معایب ارزهای فیات

مزایا و معایب بیت کوین چیست؟

دلیل اصلی تقاضای بیت کوین این است که این ارز دیجیتال مزایای فراوانی نسبت به ارزهای فیات دارد. در اواخر سال 2017 این ارز دیجیتال به حداکثر قیمت فعلی خودش رسید. از ابتدای سال 2017 قیمت بیت کوین افزایش فراوانی یافت اما این روند در اواخر سال کاهش یافت و در حال حاضر قیمت بیت کوین در محدوده 13 تا 14 هزار دلار معامله می شود. همچنین بعد از ترکیدن حباب این ارز دیجیتال در سال 2017، مردم علاقه بیشتری به دیگر ارزهای دیجیتال بازار پیدا کردند. البته هنوز عده زیادی بر این باورند که این ارز دیجیتال یک دارایی فوق العاده محسوب می شود و در طی چند سال آینده قیمت آن به شکل سرسام آوری افزایش می یابد. لازم به ذکر است که ارزش بیت کوین پس از اتفاقات سال 2017 به سه هزار دلار هم رسید اما در حال حاضر در یک روند صعودی قرار گرفته است. البته هنوز عده زیادی از مردم به خاطر نوسانات و ریسک بالای آن علاقه چندانی به این ارز دیجیتال ندارند. اگر درباره سرمایه گذاری بر روی ارزهای دیجیتال مطمئن نیستید به خواندن این مقاله ادامه دهید. ما در ادامه به مزایا و معایب بیت کوین اشاره خواهیم کرد.

در صورت تمایل مقاله بیت کوین چیست را مطالعه بفرمایید.

مزایای بیت کوین

عرضه محدود

تعداد بیت کوین های موجود در بازار بسیار محدود است و ما تنها 21 میلیون واحد از این ارز دیجیتال خواهیم داشت. البته هر چهار سال یک بار پاداش استخراج این ارز نصف می شود تا بازار این ارز دیجیتال دچار تورم نشود. همین امر باعث شده است که بیت کوین با ارزهای رایجی که عرضه ای بی نهایت دارند، تفاوت داشته باشد. عرضه این ارز دیجیتال مانند طلا محدود است. این بدان معنی است که با گذشت زمان و با برابر بودن سایر شرایط. ارزش بیت کوین تا زمانی که تقاضا برای آن وجود داشته باشد، به طور کلی روندی صعودی خواهد داشت.

یک پولساز بالقوه

بازار هایی که سرشار از نوسان هستند، فرصت های سودآوری بیشتری در اختیار سرمایه گذاران با دل و جرات می گذارند. در حالی که نوسان زیاد در ارزش بیت کوین برخی از معامله گران را از سرمایه گذاری در آن منصرف می کند ، برخی دیگر آن را راهی آسان و سریع برای کسب درآمد هنگفت می دانند. سیاست آنها خرید در کف قیمت و فروش در حالی که قیمت بالا است می باشد. برای این کار نیازی نیست که تمام مدت به صفحه نمایش خود خیره باشید یا اینکه مدام الگوها را مطالعه کنید. حتی اگر فرصت های زیادی را هم از دست بدهید در نهایت سود خوبی در انتظار شما نشسته است. به عنوان مثال ، می گویید مقداری بیت کوین در 5 اکتبر 2018 خریداری کردید ، زمانی که قیمت معایب ارزهای فیات آن 6،552.43 دلار بود. بلافاصله مدتی پس از آن قیمت تقریباً به نصف رسید اما اگر آن را تا اواسط سال بعد نگهداری می کردید، سود بسیار خوبی به دست می آوردید. در واقع سرمایه اولیه شما در حال حاضر دو برابر شده بود.

افزایش نقدینگی

طی سالهای گذشته این ارز دیجیتال بیشتر در اختیار مردم قرار گفته است و همین اتفاق باعث شده است که تبدیل به یک دارایی نقد شونده بشود و قابلیت تبدیل آن به ارزهای فیات راحت تر صورت گیرد. سایر رمز ارزها و دارایی های دیجیتال هنوز در تلاشند تا مقبولیت خود را بدست آورند و در حال حاضر وقتی که می خواهید آنها را به ارزهای رایج تبدیل کنید ممکن است مقدار زیادی از ارزش خود را از دست بدهند.

آزادی معاملاتی

موانع قانونی سنگین و کارمزدهای کمرشکن جایی در معاملات بیت کوین ندارند و به همین دلیل معامله این ارز ساده است. معاملات بین المللی بیت کوین هیچ تفاوتی با معاملات محلی ندارند و هزینه های دریافتی معمولاً بسیار کمتر از حالت های پرداختی دیگر مانند کارت اعتباری و پی پال است. بعلاوه ، از آنجایی که بیت کوین یک سیستم غیرمتمرکز است که توسط هیچ نهاد خاصی (مثلاً یک بانک مرکزی) اداره نمی شود، کسی در آن دخالتی ندارد و معمولا خطا های انسانی در آن جایی ندارند.

معایب بیت کوین

مسائل امنیتی

اگرچه عدم وجود مقررات نظارتی یا نظارت قانونی موجب انعطاف پذیری بیشتر این ارز می شود اما از طرفی هم خطر به سرقت رفتن کدهای خصوصی شما و یا هک شدن کیف پول های دیجیتالی وجود دارد و از همه مهمتر ردیابی بیت کوین های به سرقت رفته کار نسبتا سختی است. به همین خاطر اگر اموال شما به سرقت رود احتمال بازیابی آنها بسیار کم است و ممکن است برای همیشه آنها را از دست بدهید.

نوسانات زیاد

شاید نوسانات کوتاه مدت در یک بازار مالی اهمیت فراوانی نداشته باشند اما تحمل بازاری که تمام مدت نوسان داشته باشد مقداری مشکل است. قیمت این ارز هر روز در حال نوسان است و شما باید منتظر هر گونه اتفاقی در این بازار باشید. ممکن است شما حتی سرمایه اولیه خود را هم از دست بدهید، پس باید با دقت سرمایه گذاری کنید.

احتمال بی ارزش شدن

شاید بزرگترین عیب بیت کوین این باشد که شاید در آینده بی ارزش بشود. البته کسی از آینده خبر ندارد و اگر ارزهای دیجیتال به بقای خود ادامه دهند ممکن است جا پای ارزهای رایج بگذارند. در حال حاضر چند کشور دنیا در حال تدارک ارز دیجیتال ملی خودشان هستند و اگر این کار رخ دهد، بقای بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال حتمی است. معامله گری این ارز ساده است اما باید با دانش کافی وارد این بازار پر تلاطم شوید. اگر بدون دانش وارد این بازار شوید ممکن است تمام سرمایه اولیه خود را از دست بدهید و دیگر هیچوقت نتوانید آن را بازیابی کنید اما با مطالعه و دنبال کردن اخبار می توانید تبدیل به یک معامله گر موفق در حوزه ارزهای دیجیتال بشوید. فراموش نکنید که برای موفقیت در این بازار باید قوه تحلیل بسیار خوبی داشته باشید و بفهمید که سرمایه گذاری روی کدام ارزها برای شما سود آوری دارد. در حال حاضر ارزهای دیجیتال فراوانی در این بازار حضور دارند و به جز بیت کوین، سرمایه گذاری روی ارزهایی مانند اتریوم و ترون هم می توانند برای شما سود ده باشند.

مزیت‌ها و معایت مهم استفاده از ارزهای دیجیتال

استفاده از ارزهای دیجیتال در دنیای امروز درحال گسترش است. اما دلایل استفاده از تراکش‌های رمز ارزی چیست؟ در این مقاله مزایا و معایب تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنیم.

دنیای بازارهای مالی در طول قرن ۲۱ به‌میزان درخورتوجهی تکامل یافته است. در بسیاری از کشورها می‌توان پول را بدون داشتن حساب در بانک‌های سنتی، مدیریت کرد. همچنین می‌توان هنگام مسافرت به خارج از کشور، در هزینه‌های قابل توجهِ کارت‌های معاملات خارجی، صرفه‌جویی کرد.

می‌توان گفت یکی از مهم‌ترین اختلالات مالی در سال‌های اخیر، به‌خصوص هنگامی که صحبت از معاملات دیجیتالی به‌میان آید، مربوط به دنیای رمز ارزها است.

امروزه می‌توان در ازای خرید کالا و خدمات، ارز دیجیتال پرداخت کرد. علاوه‌بر این هرکس می‌تواند نسبت به خرید رمز ارزها اقدام کند. اما معاملات رمز ارزی یعنی چه و معایت و مزایای استفاده از آن چیست؟ در ادامه با زومیت همراه باشید تا این موضوع را با هم بررسی کنیم.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال را می‌توان نوعی تأمین مالی غیرمتمرکز دانست که به هیچ بانک مرکزی یا دولتی وابسته نیست. بیت کوین، اتریوم، بایننس کوین و . از جمله رمز ارزهایی محسوب می‌شوند که در این دسته‌بندی قرار دارند.

این نوع راه‌کارها، در سال ۲۰۰۹ و با معرفی بیت کوین به‌وجود آمد. تأمین مالی غیرمتمرکز از مقررات خارج بوده و هیچ رمز ارزی به یک بازار خاص وابسته نیست.

ارزهای دیجیتال با سایر ارزهای رایج از جمله دلار، یورو و پوند تفاوت دارند. ارزهای رایجی مثل دلار توسط یک نهاد متمرکز، مدیریت می‌شوند. این نهاد‌ها اساسا تعیین می‌کنند که چقدر پول تولید شود. این نوع ارزها (دلار، پوند یا یورو) را ارز فیات نامیده‌اند.

معاملات ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

ممکن است درک نحوه‌ی عملکرد ارزهای دیجیتال در ابتدا کمی دشوار به‌نظر برسد، اما نگران نباشید؛ زیرا مفهوم آن بسیار ساده‌تر از تصور شما است.

معاملات رمزارزها به‌صورت همتا‌به‌همتا (P2P) انجام می‌شود. در انجام یک تراکنش رمز ارزی، نیاز به یک بانک متمرکز نیست، درعوض معاملات کاربران روی شبکه‌ی بلاک‌چین اجرا و پردازش می‌شود.

هنگام انجام معاملات مبتنی بر بلاک‌چین، کاربران باید شرایطی را که در «قراردادهای هوشمند» تعیین شده است رعایت کنند. این قراردادها برای همه‌ی افرادی که از شبکه استفاده می‌کنند یکسان است و بر اساس موافقت کاربران با شرایط معایب ارزهای فیات آن‌ها، کار می‌کند. شما نمی‌توانید یک قرارداد هوشمند را پس از شروع آن قرارداد، تغییر دهید.

گفتنی است همه‌ی قراردادهای هوشمند برای عموم قابل مشاهده‌ است، بنابراین می‌توانید قبل از استفاده از شبکه‌ی مورد نظر، این موارد را بررسی کنید.

معاملات انجام شده با استفاده از ارزهای دیجیتال در مقایسه با روش استفاده از ارزهای فیات، متفاوت است. به‌عنوان مثال، هنگامی که شما با استفاده از پوند، دلار، یورو یا سایر ارزهای فیات، پولی را خرج یا ارسال می‌کنید، یک مؤسسه‌ی مرکزی، کنترل قابل توجهی روی این معامله خواهد داشت. این درحالی است که برای خرج کردن یا ارسال ارزهای دیجیتال، هیچ نهاد مرکزی و متمرکزی روی نقل‌وانتقالات کنترل ندارد.

سه مزیت تراکنش‌های ارزهای دیجیتال

حالا که می‌دانید یک تراکنش در ارزهای دیجیتال یعنی چه و با شیوه‌ی عملکرد این تراکنش‌ها آشنایی دارید، می‌توانید یک دید کلی از تفاوت عملکرد این نوع ارزها با ارزهای فیات داشته باشید.

مهم‌ترین مزیت‌های استفاده از تراکنش‌های ارزهای دیجیتال

در ادامه به سه مزیت اصلی این نوع تراکنش‌ها اشاره می‌کنیم.

۱- امنیت

در بیشتر مواقع، هنگام ایجاد یک تراکنش رمز ارزی، نگرانی خاصی نخواهید داشت، زیرا برای انجام اینکار نیازی به اشتراک‌گذاری اطلاعات حساس مثل جزئیات حساب بانکی یا آدرس ندارید.

همچنین باید توجه داشته باشید، بلاک‌چینی که رمزارزها روی آن‌ها اجرا می‌شوند، در چندین بستر دیجیتال توزیع شده‌اند. در حالی‌که این نوع سیستم‌ها ۱۰۰ درصد عاری از خطا نیست، اما یک هکر برای نفوذ به داده‌های مالی رمز ارزهای شما، راه سختی در پیش خواهد داشت.

تراکنش‌های سریع و بدون مرز

حتی فضای ارزهای سنتی نیز به‌سمت سرعت و راحتی استفاده، درحال حرکت است. امور مالی غیرمتمرکز نیز به‌سمت سریع‌تر شدن پیش می‌رود.

انجام تراکنش‌های ارزهای دیجیتال معمولاً به زمان کمی نیاز دارد (اگرچه سرعت تأیید تراکنش‌ها به ظرفیت شبکه و میزان استفاده از آن بستگی دارد). علاوه‌بر این، موقعیت جغرافیایی شما یا گیرنده‌ی ارز دیجیتال مهم نیست. تراکنش‌های رمز ارزی، بدون مرز بوده و همه‌ی آن‌ها از طریق اینترنت و بدون نیاز به پردازش بانک‌های مرکزی به شخص مورد نظر ارسال می‌شوند.

هنگام نقل‌وانتقالات رمز ارزی، علاوه‌بر افزایش سرعت تأیید تراکنش‌ها، هزینه اجرای آن‌ها نیز به‌میزان درخورتوجهی کاهش خواهد یافت.

شفافیت

تراکنش‌های ارزهای دیجیتال عمدتاً بر اساس اعتماد انجام می‌شوند. کاربران می‌توانند علاوه‌بر قرارداد هوشمند، در ایجاد زیرساخت‌های مالی غیرمتمرکز مشارکت کنند.

وقتی صحبت از شفافیت می‌شود، مزیت دیگر این است که کاربران روی پولی که ارسال و دریافت می‌کنند کنترل دارند. ارزهای دیجیتال، قدرت موسسات مالی سنتی را غیرمتمرکز می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد تصویر کاملی از تراکنش‌های خود داشته باشند.

سه مورد از معایب تراکنش‌های ارزهای دیجیتال

اگرچه استفاده از تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، مزیت‌هایی به‌دنبال دارد، اما باید به معایب این نوع تراکنش‌ها نیز دقت داشته باشید.

ارز دیجیتال مثل سایر فناوری‌های مالی، معایبی دارد که باید آن‌ها را به‌خاطر داشته باشید. سه مورد از مهم‌ترین این معایب در ادامه آمده است.

۱- نوسان

• توسعه‌ی روزانه‌ی ارزهای دیجیتال جدید
• قابلیت خرید و فروش سریع ارزهای دیجیتال
• این واقعیت که ارزهای دیجیتال، مقررات‌زدایی شده‌اند

مهم است هنگام معامله یا استفاده از ارزهایی که روی فناوری بلاک‌چین کار می‌کنند، به یاد داشته باشید که ارزش آن‌ها می‌تواند به‌شدت تغییر کند. بنابراین، ضروری است که تحقیقات قبلی خود را انجام دهید و روندهای بازار را زیر نظر داشته باشید.

۲- کلاه‌برداری‌

• اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌های جعلی
• بدافزارها و کلاهبرداری‌های ماینینگ
• طرح‌های هرمی

در بیشتر مواقع، می‌توانید به‌راحتی یک کلاهبرداری را تشخیص دهید. در بسیاری از موارد نیز احساس‌تان به شما می‌گوید که آیا چیزی اشتباه است یا خیر. به ندای درونی خود گوش دهید و این احساس را از خود دور کنید که قصد انجام یک کار عجیب‌وغریب را دارید.

۳- به‌اندازه‌ی امور مالی متمرکز مورد استفاده قرار نمی‌گیرد

اگرچه امور مالی غیرمتمرکز و ارزهای دیجیتال در اواخر دهه‌ی ۲۰۱۰ و اوایل دهه‌ی ۲۰۲۰ رشد بسیار زیادی را تجربه کرده است، اما افراد هنوز به‌اندازه‌ی راه‌کارهای مالی سنتی، از آن بهره نمی‌برند. به‌عنوان مثال، درحالی‌که برخی فروشگاه‌های آنلاین، ارزهای دیجیتال را به‌عنوان روش پرداخت پذیرفته‌اند، اما بیشتر این فروشگاه‌ها همچنان فقط از پول‌های استاندارد پشتیبانی می‌کنند.

از آنجا که در زمان نوشته شدن این مطلب، گزینه‌های محدودی برای استفاده از ارزهای دیجیتال در دسترس است، کنار گذاشتن مناقصه‌های قانونی، گزینه‌های شما را به‌شدت محدود می‌کند.

آیا ارزهای دیجیتال در نهایت بر ارزهای سنتی غلبه خواهند کرد؟

در بسیاری از مناطق جهان، نگرش افراد به امور مالی غیرمتمرکز، درحال مثبت‌تر شدن است. به‌عنوان مثال، السالوادور اولین کشوری بود که در سال ۲۰۲۱ در کنار ارز اصلی خود (دلار آمریکا)، بیت کوین را به‌عنوان یک ارز قانونی پذیرفت.

در عین‌حال، مهم است به‌طور منطقی فکر کنیم که آیا ارزهای دیجیتال هرگز از همتایان سنتی خود پیشی خواهند گرفت یا خیر. انجام این کار باعث بازنشانی رابطه ما با پول خواهد شد، بنابراین تقریباً می‌توان با اطمینان گفت این اتفاق به این زودی رخ نخواهد داد.

یکی دیگر از عوامل مهمی که مانع جایگزینی ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات‌شده، میزان نوسان بالای این نوع ارزها است. این در حالی است که نهادهای متمرکز به اطمینان از حفظ ارزش پول‌های سنتی کمک می‌کنند. در این رابطه، ممکن است ارزهای دیجیتال برای رقابت با ارزهای فیات، مشمول قوانینی شوند.

یکی دیگر از عوامل مهم که مانع جایگزینی ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات شده، میزان نوسان بالای این نوع ارزها است

نکته دیگری که ارزش یادآوری دارد این است که ارزهای فیات فقط ابزاری برای پرداخت محسوب نمی‌شوند. این نوع ارزها برای بسیاری از کشورها، به‌عنوان شکلی از هویت ملی عمل می‌کنند. بنابراین، تلاش برای حذف این امر، به‌نفع ارزهای دیجیتال جهانی، ممکن است با مقاومت رو‌به‌رو شود. جای تعجب نیست که بسیاری افراد وفاداری‌شان به ارزهای فیات را تغییر داده و بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را به‌عنوان هویت خود تلقی می‌کنند.

ارز دیجیتال، ارز آینده است؟

تراکنش‌های رمزنگاری در قرن بیست و یکم، رشد درخورتوجهی را تجربه کرده و به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان یک پول واقعی پذیرفته شده‌اند. اما با وجود گام‌های برداشته شده، فضای ارزهای دیجیتال برای رقابت با ارزهای فیات هنوز راه طولانی در پیش دارد.

مهم نیست که پذیرش ارزهای دیجیتال چقدر گسترده باشد، زیرا احتمالاً هرگز از ارزهای فیات پیشی نخواهد گرفت. در پایان، راهکار مناسبت این است که هردو روش پرداخت را در دسترس کاربران قرار دهید.

نظر شما در مورد مزیت‌ها و معایب استفاده از ارزهای دیجیتال چیست؟ لطفاً تجربیات خود را در این زمینه با زومیت و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

این مقاله حاوی توصیه یا پیشنهاد اقتصادی از سوی زومیت نیست. خطر از‌دست‌دادن سرمایه در هر سرمایه‌گذاری وجود دارد و سرمایه‌گذار باید پس از مطالعه و تحقیق، خود تصمیم نهایی را اتخاذ کند و مسئولیت تبعات آن را بر‌عهده بگیرد.

ارز فیات Fiat چیست؟

ارز فیات چیست؟ ارز فیات یک پول قانونی بوده که ارزش آن از دولت صادرکننده‌ اش گرفته می‌ شود و شامل پول در گردش مانند پول کاغذی یا سکه می شود. فیات از یک واژه لاتین به همین نام گرفته می شود. ارزش پول فیات توسط دولتی که آن را چاپ می کند، مشخص می شود. در حال حاضر کشورها از سیستم ارز فیات به جای کالای فیزیکی یا ابزار مالی، برای ارائه خدمات خرید کالا، سرمایه گذاری و سپرده گذاری استفاده می کنند. ارز فیات جایگزین مناسبی برای استاندارد طلا و پول کالایی است

معنای پول فیات

پول فیات یک ارز دولتی است که توسط کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نمی شود بلکه توسط دولت صادرکننده آن تأمین می شود. ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده، نشأت می گیرد. اکثر ارزهای کاغذی مدرن ارزهای فیات هستند از جمله دلار آمریکا، یورو، پوند و دیگر ارزهای مهم جهانی.

ارز فیات به بانک های مرکزی کشورها امکان کنترل بیشتری بر اقتصادشان می دهد زیرا آن ها می توانند مقدار چاپ پول را کنترل کنند. ارزهای فیات فقط دارای ارزش هستند و دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ ابزاری برای تأمین پول به خودی خود وجود ندارد.

یکی از مخاطرات اصلی که پول های کاغذی مانند دلار دارند این است که کشورها در چاپ و عرضه آن ها زیاده روی کرده و باعث ایجاد تورم در اقتصاد می شوند.

منشأ پیدایش پول فیات

فیات برای اولین بار در کشور چین چاپ شد. در آن زمان فیات به واحدهای پولی دیگر از جمله ابریشم، طلا و نقره قابل تبدیل بود اما بعدها سیستم ارزی فیات در قرن 13 توسط امپراطوری مغول راه اندازی شد. در قرن 17 نیز پول فیات، در قاره اروپا و در کشورهای دیگری همچون هلند و سوئد مورد استفاده قرار گرفت اما سیستم ارز فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد و بعد از آن با استاندارد نقره جایگزین شد. بعد از آن نیز فرانسه نو و مستعمرات سیزده گانه در آمریکای شمالی از این سیستم ارزی برای انتقال پولی خود استفاده کرد.

در قرن بیستم میلادی نیز دولت ایالات متحده بار دیگر به سیستم پول کالایی تغییر جهت داد و از سال 1933 به بعد نیز مبادله طلا با پول های کاغذی این سیستم متوقف شد. بعد از آن در سال 1972 میلادی، ایالات متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و بعد از آن از پول فیات برای سیستم پولی خود استفاده کرد. درواقع ارزهای فیات در قرن بیستم به دلیل این که دولت ها و بانک های مرکزی سعی کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات طبیعی توسعه و رکودهای چرخه تجاری محافظت کنند، از اهمیت خاصی برخوردار شدند.

پول کالایی دارای ارزش ذاتی است که این ارزش را از موادی که از آن ساخته شده است مانند سکه های طلا و نقره می گیرد. پول فیات در مقابل، ارزش ذاتی ندارد. ارزش پول فیات در اصل وعده ای از سوی دولت یا بانک مرکزی است که می گوید ارز فیات می تواند با ارزش خود در کالا مبادله شود.

دلیل شکل گیری ارز فیات بدون پشتوانه چه بود؟

استفاده از سیستم استاندارد طلا، توانست بسیاری از مشکلات معاملات تجاری را حل کند. هر کسی نیز می توانست به راحتی پول های خود را به طلا تبدیل کند. اما سیستم طلا نتوانست ماندگار شود.

دلایل این عدم ماندگاری می تواند موارد زیر باشد:

• کمبود معدن های جدید طلا
• محاسبه ای بودن نرخ طلا
• نایاب بودن معدن های طلای جدید
• شروع جنگ جهانی و کمبود ذخایر مالی کشورها

با وجود تمام این شرایط، کار با استاندارد طلا به مرور سخت شد تا اینکه تا دهه هشتاد میلادی کاملاً از بین رفت اما برای اینکه اعتبار کاغذهایی مانند پول حفظ شود، پول های بدون پشتوانه جایگزین آن شد.

مزایای استفاده از پول فیات چیست؟

استفاده از پول فیات در حوزه مالی و اقتصادی، مزایا و معایبی را به همراه دارد.

1. پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی، مقرون به صرفه تر بوده و هزینه کمتری برای تولید آن نیاز است.
2. پول فیات اگر بتواند نقش های مورد نیاز اقتصاد یک کشور را در واحد پولی خود ذخیره کند، ذخیره ارزش، ارائه حساب عددی و تسهیل مبادله، می تواند به عنوان یک ارز خوب عمل کند.
3. کمبود کالاهایی مانند طلا بر روی آن اثری ندارد.
4. پول فیات انعطاف پذیری خوبی در بحران های اقتصادی داشته و می تواند قدرت خوبی را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار دهد.
5. از پول فیات می توان در مبادلات بین المللی استفاده کرد و تبدیل به واحد پول تجاری شده است.
6. از آنجا که پول فیات مانند طلا یک منبع کمیاب یا ثابت نیست، بانک های مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند که به آن ها قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را می دهد.

معایب استفاده از پول فیات چیست؟

1. تورم: از زمان پیدایش پول فیات، تورم نیز با آن همراه شد به همین دلیل تورم موجب شد که آمار افراد فقیر در جامعه افزایش یابد چرا که تورم به افرادی معایب ارزهای فیات که حقوق ثابت دارند، ضرر می زند و موجب کاهش قدرت خرید آنها می شود.
2. افزایش بیش از حد نقدینگی: زمانی که حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد، اعتبار پول های بدون پشتوانه ضرر می کند چرا که با افزایش نقدینگی، تقاضا نیز افزایش می یابد و اگر عرضه مناسبی برای تأمین این تقاضاها نباشد، تورم افزایش می یابد.
3. از بین رفتن دولت ها: با از بین رفتن دولت ها، پول های بدون پشتوانه در خطر هستند. چون دولت ها هستند که به اعتبار و ارزش پول های بدون پشتوانه کمک می کند. پس اگر دولتی در میان نباشد، ارزش پول ملی از بین خواهد رفت.
4. با توجه به عرضه نامحدود آن توسط دولت ها، فرصت های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد.
5. ارزش پول فیات بستگی به سیاست های مالی و مقررات دولتی توسط دولت دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم، حتی تورم بیش از حد یک ارز فیات شود.

چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می کنند؟

پول فیات به دولت ها انعطاف پذیری بیشتری برای مدیریت ارزهای خود، تعیین سیاست های پولی و تثبیت بازارهای جهانی می دهد. همچنین امکان بانکداری جزء به جزء وجود دارد. به این معنا که به بانک های تجاری اجازه می دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

چه جایگزینی برای ارز فیات وجود دارد؟

امروزه تقریبا همه کشورها دارای پول قانونی (ارز فیات)هستند. با وجود اینکه شما می توانید طلا و سکه بخرید و بفروشید اما این سکه ها به ندرت درعوض و به ازای خریدهای روزمره استفاده می شوند بلکه بیشتر به عنوان یک دارایی قابل جمع آوری هستند.

حتی ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین که در دهه گذشته به عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده و مورد علاقه و پذیرش قرار گرفته و از اقبال خوبی هم برخوردار بودند نیز معنای سنتی پول و ارز فیات را ندارند.

ارز فیات و ارز دیجیتال با یکدیگر چه ارتباطی دارند؟

هر دو ارز دیجیتال و فیات، هیچ گونه پشتوانه فیزیکی ندارد. کنترل ارز فیات توسط دولت همان کشور است، در صورتی که ارز دیجیتال ماهیت غیرمتمرکز دارد. ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین ایجاد شده اند که کاملا غیرمتمرکز هستند.

در ارزهای دیجیتال به جای سیستم فیات (که مبادله با انتقال پول فیات و براساس سیستم های سنتی قرارداد انجام می شود) قراردادهای هوشمند هستند که مبادلات را امکان پذیر می کنند. از جمله تفاوت های موجود بین این دو ارز، نحوه تولید پول های جدید در هر یک از این دو سیستم است.

به عنوان مثال بیت کوین یا اتریوم نمونه هایی از ارز دیجیتالی هستند که در مقایسه با پول فیات که هیچ گونه محدودیتی ندارد، تولید و عرضه محدودی در تعداد دارد.

به علاوه تراکنش در ارزهای دیجیتال برگشت ناپذیر بوده، در صورتی که در ارزهای فیات این‌ چنین نیست.

از دیگر تفاوت های ارز فیات با ارز دیجیتال، مبادلات ارزی بزرگتر با نوسان کمتر است. در صورتی که در بازار ارز دیجیتال این شرایط کاملاً برعکس است.

انجام امور مالی در دنیای واقعی و با ارزهای فیات می تواند هزینه های جانبی زیادی داشته باشد، مانند معایب ارزهای فیات کارمزدهای دفترخانه ها، املاک ها، مالیات ها، هزینه تمدید و…. اما در دنیای غیرمتمرکز رمزارزها، پروژه های دیفای و قراردادهای هوشمند این هزینه های جانبی را کاهش داده اند.

ارز فیات در مقابل استاندارد طلا

با سیستم استاندارد طلا، می توان پول کاغذی را تبدیل به طلا کرد. در واقع سیستم طلا توسط دولت حمایت می شد. به همین دلیل تمامی دولت ها و بانک ها می توانستند با استفاده از سیستم ارزی مبتنی بر کالاها با داشتن طلای کافی، ارزهای جدید را وارد چرخه اقتصاد کنند اما با ارز فیات نمی توان پول کاغذی را به چیزی تبدیل کرد. با این وجود مسئولان می توانند با پول فیات، بر روی ارزش پول دولت اثر گذاشته و شرایط اقتصادی را کنترل کنند.

در این میان کارشناسان سیستم استاندارد طلا، معتقد هستند که سیستم ارزی مبتنی بر کالاها پایدارتر است. دلیل پایداری آن هم به این خاطر است توسط چیزی حمایت می شود که فیزیکی و باارزش است. البته لازم به ذکر است که قیمت طلا بی ثبات است. البته ارزش کالا می تواند دچار نوسان شود. در صورتی که در سیستم ارز فیات در مواجه با شرایط اضطراری از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار است.

کدام کشورها رمز ارز ملی دارند؟

‌ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) نوع دیجیتالی ارز فیات بوده که مطابق قوانین دولتی بانک مرکزی یک کشور به عنوان پول خلق شده است. رویکرد برای طراحی ارز دیجیتال ملی بسته به کشور صادر کننده احتمالاً بسیار متفاوت خواهد بود.

اگرچه می توانیم استدلال کنیم که ایده ارز دیجیتال بانک مرکزی از رمز ارزهایی مانند بیت کوین الهام گرفته شده، اما تفاوت آنها کاملا محرز است. این نوع ارزها توسط یک دولت ساخته و ارائه می‌شود.

‌مزیت ارزهای دیجیتال بانک مرکزی:

‌کارایی بیشتر و هزینه کمتر، برابری و عدالت در استفاده از خدمات مالی برای همه مردم، دسترسی عموم مردم به سیستم بدون نیاز به افتتاح حساب بانکی از جمله مزایای ارزهای دیجیتال ملی هست.

‌معایب ارزهای دیجیتال بانک مرکزی:

‌ارز دیجیتال ملی به صورت داخلی و با پشتوانه دستگاه‌های حکومتی صادر می‌شود و می‌تواند پذیرش و استقبال از ارزهای دیجیتال بخش خصوصی را محدود کند. همچنین منجر به دوری مشتریان از بانک‌ها می‌شود. همچنین ممکن بانک مرکزی متحمل ریسک و هزینه شود، چون ارائه ارز دیجیتال ملی، فرآیند پرهزینه‌ای است و از طرفی اعتبار و شهرت آن بانک نیز ممکن است در معرض خطر قرار گیرد.

‌در این گزارش با کشورهایی که ارز دیجیتال ملی دارند، آشنا می‌شویم؛

‌سوئد:

‌سوئد یکی از اولین کشورهای جهان بود که اقدام به بررسی ارز دیجیتال ملی کرد و در اواخر سال ۲۰۱۹ از راه‌اندازی یک پلتفرم آزمایشی برای کرون الکترونیک خبر داد. احتمالاً آزمایش‌های بلاک چینی بانک مرکزی سوئد تا سال ۲۰۲۶ ادامه داشته باشد.

‌تایلند:

‌بانک مرکزی تایلند تأکید کرده است که ارز دیجیتال ملی خود را در سال ۲۰۲۲ آزمایش می‌کند. هدف اصلی این ارز فراهم کردن دسترسی شهروندان به خدمات مالی آسان‌تر و امن‌تر است.

‌چین:

‌بانک‌های برتر چینی در حال تبلیغ پرداخت با استفاده از یوان دیجیتال به‌جای روش‌هایی چون علی پی (Alipay) یا وی‌چت پی (WeChat Pay) در جشنواره خرید پیش رو در چین هستند.

‌انگلستان:

‌بانک مرکزی انگلستان با وجود آن که هنوز در ارتباط با پیشبرد برنامه‌های خود پیرامون ارز دیجیتال ملی مطمئن نیست، به دنبال استخدام حداقل ۷ موقعیت شغلی مرتبط است.

‌ترکیه:

‌آزمایش‌های اولیه برای ارز ملی ترکیه در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ آغاز می‌شود و بانک مرکزی ترکیه نیز همانند انگلیس در حال استخدام کارشناس‌هایی برای تیم تحقیق و توسعه ارز دیجیتال خود است.

‌روسیه:

‌بانک مرکزی روسیه به‌تازگی اعلام کرده است که ارز دیجیتال ملی با پشتوانه روبل می‌تواند سلاحی برای مقابله با تحریم‌ها باشد. روبل دیجیتال عاملی برای کاهش وابستگی اقتصادِ روسیه به دلار آمریکا خواهد بود. روسیه آزمایش ارز دیجیتال ملی خود، «روبل دیجیتال» را تا پایان ۲۰۲۱ آزمایش خواهد کرد.

‌سوئیس:

‌بانک ملی سوئیس نیز صدور ارز دیجیتال ملی با استفاده از بلاکچین (blockchain) را بررسی خواهد کرد.

‌ایسلند:

‌روراکوین (Auroracoin) را می‌توان شناخته شده ترین آلتکوین ملی تا به امروز دانست. قیمت آروراکوین برای مدت کوتاهی پس از انتشار اوج گرفت و تبدیل به سومین بازار بزرگ سرمایه در ایسلند شد؛ اما خیلی زود افت شدیدی پیدا کرد.

‌قبرس:

‌آفرودیت کوین تحت عنوان «Costa Themistocleus» بدون هیچ‌گونه جزئیات دیگری به عنوان ارز ملی قبرس ارائه شد. در حال حاضر وبسایت اصلی این کوین از دسترس خارج شده است و هیچ‌کس از خریداران آن، اطلاعی از سرنوشت این واحد ارزی ندارد.

‌ونزوئلا:

‌ارز دیجیتال ونزوئلا، پترو، به ظاهر یک ارز دیجیتال باثبات است که باید پشتوانه نفت و دیگر کالاهای اساسی را داشته باشد اما در میان معامله‌گران واقعیت چیز دیگری است. با سقوط قیمت نفت، قیمت پترو کاهش پیدا نکرد. قیمت هر واحد پترو با قیمت هر بشکه نفت ونزوئلا برابر خواهد بود. نکته مهم این هست که هیچ صرافی معتبری این توکن را عرضه نمی‌کند.

‌کانادا:

‌میپل کوین رمز ارز ملی کشور کانادا هست و برای تأمین امنیت مالی این کشور و حفظ ثروت آن به وجود آمد. تفاوت این ارز دیجیتال ملی با بسیاری از نمونه‌های دیگر ارزهای دیجیتال آن است که بیشتر نقش یک کالای مجازی شبیه به طلا را بازی می‌کند تا یک ارز مبادلاتی.

‌آمریکا:

‌مازاکوین از نمونه‌های موفقیت‌آمیز شکل‌گیری و اجرای رمزنگاری است. مؤسس آن، پایو هریس، با هدف استقلال مالی سرخپوستان ساکن ایالات‌متحده آمریکا، این ارز دیجیتال را به اجرا گذاشت.

‌کره جنوبی:

‌کره جنوبی احتمالاً از آگوست تا دسامبر ۲۰۲۱ برنامه بانک دیجیتالی را اجرا خواهد کرد. البته این بانک به دنبال یک شریک برای طراحی سیستم آزمایشی مورد نیاز برای پروژه وون دیجیتالی است.

‌اوکراین:

‌دولت اوکراین اعلام کرد که در نظر دارد با بهره‌گیری از بلاک معایب ارزهای فیات چین استلار، پلتفرمی برای ارز دیجیتال ملی خود ایجاد کند. بانک مرکزی اوکراین از سال ۲۰۱۷ پژوهش‌های خود را در حوزه ارزهای دیجیتال ملی آغاز کرده است.

‌هند:

‌دولت هند در حال بررسی لایحه‌ای برای ممنوعیت ارزهای مجازی خصوصی مثل بیت کوین و راه‌اندازی یک ارز مجازی ملی است. حزب بهاراتیا جاناتا به رهبری نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، از این لایحه حمایت کرده‌اند.

‌ژاپن:

‌بانک مرکزی ژاپن (BOJ) اعلام کرد که آزمایش‌هایی را برای بررسی امکان انتشار ارز دیجیتال ملی خود آغاز کرده است. مرحله اول آزمایش‌ها تا مارس ۲۰۲۲ انجام می‌شود و روی امکان‌سنجی صدور، توزیع و بازخرید ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) متمرکز است.

ایران:

‌در ایران نیز صحبت از ارز دیجیتال ملی شده است اما هنوز جزئیاتش مطرح نشده است. اگر قرار باشد، همانند ارزهای دیجیتال ملی گذشته، زیر نظر و در دسترس بانک مرکزی باشد، احتمالاً مورد استقبال در داخل قرار نخواهد گرفت و با این شرایط در عرصه بین‌الملل هم حرفی برای گفتن نخواهد داشت.

‌قطر:

‌پلتفرم «آی دینار» (iDinar) به‌عنوان اولین پلتفرم اسلامی مبتنی بر بلاک چین رونمایی شد. «آی دینار» یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین برای تبادل ارز دیجیتال بر اساس نرخ طلا است. در این پلتفرم ارزش هر آی‌دینار برابر با یک گرم طلا است بنابراین پشتوانه طلا دارد و به نسبت توکن‌های صادر شده، طلا ذخیره می‌شود تا ارزش آن را نسبت به قیمت جهانی طلا ثابت نگاه دارد.

ارز فیات Fiat چیست؟

ارز فیات(Fiat) یا پول فیات به عنوان پول قانونی شناخته می شود که ارزشش را از دولتی که آن را صادر کرده است می گیرد. پول فیات شامل پول کاغذی و سکه بوده و ارزش ان همانطور که گفته شد توسط دولتی که آن را چاپ می کند مشخص می شود. واژه فیات از یک واژه لاتین به همین نام گرفته شده است. کشورهای جهان از پول فیات به جای مبادلات پایاپای و کالای فیزیکی برای ارائه خدمات خرید کالا، سرمایه گذاری و سپرده گذاری استفاده می نمایند. ارز فیات را می توان جایگزین مناسبی برای استاندارد طلا و پول کالایی در نظر گرفت.

درواقع fiat یک ارز دولتی است که توسط کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نشده، بلکه ارزشش از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده، نشأت می گیرد. اکثر ارزهای کاغذی مدرن ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو، پوند و دیگر ارزهای مهم جهانی. ارز فیات به بانک های مرکزی کشورها امکان کنترل بیشتری بر اقتصادشان می‌دهد، زیرا آن ها می توانند مقدار چاپ پول را کنترل کنند. ارزهای فیات فقط دارای ارزش هستند و دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ ابزاری برای تأمین پول به خودی خود وجود ندارد.

یکی از مخاطرات اصلی که پول های کاغذی مانند دلار دارند این است که کشورها در چاپ و عرضه آن ها زیاده روی کرده و باعث ایجاد تورم در اقتصاد شوند.

منشأ پیدایش پول فیات

انسان ها قبل از آن که سیستم اقتصاد به صورت امروزی و به طور پیچیده ای شکل گرفته باشد، در ابتدا چیزی به عنوان پول نداشتند. برای تبادل بین یکدیگر از کالا استفاده کرده و کالایی را با کالای دیگر بدون در نظر گرفتن ارزش کالا و تنها براساس نیازشان، مبادله می کردند. به این سیستم مبادله کالا با کالا یا پایاپای گفته می شد. با گذشت زمان و آزمون و خطای سیستم های مختلف مبادله، انسان ها به سیستم سکه طلا و نقره روی آوردند. اولین نمونه سکه ضرب شده در تاریخ ۶۴۰ پیش از میلاد در آناتولی غربی ضرب و مورد استفاده قرار گرفت. با گذشت زمان مردم به مبادله با سکه های طلا و نقره اعتماد کرده و از آن برای داد و ستد استفاده کردند.

اما سابقه اولین چاپ پول فیات به کشور چین باز می گردد که در آن زمان قابل تبدیل به واحدهای پولی دیگر از جمله نقره، طلا و ابریشم بود. در قرن ۱۳ سیستم ارز فیات توسط امپراطوری مغول راه اندازی شد، سیستم پول فیات در قرن ۱۷ وارد قاره اروپا شده و در کشورهای دیگری همچون هلند و سوئد مورد استفاده قرار گرفت. اما از آنجا که سیستم فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد، استاندارد نقره را جایگزین آن کردند. کم کم سیستم ارز فیات به فرانسه نو و همچنین مستعمرات آمریکای شمالی رسید و از این سیستم ارزی برای مبادلات و انتقال دارایی در معاملات استفاده شد. ایالات متحده آمریکا که در ابتدای قرن بیستم مجددا سیستم کالایی را جایگزین پول فیات کرده بود و از سال ۱۹۳۳ به بعد مبادله طلا با پول های کاغذی را متوقف کرده بود، نهایتا در سال ۱۹۷۲ میلادی، (همزمان با ریاست جمهوری ریچارد نیکسون)، با کنارگذاشتن استاندارد طلا از پول فیات برای سیستم پولی خود استفاده کرد.

آنچه که باعث اهمیت ارزهای فیات در جهان شد این بود که دولت ها و بانک های مرکزی به واسطه این ارزها سعی کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات طبیعی توسعه و رکودهای چرخه تجاری محافظت کنند.

تفاوت پول کالایی با پول فیات در ارزش ذاتی آن هاست. پول کالایی دارای ارزش ذاتی بوده و ارزش ذاتی خود را از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره می گیرد. در مقابل پول Fiat فاقد ارزش ذاتی است. ارزش پول فیات از وعده دولت صادرکننده اش نشات می گیرد.

دلیل شکل گیری ارز فیات بدون پشتوانه چه بود؟

با اینکه سیستم استاندارد طلا توانسته بود بسیاری از مشکلات معاملات تجاری را حل کند و از سوی دیگر هر کسی نیز می توانست به راحتی پول های خود را به طلا تبدیل کند و تجار و بازرگانان از آن برای مبادلات بین المللی استفاده می کردند و با تمام مزیت های دیگر سیستم استاندارد طلا، این سیستم نتوانست ماندگاری خود را حفظ کند. آنچه که به عنوان دلایل عدم ماندگاری سیتم استاندارد طلا عنوان می شود، عبارتند از:

• معدن های جدید طلا به شدت کمیاب شدند.
• مردم طلاهای خود را احتکار کردند و به کمبود آن دامن زدند.
• نرخ طلا که در ابتدا به صورت نرخ ثابتی تعریف شده معایب ارزهای فیات بود اجرا نشد و به این دلیل نرخ طلا به صورت محاسبه ای باقی ماند.
• با شروع جنگ جهانی ذخایر مالی کشورها با کمبود مواجه شد.

در کنار این عوامل از آنجا که کار با این سیستم نیز به مرور سخت شد، سیستم استاندارد طلا در دهه ۸۰ میلادی از بین رفته و پول های بدون پشتوانه جایگزین آن شد.

مزایای استفاده از پول فیات چیست؟

1. مقرون به صرفه بودن و نیاز به هزینه کمتر برای تولید پول فیات
2. کمبود و نبود ذخایر طلا روی آن اثر ندارد
3. انعطاف پذیری پول فیات در بحران های اقتصادی
4. در اختیار قراردادن قدرت زیاد به دولت ها و بانک های مرکزی در ارزهای فیات با اقتصاد قوی
5. پول فیات اگر بتواند نقش های مورد نیاز اقتصاد یک کشور (یعنی نقش ذخیره ارزش، ارائه حساب عددی و تسهیل مبادله)، را در واحد پولی خود ذخیره کند، می تواند به عنوان یک ارز خوب عمل کند.
6. از پول فیات می توان در مبادلات بین المللی استفاده کرد. چراکه تبدیل به واحد پول تجاری شده است.
7. عرضه پول فیات توسط بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شود (برعکس رمزارزها)و دلیل آن هم این است که پول فیات مانند طلا یک منبع کمیاب یا ثابت نیست. این کنترل عرضه به دولت ها امکان می دهد تا قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را داشته باشند.

معایب استفاده از پول فیات چیست؟

1. تورم: تورم همزمان با تولد پول فیات با آن همراه شد. به همین دلیل تورم موجب شد که آمار افراد فقیر در جامعه افزایش یابد. چرا که تورم به افرادی که حقوق ثابت دارند، ضرر زده و موجب کاهش قدرت خرید آنها می شود.
2. افزایش بیش از حد نقدینگی: زمانی که حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد، اعتبار پول های بدون پشتوانه ضرر می کند. چرا که با افزایش نقدینگی، تقاضا نیز افزایش می یابد و اگرعرضه مناسبی برای تأمین این تقاضاها نباشد، تورم افزایش می یابد.
3. از بین رفتن دولت ها: با از بین رفتن دولت ها، پول های بدون پشتوانه در خطر هستند. چون دولت ها هستند که به اعتبار و ارزش پول های بدون پشتوانه کمک می کند. پس اگر دولتی در میان نباشد، ارزش پول ملی از بین خواهد رفت.
4. ایجاد حباب در پول فیات: با توجه به عرضه نامحدود آن توسط دولت ها، فرصت های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد.
5. وابسته بودن ارزش ارز فیات به سیاست: ارزش پول فیات بستگی به سیاست های مالی و مقررات دولتی توسط دولت صادرکننده اش دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم، حتی تورم بیش از حد یک ارز فیات شود.

چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می کنند؟

دلیل استفاده اقتصادهای مدرن از fiat انعطاف پذیری و ارائه قدرت مدیریت به دولتمردان کشورهاست که به واسطه این انعطاف پذیری می توانند ارزهای خود را مدیریت کرده، سیاست های پولی را تعیین کرده و بازارهای جهانی باثباتی را ایجاد نمایند.همچنین امکان بانکداری جزء به جزء وجود دارد. به این معنا که به بانک های تجاری اجازه می دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

چه جایگزینی برای ارز فیات وجود دارد؟

امروزه تقریبا همه کشورها دارای پول قانونی (ارز فیات) هستند. با وجود اینکه شما می توانید طلا و سکه بخرید و بفروشید، اما این سکه ها به ندرت برای خریدهای روزمره استفاده می شوند و بیشتر به عنوان یک دارایی که قابلیت ذخیره سازی دارد استفاده می شوند.

حتی رمزارزهای مانند بیتکوین در دهه گذشته به عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده و مورد علاقه و پذیرش قرار گرفته و از اقبال خوبی هم برخوردار بودند، نیز معنای سنتی پول و ارز فیات را ندارند.

ارز فیات و رمزارز با یکدیگر چه ارتباطی دارند؟

هر دو رمزارز و فیات، هیچ گونه پشتوانه فیزیکی مانند طلا ندارند. کنترل این ارز توسط دولت صادرکننده اش انجام می شود، در صورتی که رمزارز ماهیت دارد.

از جمله تفاوت های موجود بین این دو ارز، نحوه تولید پول های جدید در هر یک از این دو سیستم است. به عنوان مثال بیتکوین یا اتریوم نمونه هایی از رمزارزها هستند که در مقایسه با پول فیات که هیچ گونه محدودیتی ندارد، تولید و عرضه محدودی در سکه دارد.

تراکنش در رمزارزها برگشت ناپذیر بوده، در صورتی که در ارزهای فیات این‌ چنین نیست.

از دیگر تفاوت های ارز فیات با رمزارز این است که سیستم ارز فیات قابلیت مبادلات ارزی بزرگتر با نوسان کمتری را دارد. در صورتی که در بازار رمزارز این شرایط کاملاً برعکس است. این بازار بسیار پر نوسان است.

نتیجه گیری

سابقه پول فیات به قرن ها قبل باز میگردد. کشور چین اولین کشوری بود که پول فیات را چاپ و از آن برای مبادلات استفاده کرد. سیستم پول فیات در کنار تمام مزایایی که برای اقتصاد جوامع ایجاد کرد، از جمله مقرون به صرفه بودن و هزینه تولید پایین، اما دارای معایبی نیز هست که مهمترین آن تورم است. ارز فیات با رمزارز تفاوت های بسیاری دارد. از جمله اینکه ماهیت رمزارزها غیرمتمرکز بوده و توسط هیچ نهاد ثالث و یا دولتی کنترل نمی شوند.