دسته بندی بازارهای مالی

دسته بندی بازارهای مالی

- در این بازارها معاملات بر روی ارزهای کشورهای مختلف جهان، طلا، نفت، ارزهای دیجیتال و شاخص های بزرگ بورس جهان مانند داوجونز و Nasdaq و اوراق قرضه و بسیاری از کالاهای دیگر انجام می شود و این بازار بزرگترین بازار جهان و پایه و اساس تمامی بازارهای دنیا می باشد.

• مزیت های بازارهای بین المللی

- امکان واریز و برداشت فوری پول بدون هیچ محدودیتی و در هر زمانی که بخواهیم، مقدور می باشد.
- بزرگترین مزیت این بازارها استفاده از Leverage یا ضریب اهرمی می باشد که با استفاده از آن می توان با سرمایه گزاری خیلی کم، سود بیشتری را بدست آورد. این امکان در سایر بازارهای مالی و بورس وجود ندارد.
- مزیت دیگر این بازارها امکان معامله 24 ساعته در 5 روز هفته می باشد.
- مزیت دیگر این بازار امکان انجام معاملات دو طرفه می باشد. یعنی در هر لحظه می توان هم از صعود قیمتها و هم از نزول قیمتها برای انجام معاملات استفاده کرد.
- امکان استفاده از اندیکاتورها و اکسپرت های قدرتمند و همچنین ابزارهای معاملاتی قدرتمند و امکان انجام مدیریت سرمایه صحیح، از دیگر مزیت های این بازارها می باشد.

• نمونه فیلم تدریس دکتر کیوان، مدرس این دوره ها :

• سرفصل های آموزشی این دوره

- آشنایی با ساختار بازار های بین المللی
- آموزش متاتریدر
- آموزش اندیکاتورهای تکنیکال
- آموزش الگوهای هارمونیک
- آموزش پرایس اکشن
- آموزش تحلیل بنیادی
- روانشناسی بازار

- کادر آموزشی ما علاوه بر تدریس این دوره، به صورت جداگانه جلساتی را برای تمرین و رفع اشکال و بررسی تحلیل های شما برگزار می کنند تا شما بیشترین آمادگی و توانایی را برای انجام معاملات کسب کنید.
- ارسال تحلیلها و و فرصت های معاملاتی در کانال تلگرام
- استفاده از گروه های تلگرام و واتس آپ برای بررسی تحلیلهای شما
- استفاده از ویدیو های آموزشی در کنار تدریس در کلاس ها

سرعت تعدیل قیمت اوراق بهادار روشی برای ارزیابی بیش واکنشی و کم واکنشی سرمایه‌گذاران و کارایی بازارهای مالی: رویکردها ، مدل‌ها و نتایج

وجود پدیده¬های بیش¬واکنشی و کم¬واکنشی در بازارهای مالی نشان از فقدان کارایی کامل آن¬ها می-باشد. روش¬های مختلفی برای ارزیابی بیش¬واکنشی و کم¬واکنشی پیشنهاد شده است. یکی از این روش¬ها، استفاده از روش اندازه¬گیری سرعت تعدیل قیمت اوراق بهادار است. سرعت تعدیل قیمت سهام، مدت زمانی است که طول می¬کشد تا اطلاعات در قیمت سهام منعکس گردد و قیمت معاملاتی سهام به ارزش واقعی خود برسد. در این مقاله سعی شده بر اساس پژوهش¬های مختلف به عمل آمده در این زمینه در قالب سه رویکرد، دسته بندی و مدل¬های مختلف مورد کاربرد در آ¬ن¬ها تشریح و نتایج آن¬ها ارائه گردد. همچنین ضمن تشریح عوامل موثر در تاخیر انعکاس اطلاعات در قیمت اوراق بهادار و ویژگی¬های بازار سرمایه ایران، پیشنهادهای اجرایی برای افزایش سرعت تعدیل اطلاعات عمومی در قیمت اوراق بهادار و در نتیجه افزایش کارایی بازار اوراق بهادار ارائه شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Speed of Adjustment Scurities Prices, A Method for Evaluating of Investors Overreaction & Underreaction and Financial Markets Efficiently: Approches, Models and Results

نویسندگان [English]

• Hashem Nikoumaram 1
• Ali Saeedi 2
• Fereydoun Rahnamay Roodposhti 1
• Mahdi Madanchi Zaj 3

2 Assistant Prof., Management and Social Science Faculty, Islamic Azad University, North Tehran Branch

Overreaction and underreaction phenomena in financial markets reflect it’s inefficiently. Different methods are suggested for evaluation of overreaction and under reaction in researches. One of these methods is measurement of the securities price adjustment speed. Speed of price adjustment securities is time duration that information absorbed in stock prices and reach stock price to their intrinsic values. At this article, is classified several researches to three approaches and described different models and then presented their results. Also the determinants for delayed Stock price adjustment is described and finally is explored Iran capital market specifications and propose some practical suggestions for increasing the stocks adjustment speed improving capital market efficiently.

تاثیر بلاکچین در بازارهای مالی

حدود یک دهه است که برخورد بلاکچین با بازار‌های مالی به شکل تحقیقاتی شروع شده و در سه سال اخیر محصولات ترکیبی مبتنی بر این تکنولوژی در بازارهای مالی شکل‌ گرفته‌ است. موضوع مهم، توجه به حضور بلاکچین در بازار سرمایه و بخش‌های مختلف آن به عنوان بازیگری ساختارشکن است که می‌تواند دستاورد‌های جدید زیرساختی در حوزه تامین مالی و سرمایه‌گذاری را خلق کند.

به گزارش اکوایران،الزام دیگری که در این حوزه جهت پیوند دو مفهوم بازار‌های سرمایه و بلاکچین در ایران و سایر کشور‌های جهان وجود دارد، ظهور نسل جدیدی از سرمایه‌گذاران است. افرادی از نسل‌های جدید که پارادایم‌های ذهنی ِ سرمایه‌گذاری آنها، تحت تاثیر حضور در پلتفرم‌های معاملاتی بین‌المللی رمزدارایی‌ها در حال تغییر است. آنچه که در این نسل به خوبی احساس می‌شود، نیاز به سرعت‌بخشی سرمایه‌گذاری، یکپارچگی و دسترسی به دارایی‌های گسترده، زیرساخت‌های مقیاس‌پذیر جهت توسعه و تجربه کاربری بهبود یافته است. مواردی که در نهایت منجر به توسعه اقتصادی کشور و باعث ورود سرمایه‌های گسترده‌تر به بازار سرمایه داخلی خواهد شد.

فناوری بلاکچین و بازار سرمایه

بازار سرمایه و بلاکچین برای ترکیب شدن، راهی نسبتا طولانی‌ را در پیش دارند، روندی زمان‌بر که در نهایت طی آن تمامی عملیات‌ها و فرایند‌های مورد نیاز در یک شبکه بلاکچینی اتفاق بیافتد. گفتنی است فضای قانون‌گذاری و توسعه فنی نیز برای مقیاس‌های گسترده، نیازمند صرف زمان زیادی هستند.

اگرچه امروز در برخی پلتفرم‌ها، فرایند عرضه توکن بهادار برخی شرکت‌ها انجام می‌شود اما نمی‌توان همچنان آن را به بزرگی بازار‌های معاملاتی سهام نیویورک بدانیم. حاصل ترکیب بازار سرمایه و بلاکچین باعث پدیدار شدن مفهومی به نام توکن‌های بهادار خواهد بود.

توکن‌های بهادار، حاصل ترکیب بازار سرمایه و بلاکچین

برای ساده‌سازی این بحث باید گفت هر دارایی‌ که در بستر بلاکچین به ازای آن توکن ایجاد، عرضه و مورد معامله قرار بگیرد، به عنوان توکن دارایی شناخته می‌شود. مفهوم توکن دارایی‌‌ها موج بزرگ بعدی نوآوری حوزه بلاکچین است که می‌تواند به کل فضای دنیای مالی را تغییر دهد. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که پارامتر شفافیت و اعتماد از عناصر مهم هر دو حوزه بلاکچین و دنیای مالی هستند.

توکن دارایی‌ بر خلاف سایر انواع توکن‌‌ها مانند توکن‌‌ کاربردی یا توکن‌ پرداختی مبتنی بر اثبات مالکیت و رعایت حقوق کنترلی و مدیریتی روی دارایی خاصی است که این دارایی‌ها طیف بزرگی را در بر می‌گیرند و شامل مواردی همچون سهام، ساختمان، زمین، سکه، طلا، کامودیتی‌ها و همچنین دارایی‌‌های نامشهود مانند حق امتیاز، برند و… می‌شوند.

قبل از بررسی انواع توکن دارایی‌ها، لازم است ابتدا با مفهوم بهادار شدن دارایی آشنا شویم؛ بهادار شدن دارایی فرآیندی است که یک نهاد دارنده دارایی (سهام و سایر دسته دارایی‌ها) به‌عنوان ناشر اقدام به عرضه دارایی‌های خود در فضای عمومی کرده و همچنین امکان معامله آن را در بازار ثانویه نیز فراهم می‌کند.

برای پاسخ دادن به این سوال که «آیا دارایی قبلا در فضای خارج از محیط بلاکچین بهادار شده است یا خیر؟» می‌توانیم توکن دارایی‌ها را به دو دسته «توکن با پشتوانه دارایی بهادار» و «توکن بهادار» تقسیم کنیم.

توکن با پشتوانه دارایی بهادار به آن دسته از توکن‌ها گفته می‌شود که در فضای بیرون از بلاکچین بهادار شده‌اند و تنها با تغییراتی در ظاهر آنها توسط یک توکن در بستر بلاکچین ارائه می‌شوند.

مزایای اصلی توکن‌های بهادار کدامند؟

افزایش ساعات معاملات دارایی‌ها و ۷*۲۴ بودن بازار معاملات ثانویه

عدم تمرکز تاریخچه معاملات انجام شده در یک نهاد و ثبت تمام معاملات در ساختار بلاکچین و فناوری دفتر کل توزیع شده

به توکن‌های با پشتوانه دارایی بهادار توکن‌های غیر بومی بلاکچین نیز می‌گویند.

دسته دوم توکن‌ها که توکن‌های بهادار هستند در واقع برخلاف دسته اول برای اولین بار در ساختار بلاکچین بهادار و توسط نهاد ناشر عرضه شده‌اند؛ این نوع توکن، توکن‌های بومی بلاکچین نیز نامیده می‌شوند.

از ابتدای سال ۲۰۱۰ تامین مالی جمعی تقریبا مفهومی جذاب برای دنیا آفرید که طی آن کارآفرینان و افرادی که دغدغه خلق و نوآوری داشتند به راحتی نسبت به قبل، اقدام به تامین مالی و جذب سرمایه می‌کردند. این اتفاق تقریبا تا اواسط سال‌ ۲۰۱۷ مورد استقبال کارآفرینان بود اما در همین سال‌ها بود که تقریبا ظهور و تاثیرگذاری بلاکچین و به‌طور کلی اقتصاد کریپتو به چشم آمد و بخش بزرگی از کسب‌وکارها از طریق عرضه اولیه سکه اقدام به جذب سرمایه کردند؛ طی این زمان به‌دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب و عدم فرهنگ‌سازی، اکثر پروژه‌هایی که از این طریق ارائه شدند کلاه‌برداری کردند و منجر به شکل‌گیری حباب ICO دسته بندی بازارهای مالی شدند؛ بعد از فروکش کردن حباب ICO از آپریل سال ۲۰۱۹ تقریبا مفاهیم اولیه مربوط به عرضه توکن‌های بهادار شکل گرفت. فرآیندی که در آن کارآفرینان و کسب‌وکار‌هایی که نیاز به تامین مالی دارند در فضایی قانون‌مند‌تر و شفاف‌تر، این مهم را انجام می‌دهند.

توکن‌های بهادار حقوق خاصی را برای دسته‌های مختلفی از سرمایه‌گذاران تعریف می‌کنند، برای مثال می‌توان حق رای و مشارکت در امور جاری شرکت، سهم از درآمد و سود شرکت و… را دسته بندی بازارهای مالی مورد بررسی قرار داد و توکن‌ها را بر اساس ویژگی مد نظر هر ناشر منتشر کرد.

دسته بندی توکن‌های بهادار

1. توکن‌های سهامی: این توکن‌ها در واقع همان سهام شرکت‌هایی هستند که تاکنون عرضه نشده‌اند و برای اولین در این ساختار نشر پیدا می‌کنند، نکته‌ی مهم درباره توکن‌های سهامی آن است که ناشر باید خود شرکت سرمایه‌پذیر باشد و نهاد واسطی نقش ناشر را نباید بازی کند. در مقابل سرمایه‌گذاران حق تصمیم‌گیری بر اساس میزان توکن‌های خود را دارند و می‌توانند در امور جاری و مهم شرکت تاثیر بگذارند؛ در این نوع توکن‌ها اثبات بر اساس مالکیت وجود دارد و هر توکن به منزله مالکیت بخشی از سهام شرکت است.

2. توکن‌های بدهی: در این توکن‌ها بر خلاف دسته قبلی، سرمایه‌گذاران توانایی تصمیم‌گیری و مدیریت شرکت را ندارند و تنها به اندازه قرارداد شکل گرفته و تعیین شده در ساختار هر توکن، سود معینی را دریافت خواهند کرد. نهاد سرمایه‌پذیر نیز با انتشار این توکن اقدام به تامین مالی و جذب سرمایه برای شرکت خود خواهد کرد.

3. توکن‌های مشارکتی یا توکن‌های صندوقی: این توکن‌ها در واقع نمونه تعدیل شده‌تری از دسته اول هستند که پیرامون آنها، سرمایه‌گذاران توانایی تصمیم‌گیری در امور شرکت را ندارند و تنها در سود حاصل از فعالیت‌های نهاد سرمایه‌پذیر مشارکت دارند، در این مدل یک نهاد واسط باید حضور داشته باشد و نقش ناشر را بازی کند؛ به این ترتیب که سهام را از شرکت سرمایه‌پذیر دریافت کرده، اقدام به انتشار آن به‌عنوان دارایی‌های خود خواهد کرد و حقوق مدیریتی و تصمیم‌گیری نیز به‌عهده نهاد ناشر خواهد بود.

4. توکن‌های کالایی: توکن‌های کالایی یک شیوه مدرن در مالکیت کالاها هستند که می‌توانند انواع کالاها را در فضای بلاکچین نمایندگی کنند. اغلب برای انتشار این دسته از توکن‌ها نیازمند آن هستیم تا فضاهای فیزیکی تحت عنوان انبار کالا وجود داشته باشد که نهاد امین دارایی بتواند در شرایط مشخصی دارایی‌ها را مورد بررسی قرار دهد.

باید بپذیریم مسیر توسعه جهانی به این سمت آغاز شده و بازار سرمایه ایران امروز بیش از هر زمان دیگری برای بهبود خود نیازمند این مسیر جدید است، چرا که آینده‌ی آن با اقتصاد توکن‌های بهادار گره خورده است.

سرمایه گذاری در انواع بازار های مالی

انواع مختلفی از بازار های مالی ، با تنوعی از سرمایه گذاری ها و مشارکت کنندگان وجود دارد .

بازار های مالی را بر حسب انواع سرمایه گذاری ها ، سر رسید سرمایه گذاری ها ، انواع وام دهندگان و وام گیرندگان ، محل بازار و انواع مبادلات دسته بندی می نمایند .

در این قسمت متداول ترین تقسیم بندی های بازارهای مالی ارائه می شود .

بازار پول و سرمایه

بازار مالی از نظر سررسید ابزار مورد معامله به دو دسته تقسیم می شود :

بازار پول :

این بازار ، بازار مطالبات کوتاه مدت (حداکثر تا یک سال) را شامل می شود . گرایش اصلی این بازار بر ابزاری است که بتوان به وسیله آن ، به سرعت وضعیت نقدشوندگی را تغییر داد . به همین علت است که در این بازار سرعت نقدشوندگی بالا بوده و نیاز های کوتاه مدت تا یک سال در آن تامین می شوند .

در عین حال ، نرخ بهره نیز در این بازار بیش از حد متعارف بوده و به دلیل ماهیت کوتاه مدت آن ، تبدیل وجوه جمع آوری شده به سرمایه مالی امکان پذیر نبوده و تنها برای تامین مالی عملیات تولیدی و تجاری پیش بینی نشده به کار می رود .

اشخاص حقیقی و حقوقی که در این بازار مشغول به کار هستند عبارتند از : کارگزاران اوراق بهادار دولتی ، بانک ها و سایر موسسات مالی .

بازار سرمایه :

بازاری است که ارتباط تنگاتنگی با پس انداز و سرمایه گذاری دارد و به مثابه یک واسطه مالی ، پس انداز واحد های اقتصادی دارای مازاد را به واحد های دارای کسری ، برای سرمایه گذاری انتقال می دهد .

به عبارت دیگر بازار سرمایه ، نقش هدایت و تخصیص منابع اقتصادی را به عهده دارد .

در این بازار نیاز های بلند مدت ( معمولا بیش از یک سال ) تامین می شود . غالبا اینگونه وجوه به سرمایه تبدیل می شود و با ریسک همراه است .

از مهم ترین ابزار های بازار سرمایه ، در بازار های مالی پیشرفته ، می توان به انواع اوراق قرضه ، معاملات تاخت و اختیار معامله اشاره کرد که در بخش اوراق بهادار بازار سرمایه مورد بحث قرار گرفت .

بازار اولیه و بازار ثانویه

بازارهای مالی را از دید عمر ابزار مورد معامله می توان به بازار اولیه و بازار ثانویه دسته بندی کرد :

بازار اولیه( Primery Market ) :

مشخصه بازار اولیه این است که در آن ، شرکت کنندگان در بازار ( پس انداز کنندگان و سرمایه گذاران ) دارایی های مالی را مستقیما از منابع اولیه آن خریداری می کنند . بازار های اولیه ، واحد های اقتصادی را قادر می سازند که نیاز های مالی خود را از طریق مراجعه به عموم و انتشار سهام تامین می نمایند . با انتشار سهام قابل مبادله در بازار ، شرکت علاوه بر تامین منابع مالی مورد نیاز خود ، بازاری نیز برای معاملات سهام فراهم می سازد .

منابع مالی که از این طریق جمع آوری می شود شرکت را قادر می سازد تا منابع مورد نیاز خود را از طریق مناسب تری نسبت به شرکت های سهامی خاص تامین نماید . شایان ذکر است که استفاده از این مزایا ، هزینه هایی را در بر دارد . به این صورت که شرکت ، هزینه های مداومی را جهت اطلاع رسانی به سرمایه گذاران متحمل می شوند و همچنین هزینه هایی که به طور مستقیم و غیر مستقیم به هنگام انتشار و عرضه سهام از نظر قانونی ، اداری ، حسابرسی و حق خرید سهام ، به عهده شرکت است .

بازار ثانویه( Secondary Market ) :

بازاری است که در آن ، معامله بر روی اوراق بهادار موجود ، که قبلا انتشار یافته اند صورت می گیرد . در این بازار قیمت ها بر اساس مکانیزم عرضه و تقاضا تعیین می شود و شرایط لازم جهت تبدیل دارایی های مالی به وجه نقد ، فراهم می شود . درصورت نبود چنین بازاری ، نه تنها اکثر سرمایه گذاران تمایلی به خرید اوراق بهادار از خود نشان نمی دهند ،بلکه انتظار بازدهی نسبتا بیشتری به منظور پوشش ریسک ناشی از عدم نقد شوندگی دارایی های مالی خواهند داشت.

میزان توسعه یافتگی بازار ثانویه یکی از عوامل مهم و تعیین کننده در رشد و کارایی بازار اولیه است در همین رابطه بازار بورس اوراق بهادار یکی از مهم ترین بازار های سرمایه و بازار ثانویه شناخته شده است . بازار ثانویه وقتی نقدشونده شناخته می شود که بتواند به سهولت شرایط مبادله میان خریداران و فروشندگان را به گونه ای فراهم نماید ، که بدون ایجاد تغییر زیادی در قیمت ، معاملات در قیمتی نزدیک به قیمت تعادل بازار ، انجام شوند .

بازار بورس و بازار خارج از بورس

از بعد قانونمندی و انضباط نظارتی بازار های مالی را به بازار های رسمی ( بورس ها ) و بازار های غیر رسمی ( بازار خارج از بورس ) تفکیک می نمایند.

بورس های اوراق بهادار سازمان یافته ، تشکیلات فیزیکی مشهود هستند که در برخی کشور ها یک یا چند بورس سازمان یافته فعالیت می کنند .

برای مثال از بورس های سازمان یافته در امریکا ، می توان به بورس نیویورک(NYSE) ، بورس آمریکا(دسته بندی بازارهای مالی AMEX) و بورس های منطقه ای همانند بورس فیلادلفیا و شیکاگو اشاره نمود .

بورس نیویورک با بیش از 200 سال قدمت ، بزرگ ترین بورس سازمان یافته دنیاست .

برای اینکه سهامی امکان مبادله در بورس سازمان یافته را داشته باشد ، بایستی مورد پذیرش بورس قرارگیرد . بورس ها بسته به شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور ها ، اقدام به تدوین شرایط پذیرش شرکت ها می نمایند . این شرایط عمدتا ویژگی های کمی و کیفی دسته بندی بازارهای مالی هستند که شرکت ها باید از ان ها برخوردار باشند و یا ان ها را رعایت کنند .

بازار خارج از بورس یا فرابورس ، یک سازمان مشاهده ناشدنی است که دربرگیرنده شبکه ای از کارگزاران و معامله گران در سرتاسر کشور است . غالبا بازار خارج از بورس شامل تسهیلاتی است که برای انجام مبادلات اوراق بهاداری که در بورس های سازمان یافته مبادله نمی شوند ، درنظر گرفته می شود . این تسهیلات متشکل اند از :

بازار های مالی و انواع آن

بازارهاي مالی، منابع پولی را از بازارهاي داراي وجوه اضافی به بازارهاي نیازمند به این منابع انتقال میدهند.

مشارکت کنندگان اصلی در بازارهاي مالی را میتوان به سه دسته تقسیم کرد:

خانوارها،بنگاههاي تجاري و نهادهاي دولتی. مشارکت کنندگانی که سرمایه بازارهاي مالی را تامین میکنند(واحدهاي داراي مازاد وجوه نقد( نامیده میشوند.خانوارها بخش اصلی این واحدها را تشکیل میدهند. مشارکت کنندگانی که براي تهیه پول وارد بازارهاي مالی میشوند، «واحدهاي داراي کسري وجوه نقد « نامیده میشوند. بسیاري از «واحدهاي داراي کسري وجوه نقد» براي تهیه پول اقدام به انتشار اوراق بهادار به «واحدهاي داراي مازاد وجوه نقد» مینمایند.

یک ورقه بهادار، گواهی ادعاي دارنده آن نسبت به ناشر است.

تعریف بازار مالی

بازار مالی، بازاري است که در آن دارایی هاي مالی از قبیل سهام و اوراق قرضه، خرید و فروش میشوند.

در بازارهاي مالی زمانی وجوه انتقال مییابند که یک طرف معامله، دارایی هاي مالی را خریداري میکند.

بازارهاي مالی جریان انتقال وجوه را تسهیل میکنند و بدین ترتیب امکان سرمایهگذاري خانوادهها، بنگاههاي تجاري و نهادهاي دولتی را فراهم میسازند. این فصل درباره بازارهاي مالی و نهادهاي مالی فعال در آن بحث میکند.

نقش بازار های مالی

نخست :روابط متقابل خريدار و فروشنده در بازار مـالي، قيمـت دارايـي مبادلـه شـده را تعيين ميكند.

به عبارت ديگر، اين روابط بازده مورد انتظار دارايي مالي را تعيـين مـيكنـد.

هم چنان كه انگيزه بنگاه براي به دست آوردن وجوه به بازده مورد انتظاري كه سرمايه گذارطلب ميكند بستگي دارد، اين ويژگي بازار مالي نيز نشان ميدهد كه در هر اقتصـاد، وجـوه چگونه ميان دارايي هاي مالي مختلف تقسيم شود. اين فرآيند را قيمت يابي مينامند.

دوم:بازارهاي مالي،مكانيسمي براي سرمايه گذار فراهم ميكنند تادرزمان دلخـواه، بتواند دارايي ماليش رابه فروش رسـاند.ايـن ويژگـي بـازار را اصـطلاحاً ايجـاد نقـدينگي مينامند.

سوم: ، بازارهاي مالي موجب كاهش هزينه معاملات مي شـوند. معـاملات دو نـوع هزينـه دارند: هزينه جستجو و هزينه اطلاعات.

هزينه جستجو بيانگر هزينه هاي آشكار مثل هزينه درج آگهي، خريد يافروش وهزینه های پنهان مانند زمان صرف شده اسـت.

هزينه هاي اطلاعـات، هزينـه هاي مربوط به برآورد ويژگي هاي سرمايه گذاري يـك دارايـي مـالي اسـت.

انواع بازار های مالی

هر بازار مالی به منظور تامین نیازهاي خاص مشارکت کنندگان در آن بازار ایجاد میشود.مثلا:

برخی از مشارکت کنندگان ممکن است به سرمایه گذاري کوتاه مدت وتعدادي دیگر به سرمایه گذاري بلندمدت تمایل داشته باشند.

برخی از مشارکت کنندگان در زمان سرمایه گذاري ریسک بالایی را میپذیرند، حال آنکه برخی دیگر از ریسک پرهیز میکنند.

تعدادی از مشارکت کنندگان هنگام نیاز به پول ترجیح میدهند قرض بگیرند، درحالیکه دیگران به فروش سهام روي می آورند.

انواع بازار های مالی بر اساس سررسید و ساختار معاملات اوراق بهادار، میتوان به این شرح طبقه بندي کرد:

بازار پول و سرمایه:

معمولا بازارهاي مالی که معاملات اوراق بدهی را تسهیل میکنند بر اساس سررسید تقسیم بندي میشوند. بازارهاي مالی که جریان وجوه کوتاه مدت (با سررسید کمتر از یکسال) را تسهیل م ینمایند، به عنوان بازارهاي پول و بازارهایی که جریان وجوه بلندمدت را تسهیل میکنند، به عنوان بازارهاي سرمایه شناخته میشوند.

بازار اولیه و ثانویه:

صرف نظر از اینکه اوراق بهادار متعلق به بازار سرمایه هستند یا بازار پول، تفکیک میان معاملات بازار اولیه و بازار ثانویه ضروري است.

بازارهاي اولیه، انتشار اوراق بهادار جدید و بازارهاي ثانویه معامله اوراق بهادار موجود را تسهیل مینمایند.

بازار های خارج از بورس یا سازمان یافته:

برخی از معاملات بازار ثانویه در چارچوب معاملات سازمان یافته یا در بازاري مشهود انجام میشوند.

دانش بازارهاي مالی، قدرت است: دانش بازارهاي مالی قدرت تصمیم گیري مالی را افزایش میدهد.

مشارکت کنندگان در بازار مالی باید تصمیم بگیرند که از کدام بازارهاي مالی استفاده کنند تا به اهداف سرمایه گذاري خود دست یابند یا سرمایه مورد نیاز خود را تامین کنند.

اوراق بهاداري که در بازارهاي مالی معامله میشوند:

اوراق بهادار را میتوان به اوراق بهادار بازار پول، اوراق بهادار بازار سرمایه یا اوراق بهادار مشتقه طبقه بندي کرد.

ابزار بازار سرمایه

1-سهام

سهام صرف نظر از شكل آن، نشاندهنده منافع مالـك در شـركت اسـت و از آنجاكـه طلب و ادعاي سهامداران در مورد دارايي هاي شركت در مرحله آخر تمام طلبها قرار دارد، منافع سهام به عنوان “منفعت باقيمانده” شناخته ميشود.

متداولترين نوع سهام، سهام عادي است.

2-اوراق قرضه (اوراق مشارکت)

اوراق قرضه اسنادي هستند كه به موجب آنها ناشر متعهـد ميشود مبالغ معيني (بهره سالانه يا سود تضمين شده) را در فاصله هاي زماني مشخص به دارنده پرداخت كند و در سررسيد اصل مبلغ را باز پرداخت كند.

اوراق قرضه يك ابـزار بـدهي بلندمـدت براي تأمين مالي است و با تعهدات مشخصي همراه است.

3-ابزار های ویژه مدیریت ریسک

علاوه بر كاركرد تأمين مالي واحد هاي تجاري، مقابله با ريسك همراه بـا سـرمايه گـذاري و بـه ويژه ريسك ناشي از نوسان هاي قيمتي از ديگر كاركرد هاي مهم بازار سرمايه اسـت.

ايـن كـاركرد بازار سرمايه، از طريق به كارگيري ابزارهايي تحت عنوان ابزارهاي مشتقه انجـام مـيشـود.

اطـلاق مشتقه به اين ابزارها به آن دليل است كه ارزش اين ابزارها براسـاس ارزش اوراق يـا دارايـي هـاي ديگر تعيين ميشود و در واقع مشتق از دارايي هاي ديگر است.

ابزار بازار پول

1- اسناد خزانه:

اسنادخزانه، اوراق بهادار كوتاه مدتي هستند كه توسط دولت منتشر ميشوند وسررسيد آنها به طورمعمول سه ماه،شش ماه ويكسال است.

اين اسناد هنگام فروش به صورت تنزيل شده (به مبلغي كمتر از مبلغ اسمي) به فروش ميرسند و در تاريخ سررسيد، دارنده آن مبلغ اسمي سند را دريافت ميكند.

2-پذیرش بانکی

پذيرش بانكي كه دستور پرداخت مبلغ معيني به حامل آن در تاريخ معيني است، از جمله قديمي ترين و كوچكترين (از نظر حجم و مبلغ)ابزارهاي بازار پول به شمار ميرود.

درهرحال اين ابزار به منظور تأمين مالي كالاهايي كه هنوز از فروشنده به خريدارمنتقل نشده است مورد استفاده قرار ميگيرد.

3-اوراق تجاری

نوعي اوراق قرضه كوتاه مدت (با سررسيد 270 روز يا كمتر) است كه توسط شركتهاي مالي و مؤسسات غيرمالي منتشر ميشود.

اوراق تجاري براي شركتهايي كه در كوتاه مدت به وجه نقد نياز دارند، ابزار مالي مؤثري محسوب ميشود.

4-گواهی سپرده

گواهي سپرده جديدترين و در عين حال مهمترين ابزار بازار پول است.

اين گواهي از اوايل دهه 1960 ميلادي مطرح شد و به دليل انعطاف پذيري، تنوع و بازار دست دوم سازمان يافته، به سرعت گسترش يافت.