تفاوت اتر و اتریوم چیست؟

تفاوت اتر و اتریوم چیست؟

جواب اینکه «اتریوم چیست و چگونه کار می‌کند» به صورت کوتاه این است که: یک شبکه‌ی غیرمتمرکز بوده که علاوه بر ایجاد یک سیستم مالی غیرمتمرکز به کمک توکن اتر(ETH)، امکان فعالیت نرم‌افزارها و سیستم‌های اقتصادی غیرمتمرکز را نیز فراهم کرده است. اگر به کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با اتریوم علاقه‌مند هستید در ادامه‌ی مقاله با ما همراه باشید.

اتریوم(Ethereum) یک شبکه‌ی غیرمتمرکز است که توسط هیچ سیستم متمرکزی کنترل و یا اداره نمی‌شود. اکثریت سرویس‌دهندگان آنلاین، کسب و کارها و یا شرکت‌ها بر مبنای یک سیستم مدیریت مرکزی ساخته می‌شوند. اگرچه ضعف سیستم مدیریت متمرکز در طول زمان ثابت شده است، استفاده از این روش در زمانی که طرفین به یکدیگر اعتماد ندارند ضروری به نظر می‌رسد. اما تکنولوژی بلاکچین امکان ایجاد یک سیستم مالی غیرمتمرکز را که در آن مردم مالکیت و اختیار دارایی‌ها را برعهده دارند، فراهم کرده است. اتریوم علاوه بر ایجاد سیستم مالی غیرمتمرکز مبتنی بر توکن اتر(ETH)، بستر عقد قرارداد، راه‌اندازی برنامه‌ و سیستم‌های اقتصادی را به‌طور غیرمتمرکز و بهینه فراهم می‌کند. برای درک کامل اتریوم، عملکرد این نو‌آوری و تفاوت آن با دیگر روش‌های استاندارد غیرمتمرکز‌سازی باید جزئیات این پروژه را به‌طور دقیق‌تری بررسی کنیم.

اتریوم چگونه ساخته شد؟

ویتالیک بوترین در سال ۲۰۱۳ ایده‌ی ساخت اتریوم را در نقشه‌ی اولیه(وایت‌پیپر) مطرح کرد. وی نقشه‌ی اولیه‌ی اتریوم را پیش از انتشار عمومی تنها برای تعدادی از دوستان نزدیکش ارسال کرد. پس از انتشار عمومی نقشه‌ی اولیه‌ی اتریوم تقریبا ۳۰ نفر به منظور گفتگو در این رابطه با ویتالیک تماس گرفتند. در حقیقت ویتالیک نقد‌های منتقدان و اشاره‌ی آن‌ها به اشتباهات مهم در این مفهوم را انتظار می‌کشید در حالی که این سناریو هرگز اتفاق نیفتاد.

پروژه‌ی ساخت اتریوم در ژانویه‌ی ۲۰۱۴ به‌طور عمومی اعلام شد و ویتالیک بوترین، میهای الیسی(Mihai Alisie)، آنتونی دی‌لوریو(Anthony Di Iorio)، چارلز هوسکینسون(Charles Hoskinson)، جو لوبین(Joe Lubin) و گوین وود(Gavin Wood) اعضای اصلی تیم توسعه دهنده‌ی اتریوم را تشکیل داده‌اند. بوترین از پروژه‌ی اتریوم در کنفرانس بیت کوین که در میامی برگزار شده بود رونمایی کرد. تیم توسعه دهنده‌ی اتریوم چند ماه پس از این رویداد تصمیم گرفت تا برای تامین هزینه‌ی توسعه‌ی این پروژه توکن اتر(ETH) را به‌طور عمومی به فروش برساند.

مزایای شبکه‌ی غیرمتمرکز اتریوم

به‌کارگیری روش متمرکز به معنای تسلط یک سیستم بر فعالیت‌ها است اما در صورت اختلال در عملکرد سیستم متمرکز، فعالیت‌ها نیز دچار اختلال خواهد شد. این حقیقت موجب می‌گردد برنامه‌ها و سرور‌های آنلاین متمرکز در برابر حملات هکر‌ها و حتی قطع برق آسیب‌پذیر گردند. بعلاوه، شبکه‌های اجتماعی و دیگر سرور‌های آنلاین سطحی از اطلاعات شخصی کاربران را از آن‌ها درخواست می‌کنند، اطلاعات درخواست شده در سرور‌های آنلاین خدمات دهندگان ذخیره می‌گردد. بنابراین اطلاعات شخصی کاربران در معرض خطر حملات هکر‌ها و یا نشت اطلاعات قرار می‌گیرد.

اتریوم به عنوان یک سیستم غیرمتمرکز راه‌اندازی شده است و توسط هیچ فردی کنترل نمی‌شود. از آنجایی که شبکه‌ی اتریوم توسط هزاران کامپیوتر در سراسر جهان پشتیبانی می‌شود، امکان توقف فعالیت شبکه به دلیل مشکلات کامپیوتری وجود ندارد. برای فعالیت در شبکه‌ی اتریوم اطلاعات شخصی کاربران درخواست نمی‌شود و آثار دیجیتالی همانند برنامه‌ها، ویدئو‌ها و غیره در کنترل کامل مالک اثر قرار دارد.

در حقیقت، اتریوم یک سیستم غیرمتمرکز و دارای ساختار فرد به فرد(P2P) است، تمامی تراکنش‌ها توسط کاربران شرکت کننده در شبکه پشتیبانی می‌شوند و هیچ فرد و یا سازمانی کنترل این شبکه را در اختیار ندارد.

آشنایی با اتر و چگونگی پرداخت هزینه‌ها در شبکه‌ی اتریوم

بر اساس تعریف ارائه شده، اتریوم یک پلتفرم نرم‌افزاری است که با هدف فعالیت به صورت شبکه‌ی اینترنت غیرمتمرکز و بستر ارائه‌ی اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز ساخته شده است. برای پرداخت هزینه‌ی محاسبات مورد نیاز برای راه‌اندازی اپلیکیشن‌ها و یا برنامه‌ها در شبکه‌ی اتریوم از رمزارز اتر(ETH) استفاده می‌شود.

اتر یک دارایی دیجیتالی است که اجرای فرآیند پرداخت را بدون نیاز به واسطه‌ها فراهم می‌کند. با این وجود اتر تنها یک ارز دیجیتالی محسوب نمی‌شود، بلکه به عنوان سوخت(هزینه‌ی اجرا) برنامه‌های غیرمتمرکز در شبکه‌ی اتریوم نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورتی که کاربری قصد داشته باشد تا یکی از برنامه‌های اتریوم را تغییر دهد، باید کارمزد تراکنش را پرداخت کند تا امکان پردازش تغییرات در شبکه فراهم گردد.

هزینه‌ی تراکنش‌ها به‌طور خودکار و بر اساس مقدار سوخت(Gas) مورد نیاز محاسبه می‌گردد. میزان سوخت مورد نیاز بر اساس توان محاسباتی مورد نیاز و مدت زمان اجرای درخواست محاسبه می‌شود.

اتریوم چگونه کار می‌کند؟

اتریوم بر پایه‌ی پروتکل بیت کوین و بر اساس فن‌آوری بلاکچین طراحی شده است اما به‌گونه‌ای تنظیم شده است که فراتر از ایجاد یک سیستم مالی امکان پشتیبانی از برنامه‌های غیرمتمرکز دیگری را نیز فراهم می‌کند. در حقیقت، بلاکچین اتریوم را می‌توان به صورت یک ماشین وضعیت(State Machine) توصیف کرد. در علوم رایانه ماشین وضعیت به صورت سیستمی تعریف می‌شود که قادر به دریافت مجموعه‌ای از ورودی برای تغییر به وضعیت جدید(بر اساس ورودی‌ها) است. هنگام اجرای تراکنش‌ها ماشین به وضعیت جدید منتقل می‌شود. هر وضعیت شبکه‌ی اتریوم از میلیون‌ها تراکنش تشکیل شده است. این تراکنش‌ها به صورت مجموعه‌ای از بلاک‌ها دسته‌بندی می‌شوند و هر بلاک در شبکه‌ی اتریوم در یک زنجیره به بلاک قبلی متصل می‌گردد. اما پیش از آنکه تراکنش‌ها به دفتر کل افزوده شوند، از طریق فرآیند ماینینگ(استخراج رمزارز) توسط ماینر‌ها(استخراج کنندگان) تایید می‌شوند.

کل شبکه‌ی اتریوم توسط مجموعه‌ای از کاربران در سراسر جهان با عنوان گره(Node) پشتیبانی می‌گردد. گره‌ها داوطلبانی هستند که نسخه‌ای از بلاکچین اتریوم را دریافت کرده‌اند و در حقیقت از اطلاعات شبکه‌ی اتریوم نگه‌داری می‌کنند، قوانین اجماع را در شبکه‌ی اتریوم اجرا می‌کنند و در نتیجه عملکرد صحیح این شبکه را تضمین می‌کنند.

ماینینگ در شبکه‌ی اتریوم

ماینینگ فرآیندی است که در آن گروهی از گره‌ها(Nodes) با هدف دریافت پاداش استخراج هر بلاک، توان محاسباتیشان را به حل معمای ریاضی اختصاص می‌دهند و در این میان سلامت و امنیت شبکه‌ی اتریوم توسط ماینر‌ها تضمین می‌گردد. ماینر‌ها عنصر اصلی شبکه‌ی کنونی اتریوم را تشکیل می‌دهند در حقیقت آن‌ها تراکنش‌ها را در شبکه تایید می‌کنند و همچنین توکن‌های جدید اتر را در شبکه‌ی اتریوم تولید می‌کنند.

تفاوت بیت کوین و اتریوم

ممکن است در ابتدا بیت کوین و اتریوم پروژه‌های مشابهی بر بستر تکنولوژی بلاکچین به‌نظر برسند، اما در حقیقت این دو پروژه اهداف کاملا متفاوتی را پیگیری می‌کنند. اگرچه بیت کوین امروزه به عنوان یک پروژه‌ی موفق و نسبتا پایدار شناخته می‌شود، اتریوم یک پلتفرم چند منظوره است که در آن ارز دیجیتالی اتر تنها یکی از اجزاء این سیستم را تشکیل می‌دهد.

اتریوم بر پایه‌ی تکنولوژی بلاکچین شبکه‌ی بیت کوین ایجاد شده است و ویژگی‌های گسترده‌تری را ارائه می‌کند. در حقیقت اتریوم یک شبکه‌ی کامل است که ساخت و راه‌اندازی برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز را در این شبکه برای کاربران امکان‌پذیر می‌کند.

ویژگی‌های اتریوم و بیت کوین

رمزارزهای اتریوم و بیت کوین از نظر خصوصیات نیز دارای ویژگی‌های کاملا متفاوتی هستند. به عنوان مثال، عرضه‌ی بیت کوین به ۲۱ میلیون واحد محدود شده است، اما محدودیتی برای انتشار اتر تعریف نشده است. بعلاوه، شبکه‌ی بیت کوین طوری برنامه‌نویسی شده است که در آن متوسط زمان استخراج هر بلاک در زمان تنظیم سختی استخراج بر روی ۱۰ دقیقه تنظیم گردد. اما متوسط زمان استخراج هر بلاک در شبکه‌ی اتریوم ۱۲ ثانیه هدف گذارش شده است که پتانسیل تایید سریع‌تر تراکنش‌ها را نشان می‌دهد.

امروزه راه‌اندازی موفق مزرعه‌ی استخراج بیت کوین به توان محاسباتی و توان الکتریکی بالایی نیاز دارد که تنها از طریق نصب تجهیزات ماینینگ اسیک در مقیاس صنعتی امکان‌پذیر است. از طرفی، الگوریتم اثبات کار در اتریوم فعالان را به استخراج رمزارزها به‌‌طور گسترده و غیرمتمرکز توسط کارت‌های گرافیکی تشویق می‌کند.

پلتفرم اتریوم به صورت تیورینگ کامپلیت(Turing-complete) طراحی شده است، یعنی در صورت وجود منابع محاسباتی کافی امکان محاسبه‌ی هر چیزی در این شبکه وجود دارد. اما این ویژگی در شبکه‌ی بیت کوین وجود ندارد. اگرچه تیورینگ کامپلیت امکانات نامحدودی را برای کاربران فراهم می‌کند اما پیچیدگی کد اتریوم به معنای پتانسیل آسیب‌پذیری بالاتری نیز است.

قرارداد‌های هوشمند و ماشین مجازی اتریوم

قوانین اجماع و همچنین دیگر ویژگی‌های شبکه‌ی اتریوم توسط قرارداد‌های هوشمند تعیین می‌گردد. قرارداد‌های هوشمند طوری طراحی شده‌اند که امکان اجرای خودکار تراکنش‌ها و یا اقدامات خاص دیگر را در مقابل افرادی که لزوما امکان اعتماد به آن‌ها وجود ندارد فراهم می‌کنند.

شرایط تکمیل قرارداد توسط طرفین از قبل برنامه‌ریزی شده است. اجابت شرایط قرارداد در نهایت موجب ارسال یک تراکنش و یا اقدامات خاص دیگری خواهد شد. بسیاری از فعالان صنعت رمزارزها با استناد بر مزایای قرارداد‌های هوشمند همانند امنیت بالا و کاهش هزینه‌ی عقد قرارداد از طریق حذف واسطه‌ها، استدلال می‌کنند که قرارداد‌های هوشمند در آینده جایگزین قرارداد‌های سنتی خواهند شد.

بعلاوه، ماشین مجازی اتریوم به صورت محیط اجرای قرارداد‌های هوشمند در شبکه‌ی اتریوم راه‌اندازی شده است. کاربران به کمک این ابزار می‌توانند بدون نگرانی از وجود تداخل میان برنامه‌ها، کد‌های مختلفی را در شبکه‌ی اتریوم اجرا کنند. ماشین مجازی اتریوم به‌طور کاملا مستقل از شبکه‌ی اصلی اتریوم فعالیت می‌کند، در نتیجه امکان اجرای آزمایشی برنامه‌ها با هدف عیب‌یابی و بهبود قرارداد‌های هوشمند در محیط ماشین مجازی اتریوم فراهم شده است.

اتریوم، بستر ایجاد سیستم‌های اقتصادی غیرمتمرکز

برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز(DApp) معمولا حاصل یک ایده‌ی کاملا جدید هستند یا سعی می‌کنند پروژه‌‌هایی که در گذشته وجود داشته‌اند را بروزرسانی کنند. استفاده از شبکه‌ی غیرمتمرکز اتریوم امکان حذف واسطه‌ها را فراهم می‌کند و در نتیجه، هزینه‌ی مربوط به فعالیت آن‌ها را کاهش می‌دهد. به عنوان مثال در سیستم مالی سنتی وام‌گیرندگان هزینه‌های مربوط به فعالیت بانک‌ها را نیز در زمان بازپرداخت وام پرداخت می‌کنند اما سیستم‌های اقتصادی غیرمتمرکز مستقیما وام‌گیرندگان و وام‌دهندگان را به یکدیگر متصل می‌کند و در نتیجه طرفین مبادلات مجبور نیستند هزینه‌هایی که از سوی واسطه‌ها تحمیل می‌شود را پرداخت کنند.

به‌طور خلاصه، اتریوم یک بلاکچین منبع باز عمومی و توزیع شده است که ساخت و انتشار برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز را برای توسعه‌دهندگان تسهیل می‌کند.

اتریوم چیست و چگونه کار می کند؟

شاید شنیده باشید که اتریوم (Ethereum) مانند بیت کوین (Bitcoin) یک ارز دیجیتال است. گرچه اتریوم سومین ارز دیجیتال پرطرفدار در دنیای دیجیتال است؛ اما چیزی بیش از یک کوین مجازی است. اتریوم همچنین یک پلت‌فرم بلاکچین و ارز رمزنگاری شده است که برای انجام معاملات استفاده می‌شود؛ در واقع این کوین اتر (Ether) نامیده می‌شود؛ اما اغلب از آن به عنوان اتریوم یاد می‌شود.

اتریوم چیست؟

Ethereum یک پلت‌فرم متن باز است که از فناوری بلاکچین برای ایجاد و اجرای برنامه‌های دیجیتالی غیر متمرکز استفاده می‌کند؛ که کاربران را قادر می‌سازد بدون استفاده از واسطه با هم توافق کرده و معاملات را مستقیما با یکدیگر انجام دهند تا کالا و خدمات را خریداری، فروش و معامله کنند. به عنوان مثال، کاربران می‌توانند بانک‌ها را برای انتقال پول دور بزنند؛ از یک وکیل برای تنظیم قرارداد فروش استفاده نکنند و به جای استفاده از یک سایت اینترنتی سرمایه‌گذاری گسترده، سایت جمع‌آوری مالی خود برای پروژه‌ها را راه‌اندازی کنند.

اتریوم از طریق شبکه جهانی کامپیوتری کار می‌کند که با هم به عنوان یک سوپر کامپیوتر کار می‌کنند. این شبکه قراردادهای هوشمند را جمع‌آوری و اجرا می‌کند (برنامه‌هایی که به طور تئوری مستقل از هر گونه استفاده از شخص سوم هستند). چون بلاکچین در برابر دستکاری مقاومت می‌کند. قراردادهای هوشمند، دقیقا مطابق برنامه‌ریزی‌های انجام شده اجرا می‌شوند و خطر تقلب را تا حد زیادی کاهش می‌دهند. تفاوت بین اتریوم و اینترنت در این است که همه توافق نامه‌ها و تمام داده‌های مربوط به تراکنش در دفترکل توزیع شده بلاکچین ذخیره می‌شوند (و نه در برخی از انبارهای مرکزی Get Report گوگل تفاوت اتر و اتریوم چیست؟ با فیس بوک) بنابراین به دلیل نقض داده‌ها به خطر نمی‌افتند. کاربر اطلاعات خود را کنترل می‌کند.

اتر چیست؟

استفاده از کامپیوترهایی که برای اجرا شدن برق مصرف می‌کنند هزینه‌بر هستند؛ بنابراین اتریوم برای ایجاد انگیزه در برنامه نویسان برای اجرای پروتکل اتریوم روی سیستم خود، ارز دیجیتالی اتر را ایجاد کرد. این برنامه نویسان به دلیل کمک به منابع و نوشتن برنامه‌های با کیفیت، اتر دریافت می‌کنند تا شبکه سالم بماند.

درست همانطور که استراخ کنندگان بیت کوین برای حل مسائل محاسباتی بیت کوین پاداش می‌گیرند؛ توسعه دهندگان هم برای ساخت و راه‌اندازی یک قرار داد هوشمند در بستر اتریوم، اتر دریافت می‌کنند. به ازای هر بلوک جدیدی که به دفتر اضافه می‌شود؛ به آنها 3 اتر تعلق می‌گیرد. اتر همچنین برای کاربرانی است که می‌خواهند به قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم دسترسی پیدا کنند.

اتر در ژوئیه 2014 با عرضه اولین کوین ICO با قیمت حدود 40 سنت؛ به بازار عرضه شد. به گزارش CoinDesk؛ این ارز در 10 ژوئیه به بالاترین سطح قیمت خود یعنی 1417.38 دلار رسید.

قیمت اتر به تازگی حدود 114 دلار کاهش پیدا کرده است؛ این در حالی است که ارزهای دیجیتال نسبت به سال قبل با 73 درصد کاهش روبرو بوده است. هیجان ارزهای دیجیتال در ژانویه به خاطر اخبار بدی که در مورد کلاهبرداری و سرقت ICO منتشر شد به سردی گرایید.

موسس و بنیانگذار Ethereum کیست؟

اتریوم توسط ویتالیک بوترین 19 ساله روسی-کانادایی تاسیس شد؛ هدف او این بود که از فناوری ارز دیجیتال بیت کوین استفاده کند و از آن برای دموکراتیزه کردن همه چیز (از سازمان ها، کسب و کارها؛ ارزها و حتی کاربران) برای ایجاد کشوری که دارای قانون اساسی تغییر ناپذیر است استفاده کند تا تصمیم گیری و قدرت ایجاد هر گونه کنترل اقتصادی به دست خود افراد باشد.

یک مانع عمده برای این هدف؛ انتقاد شدید از سوی نهادهایی است که با تحقق این چشم انداز بیشترین ضرر را دریافت می کنند.

او در سال 2013 کاغذ سفیدی را منتشر کرد که در آن ایده های خود را برای اتریوم مشخص کرده بود و برای این کار جایزه Thiel Fellowship به ارزش 100000 دلار اهدا شد. ایده های وی توسعه دهندگان دیگر مانند بنیانگذار دکتر گاوین وود و جوزف لوبین را به خود جلب کرد؛ و در ژوئیه 2014 به منظور راه اندازی یک کار تامین سرمایه جمعی به او پیوستند.

اتریوم در فروش گسترده 18 میلیون دلار بدست آورد که موفق ترین ایده در زمان خود بود. اولین پلت فرن آن یعنی Frontier در ژوئیه 2015 راه اندازی شد.

اتریوم چگونه کار می کند؟

اتریوم بر اساس فناوری بلاکچین کار می کند؛ اتریوم از یک سری سوابق رمزگذاری شده و متصل به همدیگر تشکیل شده است که تغییر هر یک از آنها دشوار است؛ زیرا مهر آنها با داده های کاربر؛ زمان و تاریخ و تغییراتی است که باید توسط همه کاربران تایید شود.

در دفتر کل هر کسی می تواند یک قرارداد مالی ایجاد کند یا ثبت بدهی یا مالکیت را انجام دهد و استفاده از یک عامل خارجی را از بین می برد. آنها این تراکنش ها را بی اعتماد می نامند چون قرار داد به خودی خود انجام می شود و نیاز به اعتماد به طرف مقابل معامله را از بین می برد.

به دلیل گستردگی و دامنه گسترده؛ مشکل اصلی اتریم سرعت و ذخیره سازی است. کاربران از تنگناها و هزینه های استفاده از پلت فرم راضی نیستند.

گزارش های اخیر به نقل از منابع نزدیک به پروژه بیان می کنند که توسعه دهندگان اتریوم در حال بحث در مورد ارتقاء هستند که می تواند قابلیت های این فناوری را افزایش دهد. به روزرسانی معروف به ethereum 1x در سال 2019 ارائه شد و شامل تغییراتی برای کمک به کاهش رشد بلاکچین اتریوم بود.

برای ایجاد هر گونه تغییر در پلت فرم؛ باید بین کاربران نرم افزار توافق توزیع شده وجود داشته باشد؛ اما اگر بزرگترین نقص های پلت فرم اتریوم برطرف شود ممکن است از بروزرسانی های استقبال شود.

Ethereum در چه زمینه‌ هایی کاربرد دارد؟

از اتریوم می توان برای ایجاد برنامه های غیرمتمرکز استفاده کرد. این برنامه غیر متمرکز می تواند بدون استفاده از واسطه یا شخص سوم اقدامات خاصی را انجام دهید. به طور مثال با استفاده از بیت کوین کاربران می توانند دارایی های دیجیتال خود را به صورت Peer to Peer یا نظیر به نظر انتقال دهند.

مزایا و معایب اتریوم

اتریوم خیلی زود شهرت خود را به عنوان یکی از معتبرترین توکن های بازار پیدا کرد. پروژه های بلاکچین اتریم دارای مزایا و معایبی هستند. برای داشتن هر گونه سرمایه گذاری مهم است که به خوبی مزایا و معایب اتریوم را درک کنید. این امر به شما کمک خواهد کرد تا درست ترین تصمیم در مورد سرمایه گذاری را اتخاذ کنید. در برخی موراد؛ سیاست گذاران دولتی می توانند به پروژه های پلاکچین کمک کنند و درموارد دیگر؛ آنها ممکن است مقرراتی را اجرا کنند که توسعه را متوقف می کند. قبل از تصمیم گیری همه چیز را بررسی کنید.

مزایای بلاکچین Ethereum

ارز دیجیتال اتریم کمی بعد از بیتکوین ظهور پیدا کرد و امروز یک ارز کاملا غیر متمرکز است. اکثر پروژه های اولیه ارائه کوین به لطف سرمایه گذاری اتریوم توسعه پیدا کرده است. در ادامه برخی از مزایای این ارز دیجیتال آورده شده است:

در مقایسه با سیار پروژه های ارز دیجیتال متفاوت عمل می کند. برخلاف پروژه های آنلاین، تراکنش های اتریوم به واسطه نیاز ندارد. این یک سرویس کاملا بسته است. به همین دلیل می توان توافقنامه های بسیار پیچیده ای را منعقد کرد.

اتریوم یک سیستم self-locked نیست. این بدان معناست که سایر کالاها و خدمات می توانند همراه با بلاکچین اتریوم رشد کنند. باعث رشد مداوم اتریوم می شود. افراد بیشتر و بیشتری شروع به سرمایه گذاری می کنند.

اتریوم یک پروژه کاملا برنامه ریزی شده است. ارزهای رمز پایه معمولا برنامه ریزی نشده هستند. بسیاری از آنها به سرعت ظهور پیدا می کنند و به سرعت از بین می روند. اتریوم این چنین نیست، یک نقشه راه مشخص برای 3 تا 5 سال اینده دارد. این به سهامدارن کمک می کند تا درک کنند که این بلاکچین چگونه توسعه می یابد.

اتریوم یک سیستم باز و مبتنی بر بلاکچین است. همه از خارج می توانند به این پروژه ملحق شوند. همچنین امکان توسعه این اکوسیستم و بهبود آن وجود دارد.

برخلاف سایر پروژه های بلاک چین؛ هزینه تراکنش های اتریوم کمتر است. سرمایه گذاری در پروژه های اولیه ارائه کوین با استفاده از این ارز بسیار سودمند است.

اتریوم از یک جامعه تجاری پشتیبانی زیادی می کند. شرکت های متوسط و شرکت های بزرگ به بهبود کار سیستم کمک می کنند. اتحاد Enterprise Ethereum و Hyperledger به طور مداوم بر توسعه پروژه نظارت می کنند.

این مهمترین دلایلی است که سهامدارن در بلاکچین اتریوم سرمایه گذاری می کنند. این پروژه ای است که در آینده به پیشرفت خود ادامه می دهد.

معایب Ethereum

بسیاری از سهامدارن وجود دارند که هنوز در مورد سرمایه گذاری در ارز دیجیتال تردید دارند. دلایلی زیادی برای این موضوع وجود دارد. در ادامه مهمترین معایب اتریوم آورده شده است:

اتریم دارای پلت فرم های بسیار زیادی است. اتریم از یک دفتر کل، تولید کننده قراردادهای هوشمند و موارد دیگر تشکیل شده است و این خود پلت فرم اتریوم را ضعیف می کند.

برخی اشکالات در سیستم وجود دارد. به منظور ارتقاء سطح پروژه به سطح جدید؛ این بلاکچین از Proof of Work به Proof of Stake تبدیل خواهد شد. تغییر سیستم به این راحتی نیست. اگر این تغییر به راحتی پیش نرود؛ کل سیستم می تواند خراب شود.

آموزش های کافی وجود ندارد. به نظر می رسد که این مشکل کوچکی است اما اینطور نیست. شروع کار با بلاکچین اتریوم برای تازه کاران بسیار سخت است. آنها فقط می توانند برخی از اطلاعات اولیه را به صورت آنلاین پیدا کنند. به همین دلیل بسیاری از سهامدارن نمی توانند در این پروژه شرکت کنند.

تفاوت اتر و اتریوم چیست؟

اتریوم

تاریخچه

قیمت کل خرید USDT

قیمت کل فروش USDT

پیشنهاد های خرید و فروش

اتریوم چیست؟

اتریوم (Ethereum) با واحد اختصاری (ETH) پلتفرمی عمومی، متن‌باز، زنجیره بلوکی محور با رایانش توزیع‌شده برای قرارداد هوشمند است.

تاریخچه اتریوم

ایده اتریوم توسط ویتالیک بوترین در سال ۲۰۱۳ طی یک مقاله سفید ارائه شد. او در مجله بیت کوین فعالیت می‌کرد و اعتقاد داشت بیت کوین دچار کاستی هایی است که باید برطرف شود. در نهایت او در ژانویه ۲۰۱۴ به همراه چند توسعه دهنده دیگر ایده خود را کامل تر کرد و در ماه اوت همان سال، برای پیاده‌سازی پروژه خود جذب سرمایه کرد.

تفاوت بیت کوین و اتریوم

۱. بیت‌کوین در سال ۲۰۰۸ به عنوان نخستین رمزارز دنیا آغاز به کار کرد و اتریوم شش سال پس از آن و در سال ۲۰۱۵ به دنیای کریپتوها معرفی شد.

۲. بیت‌کوین توسط فردی ناشناس، با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد و معرفی شد و همچنان با گذشت حدود ۱۰ سال از معرفی این ارز دیجیتال، هویت این شخص همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد ولی در مقابل، اتریوم توسط ویتالیک بوترین ایجاد و راه اندازی شده است.

۳. بیت‌کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز و متن‌باز است که برای نخستین‌بار در دنیا از فناوری بلاک‌چین استفاده کرده است و در مقابل اتریوم یک پلتفرم متن‌باز مبتنی بر بلاک‌چین است که به توسعه‌دهندگان اجازه ساخت و توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را می‌دهد و ارز دیجیتال اتریوم با نام اتر شناخته می شود.

۴. بیت‌کوین با هدف جایگزینی پول و سیستم پرداخت آنلاین بدون واسطه ایجاد شد و تنها به عنوان یک پول جهت خرید و فروش کالا و خدمات استفاده می شود ولی اتریوم بیشتر به عنوان بستر اجرای قراردادهای هوشمند، راه اندازی توکن های جدید و برگزاری ICO ها مورد استفاده قرار می گیرد.

۵. بیت‌کوین و اتریوم هر دو از پروتکل اثبات انجام کار (PoW) استفاده کرده و قابل استخراج هستند، با این تفاوت که تعداد سکه های قابل استخراج بیتکوین فقط ۲۱ میلیون واحد در نظر گرفته شده است ولی در اتریوم چنین محدودیتی وجود ندارد.

۶. زمان تکمیل یک بلاک که ارتباط مستقیم با زمان تایید تراکنش دارد، در اتریوم در حدود ۱۴ ثانیه و در بیت‌کوین این زمان حداقل ۱۰ دقیقه طول می کشد.

۷. اتریوم یک مدل اقتصادی متفاوت با بیت‌کوین دارد. بلاک های پاداش بیت کوین هر چهارسال یکبار تقسیم می شوند اما در اتریوم این کار هر سال اتفاق میفتد

۸. از نظر فنی، زبان برنامه‌نویسی استفاده شده در بیت‌کوین و اتریوم متفاوت است. الگوریتم رمزنگاری اتریوم Ethash و الگوریتم بیت‌کوین SHA-256 نام دارد.

۹. اتریوم با استفاده از الگوریتم هش خود به اسم Ethash اجازه استفاده از کارت های گرافیک (GPU) را به جای دستگاه ها و پردازنده های ASIC فراهم می کند امّا بیت کوین چنین امکانی را برای کاربران فراهم نکرده است و در حال حاضر استخراج بیت‌کوین تنها با دستگاه های بسیار قدرتمند ASIC ممکن خواهد بود.

۱۰. استفاده ی خرده فروشان و فروشگاه های مجازی از بیت‌کوین به مراتب گسترده تر از اتریوم است، با این همه هواداران اتریوم باور دارند که میزان مصرف برق مورد نیاز برای استخراج اتریوم پایین تر از بیت کوین است و به همین دلیل این ارز گزینه بهتری برای انجام تراکنش های مالی است.

۱۱. در اتریوم کارمزدها متناسب با پیچیدگی محاسباتی، پهنای باند استفاده شده و فضای ذخیره سازی محاسبه می‌شوند. اما کارمزد تراکنش‌های بیت‌کوین بر اساس اندازه و زمان محاسبه می‌شوند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟ | آشنایی با مزایای توکن

شاید برای بارها از خود پرسیده باشید که تفاوت کوین و توکن چیست و هر یک از آنها چه کاربردها و مزایایی دارند؟ ما در این پست قصد داریم تا در مورد این دو واژه بیشتر صحبت کنیم و به ویژگی‌هایی که هر یک می‌توانند داشته باشند اشاره نماییم.

البته علاوه بر تفاوت این دو، یک سوال مهم دیگر هم وجود دارد که بهتر است پاسخ آن را بدانید، آن هم انواع توکن و کاربرد هر یک است که در حال حاضر در دنیای دیجیتال وجود دارند. به طور حتم در بخش‌های میانی متن نکات بسیار جالبی را خواهید خواند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

امروزه بسیاری از مردم که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند کمی دچار سردرگمی هستند و از خود می‌پرسند که تفاوت بین کوین و توکن چیست و آیا این دو یکسان هستند و یا تفاوت‌های اساسی دارند؟

اگرچه هر دوی آنها را میتوان جزو دارایی‌های دیجیتال دسته بندی کرد، اما مهم است بدانید که هر یک با دیگری تفاوت‌های مهمی در کاربردهای خود دارند. با ما همراه باشید تا از سردرگمی درآیید.

کوین چیست؟

به یک ارز دیجیتال که متعلق به یک بلاک چین خاص است کوین گفته می‌شود. مثال‌هایی از کوین را میتوان بیت کوین, لایت کوین, اتریوم و زی‌کش یا ارزهای مشابه دانست که هر یک مختص به یک بلاک چین هستند. بگذارید این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم:

• بیت کوین تنها در شبکه بلاک چین بیت کوین کار میکند.
• اتر تنها در بلاک چین اتریوم کار میکند.
• نئو تنها در بلاک چین نئو کار میکند.
• مانند بیت کوین، اتر و نئو که در بالا ذکر شد هر ارز دیجیتال دیگر که کوین باشد تنها در بلاک چین اختصاصی خود کار می‌کند.

از کوین چگونه استفاده کنیم؟

کوین‌ها را مانند همه پول‌های واقعی که در طول زندگی استفاده می‌کنیم می‌توانیم مورد استفاده قرار دهیم.

شما می‌توانید به عنوان مثال بیت کوین یا لایت کوین و کوین‌هایی مانند مونرو را در کیف پول خود ذخیره کنید و مورد استفاده قرار دهید. این ارزهای دیجیتال یا کوین‌ها در واقع کاربرد دیگری به جز استفاده به عنوان پول ندارند و تنها در شبکه اختصاصی خود به کار می‌روند.

اجازه بدهید واضح تر بگوییم. کاربردهای کوین به شرح زیر است:

• برای انتقال پول
• برای ذخیره دارایی در کیف پول مانند ذخیره طلا یا سایر ارزهای واقعی در گاو صندوق
• برای پرداخت در قبال خدمات و کالاهای خریداری شده

به عنوان مثال شما می توانید از بیت کوین برای:

• خرید کالا استفاده کنید.
• آن را در کیف پول خود مانند حساب بانکی ذخیره کنید.
• از آن برای ارزش گذاری کالاها استفاده نمایید.

قبل از توضیح در مورد توکن‌ها لازم به ذکر است که بیت کوین و لایت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال که ماهیتا فقط پول هستند را نمیتوان برای کاربردهای زیادی استفاده نمود.

کاربردهای کوین در بلاک چین‌های جدید

تعدادی از کوین‌ها مانند اتریوم و نئو یا دش را میتوان برای کاربردهای بیشتری در مقایسه با بیت کوین مورد استفاده قرار داد. برای همین اتریوم یا نئو و دش تنها پول نیستند. کاربرد هر یک از این ارزها در زیر لیست شده اند:

1. اتر یا اتریوم برای انجام مبادلات در شبکه اتریوم لازم است. توکن‌های جدید می‌توانند بر مبنای اتریوم ساخته شوند. پس از ایجاد توکن برای ارسال آن باز هم به اتر نیاز است. از اتر برای پرداخت هزینه ماینینگ استفاده می‌شود.
2. نئو را میتوان به عنوان سهام در کیف پول خود سپرده گذاری و از آن سود بدست آورد. بخشی از نئو که با نام گس یا gas شناخته میشود در واقع سود استفاده از نئو به عنوان سهام است. توکن‌ها می‌توانند بر پایه نئو مانند آنچه در مورد اتر گفته شد ساخته شوند. در زمان ارسال یک توکن در شبکه نئو شما نیاز به ارز دیجیتال نئو برای ارسال خواهید داشت. البته در این زمان از gas برای پرداخت کارمزد ارسال توکن استفاده میشود که در واقع gas بخشی از نئو است. اتر هم کاملا به همین صورت عمل می کند.
3. دش توسط کاربران برای دادن رای در زمان تصمیم گیری‌های مهم در شبکه دش استفاده میشود. برای مثال اگر ایده‌ای در مورد ارتقای شبکه وجود داشته باشد با داشتن ارز دیجیتال دش به اندازه کافی خواهید توانست موفق به تصویب تغییر در شبکه شوید. برای همین دارندگان این ارز دیجیتال در شبکه بلاک چین آن توان تغییر و ارتقای شبکه دش را خواهند داشت.

مثال‌هایی از کوین

در این بخش قبل از این که به طور کامل بگوییم فرق بین کوین و توکن چیست بهتر است مثال‌هایی از کوین را که امروزه در دنیای دیجیتالی دست به دست می شوند را ذکر کنیم.

در زمان نوشتن این مقاله در بازار ارزهای دیجیتال بیش از ۹۰۰ کوین وجود دارد. البته باید بدانید که همه کوین‌ها بخش بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار ندارند.

ما همه آنها را برای شما لیست نخواهیم کرد. خودتان با نگاهی به حجمی از بازار که هر یک از این کوین‌ها در اختیار دارند به اهمیت آن‌ها پی خواهید برد.

شما می‌توانید سرمایه بازار هر ارز دیجیتال را در کوین مارکت کپ (coinmarketcap) ببینید. تعدادی از آنها عبارت هستند از: نئو, استلار, کاردانو, ریپل, اتر, بیت کوین کش, بیت کوین, لایت کوین و…

توکن چیست؟

بسیاری از مردم به توکن, کوین می‌گویند اما این درست نیست. یک تفاوت در کوین و توکن وجود دارد که بسیار بزرگ است.

توکن بر روی بلاک چین‌های موجود ساخته میشود (که این شبکه بلاک چین متعلق به یک کوین است). در حقیقت به دلیل ایجاد و توسعه قراردادهای هوشمند بیشتر پلتفرم‌ها مانند شبکه اتریوم می‌توانند در خود تعداد زیادی توکن داشته باشند.

جالب است بدانید که به همه توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند توکن ERC20 گفته میشود. البته توکن‌های دیگری هم در بلاک چین کوین‌های دیگر مانند نئو, لیسک, ویوز, استارتیس و … وجود دارند که دارای نام های مختص به خود هستند.

شبکه بلاک چین ارز دیجیتال نئو از توکن های نئو ۵ یا NEO-5 استفاده می‌کند و هر کسی خواهد توانست توکن مختص خود را در این پلتفرم ها با استفاده از قراردادهای هوشمند داشته باشد.

توکن‌ها چگونه ایجاد می‌شوند؟

برای ایجاد توکن نیاز به کمی توان تکنولوژیکی خواهد بود. با دارا بودن توان و تجربه کافی در برنامه نویسی, زمان بسیار زیادی برای خلق یک توکن نیاز نخواهد بود.

البته برای ایجاد یک توکن بر بستر بلاک چین موجود نیاز به استفاده از چند کوین مختص به آن شبکه خواهید داشت. برای مثال اگر شما بخواهید یک توکن ERC20 جدید بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید علاوه بر دارا بودن توان برنامه نویسی باید چند اتر را نیز برای ایجاد آن در شبکه بلاک چین اتریوم هزینه کنید.

این اترها برای تایید توکن ایجاد شده توسط تائید کنندگان در شبکه اتریوم نیاز خواهند بود. لازم است توجه داشته باشید که برای مبادله توکن ایجاد شده هم نیاز به پرداخت کارمزد در شبکه اتریوم و یا شبکه هر ارز دیجیتال دیگر خواهد بود.

برای همین است که همه اپلیکیشن‌هایی که از توکن اختصاصی خود استفاده خواهند کرد در شبکه اتریوم یا بلاکچین ارز دیجیتال اتریوم باید از کوین اتر برای ارتباط بین اپلیکیشن‌‎ها یا بین اپ و کاربران استفاده کنند. این کارمزد که با ارز دیجیتال اتریوم پرداخت خواهد شد برای فراهم نمودن ایمنی لازم در مبادلات توسط تائید کنندگان دریافت خواهد شد.

هدف از توکن و کوین

بیشتر توکن‌ها با هدف استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا dapps ایجاد خواهند شد. هنگامی که برنامه نویس توکن اختصاصی اپ خود را ایجاد میکند، امکان تصمیم گیری در مورد تعداد توکن مورد نیاز وجود خواهد داشت. در این هنگام نیاز به پرداخت ارز نیتیو شبکه بلاک چین مربوطه برای ایجاد این توکن‌ها خواهد بود.

اجازه بدهید مثالی بزنیم. فرض کنید یک برنامه موزیک بر بستر بلاک چین یک ارز دیجیتال (مانند بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم) ساخته شده است که از توکن اختصاصی ERC20 با نام mosicoin استفاده می‌کند. شما با استفاده از این توکن خواهید توانست از این برنامه در شبکه ارز دیجیتال اتریوم استفاده کرده و موفق به دیدن ویدئو و یا آهنگ شوید.

برای مثال دیگر، بایننس (binance) هم که یک صرافی است ارز دیجیتال خاص خود را دارد. این ارز دیجیتال اختصاصی که توسط بایننس استفاده میشود در واقع یک توکن است که در صورتی که کاربران از آن برای پرداخت کارمزد مبادلات ارزهای دیجیتال استفاده کنند، تا ۵۰ درصد کارمزد کمتری باید پرداخت کنند.

توکن‌ها برای مقاصد بسیار متفاوتی خلق خواهند شد. برای مثال امکان دارد در صورت نیاز به فروش خانه خود نیاز به ایجاد یک توکن و یا استفاده از آن داشته باشید.

شما بدون استفاده از توکن اختصاصی متعلق به خانه خود نخواهید توانست خانه خود را برای فروش در شبکه ارز دیجیتال که از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند عرضه کنید.

توکن اختصاصی خرید و فروش کالاها

خانه شما یک وجود فیزیکی دارد و مانند بسیاری از کالاها و محصولات دیگر مانند خودرو و سایر وسایل نقلیه وجود فیزیکی دارد. هر یک از ابزار خانه هم وجود فیزیکی دارند و برای خرید و فروش هر یک از آنها نیاز به استفاده از یک توکن اختصاصی خواهد بود که نماد خانه یا ماشین یا هر کالای به خصوص دیگری باشد که قصد خرید و فروش آن را دارید.

یک مثال جالب دیگر WPR یا wepower است که در واقع یک توکن است و الکتریسیته یا برق را به نمایش خواهد گذاشت. پروژه WPR در واقع یک برنامه غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه خرید و فروش انرژی الکتریکی را در بلاک چین خواهد داد و از قرارداد هوشمند استفاده می‌کند.

در واقع یک توکن WPR نشان دهنده میزان خاصی از انرژی الکتریکی مانند یک کیلووات یا یک مگا وات ساعت و .. بسته به توافق انجام شده است.

مزایای توکن

به دلیل این که برنامه نویس در زمان ایجاد برنامه اختصاصی خود با استفاده از توکن نیاز به خلق یک بلاک چین جدید ندارد می‌تواند در منابع و زمان خود صرفه جویی کند که این یکی از بزرگ‌ترین مزایای استفاده از توکن محسوب خواهد شد.

اگر یک برنامه نویس قصد داشته باشد برنامه خود را به جای توکن با کوین خاص خود در یک بلاک چین جدید ایجاد نماید نیاز به ماینرهای جدید خواهد داشت تا مبادلات را تایید کنند. این در حالی است که برای ایجاد یک بلاک چین قوی نیاز به تعداد زیادی ماینر است و برای هر برنامه نمی‌توان تعداد زیادی ماینر داشت که مبادلات را تایید کنند.

برای همین امکان حمله یا هک شدن شبکه وجود خواهد داشت که باعث خواهد شد استفاده از توکن جدید در شبکه بلاک چین اختصاصی ارز دیجیتال دیگر مانند شبکه اتریوم یا نئو از ایجاد یک شبکه بلاک چین جدید با کوین جدید به صرفه‌تر باشد.

بررسی دقیق توکن سیویک / civic

توکن سیویک (civic) با نام اختصاری cvc شناخته شده و امکان احراز هویت به صورت رمزنگاری شده را فراهم خواهد نمود. این احراز هویت به صورت رمزنگاری شده در بستر بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم راهکاری ساده‌تر و قابل اطمینان و پربازده برای تشخیص هویت افراد است.

فرض کنید که خواهان رفتن به تعطیلات باشید و برای این کار مجبور باشید در هر هتل و یا هر مکان دیگری خود را ابتدا معرفی کنید و مدارک شناسایی عرضه کنید که این زمان‌بر است اما با داشتن سیویک خواهید توانست با استفاده از گوشی هوشمند خود موفق به احراز هویت در هر یک از مکان‌های ذکر شده شوید.

این در حالی است که هویت شما به طور کامل رمزنگاری شده است و برای مثال در شرکت هواپیمایی یا هتل یا هر جای دیگر, تنها با یک اسکن هویت شما تایید و به راحتی خدمات خود را دریافت خواهید نمود. یک اثر انگشت و یا iris هم خواهد توانست به راحتی ثابت کند که داده رمزنگاری شده مربوط به هویت شما است.

سیویک این قابلیت را دارد که به عنوان یک آی دی در بانک و در کارهای اداری نیز استفاده شود. توجه داشته باشید که سیویک کاربردی بیش از پول به عنوان توکن دارد. همچنین در پلتفرم سیویک شما امکان استفاده از نئو و یا اتریوم و بیت کوین را برای استفاده از خدمات نخواهید داشت.

اما با این وجود مبادلات داده که در سیویک انجام خواهد شد نیاز به مقداری اتریوم خواهد داشت. زیرا که سیویک بر بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم ساخته شده است و ماینرها در این شبکه باید مبادلات آن را تایید کنند.

انواع توکن

توکن برای تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده شده و در بلاک چین‌های متفاوتی قابل استفاده خواهد بود. اجازه بدهید تا تعدادی از انواع توکن را به شما معرفی کنیم که شامل توکن امنیتی (security token), توکن پرداخت (payment token), توکن تساوی حقوق (equity token) و توکن سودمند (utility token) می‌باشد.

در فوریه سال ۲۰۱۸ موسسه مالی FINMA اقدام به تعریف این توکن‌ها نمود. این کار با اهداف متفاوتی صورت پذیرفت.

• توکن امنیتی بیشترین حجم توکن‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل داده‌اند که مانند کوین‌ها امکان خرید و ذخیره سازی آن‌ها به عنوان سرمایه وجود دارد.
• Equity token در واقع نشان دهنده بخشی از سهام یک شرکت است و برای همین میتوان آن را به عنوان سهام مورد استفاده قرار داد. البته شرکت‌ها بیشتر تمایل به استفاده از توکن امنیتی برای عرضه سهام خود دارند.
• Utility token در اپلیکیشن‌ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت که به تعدادی از این کاربردها در بخش قبل اشاره شد.
• توکن پرداخت را تنها برای خرید کالا یا خدمات بر بستر یک بلاک چین مانند بلاک‌چین شبکه اتریوم استفاده خواهند نمود.

نتیجه گیری

ما در این متن سعی کردیم تا به شما بگوییم که تفاوت توکن و کوین چیست و در کنار آن به کاربرد هر یک از آنها اشاره کردیم. حال به خوبی با تفاوت توکن و کوین آشنا شده‌اید و می‌دانید که در دنیای دیجیتال و به خصوص در بازارهای مالی هر یک به چه معنا هستند و برای چه کاری امکان استفاده از آنها را خواهید داشت.

به طور حتم هنوز هم افراد زیادی هستند که به خوبی نمی‌دانند که تفاوت توکن و کوین چیست، این امر خواهد توانست برای آنها در آینده مشکلاتی را در پی داشته باشد.

در هر صورت نمونه‌های بارزی از کوین را میتوان بیت کوین, اتریوم, نئو, لایت کوین, زی کش, مونرو و … دانست که هر یک دارای یک شبکه بلاک چین اختصاصی هستند.

از سوی دیگر ما انواع توکن را داریم که از خود, بلاک چین یا شبکه ای ندارند و در دسته بندی‌های مختلف بر بستر دیگر بلاک چین‌ها خلق شده اند. توکن کوین بیس یا توکن کوینکس و یا توکن‌های ERC20 که بر بستر شبکه ارز دیجیتال اتریوم با استفاده از قراردادهای هوشمند خلق شده اند از شناخته شده‌ترین آنها هستند.

امیدواریم توانسته باشیم به خوبی توکن و کوین را برای شما تعریف کرده باشیم تا سهم کوچکی در کمک به شما در ورود به بازار ارزهای دیجیتال کرده باشیم.

همچنین امیدواریم با بیان تفاوت توکن و کوین توانسته باشیم شما را برای استفاده هر چه بهتر از آنها برای سرمایه گذاری یا بهره بردن از خدمات اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز آماده کنیم.

گس اتریوم چیست؟

این مقاله، مفهوم گس را طبقه بندی می کند، حدود گس و قیمت گس از ویژگی های اصلی بلاک چین و اکوسیستم اتریوم (Eth) است.

اگر شما اتیریم را از جایی به جای دیگری منتقل کنید و یا در (ICO) مشارکت داشتید، این فرصت پیش آمده که با مفهوم گس درشبکه اتیریم آشنا شوید. مکانیسم گس و مراحلی که مرتبط با حدود گس و قیمت گس است ، عناصر تعیین کننده ایی هستندکه درتراکنش های اتیریم به کار می روند.

مبانی اتریوم

اتریوم شبکه ای غول پیکر است که متشکل از تعداد زیادی کامپیوتر است که با یکدیگر مرتبط هستند . این شبکه بزرگ را، شبکه مجازی اتریوم می نامند، این وب جهانی است، سوپر کامپیوترها تمام تراکنش هایی که درشبکه اتیریم اتفاق می افتند، به روز رسانی کرده و درتمام کامپیوترها ی متصل به هم ثبت می کنند. اتر (ETH) ارز مادراست که از بلاک چین اتیریم است و به عنوان سوخت شبکه استفاده می شود.اتر را نباید با اتیریم کلاسیک اشتباه گرفت ؛ آخرین بلاک چین اتیریم ، فورک است.

این قابلیت چرخشی از بلاک چین اتیریم معرف قراردادهای هوشمندی است که قبل از برنامه ریزی با مجموعه ای از قوانین و مقررات معین که خود اجرایی هستند تنظیم شده اند و هیچ نیازی به واسطه ندارند. بنابراین، با هر اطلاعات داده شده، یک خروجی شناخته شده، خواهد داشت. همانطور که می گویند:

کد شاه کلید است

چرا گس مورد نیاز است؟

توکن های اتر (ETH) در مبادلات، معامله می شوند و قیمت بازار این مبادلات مرتبا در حال نوسان است.، هزینه مقدار گس مصرفی که صر ف محاسبات ومدت زمان اجرای عملیات در شبکه اتیریم می شود با قیمت اتیریم دربازار که مرتبا در حال نوسان است،دو مقوله جدا از هم هستند. هزینه محاسبات به سرعت تغییر نمی کند. تصور کنید، پرداخت هزینه ای که صرف محاسبات در اترشده تغییر نکند در همان زمان قیمت اتر دربازار بوده۱۰دلاربوده و شما نصف این قیمت را سال قبل می پرداختید(۵دلار) در حال حاضر، قیمت اتر ۱۰۰۰ دلار است. آیا مایلید ۵۰۰ دلار (۰٫۵ ETH) دقیقا برای همان معامله پرداخت کنید؟ به همین دلیل سیستم گس ایجاد شد.

گس (GAS) چیست؟

گس یک واحد اندازه گیری در شبکه اتیرم است که کارمحاسباتی تراکنش ها را ویا انجام قراردادهای هوشمند را در شبکه اتیرم به عهده دارد. این سیستم شبیه به کیلو وات، واحد اندازه گیری ااکتریسیته است که برای اندازه گیری اکتریسیته مصرفی خانه ها استفاده می شود. برق مصرفی برحسب دلار و سنت اندازه گیری نمی شود، بلکه به ازای هر(KWH) کیلووات یا هرکیلووات در ساعت محاسبه می شود.

مقدار گسی که برای تراکنش تفاوت اتر و اتریوم چیست؟ های مختلف مصرف می شود متفاوت است.. برای مثال، یک تراکنش ساده، که یک اتیریم را از یک مکانی به مکان دیگر منتقل می کند به ارزش ۲۱۰۰۰ گس است در حالی که انتقال توکن های ICO از کیف شما به کیف اتیریم من (MEW) هزینه های این تراکنش بیشتر است ، زیرا محاسبات در سطح بالاتری انجام می شود.

اجرای قراردادهای هوشمند توسط یک ماینر انجام می شود، او برق و زمان خودش را صرف می کند و ازسخت افزار محاسباتی خود برای اجرای کدها استفاده می کند تا یک تراکنش انجام شود.

حدود گس

حدود گس به حداکثر میزان گسی اشاره می کند که برای یک تراکنش خاص صرف می شود. بالاترین محدودیت گس به این معنی است که برای اجرای قرارداد هوشمند باید بیشترین کار محاسباتی انجام شود. انتقال اتر استاندارد نیاز به ۲۱۰۰۰ واحد گس دارد.

هر چه دستورالعمل های شما پیچیده ترباشد، گس بیشتری باید بپردازید. شما زمانی که در ICO مشارکت می کنید و نیاز است که اتر را به یک قرارداد هوشمند بفرستید یا زمانی که می خواهید توکن های ICO را مبادله کنید، هزینه های انتقال بیشتر از ۲۱۰۰۰ حد گس است.، چون قرارداد های هوشمند توکن های ICO کدهای پیچیده تری دارند که نیاز است محاسبات خیلی بیشتری نسبت به انتقال یک اتر ساده انجام دهند.

محدودیت گس، یک مکانیسم ایمنی است،که از هک کردن دارایی شما به دلیل کدهای اشتباه، یا خطا در قراردادهای هوشمند محافظت می کند. در مقایسه ، حد گس شبیه به ظرفیت مخزن سوخت ماشین شما است

در صورتی که مقدار گس شما کم باشد چگونه مشخص می شود؟

تراکنش شما در ابتدا توسط ماینرها انجام می شود، اما به یکباره گس تمام می شود و ماینرها کار استخراج را متوقف می کنند. بلاک چین این تراکنش را نا موفق ثبت می کند و اتر شما در کیف تان باقی می ماند چون گس کافی برای اتمام تراکنش وجود ندارد..آن گسی که برای ناموفق بودن تراکنش استفاده شده توسط ماینرها برای ادامه کار نگه داشته می شود و شما نمی توانید این را بر گردانید. درصورتی که مشخص شود گس کافی برای اتمام تراکنش وجود ندارد، این تصویر آنچه را که اتفاق خواهد افتاد را نشان می دهد

شما در مورد ارزش حد گسی که در کیف اتر خود دارید نگران نباشید، چون متامکس* به طور خودکار حدود گس پیش فرض را برای آن نوع تراکنشی که انتخاب کردید تنظیم می کند.

قیمت گس

قیمت گس به میزان اتری که مایلید برای هر واحد گس بپردازید اشاره می کند و معمولا با Gwei اندازه گیری می شود. قیمت گس شبیه به هزینه هریک لیتر سوخت است که شما برای پر کردن مخزن ماشین خود پرداخت می کنید.

Wei کوچکترین واحد اتر است و Gwei از یک میلیارد Wei تشکیل شده. قبل از اینکه وارد بحث قیمت گس شویم،به نظر می رسد نگاهی به قیمت ها بیاندازیم.

هزینه استاندارد برای انتقال: میانگین هزینه هایی که کاربران برای انتقال اتر به ارزش دلار امریکا،که برای یک تراکنش با الویت استاندارد می پردازند (معمولا زمان انتظار کمتر از ۵ دقیقه است)

MetaMask متاماسک*: یک پل ارتباطی است که به شما اجازه می دهد که از وب سایتی که درست شده در مرورگر خود بازدید کنید.

قیمت گس STD (Gwei): میانگین هزینه هایی که کاربران برای انتقال اتر به ارزش Gwi ، برای یک تراکنش با الویت استاندارد می پردازند (معمولا زمان انتظار کمتر از ۵ دقیقه است)

SafeLow هزینه انتقال : میانگین هزینه هایی که کاربران برای انتقال اتر به ارزش دلار امریکا برای یک تراکنش با ارجعیت کم- سرعت کم- می پردازند (معمولا زمان انتظار کمتر از ۳۰ دقیقه است)

قیمت گس SafeLow (Gwei): میانگین هزینه هایی که کاربران برای انتقال اتر به ارزش دلار امریکا ،برای یک تراکنش با ارجعیت کم- سرعت کم- می پردازند ، (معمولا زمان انتظار تفاوت اتر و اتریوم چیست؟ کمتر از ۳۰ دقیقه است)

میانگین انتظار (Medi Wait)(S): میانگین زمانی که صرف یک تراکنش در ثانیه می شود.

میانگین انتظار (Medi Wait)(بلاک ها) : میانگین زمانی که صرف یک تراکنش در ثانیه می شود.

آیا می توان سرعت تراکنش ها را افزایش دهیم؟

تفاوت بین تراکنش با اولویت کم ویا با اولویت استاندارد چیست، این جدول که از ایستگاه گس اتر به دست آمده، این تفاوت را نشان می دهد.

قیمت های گس پیشنهاد شده

(بر اساس شرایطی که شبکه در حال حاضر دارد)

شما در واقع می توانید سطح اولویت تراکنش خود را انتخاب کنید .ماینر ها کار می کنند و تراکنش ها را انجام می دهند و قیمت بالاتری از گس را پیشنهاد می کنند.، آنها هزینه پیشنهادی را نگه می دارند تا شما بپردازید، تا انگیزه ای باشد برای اولویت بندی تراکنش هایی که سرعت بالاتری از Gwei دارند.

اگر می خواهید تراکنش خود را با سرعت بیشتری انجام دهید، شما باید قیمت گس بیشتری را پرداخت کنید. به عبارتی شما از دیگران که قیمت گس پایین تری پرداخت کرده اند پیشی می گیرید و اول صف قرار می گیرید . بر اساس جدول فوق، اگر می خواهید تراکنش شما در عرض ۲ دقیقه انجام شود، شما باید ۸ Gwei را پرداخت کنید. این بستگی به ضرورتی که شما احساس می کنید.

نمونه ای از تراکنش اتریم است که مفاهیم گس، حد گس و قیمت گس را نشان می دهد

با نگاهی به تراکنش اترو اسکن (Etherscan،) می توانیم تقسیم بندی تمام مراحل مرتبط به گس را ببینیم، که هر کدام از آنها چه معنی دارند:

حد گس: حداکثر مقدار گسی که کاربر برای این تراکنش پرداخت می کند. مقدار پیش فرض برای انتقال یک اتر استاندارد ۲۱۰۰۰ گس است

گسی که توسط Txn استفاده شده: مقدار واقعی از گس که برای انجام این تراکنش استفاده شده. در صورتی که این انتقال استاندارد باشد، گس مورد استفاده شده ۲۱،۰۰۰ است

قیمت گس: مقدار اتری که یک کاربر برای هر واحد گس پرداخت می کند. در صورتی که انتخاب کاربر برای هر واحد گس ۸ Gwei باشد ، این پرداخت به عنوان یک تراکنش بااولویت بالا در نظر گرفته و خیلی سریع اجرا می شود.

کارمزد هزینه واقعی Tx: این مقدار واقعی از هزینه هاست است که کاربر برای این تراکنش، ارزش اتر را به ارزش دلار پرداخت می کند. بد نیست؛ این کاربر برای اترخود، که در کمتر از ۲ دقیقه انتقال داده شده، مبلغ ۱۴ سنت پرداخت کند

به طور خلاصه، فرمول نهایی برای محاسبه مبلغ هزینه هایی که شما برای هر تراکنش می پردازید از این قرار است:

هزینه تراکنش(Tx): : گسی که توسط Txn به کار رفته * قیمت گس

از مثال فوق، می توانیم بفهمیم که گس مصرف شده در این تراکنش ۲۱۰۰۰گس است ودر حالی که قیمتی که کاربر انتخاب کرده (۸ ۰٫۰۰۰۰۰۰۰۰) اتر،۸ Gwei ) است. هر دو رقم را با هم ضرب کنید و هزینه واقعی انجام تراکنش را به مبلغ ۰٫۰۰۰۱۶۸ اتر (۰٫۱۴ دلار آمریکا) بدست می آورید.

باید توجه کنید که حد گس می تواند بیشتر از گس واقعی در این تراکنش باشد. در زمان ICO، میانگین قیمت گس تمایل به بیشتر شدن دارد، زیرا مردم عجله می کنند تا در ICO شرکت کنندو این باعث می شود که مردم بیشتر، قیمت گس خود را افزایش دهند تا شانس بیشتری برای تأیید تراکنشICO خود داشته باشند.