقعیت فروشی گفته می شود که تریدر به امید آنکه دارایی مورد نظر را درآینده با قیمت کمتری مجددا خرید نماید، دارایی خود را بفروش می رساند و لذا پیش بینی او از بازار آتی یک بازار کاهشی و یا اصطلاحاً خرسی (bearish) می باشد.

اهرم (Leverage)
اهرم یا Leverage یک سرویس مالی می باشد که شبیه به قرض کردن است که با استفاده از آن سرمایه گذار و یا تریدر می تواند تا چند برابر سرمایه اصلی خود وارد معاملات شود . و با این کار امکان بازگشت بالقوه سرمایه و سود خود را افزایش می دهد.

برای مثال کاربر می تواند با دارایی ۱۰۰$، با استفاده از ضریب Leverage 10، یک قرارداد آتی به ارزش ۱۰۰۰$ را خریداری (Long) نماید.

البته Leverage دارای کاربردهای وسیع تری نیز می باشد که با استفاده از آن، سرمایه گذاران و شرکت ها می توانند به جای روش هایی مانند جذب سرمایه های جدید و یا افزایش سهام خود، در معاملات شرکت نموده و شانس کسب سود خود را افزایش دهند.

نکته بسیار مهم در Leverage این است که این ابزار مانند یک شمشیر دولبه است و به همان نسبت که می تواند باعث افزایش سود گردد می تواند باعث از دست رفتن کل سرمایه نیز گردد.

مرز از بین رفتن کل سرمایه کاربر Liquidation
در قراردادهای آتی، زمانی که موقعیت های خرید یا فروش معامله گر وارد ضرر شوند بطوری که سرمایه موجود کاربر، قادر به تامین این ضرر نباشد، به اصطلاح کاربر Liquidate می شود، یعنی تمام سرمایه اش از بین می رود.
دقت کنید در بسیاری موارد، علت Liquidate شدن کاربر، استفاده از ضرایب Leverage بالا می باشد.

قیمت ورود به بازار Entry Price
در معاملات قرارداد های آتی، Entry Price قیمت مورد نظر کاربر برای ورود به معامله می باشد.

همانطور که پیشتر اشاره شد پارامتر مهم در قراردادهای آتی زمان سر رسید آنها می باشد. از این زاویه میتوان به دو نوع قرارداد آتی “Perpetual Contracts” و “Traditional Future Contracts” اشاره کرد.

در قراردادهای Perpetual بر خلاف قراردادهای آتی سنتی زمان سر رسیدی قرارداد وجود ندارد و بصورت پیوسته این قراردادها معتبر می باشند، از این رو بازار اینگونه قراردادها بسیار شبیه به بازارهای spot می باشند.

ترکیبی از دو یا چند معامله Spot و Future که دارایی های معامله شده آنها با یکدیگر همبستگی (مستقیم یا غیر مستقیم) داشته باشند، می تواند ریسک معاملات را کاهش دهد. این ترکیب را می توان نوعی Hedging قلمداد نمود.

به بیان دیگر خرید لحظه ای در یک Spot Market و فروش(گرفتن پوزیشن Short )در همان لحظه بر روی یک Future Market و یا بلعکس فروش بر روی Spot و خرید (Long) در بازار آینده، یکی از معمول ترین موارد استفاده از تکنیک Hedging در معاملات ارز دیجیتال می باشد.

نکته: در زمان استفاده از این تکنیک دقت داشته باشید که هر دو معامله در دو بازار Spot و Future، تا حد امکان می بایست با هم همزمان باشند.

برای آشنایی هرچه بهتر با مکانیسم سفارش گذاری در یک بازار قرارداد آتی به مثال زیر توجه نمایید:

در اکسچنج Bitmex شما می توانید با سرمایه مشخص و تعیین Leverage مناسب موقعیت Long و یا Short بر روی یکی از قرارداد های آتی بیت کوین انتخاب نمایید.

بعنوان مثال در اکسچنج Bitmex شما می توانید پیش از ثبت سفارش، با استفاده از ماشین حساب سفارشات، حد Liquidation Price سفارش خود را مشاهده نمایید، برای مثال با سرمایه اولیه ۰٫۰۴۳۱BTC (حدود ۳۶۰$) و انتخاب ضریب Leverage 100، با قیمت ورودی ۸۳۵۷$ و خرید ۸۰۰۰ قرارداد، حد Liquidation Price شما ۸۶۱۷$ خواهد بود. یعنی در صورتی که قیمت بیت کوین ۴۰$ کاهش یابد، سرمایه شما که حدود ۳۶۰$ بوده، از بین خواهد رفت و به اصطلاح Liquidate خواهید شد.

مدیریت دارایی

از طرفی چنانچه قیمت بیت کوین ۴۰$ افزایش یابد، با توجه به ضریب Leverage 100 سفارش، شما حدود ۴۰$ سود نموده اید.

نکته: مثال ذکر شده یک مثال آموزشی بوده و به یاد داشته باشید انتخاب ضریب Leverage 100 در عمل ضریب ریسک بسیاری بالایی دارد که با یک نوسان کوچک بازار ممکن است تمام سرمایه معامله گر از بین برود. بنابراین در انتخاب ضریب Leverage مناسب بسیار دقت نمایید. همچنین اکسچنج های مختلف، مدل کارمزدی و همچنین سیاست liquidate (مرز از بین رفتن کل سرمایه کاربر) متفاوتی دارند که پیشنهاد می شود قبل از ورود به بازارهای خرید و فروش قراردادهای آتی به دقت به این موارد توجه نمایید.

بخاطر داشته باشید زمان و موقعیت بکارگیری تکنیک های Trading به صلاح دید کاربر بوده و بسته به شرایط، در کاربران مختلف، متفاوت است. استفاده درست از تکنیک های ترید، نیاز به صرف زمان و تمرین داشته و بهتر است در ابتدای کار، با دارایی کم انجام شود.

صندوق پوشش ریسک یا Hedge Fund چیست؟ |💹آموزش استراتژی هج فاند

صندوق پوشش ریسک یا Hedge Fund چیست؟ آموزش استراتژی هج فاند

Hedge Fund یک صندوق سرمایه گذاری است که از یک سو توسط افراد معتبر و حرفه ای های دانه درشت و از سوی دیگر سرمایه گذاران نهادی یا افراد فوق ثروتمند با هدف حداکثر کردن بازده و کاهش یا حذف ریسک ، صرف نظر از صعود یا کاهش بازار ایجاد می شود. این سیستم اساساً یک مشارکت سرمایه گذاری خصوصی بین مدیر صندوق و سرمایه گذاران صندوق است ، که اغلب به صورت مشارکت محدود یا شرکت با مسئولیت محدود شکل می گیرد. این مشارکت با قواعد و مقررات کم اساسا بدون هیچگونه محدودیتی از طرف این سازمان ها عمل می کند.

صندوق پوشش مشترک ریسک یا هج فاند چیست؟

Hedge Fund در واقع صندوق های تامینی سرمایه گذاری فعال هستند که روش جذب سرمایه آن ها به این شکل است که افراد یا نهاد های ثروتمند و با دارایی های کلان که علاقه مند به ریسک های بزرگ و سود های بزرگتر (!) هستند را جذب و با دارایی آن ها سرمایه گذاری های پر بازده می کنند.

مدیران این صندوق ها از طیف وسیعی از استراتژی های ریز و درشت و اطلاعات گاها محرمانه استفاده می کنند، این سبک سرمایه گذاری به عنوان یک گزینه سرمایه گذاری جایگزین خطرناک در جهان شناخته می شود.

برای سرمایه گذاری در Hedge Fund باید حداقل سرمایه‌ی بسیار بالا و دارایی خالص کلانی داشته باشید پس همه مشتریان این سیستم ثروتمندان هستند.

هج فاند (Hedge Fund) در حقیقت معادل همان صندوق سرمایه گذاری در فارسی است اما با کمی تفاوت جزیی. در صندوق های سرمایه گذاری معمولا پورتفویی تشکیل می گردد که شامل تعدادی سهام مختلف است. اما در هج فاند، به رابطه بین سهام و طلا و نفت و … توجه می شود تا با هج کردن معاملات مختلف، ریسک سرمایه گذاری کاهش یابد، در عین حال سود سرمایه گذاری نیز افزایش یابد.

اکنون برای مطالعه بیشتر در خصوص اینکه صندوق پوشش ریسک چیست و هج فاند از کجا شکل گرفته کتاب زیر بسیار مفید است:

حال با توجه به این مفهوم یک استراتژی تهیه و تدوین شده است که می توان به کمک آن همانند مدیران هج فاند به معامله گری در انواع بازارهای مختلف از قبیل فارکس، ارزهای دیجیتال، نفت، طلا و … پرداخت. برای دریافت رایگان این استراتژی با ما همراه باشید.

آشنایی با کلیات استراتژی هج فاند

هدف این دوره آموزشی، جدا از اینکه به شما نشان دهد این سیستم برای مدتی طولانی برای نگارنده آن سود به ارمغان آورده است، این است که تریدر را از خطرات بازارهای مالی دور کند. سازنده این استراتژی برای مدتی طولانی درگیر بازارهای مالی بوده است اما همیشه این روند با بدشانسی همراه بوده و هرگز نتوانسته بود به سود مستمر دست پیدا کند، به جز سودهای منقطع و بدون ادامه!

وی با تجربه سالها شکست متوالی و با علاقه شدیدی که به موفقیت به عنوان یک تریدر داشت توانست با کنار هم قرار دادن ابزار تکنیکال مختلف و تنظیم کردن آن ها به درستی، سیستمی ابداع کند که شخصا نام هج فاند را بر آن قرار داد.

استراتژی های اصلی صندوق پوشش ریسک چیست؟

استراتژی های اصلی صندوق های تامینی یا همان Hedge Fund به شرح زیر است:

  1. استراتژی های کلان جهانی
    در استراتژی کلان جهانی ، مدیران بر اساس روندهای عمده اقتصاد کلان جهانی مانند حرکت در نرخ بهره ، ارز های جهانی ، تغییرات جمعیتی و چرخه های اقتصادی به نوعی شرط بندی های بزرگ می کنند. مدیران صندوق ها با رویکردهای اختیاری و سیستماتیک در بازارهای عمده مالی و غیر مالی از طریق معاملات ارز ، معاملات آتی ، قراردادهای اختیار معامله و سهام و اوراق قرضه سنتی معاملات کلانی انجام می دهند.bridgewater (بریج واتر) مشهورترین نمونه صندوق کلان با استراتژی جهانی است.
  2. استراتژی های صندوق های هج فاند جهت دار (Directional)
    در رویکرد جهت دار ، مدیران روی حرکت جهت دار بازار (صعودی یا نزولی) شرط می بندند زیرا انتظار دارند روند برای مدتی ادامه یابد یا معکوس شود. یک مدیر هج فاند، حرکات روندها یا ناهماهنگی های بازار را تجزیه و تحلیل می کند ، که می تواند در سرمایه گذاری هایی خاصی ظهور پیدا کند و سود های هنگفتی نصیب صندوق کند برای مثال برخی از کلاس های دارایی مانند ارزهای دیجیتال در این دسته قرار میگیرد!
  3. استراتژی های صندوق ریسک حوادث محور
    استراتژی های رویداد محور در شرایطی مورد استفاده قرار می گیرند که فرصت و ریسک اساسی با یک رویداد مرتبط است. مدیران صندوق ها فرصت های سرمایه گذاری در معاملات شرکت ها مانند تملک ، ادغام ، تجدید سرمایه ، تصفیه و ورشکستگی پیدا می کنند. این رویدادهای معاملاتی پایه ای برای سرمایه گذاری در اوراق بهادار تحت فشار ، آربیتراژ ریسک و شرایط خاص است.
    مثال: برای مثال تصور کنید شما میدانید که یک شرکت تولید ماشین آلات سنگین در شرف ورشکستگی است، همچنبن شما میدانید در آینده ای نزدیک این شرکت مجبور است یکی از سوله های اصلی خط تولید را به قیمتی بسیار پایین تر برای بازپرداخت بدهی هایش بفروشد شما بر روی این سیستم سرمایه گذاری میکنید و پیشنهاد اولیه را ارائه میدهید و یا با طرف های مختلف تسویه حساب میکتید و سوله مد نظر را تصاحب میکنید و بعد به ارزش واقعی که خیلی بالاتر است میفروشید در این جا شما از استراتژی حادثه محور صندوق هج فاند را مدیریت کرده اید!
  4. استراتژی های آربیتراژ ارزش نسبی
    استراتژی های صندوق های پوشش ریسک یا Hedge Fund مبتنی بر آربیتراژ ارزش نسبی از اختلاف قیمت نسبی بین اوراق بهادار مختلف استفاده می کنند که مدیران انتظار دارند قیمت آنها در طول زمان تغییر کند یا به هم نزدیک شوند. استراتژی های فرعی در این دسته شامل آربیتراژ درآمد ثابت ، موقعیت های خنثی بازار سهام ، آربیتراژ قابل تبدیل و آربیتراژ نوسان ، و سایر موارد است.
  5. استراتژی های long/short
    در استراتژی های long/short صندوق های پوشش ریسک ، مدیران آنچه را که به عنوان “معاملات جفتی” شناخته می شود ، روی دو اوراق بهادار در یک صنعت مثل فارکس یا کریپتوکارنسی شرط بندی می کنند. به عنوان مثال ، اگر آنها انتظار داشته باشند که کوکا عملکرد بهتری از پپسی داشته باشد ، روی سهام کوکا long و بر سهام پپسی short استفاده می کنند. صرف نظر از روند کلی بازار ، تا زمانی که کوکاکولا نسبتا بهتر از پپسی عمل کند ، مشکلی وجود نخواهد داشت.
  6. استراتژی های ساختار سرمایه
    برخی از صندوق های تامینی از قیمت اشتباه اوراق بهادار در ساختار سرمایه یک شرکت واحد استفاده می کنند. که باعث ایجاد ریسک و شرط بندی در مورد تصحیح اختلاف نهایی بین اوراق بهادار می شود.

برای درک بیشتر در مورد استراتژی های مختلف صندوق های Hedge Fund ، دوره ای را که در ادامه برای شما آماده کرده ایم مشاهده و دانلود کنید! در این دوره به صورت کاملا حرفه ای و صد در صد رایگان بهترین استراتژی ها و اصول هج کردن یا Hedging چیست؟ ساختار حرکتی در این پلن را برای شما یکجا جمع آوری کرده ایم.

لینک دانلود را کمی پایین تر مشاهده کنید! ضمنا برای مطالعه تکمیلی در این حوزه میتوانید به مقاله زیر مراجعه کنید:

Hedge Fund definition: investopedia

What are Hedge Fund Strategies: corporatefinanceinstitute

نکات کلیدی

قبل از اینکه به لینکهای دانلود استراتژی هج فاند برسیم، اجازه دهید به ذکر چند نکته مهم در مورد استفاده از این استراتژی بپردازیم:

  • هیچ سیستم معاملاتی رویایی وجود ندارد که بتواند برای شما ثروت یک شبه به وجود بیاورد.
  • تکنیک های مدیریت سرمایه اهمیتی بسیار بیشتر از سیستم معاملاتی دارد.
  • جلوی ضرر را هر وقت بگیرید منفعت است! به این معنی که شما به عنوان یک تریدر می بایست حتما حتما از استاپ لاس های منطقی استفاده کنید، در عین حال به معاملات سودده خود اجازه رشد دهید.
  • صبور باشید و به جای پریدن در بازار با کوچکترین سیگنال، منتظر سیگنالهای خیلی خیلی خوب بمانید.
  • همیشه سراغ تایم فریم های بلند مدت تر بروید زیرا نوسانات بازار کمتر است و ریسک معاملات شما پایین می آید.
  • هیچگاه بیشتر از 1% از سرمایه خود را برروی یک معامله ریسک نکنید.

اگر موارد بالا را رعایت کنید، نه تنها با این استراتژی به سود خواهید رسید، بلکه با هر سیستم یا متد دیگری موفق خواهید شد.

خلاصه

صندوق های سرمایه گذاری پوشش ریسک یا Hedge Fund زیرمجموعه مهمی از فضای سرمایه گذاری جایگزین هستند. ویژگی های کلیدی تمایز صندوق های پوشش ریسک و استراتژی های آنها از سرمایه گذاری های سنتی شامل موارد زیر است: 1) محدودیت های قانونی و مقرراتی کمتر 2) دستورات منعطف که اجازه استفاده از پوزیشن short در سیر نزولی بازار را می دهد. 3) جهان سرمایه گذاری بزرگتر که سود دهی بالایی دارد 4) شیوه های سرمایه گذاری تهاجمی که در موقعیت های متمرکز به سرمایه گذار اوراق بهادار اجازه می دهد تا در معرض خطر اعتباری ، بی ثباتی و نقدینگی قرار گیرند 5) استفاده نسبتاً آزادانه از اهرم 6) ساختارهای هزینه نسبتاً بالا شامل هزینه های مدیریتی و تشویقی

هج فاند یا صندوق پوشش ریسک چیست و چه کاربردی دارد؟

hedge fund

هر شخصی که در بازار فعالیت می کند، مخصوصا بازار ارز دیجیتال، به طور قطع به هدف کسب سود این کار را انجام می دهد. در مقالات قبلی سعی بر آن شده که به شمای مخاطب بگوییم امر ترید یک کار تخصصی می باشد.

از آنجایی که همه کاربران حوزه ارز دیجیتال زمان یادگیری و به کارگیری مبانی علمی را ندارند، با توجه به گسترش روز افزون این مارکت جذاب، نهادی پیشنهاد می شود تحت عنوان صندوق پوشش ریسک. اینکه ماهیت این نهاد چیست و چه می کند و اینکه آیا از تفاوت قیمت ها می توان به سود رسید ( آربیتراژ )، دستور کار این مقاله توکن باز می باشد. پس با ما همراه باشید.

مفاهیم کلی:

  • صندوق پوشش ریسک یا Hedge Fund چیست؟
  • انواع صندوق پوشش ریسک بر اساس استراتژی معاملاتی
  • راهبردهای مورد بهره وری هج فاند
  • سرمایه گذاری در اوراق بهاداری با ارزش کمتر از خود
  • مزایا و معایب هج فاند

صندوق پوشش ریسک یا Hedge Fund چیست؟

صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) نوعی شرکت برای سرمایه‌گذاری محسوب می شود. هدف این نوع شرکت آن است که دارایی و نقدینگی مشتریان را در سبک‌های (Alternative Investment) سپرده گذاری ‌کند تا به عملکرد مطلوب‌تری از میانگین بازار دسترسی داشته باشد و هم این که خطرات صعود و نزول ناگهانی مارکت را پوشش دهد.
این صندوق ها اغلب از ساختارهای مالی و قانونی مشابه بهره جویی می کنند،. برای درک بهتر این مبحث در ادامه به توضیحات مبسوطی خواهیم پرداخت.

Hedge Fund

هج فاند

انواع صندوق پوشش ریسک بر اساس استراتژی معاملاتی

می توان این صندوق ها و پایه های عملکردشان را به چهار نوع تقسیم نمود که عبارت اند از:

  • رویداد محور (event-driven)
  • ارزش نسبی (relative value)
  • کلان (macro)
  • پوشش ریسک سهام (equity hedge)

1- استراتژی های رویداد محور:

همانطور که از اسم این گونه از هج فاند معلوم می باشد، این صندوق به دنبال به دست آوردن سود از رخدادها، در کوتاه مدت است. این رخدادها ممکن است، تملکی جدید یا از نو شدن ساختار کلی در یک شرکت باشد، که اثر آن تاثیر شرکت مذکور بر روی سایر شرکت ها می باشد. به اختصار چند مورد از آن را شرح می دهیم:

آربیتراژ ادغام:

این استراتژی زمانی رخ می دهد که یک شرکت اعلام می دارد که قصد تملک (خریدار) یا ادغام با شرکت دیگر را دارد. سهام شرکت مورد تملک خریداری و شرکت نوپا عضوی از آن می شود و همچینی در ادغام سهم شرکت سرمایه گذار را می فروشد تا بخشی از شرکت جدید شود یا به عبارت دیگر متحدی را با خود همراه می کند. در این حالت مدیر هج فاند انتظار دارد، شرکت سرمایه گذار، برای خرید شرکت متحد جدید، بهای زیادی را بپردازد، این در حالیست که بخش عمده این بها از طریق قبول بدهی های شرکت جدید تامین شود.


تجدید ساختار:

در این استراتژی هدف و مقصود بر روی شرکت های ورشکسته یا در حال ورشکستگی می‌باشد. هج فاندها سعی دارند تا از راه های مختلف با بهره جویی از سهم این گونه شرکت ها کسب سود و بهره نمایند. در این امر امکان دارد که هج فاند در یک عملکرد نه چندان ساده، اوراق بدهی با اولویت بالاتر را بخرد و اوراق بدهی سوخته را بفروشد. به بیان دیگر امکان دارد، سهم ممتاز شرکت را خریده و سهم عادی را بفروشد.


سهامدار مخالف:

این گونه استراتژی توسط هج فاند زمانی پیش می آید که با خریدن درصد بالایی از سهم یک شرکت بخواهد بر روی خط مشی آن شرکت اثر گذاری کند.


موقعیت های خاص:

لازم است بدانیم این سبک هم، تمرکز بر سهم شرکت هایی دارد که درگیر تجدید ساختار، آن هم به غیر از ادغام تملک یا ورشکستگی هستند.

Hedge Fund

هج فاند

2- استراتژی های ارزش تناسبی:

این نوع عملکرد، در پوشش ریسک به دنبال سودآوری به وسیله قیمت گذاری نامعقول بازار، در مورد چند اوراق مرتبط است. ضمن آنکه هدف این است که با سپری شدن مدت زمانی ترجیحاً کوتاه، قیمت‌های نامعقول، معقول گردند. برای مثال:

  • تبدیل آربیتراژ اوراق با ثبات درآمد: این روش در راستای کسب سود از قیمت‌گذاری نامعقول اوراق قرضه، قابل تبدیل به سهام است.
  • اوراق با ثبات درآمد با پشتیبانی دارایی: مقصود این استراتژی‌ها بر ارزش نسبی بین انواع اوراق با درآمد ثابت با پشتوانه دارایی (ABS) و اوراق رهنی (MBS) می باشد.
  • اوراق ثبات درآمد معمول: این استراتژی با بهره جویی از اوراق بدهی دو شرکت مجزا، یکی اوراق شرکتی و دیگری اوراق دولتی می‌باشد.

3- استراتژی های کلان:

هج فاندهایی از این نوع عملکرد بهره‌وری می کنند تا با نگرش کل به جزء بتوانند سعی در شناسایی سیر بازارهای مالی جهان کنند. در حالت کلی این صندوق ها، معاملات خود را در بازارهای سهام، اوراق بدهی، ارز و کالا انجام می دهند. هج فاندهای کلان با بهره جویی از پارامترهای کلان اقتصادی، سیر کلی بازار را بررسی می کنند و جهت کسب سود، وارد موقعیت های داد و ستد می شوند.

4- استراتژی های پوشش ریسک سهام:

لازم است بدانیم که اولین نوع هج فاندهای بازار به حساب می آیند. این صندوق ها با دقت بر بازارهای سهام، به موقعیت‌های ترید سهام و مشتقه دست پیدا می کنند. چند نمونه از آن را بررسی می کنیم:

  • رشد بنیادی: در این نوع رشد، سهامی که از نظر بنیادی قوی هستند، شناسایی شده و به منظور دست یابی به رشد زیاد قیمت، خریداری می شوند.
  • ارزش بنیادی: صندوق در این عملکرد، سهامی را شناسایی می کند که ارزش ذاتی و درونی آن، بیشتر از قیمت فعلی می باشد.
  • بخش مشخص: در این عملکرد هج فاند هج کردن یا Hedging چیست؟ اقدام به فعالیت تخصصی در یک صنعت می نماید.

Hedge Fund

هج فاند

راهبردهای مورد بهره وری هج فاند

همان طور که اذعان داشتیم، مهمترین وجه تمایز هج فاندها آن است که ابزارهای مالی متفاوتی محسوب می شوند که این صندوق ها در ادغام سرمایه‌های خود گنجانده اند. این گونه از صندوق‌ها در اندوخته‌های مالی و ابزارهایی سرمایه‌گذاری به انجام می رسانند که صندوق‌ها و سرمایه‌گذاری‌های دیگر، آن‌ها را لحاظ نمی کنند. در ادامه ی این بحث به مواردی از این ابزارها و راهبردهای سرمایه ‎گذاری در رمز ارزهای این صندوق ها اشاره خواهیم کرد:

بهره جویی از فروش استقراضی:

باید دانست فروش استقراضی به معنای این است که شخصی سهامی را که در زمره ی مالکیت شخص دیگری است را از او طلب و قرض نماید و با این دید که با کاهش قیمت سهم، آن را در بازار بفروشد و پس از گذشت زمان مورد نظر، آن را خریداری نموده و به مالک سهم برگرداند. در صورت افت قیمت، ‌ما به التفاوت قیمت داد و ستد سهم، سود شخص خواهد بود. صندوق‌های پوشش ریسک از این ابزار در شرایط رکود بازار بهره جسته و سهامی را که در زمره ی مالکیت صندوق نیست، به رهن و اجاره خود در آورده و در بازار فروخته و از افت قیمت سهم،‌ سود می‌برند.

سرمایه گذاری در ابزارهای مالی معاملات مشتقه:

باید بدانیم ابزارهای مالی مشتقه همانند قراردادهای اختیار ترید و آینده،‌ ابزارهای مالی محسوب می شوند که ارزش آن‌ها برمبنای سایر اوراق بهادار همانند سهام شرکت‌ها، معین و مشخص می گردد. اما صندوق‌های پوشش ریسک یا هج فاند با سرمایه گذاری در این ابزارها، طیف گسترده‌ای از اندوخته ها را لحاظ کرده و از فرصت‌های سودآوری آن‌ها بهره وری می‌کنند.

بهره جویی از آربیتراژ:

آربیتراژ در بازارهای مالی، اصطلاحاً به معنی فرصت‌های کسب سود از ما بین دو قیمت می باشد. مدیران Hedge Fund، با بهره جویی از تخصص، همواره در حال پیداکردن بازارهای مالی گوناگون و دستیابی به فرصت‌های قیمت گذاری می‌باشند که تشخیص آن برای دیگران دشوارتر است. شناسایی و تشخیص درست و به‌موقع سرمایه‌گذاری در این فرصت‌ها، سودهای هنگفتی را برای آن‌ها ایجاد می‌کند.

سرمایه گذاری در اوراق بهاداری با ارزش کمتر از خود

باید بر این امر واقف آییم که بسیاری از سهام ها در بازارهای مالی، از میزان ارزش واقعی و ذاتی خود کمتر قیمت‌گذاری می شوند و همین امر موجب آن می‌شود که مورد توجه عموم قرار نگیرند. صندوق‌های پوشش ریسک یا هج فاند با تشخیص این گونه از سهام، ضمن اخذ سود سرمایه گذاری خود،‌ موجب رشد و بالا رفتن قیمت این اوراق نیز می‌شوند.

سرمایه گذاری در بازارهای جدید و نوپا:

با توجه به ماهیت و ذات هج فاندها، سرمایه گذاری بر روی سهام یا سایر ابزارهای نوظهور و نوین در بازار که رشد نوسانی فراوانی را تجربه می کنند و مستعد تورم هستند،‌ امکان‌پذیر می باشد.

سرمایه‌گذاری در بازارهای موازی:

باید دانست یکی دیگر از خصیصه‌های برجسته این صندوق‌ها، سرمایه‌گذاری بی حد و حدود در بازارهای خارج از بازار سرمایه (موازی) همچون املاک و مستغلات، طلا و کسب‌وکارهایی که به نسبت پر خطر می باشند، است.

ساختار اهرمی:

صندوق‌های پوشش ریسک، یک خصیصه ی مختص به خود دارند و آن، امکان بهره‌مندی از اهرم‌های 10 برابری است. به طور مثال با جذب 10 دلار سرمایه اولیه، بانک به آنان 90 دلار وام خواهد داد. در نتیجه می توانند 100 دلار سرمایه‌گذاری کنند. لازم است بدانیم که بدین معنا می باشد که با از بین رفتن 10 دلار سرمایه، در واقع صندوق 100 دلار متضرر خواهد شد.

Hedge Fund

هج فاند

مزایا و معایب

هج فاند نیز دارای مزایا و معایبی است که در ذیل به طور مختصر به شرح آنها می‌پردازیم.

پوشش ریسک چیست؟

پوشش ریسک چیست؟

پوشش ریسک (Hedge)، نوعی سرمایه‌گذاری به‌منظور کاهش ریسک حرکات شدید قیمتی در یک دارایی می‌باشد. به‌طور عادی، پوشش ریسک شامل ورود به موقعیت‌های معاملاتی جبران‌کنندهٔ یکدیگر (offsetting positions) در اوراق بهادار مرتبط می‌باشد.

درک مفهوم پوشش ریسک

پوشش ریسک ‌مانند استفاده از یک سیاست بیمه‌ای می‌باشد. برای مثال، اگر منزل شما در محدوده‌ای مستعد سیل قرار داشته باشد، شما می‌خواهید که از دارایی خود با استفاده از بیمهٔ سیل، حفاظت کنید. در این مثال، شما نمی‌توانید از سیل جلوگیری کنید، اما می‌توانید کاری را زودتر انجام داده تا از زیان رخ‌داده در هنگام سیل، بکاهید. یک رابطهٔ ذاتی بین میزان ریسک و سود در استفاده از این روش وجود دارد، در حالی که استفاده از روش‌های کاهشِ ریسکِ سرمایه، ریسکِ احتمالی شما را کاهش می‌دهد، همچنین می‌تواند میزان سود احتمالی‌تان نیز کاهش دهد. اگر بخواهیم ساده بگوییم، پوشش ریسک، کاری رایگان نیست. همان طور که در مثال ما در مورد بیمهٔ سیل، شما باید به‌صورت ماهانه پرداختی‌هایی را انجام دهید؛ و اگر سیل هرگز رخ ندهد، شما هیچ دریافتی نخواهید داشت. با این وجود، بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند تا این ضرر محدود و قابل پیش‌بینی را متحمل شوند تا اینکه ناگهان تمامی دارایی‌های خود هج کردن یا Hedging چیست؟ را از دست بدهند.

در دنیای سرمایه‌گذاری، روش‌های پوشش ریسک نیز به‌نحوی مشابه کار می‌کنند. سرمایه‌گذاران و مدیران مالی از روش‌های پوشش ریسک به‌منظور کاهش ریسک سرمایه‌گذاری و کنترل آن استفاده می‌کنند. به‌منظور انجام صحیح و متناسب پوشش ریسک در دنیای سرمایه‌گذاری، معامله‌گر باید از ابزارهای متعددی در یک روش استراتژیک به‌منظور پوشش ریسک حرکات شدید قیمتی در بازار استفاده کند. بهترین روش برای انجام چنین کاری نیز، انجام یک سرمایه‌گذاری دیگر به شیوه‌ای هدفمند و کنترل‌شده می‌باشد. برای مثال، صدالبته، موارد موازی در مثال بیمه‌ای ذکرشده در بالا محدود می‌باشند: در مورد بیمهٔ سیل، دارندهٔ این بیمه در صورت خسارت دیدن از هرگونه سیلی، شاهد جبران شدن خسارتش از سوی شرکت بیمه‌ای خواهد بود، و احتمالاً مبلغی نیز به‌عنوان مالیات کم خواهد شد. اما در محیط سرمایه‌گذاری، پوشش ریسک هم پیچیده‌تر هج کردن یا Hedging چیست؟ می‌باشد و هم یک علم غیرکامل محسوب می‌گردد.

یک پوشش ریسکٔ عالی (perfect hedge) به‌نوعی از آن گفته می‌شود که تمامی ریسک موجود در یک موقعیت معاملاتی و یا یک سبد سهامی را از بین ببرد. به بیانی دیگر، روش پوشش ریسک انجام‌شده به‌صورت صددرصد هم‌گرایی عکس (inversely correlated) با دارایی آسیب‌پذیر دارد. این مورد ایده‌آل می‌باشد، و شایان ذکر است که حتی این پوشش ریسک عالی نیز بدون هزینه نیست. ریسک پایه (Basis Risk) اشاره به ریسکی دارد که در طی آن، دارایی مدنظر ما و همچنین روش پوشش ریسک ما در جهت‌های عکس همان طور که مورد انتظار بود حرکت نمی‌کند، در اینجا کلمهٔ پایه به معنی همین اختلاف بین جهت حرکت مورد انتظار و حرکت رخ داده در واقعیت می‌باشد.

پوشش ریسک چگونه کار می‌کند؟

معمول‌ترین روش استفاده از پوشش ریسک در دنیای سرمایه‌گذاری، استفاده از مشتقات مالی (Derivatives) می‌باشد. مشتقات مالی، اوراق بهاداری هستند که با حرکت یک یا چند دارایی پایه مطابقت دارند. این مشتقات مالی شامل قراردادهای اختیار معامله (Options)، سوآپ‌ها (Swaps)، قراردادهای آتی (Future Contracts) و همچنین قراردادهای سلف (Forward Contracts) می‌باشند.

دارایی‌های پایه نیز در این حالت می‌توانند شامل سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها، شاخص‌ها و یا نرخ‌های بهره باشند. مشتقات مالی می‌توانند روش پوشش ریسک مناسبی در برابر حرکات قیمتی دارایی‌های پایه‌شان محسوب شوند، از آنجایی‌که رابطهٔ بین دو یا چند تا از آن‌ها به‌صورت واضحی تعریف‌نشده است. این امکان وجود دارد که از این مشتقات به‌منظور پایه‌ریزی یک استراتژی معاملاتی که در آن ضرر در یک سرمایه‌گذاری با استفاده از سود در مشتقات دیگر کم شده و یا جبران می‌شود، مورد استفاده قرار بگیرند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اوراق قرضه می‌توانید از مطلب آموزشی «اوراق قرضه چیست؟» دیدن نمایید.

پوشش ریسک چیست؟

برای مثال، اگر مورتی 100 سهم از سهام شرکت (Stock plc – STOCK) را در قیمت 10 دلار به‌ازای هر سهم خریداری کند، او ممکن است از سرمایه‌گذاری خود با استفاده از قراردادهای اختیار معاملهٔ آمریکایی 5 دلاری باقیمت ورودی 8 دلاری که در پایان سال منقضی می‌گردند، استفاده کند. این قراردادهای اختیار معامله به مورتی این حق را می‌دهند تا بتواند 100 سهم از سهام شرکت STOCK را در سطح قیمتی 8 دلار در هر زمانی در سال آینده به فروش برساند. اگر یک سال بعد سهام شرکت STOCK در سطح قیمتی 12 دلار معامله شود، مورتی این قرارداد را اجرایی نکرده و با 5 دلار خود خارج می‌شود. در این هج کردن یا Hedging چیست؟ حالت بعید است که او ناراحت شود، زیرا سود شناخته‌نشدهٔ او در این حالت برابر با 200 دلار (195 دلار به‌علاوهٔ قیمت قرارداد اختیار معاملهٔ فروش) بوده است. اگر سهام شرکت STOCK در سطح صفر دلار معامله شود، در این حالت مورتی قرارداد اختیار معامله‌اش را اجرایی خواهد کرد و سهام خود را با قیمت 8 دلار به فروش خواهد رساند، تا ضرر 200 دلاری خود را (205 دلار به‌علاوهٔ هزینهٔ قرارداد اختیار معاملهٔ فروش) جبران کند. بدون استفاده از این قراردادهای اختیار معامله، او تمامی سرمایه‌گذاری‌اش را از دست می‌داد.

میزان اثربخشی استفاده از مشتقات به‌منظور پوشش ریسک با عبارتی به نام دلتا تعریف می‌شود، که گاهی اوقات به آن نرخ پوشش ریسک (Hedge Ratio) نیز گفته می‌شود. دلتا برابر با میزان حرکت قیمتی در مشتقات مالی به‌ازای یک دلار حرکت در قیمت دارایی پایه می‌باشد.

خوشبختانه، انواع زیادی از قراردادهای اختیار معامله بر قراردادهای آتی وجود دارند که به سرمایه‌گذاران این اجازه را می‌دهند که بسیاری از سرمایه‌گذاری‌هایشان را موردحفاظت قرار دهند، که این سرمایه‌گذاری‌ها شامل سرمایه‌گذاری در سهام، نرخ‌های بهره، ارزها، کالاها، و غیره می‌شود.

استراتژی‌های خاص پوشش ریسک، ‌مانند قیمت‌گذاری بر ابزارهای پوشش ریسک، بسته به مقدار ریسک دارایی پایه دارد که سرمایه‌گذار می‌خواهد از سرمایه‌گذاری‌اش در برابر آن حفاظت کند. به‌طور کلی، هرچه این ریسک بیشتر باشد، مقدار پوشش ریسک نیز افزایش می‌یابد. این ریسک احتمالی (Downside Risk) با بالاتر رفتن درجهٔ نوسانات در طی زمان افزایش می‌یابد، یک قرارداد اختیار معامله که پس از مدت‌زمان طولانی منقضی می‌شود و به یک دارایی پایه نوسانی لینک شده است، به‌عنوان ابزار گران‌تری به‌منظور پوشش ریسک شناخته می‌شود. در مثال فوق، هرچه قیمت ورودی (strike price) بالاتر باشد، قرارداد اختیار معامله نیز گران‌تر خواهد بود، اما در عین حال حفاظت قیمتی بیشتری را نیز انجام خواهد داد. این متغیرها می‌توانند به‌صورتی تنظیم شوند که شامل قراردادهای اختیار معاملهٔ ارزان‌تر که حفاظت کمتری نیز پیشنهاد می‌کنند باشند، و یا شامل قراردادهای اختیار معاملهٔ گران‌قیمت‌تری باشند که در عین حال حفاظت بیشتری را نیز ارائه می‌دهند. شایان ذکر است از نقطه‌ای به بعد، صرف کردن هزینه‌هایی اضافی به‌منظور حفاظت از دارایی‌ها به‌صرفه نیست و باعث کاهش مقدار اثربخشی هزینه انجام‌شده خواهد شد.

پوشش ریسک از طریق ایجاد تنوع و گوناگونی

استفاده از مشتقات به‌منظور حفاظت از یک سرمایه‌گذاری امکان محاسباتی دقیق از ریسک را به شما می‌دهد، اما نیازمند مقداری کافی از سرمایه نیز خواهد بود. مشتقات تنها راه موجود به‌منظور پوشش ریسک نمی‌باشند. تنوع‌بخشی هج کردن یا Hedging چیست؟ استراتژیک در سبد سهام به‌منظور کاهش ریسک اساسی می‌تواند به‌عنوان یک روش پوشش ریسک در نظر گرفته شود، هر چند که این روش کمی خام می‌باشد. برای مثال، ریچل ممکن است در یک شرکت تولید کالاهای لوکس با افزایش مارجین سرمایه‌گذاری کند. او ممکن است نگران این موضوع باشد که وقوع یک کسادی در بازار به محو شدن بازار به سبب مصرف زیاد منجر شود. یک روش مقابله با این موضوع این است که او سهام تنباکو و یا خدمات رفاهی را خریداری نماید، که این سهام وقوع کسادی در بازار را تحمل می‌کنند و همچنین سود سهام قابل‌توجهی را نیز پرداخت می‌نمایند.

این استراتژی دارای معایب خود نیز می‌باشد: اگر دستمزدها بالا باشند و همچنین شغل‌ها در بازار زیاد باشند، این شرکت سازندهٔ کالاهای لوکس ممکن است شکوفا شود و رونق بگیرد، اما در این حالت سرمایه‌گذاران کمتری به سهامی با چرخهٔ عکس جذب خواهند شد، که باعث افت سرمایه و همچنین ایجاد جریان‌های سرمایه‌ای به سمت مکان‌های جذاب‌تر خواهد شد. این مورد همچنین دارای ریسک‌های خود نیز می‌باشد: هیچ تضمینی وجود ندارد که سهام شرکت تولیدکنندهٔ کالاهای لوکس و همچنین استراتژی پوشش ریسک شما در مسیرهایی عکس یکدیگر حرکت کنند. هر دوی آن‌ها می‌توانند به‌خاطر یک رویداد فاجعه‌آمیز سقوط کنند، همان‌طور که در طی دوران بحران مالی رخ داد؛ و یا به دلایلی غیرمرتبط، مانند رخ دادن سیل در چین که باعث بالا رفتن قیمت تنباکوها شده است و یا یک اعتراض در مکزیک که باعث گران‌تر شدن نقره شده است، شاهد حرکت‌هایی برخلاف چیزی که انتظار می‌رفت باشیم.

پوشش ریسک با فاصلهٔ قیمتی (Spread)

در فضای شاخص‌ها در هج کردن یا Hedging چیست؟ بازار، کاهش‌های متعادل قیمتی اتفاقی معمول می‌باشند، و البته قابل پیش‌بینی نمی‌باشند. سرمایه‌گذارانی که در این حوزه تمرکز می‌کنند باید نگرانی بیشتری نسبت به کاهش‌های متعادل قیمت نسبت به کاهش‌های شدید قیمتی داشته باشند. در این حالات، استفاده از اسپرد قرارداد اختیار معاملهٔ فروش نزولی (bear put spread) یک روش معمول در استراتژی‌های پوشش ریسک به‌شمار می‌رود.

در این نوع از اسپرد، سرمایه‌گذار شاخص یک قرارداد هج کردن یا Hedging چیست؟ اختیار معاملهٔ فروش را با قیمت ورودی بالاتر خریداری می‌نماید. در ادامه، او این قراردادهای اختیار معاملهٔ فروش را با قیمتی پایین‌تر اما در تاریخ انقضای یکسان به فروش می‌رساند. بسته به نحوهٔ رفتار شاخص، سرمایه‌گذار درجه‌ای از حفاظت قیمتی را دارد که برابر با اختلاف قیمتی موجود بین دو قیمت ورودی می‌باشد. در حالی که این روش مقدار حفاظتی متوسطی را به ارمغان می‌آورد، معمولاً به‌منظور پوشاندن کاهش قیمت مختصر در شاخص کافی می‌باشند.

ریسک‌های پوشش ریسک

پوشش ریسک تکنیکی است که به‌منظور کاهش ریسک مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما مهم است به یاد داشته باشیم که هر روش پوشش ریسک دارای ریسک احتمالی خاص خود می‌باشد. همان طور که پیش‌تر نیز گفته بودیم، پوشش ریسک روشی کامل محسوب نمی‌شود و هیچ‌گونه تضمین در مورد موفقیت در آینده را به ما نمی‌دهد، و همچنین هیچ‌گونه اطمینانی به ما به منظور کاهش ریسک سرمایه‌گذاری و همچنین کاهش میزان ضررهای انجام‌شده را نیز نمی‌دهد. بلکه، سرمایه‌گذار باید مزایا و معایب استفاده از روش پوشش ریسک را به‌خوبی مشاهده و ارزیابی کند. اینکه آیا استفاده از یک استراتژی مشخص، قابلیت جبران هزینه‌های اضافهٔ انجام‌‌شدهٔ آن را دارد؟ زیرا پوشش ریسک در اکثر مواقع هیچ‌گونه سودی را برای سرمایه‌گذار تولید نمی‌کند، هج کردن یا Hedging چیست؟ مهم است این نکته را به یاد داشته باشیم که یک استراتژی پوشش ریسک موفق آن است که تنها از رخ دادن ضرر و زیان پیشگیری کند.

پوشش ریسک و سرمایه‌گذار روزانه

برای بیشتر سرمایه‌گذاران، استراتژی‌های پوشش ریسک هرگز نقشی در فعالیت‌های مالیشان ایفا نخواهد کرد. بسیاری از سرمایه‌گذاران هرگز به سمت معاملات قراردادهای مشتقات در هیچ‌زمانی نمی‌روند. بخشی از آن نیز به این دلیل است که سرمایه‌گذارانی که استراتژی بلندمدت دارند، مانند کسانی که مبالغی را برای بازنشستگی‌شان سرمایه‌گذاری می‌کنند، متمایل هستند تا نوسانات روزانهٔ اوراق بهادار مشخص را نادیده بگیرند. در این موارد، نوسانات کوتاه‌مدت مهم محسوب نمی‌شوند زیرا که این سرمایه‌گذاری با رشد کلی بازار، رشد خواهد نمود.

برای سرمایه‌گذارانی که در دسته‌بندی سرمایه‌گذاران (Buy – and – hold) قرار می‌گیرند، نیز هیچ دلیلی برای یادگیری استراتژی‌های پوشش ریسک هج کردن یا Hedging چیست؟ وجود ندارد. با این وجود، از آنجایی که شرکت‌های بزرگ و همچنین صندوق‌های سرمایه‌گذاری از روش‌های پوشش ریسک به‌صورت منظم استفاده می‌کنند، و از آنجایی که ممکن است برخی از این سرمایه‌گذاران در آینده در یکی از این شرکت‌های مالی مشغول به کار شوند، داشتن درک و فهم از آنچه استراتژی‌های پوشش ریسک شامل می‌شوند به شما دید و درک بهتری از اعمال انجام‌شده توسط این بازیگران بزرگ در بازار را می‌دهد.

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

هجینگ (Hedging) یا هج یعنی چه و چه کاربردی در بازار دارد؟!

هجینگ یا هج کردن Hedge مفهوم وسیعی است که در معنای کلی به پوشش ریسک اشاره دارد. هجینگ به صورت طبیعی یک بده بستانی مابین ریسک و پاداش است؛ با وجود اینکه هجینگ منجر به کاهش ریسک بالقوه می­‌شود، ولی همچنین منجر به از بین رفتن سودهای بالقوه هم می­‌شود.

هجینگ (Hedging) یا هج (Hedge) کردن چیست؟

هجینگ یا هج (Hedge) کردن یعنی چه؟

هجینگ یا هج کردن Hedge مفهوم وسیعی است که در معنای کلی به پوشش ریسک اشاره دارد. هجینگ به صورت طبیعی یک بده بستانی مابین ریسک و پاداش است؛ با وجود اینکه هجینگ منجر به کاهش ریسک بالقوه می­‌شود، ولی همچنین منجر به از بین رفتن سودهای بالقوه هم می­‌شود.

برای جلوگیری از زیان در معاملات گاهی از این نوع سفارش استفاده می شود. (یعنی پوشش زیان احتمالی با دو سفارش خرید و فروش با یک حجم مشخص)

هجینگ (Hedging) یا هج یعنی چه و چه کاربردی در بازار دارد؟

ابزارهای هج کردن ریسک

خوشبختانه وجود داشتن انواع مختلف قراردادهای آپشن­‌ها و فیوچرز این اجازه را به سرمایه­‌گذاران داده است تا در مقابل هر نوع سرمایه­‌گذاری هج کنند؛ این سرمایه­‌گذاری­‌ها شامل سهام، نرخ­‌های بهره، ارزها، محصولات و سایر مواردند.

استراتژی هجینگ مشخص و همچنین قیمت­‌گذاری ابزارهای هجینگ بستگی به ریسک منفی اوراق بهادار مد نظر دارند که سرمایه­‌گذار متمایل به هج کردن آن است.

معمولا هر چقدر هج کردن یا Hedging چیست؟ که ریسک معکوس بیشتر باشد، هج هم بزرگتر خواهد بود. ریسک معکوس در نتیجه وجود داشتن سطح بالایی از نوسان و در طول زمان افزایش پیدا خواهد کرد؛ آپشنی که بعد از یک دوره طولانی خاتمه می­‌یابد و به اوراق بهادار دارای نوسان بیشتری مرتبط است، به عنوان یک ابزار هجینگ دارای قیمت بالاتری خواهد بود.

هر چقدر که قیمت استرایک بیشتر باشد، آپشن هم قیمت بالاتری خواهد داشت ولی پوشش قیمتی بیشتری را هم ارائه خواهد کرد. این متغیرها می‌توانند برای ایجاد آپشن ارزانتری تعدیل شوند که پوشش کمتری خواهد داشت؛ همچنین این متغیرها می­‌توانند برای ایجاد آپشن گرانتری تعدیل شوند که پوشش گسترده­‌تری دارد.

با این وجود از نقطه­‌ای به بعد، خرید پوشش قیمیتی اضافی از دیدگاه کارایی هزینه­‌ای غیرقابل توجیه است.

هجینگ (Hedging) یا هج (Hedge) کردن

هجینگ (Hedging) یا هج (Hedge) کردن

یک مثال برای هجینگ

به طور مثال شما یک لات از جفت ارز EUR/USD را خریده اید و روند بازار برخلاف انتظار شما رو به پایین است و شما به این نتیجه رسیده اید که این روند معکوس، به صورت موقتی است و دوباره به سمت بالا باز خواهد گشت.

پس به هدف کنترل یا جلوگیری از ضرر و تا زمانی که این روند به سمت بالا برگردد یک معامله از نوع فروش در همان جفت ارز باز می کنید تا مقدار ضرری که از معامله خرید دارید را پوشش دهد و این معامله را تا زمانی که روند رو به بالا باز گردد حفظ می کنید و زمانی که روند رو به بالا برگشت معامله فروش را بسته و بدین صورت مقدار ضرری که از معامله خرید داشته اید را جبران کرده اید.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.