سهامدار بلند مدت باشید

سهامدار بلند مدت باشید

سهامداری و سهامبازی دو مقوله جدا از هم است. فرق سهامدار با سهامباز به صبر ایشان است.

سهامداران بسیار صبورند و سهامبازان بسیار عجول، اما شما جزو کدام دسته هستید؟

بدانید انهایی که در بورس سودهای خوب نصیب‌شان می شود بیشترین ضررها را داشته‌اند و با تجربیاتی که کسب کرده‌اند توانسته‌اند تمام نقاط ضعف خودشان را پوشش دهند و حالا از ثمره زحماتشان سود می‌برند.

پس خودتان دست بکار شوید و اطلاعاتتان را تقویت کنید.

نکات زیر به شما کمک می‌کند تا در بازار بورس موفقیت بیشتری کسب کنید:

1- قبل از قدم گذاشتن در بازار خوش خط و خال بورس استراتژی خود را تعیین کنید:

• نوسانگیری
• کوتاه مدت (تا 3 ماه)
• میان مدت (3 تا 6 ماه)
• بلند مدت از 6 ماه به بالا

2- تحلیل تکنیکال را بیاموزید، البته تحلیل تکنیکال به خودی خود کافی نیست ولی لازم هست که بدانید. پس از همین الان شروع کنید اطلاعات جمع آوری کنید تجزیه و تحلیل کنید خطا کنید اشتباه کنید تا ورزیده شوید.

3- حتما در هر خرید حد ضرر مشخصی برای خود تعیین کنید مثلا 10% و بر این حد ضرر کاملا پایبند باشید، رویای سودهای چشم‌گیر می‌تواند به ضررهای فاجعه‌آور هم بیانجامد. فرضا روند قیمتی سهمی را در 20 روز گذشته بررسی کنید ببینید کمترین قیمت چند بوده است و بیشترین قیمت را ببینید بعد ببینید ریسک ورودتان خوب ارزیابی می شود یا بد. بر اساس آن استراتژی، قیمت ورود خود را تنظیم کنید.

4- سعی کنید صحبت‌های کسانی که حتی به آنها اعتماد صد در صد هم دارید فقط گوش کنید ولی سریع اجرا نکنید. با شخصیت و استراتژی خودتان تجزیه و تحلیل کنید و تطبیق دهید، حد ضرر را در نظر بگیرید سپس اجرا کنید. دلیل این کار اینست که شاید استراتژی آنها بلند مدت باشد ولی شما به دنبال کسب سود در کوتاه مدت یا میان مدت و حتی نوسانگیری هستید، بنابراین استراتژی، میزان ریسک‌پذیری و ذهنیت افراد با هم متفاوت است.

5 – به سهم هایی که در گروه‌های تلگرام و شبکه‌های اجتماعی بشدت روی آنها تبلیغ می شود سعی کنید وارد نشوید. اگر وارد شدید کاملا مواظب باشید به استراتژی تان در هر حالت و موقعیتی پایبند بمانید. سیگنال‌های خرید و فروش که دیگران می‌دهند را زیاد جدی نگیرید ولی درباره آنها تحقیق کنید.

6 – همیشه 30% سرمایه گذاری‌تان را بصورت پول نقد داشته باشید. امتحان کنید حاشیه امنیت بالایی برای شما ایجاد خواهد کرد سعی کنید تا ورزیده نشدید و زیر و بم کار را یاد نگرفتید هرگز تک سهم نشوید. تک سهم شدن مخصوص سرمایه‌گذاران بسیار حرفه‌ای است.

7 – در سهامی که رشد شارپی دارند اگر تحلیل تکنیکال و فاندامنتال نمی دانید در اولین منفی، 50% سهام را بفروشید و اگر دوباره منفی خورد 100% خروج کنید. منتظر نباشید که قیمت سهم برگردد، بهتر است سهام بهتری برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنید.

8 – هرگز فکر نکنید که اگر امروز نخریدم دیگر سودی نخواهم کرد. صدها شرکت در بورس در حال معامله شدن هستند، بنابراین اگر از سود یک شرکت جا ماندید، هیچ مشکلی نیست و فرصت‌های سودآوری همیشه در آینده و همین حالا وجود دارد. در ابتدای کار ورود به بورس ، همین که ضرر نکنید یک پیروزی محسوب می‌شود، پس عجله نکنید. اگر پول داشته باشید همیشه می‌توانید سرمایه‌گذاری کنید و خریدهای خوب همیشه وجود دارد. بنابراین آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید.

9 – به هیچ عنوان روی هیچ سهمی تعصب نداشته باشید. حتی اگر بزرگترین سرمایه‌گذار تاریخ آنرا به شما پیشنهاد داده و همه داده‌ها و اطلاعات نشان از صعودی بودن روند سهم دارد، نباید به هیچ سهمی وابسته شوید و نسبت به آن تعصب نشان دهید.

10 – آخرین مرحله خرید یک سهم با اراده خود فرد است پس قبل از هر خرید فکر کنید، مسئولیت و عواقب خریدتان را از همین ابتدا بر عهده بگیرید. سعی کنید به این اصل پایبند باشید. مطمئن باشید اگر این اصول را مد نظر قرار دهید تصمیم‌های منطقی‌تری خواهید گرفت. هیچ‌کس مسئول زیان احتمالی شما نیست، نه سهامدار عمده، نه مدیریت شرکت، نه سازمان بورس و نه هیچ‌ شخص حقیقی و حقوقی دیگری.

مهم‌ترین مسائلی که باید در توافقنامه سهامداری با هم بنیانگذارانتان طی کنید

بعضی از افراد معتقدند که داشتن یک توافقنامه سهامداری یا shareholdrs’agreement) SHA) بی‌فایده است چون داشتن آن هزینه‌ی زیادی دارد، طرح دعوی مدت زیادی طول می‌کشد، دادگاه‌ها در این زمینه بی‌اثرند و کمکی نمی‌کنند و راهی وجود ندارد که همه‌ی احتمالات را بتوان پوشش داد و اگر کسی نیت بدی داشته باشد راهی برای آن پیدا می‌کند. همه‌ی این حرف‌ها درست هستند.

اما دلایل زیادی برای اثبات مفید بودن توافقنامه سهامداری وجود دارد مهم‌ترین آن این است که صحبت در مورد توافقنامه سهامداری ، ارتباطات جاری کاری شما را با هم بنیانگذارتان پیش‌بینی خواهد کرد، شما را مجبور می‌کند که در مورد موضوعات غیر جذاب کسب و کار صحبت کنید و قبل از اینکه خیلی دیر شود به تفاوت‌های اساسی همدیگر در مورد ارزش‌ها و اولویت‌ها برسید.

اگر شما و هم بنیانگذارتان نظرات متفاوتی در مورد مسائلی چون تصمیم‌گیری‌های روزانه، بعد از ترک کردن یک نفر چه می‌شود، یا اینکه سهام را چگونه تقسیم کنید، داشته باشید احتمالا نظرات بسیار متفاوتی هم در مورد علت شروع کسب و کار، اینکه قدرت در دست چه کسی باشد و اینکه نقشتان در کسب و کار چه خواهد بود خواهید داشت. این‌ها موضوعات توافقنامه‌ سهامداری نیستند. این‌ها عدم توافقاتی پایه‌ای هستند که روی پیشبرد کسب و کارتان تاثیر خواهند گذاشت. بنابراین قبل از اینکه تعهد چندین ساله برای بودن در استارتاپ بدهید هر چه زودتر باید آن‌ها را آشکار کنید.

اگر دریافتید که هم بنیانگذارتان در تمامی مواقع و در آشفتگی‌ها کنار شما خواهد ماند می‌توانید مسیری بلند مدت را با او آغاز کنید.

می‌خواهیم نکات کلیدی را که باید با هم بنیانگذارتان در موردش صحبت کنید با هم مرور کنیم. ممکن است بعضی‌هایشان خیلی کسل‌کننده باشند اما مطمئن باشید به تجربه به دست آمده‌اند و دلیلی پشت هر کدام وجود دارد.

هر کدامتان چقدر سرمایه وارد کار می‌کنید؟ آیا این مشارکت در تقسیم سهام تاثیرگذار خواهد بود؟ یا همچنان بنا را بر تقسیم مساوی سهام می‌گذارید؟

فقط مشارکت در سرمایه نیست که می‌تواند تقسیم سهام را تحت تاثیر بگذارد بنابراین به دقت به این‌ که شما و هم بنیانگذارانتان چه چیزی به کار اضافه می‌کنید چه مالی و چه غیرمالی فکر کنید.

1. موضوعات مربوط به هیئت مدیره و موضوعات مربوط به سهامداران

در اینجا باید در مورد اینکه چه موضوعاتی باید توسط هیئت مدیره تصمیم‌گیری شود و چه موضوعاتی توسط سهامداران، صحبت کنید. موضوعات مختلفی که باید در موردش تصمیم‌گیری شود شامل: جذب سرمایه، اخراج یک هم بنیانگذار، ورود به توافقات با یک سوم شخص (برای مثال مشارکت‌ها)، تنظیم سهام کارمندی و غیره.

همچنین یک تصمیم با چند درصد از اکثریت آرا تصویب می‌شود: با ۵۱%، ۷۵%، یا ۱۰۰% ؟ هر چه این درصد بالاتر باشد احتمال اینکه بعضی تصمیمات رای نیاورند و جلوی پیشرفت شرکت گرفته شود نیز هست. بنابراین سعی کنید اعتدال را رعایت کنید.

بعد از اینکه سرمایه گذاران را به شرکت اضافه کردید این موضوع پیچیده‌تر هم خواهد شد و باید به این فکر کنید که چگونه باید قدرت را برای خودتان حفظ کنید.

باید به این فکر کنید که چه کسی رؤسای هیئت مدیره را تعیین می‌کند و چند رئیس لازم است. حقوق و انتصاب مدیر می‌تواند در سهامداری منعکس شود یا نشود. سهامداران و مدیران شرکت در روزهای اول معمولا یکی هستند.

علاوه براین ممکن است بخواهید تعدادی مدیر مستقل غیراجرایی که به آن ها اعتماد دارید هم در هیئت مدیره داشته باشید تا شاید تساوی‌شکن هم بودند. اگر به چنین افرادی نیاز دارید باید راه عادلانه‌ای برای انتصاب آن‌ها بیابید تا تصمیماتشان بنیانگذارانی که انتصابشان کرده‌اند را تحت‌الشعاع قرار ندهد.

به مرور که شرکت سرمایه‌های بیشتری جذب می‌کند، انتصابات هیئت مدیره مانند بازی شطرنج استراتژیک‌تر هم می‌شود. توصیه می‌شود در این مورد داستان Facebook Effect را بخوانید و ببینید که مارک زاکربرگ چگونه توانست کنترل هیئت مدیره را نگه دارد و از پس طوفان‌ها برآید.

1. هدایت جلسات هیئت مدیره و سهامداران

به فرآیند جلسات هیئت مدیره و سهامداران باید به دقت فکر شود چرا که می‌تواند سبب عصبانیت مدیران یا سهامداران شود و آن‌ها به بهانه‌ی دنبال نکردن فرآیند، تصمیمات را بی‌اعتبار بدانند.

باید به این موضوعات فکر کنید: حداقل تعداد مدیران یا سهامداران برای اعتبار داشتن یک جلسه چه تعداد هستند، در مورد جلسات سهامداران بر اساس هر نفر یک رای رای‌گیری می‌کنید یا هر سهم یک رای، حداقل زمان اطلاع‌رسانی جلسات چقدر است و اگر یک فرد کلیدی به هر دلیلی اطلاعیه را دریافت نکرد می‌تواند از راه دور در رای‌گیری شرکت کند (از طریق تماس ویدیویی، ایمیل یا تلفن) یا نه. این فرآیند بسیار مهم است و بسیار دیده شده که وقتی در مورد یکی از این‌ها درست فکر نشده چقدر برای شرکت گران تمام شده است.

وقتی هیئت مدیره یا سهامداران بر سر تصمیمی نمی‌توانند توافق کنند وقفه‌ای ایجاد می‌شود که حل شدنش ممکن است زمان ببرد و یک استارتاپ نتواند این زمان را تحمل کند. برای مثال اگر یک مدیر یا یک سهامدار عصبانی به طور مداوم جلوی تصمیمات را می‌گیرد ممکن است دچار وقفه شوید و از یک سوم شخص بخواهید تصمیم نهایی را بگیرد.

در اینجا باید به این فکر کنید که: چه چیزی وقفه محسوب می‌شود (مثلا اگر سه بار نتوانستید تصمیم بگیرید)، وقفه چطور ایجاد می‌شود، نفر سوم برای حل مشکل چه کسی باید باشد (شما به شخص مستقلی نیاز دارید که درکی از مساله داشته باشد)، چه کسی هزینه نفر سوم را می‌پردازد (می‌تواند پرهزینه باشد بنابراین باید تصمیم بگیرید که شرکت می‌پردازد یا مدیران یا سهامدارانی که سبب ایجاد وقفه شده‌اند)، و بیشترین زمانی که نفر سوم فرصت تصمیم‌گیری دارد چقدر است.

قواعد وستینگ می‌گوید هر سهمی که برای تعلق گرفتن به شما بر سرش توافق شده باشد یه شما تعلق نمی‌گیرد مگر اینکه رویدادی رخ دهد. وستینگ بر این اساس است که بنیانگذاران در ابتدای کار شایسته‌ی دریافت حجم زیادی از شرکت نیستند و برای به دست آوردن آن باید تلاش کنند. قواعد وستینگ کمک می‌کند تا ریسک مشارکت یا ریسک تعهد یک بنیانگذار به شرکت کم شود.

برای افرادی که در دنیای تکنولوژی نیستند وستینگ مفهومی عجیب است. مفهومش با چیزی که در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد فرق دارد. در دنیای واقعی وقتی شما صاحب سهامی می‌شوید یعنی صاحبش هستید، گواهی‌اش را دارید و حق انتقال آن هم با شماست.

در دنیای تکنولوژی وقتی سهامی با قوانین وستینگ دارید، مالکیت شما بسته به شرایط توافقنامه‌ سهامداری است و فرضا اگر ۳۰% از سهام متعلق به شما باشد و طبق قوانین توافقنامه پیش رفته باشید برای مثال بعد از ۳ سال صاحبش می‌شوید.

در شرایط وستینگ، هم بنیانگذاران نیاز دارند که تصمیم بگیرند چه نوع مشارکتی برای شرکت معنادار و باارزش است. آیا وستینگ بسته به گذشت زمان است (و چه مدت زمانی؟ ۱ ساله، دو ساله، یا ۵ ساله) یا بسته به رسیدن به بعضی شاخص‌های کلیدی عملکرد است (مثلا اهداف فروش) یا بسته به دستیابی به نتایج مطلوب دیگری است که از روز اول غیرقطعی هستند؟ وستینگ کی شتاب می‌گیرد؟ به عبارت دیگر بعد از یک رویداد، جدول وستینگ کنار گذاشته می‌شود و همه‌ی سهام‌های باقی‌مانده به طور اتوماتیک به بنیانگذار مربوطه تعلق می گیرد. آیا این رویداد یک عرضه‌ی عمومی است، فروش شرکت یا رسیدن به مایل‌استون‌های مشخص جذب سرمایه است؟ آیا شرایطی وجود دارد که بر اساس آن شرکت سهام را پس بگیرد: برای مثال اگر تقلبی در کار هم بنیانگذار وجود داشت شرکت می تواند سهامی که قبلا وست شده را پس بگیرد؟

موقعیت‌هایی پیش خواهد آمد که یک بنیانگذار بخواهد شرکت را ترک کند. در این موقعیت‌ها نیاز خواهد شد که به این‌ها فکر کنید: آیا آن‌ها می‌توانند سهامشان را به یک سوم شخص بفروشند؛ آیا آن‌ها حق این را دارند که سهام را قبل از واگذاری به یک سوم شخص بخرند؛ اگر بنیانگذاران پول سهام را نداشته باشند می‌توانند حق وتوی نفر سوم را داشته باشند؛ و سهام در چه قیمتی باید فروخته شود؟

موضوع قیمت می‌تواند بحث برانگیز باشد. آیا قیمت سهام قیمت جاری بازار است (در این حالت چطور ارزش‌گذاری می‌شود و چه کسی پول را می‌پردازد)، یا در قیمت ارزش‌گذاری سابق (در این حالت اگر ارزش‌گذاری شرکت نسبت به قبل سقوط کرده باشد چه می‌شود)، یا در یک قیمت از پیش تعیین شده، و یا با دیسکانت؟

قوانین عدم رقابت، سهامداران را از پیوستن یا شروع یک کار رقابتی، یا استخدام منع می‌کند.

نکته‌ی کلیدی در اینجا این است که شرکت‌ها اغلب دوست دارند محدودیت‌ها را تا حد ممکن گسترده کنند. به هر حال دادگاه‌ها معمولا محدودیت‌هایی که بسیار گسترده هستند را اجرا نمی‌کنند چون آن‌ها را غیرمنطقی می‌دانند. بنابراین باید به این فکر کنید که چه نوع محدودیت‌هایی در حمایت از کسب و کار شما واقعا تفاوت ایجاد می‌کند (چه حوزه های مشخص از دانش، چه صنایعی، چه شهرهایی/مناطقی/کشورهایی) و محدودیت‌های خود را کمتر کنید و مهم‌ترین‌هایشان را که قابل اجرا هستند انتخاب کنید.

خوب من قانع شدم از کجا شروع کنم؟

اگر قانع شدید که باید یک قرارداد سهامداری متناسب با هم بنیانگذارانتان داشته باشید، برای اجتناب از هزینه‌های وکالت چنین کنید:

قدم اول: برای راحتی کارتان یک قالب آماده کنید.

قدم دوم: قالب را مطالعه کنید و مطمئن شوید که انعکاس تفکر شما در مورد ارتباط بین شما و هم بنیانگذارانتان باشد.

هر قالبی که استفاده می‌کنید فقط یک نقطه شروع است و لازم است که برای انعکاس واقعیت‌های ارتباط شما و هم بنیانگذارانتان بهبود پیدا کند.

وقتی قالب را بررسی می‌کنید به برهم‌زنندگان معامله و همینطور به مسائلی که می‌توانید رویشان سازش کنید فکر کنید. این کار برای وقتی که با هم بنیانگذارانتان صحبت و مذاکره می‌کنید مفید خواهد بود.

قدم سوم: با دیگر هم بنیانگذاران بحث کنید.

یک روز برای صحبت در مورد توافقنامه با هم بنیانگذارانتان کنار بگذارید و ماده به ماده آن را بررسی کنید. اگر عدم توافقی وجود دارد حتما در موردش صحبت کنید و به یک نتیجه برسید.

قدم چهارم: صحبت‌های انجام شده را مکتوب کنید.

اغلب اوقات افراد درک متفاوتی از موضوعات توافق شده دارند. من بارها عملاً شاهد این موضوع بوده‌ام؛ هر دو طرف معتقدند که بر سر چیزی بسیار متفاوت‌تر از تفکر دیگری توافق کرده‌‌اند.

بنابراین مهم است که هر توافقی مکتوب شود و همه‌ی طرف‌ها بر سر همه‌ی نسخه‌ها توافق کنند. بهتر است که همه در یک توافق قانونی جمع شوند اما اگر محدودیت بودجه یا مشکلات دیگر وجود دارد همه را در یک جا جمع کنید (در یک فایل ورد یا هر جای دیگری!) و تک تک افراد آن را امضا کنند.

تحلیل ساختار سرمایه در سازمان‌ها بر اساس آمار روز

اگر به دنبال افزایش کیفیت سرمایه­‌گذاری هستید، می­­توانید کار خود را با بررسی ترازنامه‌­ها شروع کنید.

اگر به عنوان سرمایه‌­گذار به دنبال خرید سهام شرکت­‌های خوب می­گردید، می­توانید با بررسی ترازنامه‌­ها فرصت­‌های سرمایه­‌گذاری در شرکت­‌های مختلف را بررسی­کنید.

درواقع با بررسی سرمایۀ ­درگردش (working capital)، عملکرد­ دارایی(asset performance) و ساختار سرمایه(capital structure) می­توانید قدرت ترازنامه و کیفیت سرمایه­‌گذاری در شرکت­های مختلف را ارزیابی کنید.

به کاربرد عاقلانۀ واژه­‌های بدهی (debt) و موجودی(equity) در ترازنامه‌­ها توجه کنید زیرا این واژه­‌ها شاخص ترازنامه­‌های قوی هستند. به عبارت دیگر در ساختار سرمایۀ سالم باید میزان بدهی­ کم و موجودی خالص زیاد باشد همۀ این موارد نشان­دهندۀ کیفیت سرمایه‌­گذاری است.

در این مقاله به بررسی ترازنامه‌­ها (balance sheet) براساس ساختار سرمایۀ شرکت‌­ها می­پردازیم.

نکته‌های مهم:

ساختار سرمایه: ترکیبی از میزان بدهی و حقوق سهام‌­دارن است.

حقوق سهام­‌داران: معادل تمام سهام‌­های ممتاز و عادی شرکت به علاوۀ درآمد خالص است.

عناصر تشکیل­ دهنده مفهوم بدهی متفاوت است، اما معمولاً بدهی شامل: تسهیلات کوتاه­ مدت، بدهی‌­های دراز­مدت، جمع بدهی­‌های عملیاتی(operating leases) و سهام ممتاز قابل بازخرید(redeemable preferred stock) است.

نسبت­‌های مهم برای ارزیابی ساختار سرمایه شامل: نسبت بدهی(debt ratio)، نسبت بدهی به حقوق سهام­‌داران(debt-to-equity ratios)، نسبت سرمایه(capitalization ratio) است.

رتبه ­بندی­‌هایی که سازمان‌­های رتبه ­بندی اعتباری منتشر می­کنند، به ارزیابی کیفیت ساختار سرمایۀ شرکت‌ها کمک می­کند.

اصطلاحات مربوط به ساختار سرمایه

ساختار سرمایه

این اصطلاح به سرمایۀ درازمدت (long-term capital) شرکت اشاره می­کند. درواقع ساختار سرمایه ترکیبی از میزان بدهی(debt) و حقوق سهام‌­داران(equity) است. ساختار سرمایه، نوعی منبع مالی دائمی برای شرکت‌­ها است. به عبارت دیگر ساختار سرمایه از توسعه و دارایی­‌های شرکت پشتیبانی می­کند. اگر بخواهیم ساختار سرمایه را با کمک علم ریاضی تعریف کنیم، به فرمول زیر می­رسیم:

حقوق کل سهام­داران+ تعهدات بدهی =ساختارسرمایه

همچنین می­توانیم این فرمول را با استفاده از علائم اختصاری به شکل زیر عنوان کنیم

Capital structure = DO+TSE

همان­طور که پیداست DO شکل اختصاری تعهدات بدهی و TSE هم شکل اختصاری حقوق کل سهام‌­داران است.

شاید تاکنون واژه­‌های(capitalization structure) یا(capitalization) شنیده باشید. توجه کنید که این واژه­­‌ها نیز به معنی ساختار سرمایه است.

حقوق سهام­‌داران(Equity)

به نظر می­رسد تعریف این اصطلاح کار ساده­ای باشد. در ساختار سرمایه، حقوق سهام‌­داران از رابطۀ زیر به ­دست می‌­آید:

سهام­‌های ممتاز و عادی شرکت+ درآمد خالص

در واقع عدد حاصل نشان ­دهندۀ سرمایۀ ثابت (invested capital) است. این عدد در بخش حقوق سهام­‌دارن در ترازنامه ذکر می­شود.

ساختار سرمایه، از رابطۀ سرمایۀ ثابت+ میزان بدهی به­ دست می‌­آید.

تعریف این اصطلاح به دلیل ابهام ذاتی آن کار راحتی نیست. معمولاً در مقاله­‌های مربوط به سرمایه­‌گذاری بدهی را تعهدات مالی(debt liabilities) در نظر می­گیرند. اما باید توجه داشته باشیم که، اصطلاح تعهدات مالی با بدهی عملیاتی(operational liabilities) تفاوت دارد. در واقع مورد اول، بخش بدهی ساختار سرمایۀ را تشکیل می­دهد. با این وجود تحلیل­گران هنوز دربارۀ عناصر تشکیل ­دهندۀ بدهی عملیاتی اتفاق نظر ندارند. درواقع بسیاری از تحلیل­گران عنصر بدهی را معادل بدهی طولانی ­مدت در نظر می­گیرند. البته این تعریف تا حدودی ساده ­انگارانه است. به عبارت دیگر بخش بدهی ساختار سرمایه باید شامل: وام­‌های کوتاه ­مدت همراه با سند پرداختی(payable notes)، بدهی­‌های طولانی ­مدت، دو سوم اجارۀ عملیاتی و سهام ممتاز قابل­بازخرید(redeemable preferred stock) باشد.

معرفی نسبت­‌های اعمال شده بر روی ساختار سرمایه

به ­طور کلی تحلیل­گران از سه نسبت برای ارزیابی قدرت ساختار سرمایه استفاده می­کنند. در ادامه به معرفی آن­ها می­پردازیم.

دو مورد اول یعنی نسبت بدهی(debt ratio) و نسبت بدهی به حقوق سهام‌­داران(debt-to equity ratio) از معیارهای رایج هستند. اما نسبت سوم یعنی نسبت سرمایه(capitalization ratio)، دید دقیق­‌تری از ساختار سرمایه شرکت ارائه می­دهد. پس با توجه به مطالب ذکر شده می­توانیم بگوییم هر چقدر میزان بدهی­‌های شرکت بیشتر باشد، حقوق سهام­‌دارن به همان اندازه کاهش خواهد یافت. پس بدین ترتیب ساختار سرمایه هرمی(leveraged) می­شود.

از نقاط ضعف نسبت بدهی (debt ratio) می­توان به گسترگی آن اشاره کرد. همچنین در این روش تعهدات مالی و بدهی عملیاتی یکسان درنظر گرفته­ می­شود.

این انتقادها درمورد نسبت بدهی به حقوق سهام­‌داران نیز صادق است. بدهی­‌های عملیاتی جاری و خصوصاً غیرجاری(current and noncurrent operation liabilities) ، در واقع تعهداتی هستند که برای همیشه با شرکت همراه خواهند بود. برخلاف بدهی‌­ها(debts)، بدهی‌­های عملیاتی (operational debts) بازپرداخت ثابت یا بهره ندارند. اما نسبت سوم یعنی نسبت ساختار سرمایه ، مؤلفۀ بدهی شرکت را با مؤلفۀ حقوق سهام‌­دارن مقایسه می­کند برای همین تصویر صحیح‌­تری از ساختار سرمایۀ شرکت در اختیار شما می­گذارد. این نسبت به شکل درصد عنوان می­شود. بنابراین درصد پایین نشان­دهندۀ وضعیت مناسب حقوق سهام­‌داران است.

رابطۀ مطلوب بین بدهی و حقوق سهام­‌داران

متأسفانه، در این زمینه هیچ نسبت جادویی وجود ندارد تا بتوانید از آن به عنوان راهنما استفاده کنید. در واقع مناسب­ترین نسبت بین بدهی و حقوق سهام­‌داران با توجه به نوع صنعت یا کسب و کار و میزان توسعه شرکت متغییر خواهد بود.

سرمایه­‌گذاران ترجیح می­دهند پول خود را در شرکت­‌هایی با ترازنامۀ قوی سرمایه گذاری کنند. پس می­توانیم بگوییم در ترازنامۀ مناسب باید میزان بدهی پایین­تر از حقوق سهام­‌داران باشد.

مفهوم اهرام مالی

در علم اقتصاد، اهرام مالی به مثابۀ شمشیری دولبه است. استفادۀ هوشمندانه از این مفهوم، باعث افزایش منابع مالی در دسترش شرکت می­شود. در نتیجه شرکت با استفاده از این منابع مالی می­تواند رشد و توسعه پیدا کند. بنابراین استفاده درست از این مفهوم سودمند است.

باید توجه داشته باشیم که میزان بدهی زیاد درست به اندازۀ میزان بدهی پایین نگران­ کننده است. به عبارت دیگر میزان بدهی کم، به این معنی است که شرکت به جای استفاده از دارایی‌­های خود بیشتر به سهام وابسته است. منظور ما از اهرام مالی این است که، شرکت می­تواند با استفاده از وجوه قرضی(borrowed funds) حتی پس از پرداخت بهره و کارمزد، سود بیشتری کسب کنند. اما برای این­که بتوانید از این راهبرد به شکل موفقیت­آمیز استفاده کنید، باید از قبل سابقۀ خوبی در زمینۀ پرداخت تعهدات مالی داشته باشید.

اهرام مالی بیش از اندازه

متاسفانه شرکت­‌هایی که بدهی بالایی دارند، با مشکلات فراوانی مواجه هستند. به عنوان مثال طلبکاران، فعالیت­های شرکت را محدود می­کنند. به عبارت دیگر، آزادی عمل شرکت را سلب می­کنند. همچنین ممکن است این شرکت­ها به دلیل پرداخت هزینه و بهرۀ بالا، کاهش سودآوری را تجربه کنند. اگر بازار رقابتی باشد، احتمالاً رقبا از این فرصت برای افزایش سهم خود در بازار استفاده می­کنند. در بدترین شرایط هم ممکن است شرکت مجبور شود، اعلام ورشکستگی کند.

آژانس­‌های رتبه­‌بندی اعتباری

خوشبختانه در بسیاری از کشورهای دنیا این فرصت وجود دارد تا شرکت‌­ها با استفاده از منابع اطلاعاتی مناسب میزان بدهی خود را تنظیم کنند. (Moody’s)، (S&F) و(Fitch) همه نمونه‌­هایی از آژانس­‌های رتبه‌­بندی اعتباری هستند.

آژانس‌­های رتبه­‌بندی اعتباری، توانایی شرکت­‌ها را در پرداخت اصل مبلغ بدهی و سود بانکی براساس اوراق تجاری و قرضه تعیین می­کنند. آژانس­‌های رتبه­‌بندی اعتبار، بین سرمایه‌­گذاری(investment grade) و غیر­سرمایه‌­گذاری (non-investment grade)تمایز قائل می­شوند.

به عنوان سرمایه‌­گذار، باید از دیدن رتبه اعتباری بالای شرکت مورد نظر خود خوشحال شوید. اما اگر شرکت مورد نظر شما رتبۀ اعتباری پایینی دارد باید با احتیاط رفتار کنید.

رابطۀ مطلوب بین بدهی و حقوق سهام­‌داران

متأسفانه، در این زمینه هیچ نسبت جادویی وجود ندارد تا بتوانید از آن به عنوان راهنما استفاده کنید. در واقع مناسب­ترین نسبت بین بدهی و حقوق سهام­‌داران با توجه به نوع صنعت یا کسب و کار و میزان توسعه شرکت متغییر خواهد بود.

سرمایه­‌گذاران ترجیح می­دهند پول خود را در شرکت­‌هایی با ترازنامۀ قوی سرمایه گذاری کنند. پس می­توانیم بگوییم در ترازنامۀ مناسب باید میزان بدهی پایین­تر از حقوق سهام­‌داران باشد.

مفهوم اهرام مالی

در علم اقتصاد، اهرام مالی به مثابۀ شمشیری دولبه است. استفادۀ هوشمندانه از این مفهوم، باعث افزایش منابع مالی در دسترش شرکت می­شود. در نتیجه شرکت با استفاده از این منابع مالی می­تواند رشد و توسعه پیدا کند. بنابراین استفاده درست از این مفهوم سودمند است.

باید توجه داشته باشیم که میزان بدهی زیاد درست به اندازۀ میزان بدهی پایین نگران­ کننده است. به عبارت دیگر میزان بدهی کم، به این معنی است که شرکت به جای استفاده از دارایی‌­های خود بیشتر به سهام وابسته است. منظور ما از اهرام مالی این است که، شرکت می­تواند با استفاده از وجوه قرضی(borrowed funds) حتی پس از پرداخت بهره و کارمزد، سود بیشتری کسب کنند. اما برای این­که بتوانید از این راهبرد به شکل موفقیت­آمیز استفاده کنید، باید از قبل سابقۀ خوبی در زمینۀ پرداخت تعهدات مالی داشته باشید.

اهرام مالی بیش از اندازه

متاسفانه شرکت­‌هایی که بدهی بالایی دارند، با مشکلات فراوانی مواجه هستند. به عنوان مثال طلبکاران، فعالیت­های شرکت را محدود می­کنند. به عبارت دیگر، آزادی عمل شرکت را سلب می­کنند. همچنین ممکن است این شرکت­ها به دلیل پرداخت هزینه و بهرۀ بالا، کاهش سودآوری را تجربه کنند. اگر سهامدار بلند مدت باشید بازار رقابتی باشد، احتمالاً رقبا از این فرصت برای افزایش سهم خود در بازار استفاده می­کنند. در بدترین شرایط هم ممکن است شرکت مجبور شود، اعلام ورشکستگی کند.

آژانس­‌های رتبه­‌بندی اعتباری

خوشبختانه در بسیاری از کشورهای دنیا این فرصت وجود دارد تا شرکت‌­ها با استفاده از منابع اطلاعاتی مناسب میزان بدهی خود را تنظیم کنند. (Moody’s)، (S&F) و(Fitch) همه نمونه‌­هایی از آژانس­‌های رتبه‌­بندی اعتباری هستند.

آژانس‌­های رتبه­‌بندی اعتباری، توانایی شرکت­‌ها را در پرداخت اصل مبلغ بدهی و سود بانکی براساس اوراق تجاری و قرضه تعیین می­کنند. آژانس­‌های رتبه­‌بندی اعتبار، بین سرمایه‌­گذاری(investment grade) و غیر­سرمایه‌­گذاری (non-investment grade)تمایز قائل می­شوند.

به عنوان سرمایه‌­گذار، باید از دیدن رتبه اعتباری بالای شرکت مورد نظر خود خوشحال شوید. اما اگر شرکت مورد نظر شما رتبۀ اعتباری پایینی دارد باید با احتیاط رفتار کنید.

ساختار سرمایه چیست؟

ساختار سرمایه، بدهی و همچنین حقوق سهام‌داران را در ترازنامه شرکت نمایش می‌دهد. درک ساختار سرمایه به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند سهامدار بلند مدت باشید تا توان ترازنامه و سلامت مالی شرکت را ارزیابی کنند. به همین ترتیب، این ساختار به سرمایه گذاران در تصمیم‌­گیری آنها در سرمایه­‌گذاری کمک می‌نماید.

موسسه رتبه‌بندی اعتباری چیست؟

موسسه رتبه‌بندی اعتباری، شرکتی است که رتبه بندی را برای بدهی­‌هایی ارائه می‌دهد که توسط شرکت مطرح شده است. هر موسسه‌ای نظیر مودیز یا استاندارد اند پورز، بدهی را بر اساس توانایی شرکت برای پرداخت اصل پول و سود آن به بدهکاران رتبه بندی می‌کند. هر موسسه‌ای روش رتبه بندی مخصوص به خود را دارد. معمولاً، هرچه رتبه‌بندی بالاتر باشد، ریسک کردن برای سرمایه‌گذاران بهتر است چرا که شرکت آنچه را که قرض گرفته است به سرمایه‌گذاران پس خواهد داد.

تفاوت بین نسبت بدهی به سرمایه (DE) و نسبت دارایی به سرمایه چیست؟

نسبت بدهی به سرمایه، وضعیت بدهی شرکت را با وضعیت دارایی آن مقایسه می‌کند. برای محاسبه‌ این نسبت، جمع بدهی به کل دارایی تقسیم می‌شود. نسبت بدهی‌ بلند مدت به نسبت دارایی به سرمایه (یکی از چندین ضریب سرمایه گذاری)، بدهی‌های بلند مدت را با ساختار سرمایه‌ شرکت مقایسه می‌کند، که با بدهی بلند مدت و کل دارایی صاحبان سهام نمایش داده می‌شود. برای محاسبه‌ نسبت سرمایه‌ گذاری بلند مدت، بدهی بلند­مدت بر جمع بدهی بلندمدت و دارایی سهام‌داران تقسیم می‌شود.

حرف آخر

ساختار سرمایۀ سازمان­‌ها، ترکیبی از حقوق سهام­‌دارن و بدهی­‌ها است که در ترازنامه ذکر می­شود. از آن­جایی که معیار دقیقی در دسترس نیست، معمولاً میزان بدهی پایین و سطح بالای حقوق سهام­‌دارن مطلوب تلقی می­شود. رتبه‌­بندی­های اعتباری، به تحلیل ساختار سرمایۀ سازمان کمک می­کند. در واقع سرمایه­‌گذاران و تحلیل‌گران می­تواند وضعیت مالی شرکت مورد نظر خود را در مقایسه با سایر رقبا ارزیابی کنند. همچنین رتبه‌­بندی­‌های اعتباری باعث شناخت بهتر ساختار سرمایۀ سازمان‌­ها می­شود.

مزایا و معایب افزایش سرمایه

در مقاله قبلی به بررسی مفهوم افزایش سرمایه و انواع آن پرداختیم. در واقع هر گونه تغییر در ارزش دارایی شرکت یا تزریق سرمایه جدید به عنوان افزایش سرمایه شناخته می‌شود. به 3 روش الف) از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت، ب) از طریق سود انباشته و ج) از محل آورده نقدی سهامداران انجام می‌شود. در این آموزش بورس به بررسی مزایا و معایب هر کدام از این روش‌ها برای سهامداران و شرکت‌ها خواهیم پرداخت. همچنین سعی می‌کنیم پارامترهای موثر بر واکاوی بهترین نوع آن را خدمت شما بیان کنیم.

مفهوم افزایش سرمایه چیست؟

مفهوم افزایش سرمایه در دلایل و روش‌های مختلف آن نهفته است! دوباره با سهامدار بلند مدت باشید هم مرور می‌کنیم چرا شرکت‌ها در بورس افزایش سرمایه می‌دهند؟ همان‌طور که در مقاله قبلی اشاره شد 2 دلیل اصلی برای آن وجود دارد:

• تامین منابع مالی جدید جهت اجرای طرح‌های توسعه شرکت
• اصلاح ساختار مالی شرکت و بروزرسانی ارزش دارایی‌های شرکت

همانطور که گفتیم 3 روش افزایش سرمایه به شرح زیر است:

1. از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت
2. از محل سود انباشته شرکت
3. از محل آورده نقدی سهامداران

در دو روش اول (تجدید ارزیابی و سود انباشته) هیچ‌گونه نقدینگی جدیدی به شرکت تزریق نمی‌شود. در واقع صرفا ساختار مالی شرکت اصلاح و بهبود پیدا می‌کند. اما در روش سوم نقدینگی جدیدی توسط سهامداران به شرکت تزریق می‌شود. در ادامه مزایا و معایب هر کدام از روش‌های مختلف افزایش سرمایه را تشریح می‌کنیم. به شما توصیه میکنم ابتدا مقاله زیر را بطور کامل مطالعه بفرمایید.

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت

دارایی‌های شرکت هنگام تاسیس نزد سازمان ثبت شرکت‌ها برآورد و ثبت می‌شود. فرض کنید شرکتی هنگام تاسیس 1 میلیارد دارایی (زمین، ساختمان اداری، ماشین آلات صنعتی و تجهیزات و…) به ثبت رسانده است. حال قطعا بعد از گذشت 10 سال و با توجه به وضعیت تورمی کشوری مثل ایران، ارزش این دارایی‌ها افزایش یافته است. شرکت‌ها می‌توانند با تهیه مستندات لازم و اخذ مجوز از سازمان بورس نسبت به ارزش‌گذاری مجدد دارایی‌ها خود و افزایش سرمایه شرکت اقدام کنند.

این روش عموما مورد استقبال شرکت‌های زیان‌ده است! با توجه به ویژگی‌های این نوع افزایش سرمایه، حتی گاهی مورد استقبال شرکت‌های زیان ده نیز قرار نمی‌گیرد!

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی صرفا به روزرسانی دارایی‌ها و اصلاح صورت‌های مالی شرکت را در پی دارد. از آنجایی که نقدینگی جدیدی به شرکت تزریق نمی‌شود هیچ‌گونه تغییر بنیادی نیز در شرکت رخ نمی‌دهد. این روش بیشتر در اقتصادهای تورمی مورد استقبال قرار می‌گیرد چرا که گاهی اوقات شرکت مجبور به افزایش سرمایه است (مثلا شرکت‌های مشمول ماده 141 قانون تجارت) و بخاطر رکود اقتصادی حاکم بر جامعه و کاهش سودآوری، امکان افزایش سرمایه از روش‌های دیگر وجود ندارد! در ادامه مزایا و معایب این روش را واکاوی خواهیم کرد.

مزایا

1. امکان خروج شرکت‌های زیان ده از ماده 141 قانون تجارت
2. به‌روز شدن دارایی‌های شرکت و اصلاح صورت‌های مالی
3. واقعی‌تر شدن نسبت‌های مالی شرکت مثل بازده حقوق صاحبان سهام، بازده دارایی‌ها و بازده دارایی‌های ثابت. این نسبت‌های مالی جز معیارهای مهم جهت ارزیابی عملکرد شرکت‌ها هستند. بنابراین با به‌روز شدن این نسبت‌ها، ارزیابی و مقایسه شرکت با شرکت‌های دیگر منطقی‌تر و بهتر خواهد بود.
4. بهبود نسبت بدهی به دارایی شرکت: در نتیجه افزایش اعتبار شرکت نزد بانک و سهولت در دریافت تسهیلات جهت بهبود شرایط شرکت را در پی دارد.
5. عدم نیاز به پرداخت وجه (ارزش اسمی سهم) توسط سهامدار (این مورد برای سهامداران مزیت محسوب می‌شود!)
6. کاهش قیمت سهام شرکت و جذابیت بیشتر برای معامله‌گران جهت خرید

معایب

1. عدم ورود نقدینگی جدید به شرکت
   تذکر: شاید برایتان سوال پیش بیاد مگر “سهامداران یک شرکت” و “شرکت” دو معقوله جدا از هم هستند! در واقع سهامدارِ شرکت مالک شرکت است بنابراین چرا “عدم پرداخت” برای سهامدار جز مزایا و برای شرکت جز معایب درنظر گرفته شده است؟ پاسخ این پرسش به دیدگاه سرمایه‌گذاری سهامداران بستگی دارد. برای مثال سهامداران با دیدگاه کوتاه مدت و نوسان‌گیری، به اهداف بلندمدت شرکت توجه خاصی ندارند! بنابراین برای سرمایه‌گذاران بلندمدت، عدم ورود نقدینگی به شرکت جزء معایب این افزایش سرمایه محسوب می‌شود.

1. تاثیر منفی افزایش سرمایه بر EPS (افت سوددهی در دوره‌های مالی بعد)
   در این روش دارایی‌های استهلاک‌پذیر شرکت تجدید ارزیابی شده و ارزش آنها در صورت‌های مالی به‌روز و افزایش می‌یابد. در نتیجه با افزایش ارزش این دارایی‌ها، هزینه استهلاک این تجهیزات از نظر ریالی نیز بیشتر خواهد شد. این افزایش هزینه استهلاک در صورت‌های مالی بعدی شرکت می‌تواند منجر به کاهش EPS (سود هر برگه سهم) شود.

1. امکان ایجاد زیان انباشته سنگین در بلندمدت
   عموما شرکت‌هایی که از این نوع افزایش سرمایه استفاده می‌کنند زیان انباشته سنگینی دارند. باید مدنظر داشت که این زیان انباشته بخاطر مشکلات زیاد در فرآیندهای عملیاتی و ساختار شرکت است. بنابراین اگر شرکت برنامه خاصی برای برون‌رفت از آن نداشته باشد قطعا افزایش سرمایه دردی از دردهای شرکت دوا نخواهد کرد و در بلندمدت قطعا زیان انباشته سنگین‌تر خواهد شد.

چند نکته مهم

• گاهی اوقات این نوع افزایش سرمایه صرفا جنبه روانی دارد. یعنی شرکت برای اینکه قیمت سهام خود را افزایش دهد اقدام به این عمل می‌کند! چرا که با افزایش ارزش دارایی‌های شرکت، قیمت سهام با ارزش دفتری شرکت تفاوت چشمگیری خواهد داشت بنابراین سهام شرکت مستعد صعود خواهد بود. حتی گاهی اوقات صرفا درج آگهی پیشنهاد افزایش سرمایه باعث رشد قیمت سهام شرکت می‌شود. مراقب باشید در بازی حقوقی‌های بازار بورس گرفتار نشوید!
• این روش برای شرکت‌هایی که دارایی استهلاک‌پذیر کمی دارند و زیان‌ده و مشمول ماده 141 هستند بسیار مناسب است. مثل بانک‌ها و شرکت‌های بیمه و …
• در این روش تاثیر افزایش سرمایه بر نسبت P/E در بلند مدت مورد بررسی قرار می‌گیرد. با توجه به سوددهی شرکت در آینده می‌تواند نسبت P/E کاهش یا افزایش یابد. تغییرات EPS در صورت‌های مالی دوره‌ای را دنبال کنید.

افزایش سرمایه از محل سود انباشته

وقتی شخص سهام یک شرکت را خریداری می‌کند در واقع سهامدار و مالک شرکت است. بنابراین در انتهای سال مالی، باید سود شرکت بین سهامداران تقسیم شود. شرکت‌ها این اختیار را دارند که تمام سود محقق شده را بین سهامداران تقسیم نکنند. در واقع شرکت‌ها می‌تواند بخشی از EPS را به عنوان سود نقدی سهام (DPS) بین سهامداران تقسیم کنند. سپس بخش باقی‌مانده سود را به عنوان “سود انباشته” در “حساب اندوخته شرکت” ذخیره کنند. این سود انباشته جز دارایی شرکت محسوب می‌شود و شرکت‌ها می‌توانند از طریق آن افزایش سرمایه دهند.

مزایا

1. تامین منابع مالی موردنیاز شرکت جهت اجرا پروژه‌های جدید
2. بهبود سودآوری شرکت در بلند مدت با اجرایی شدن طرح‌های توسعه
3. عدم نیاز به وایز وجه توسط سهامداران (اهدای سهام جایزه)
4. کاهش قیمت سهام شرکت و جذابیت بیشتر برای معامله‌گران جهت خرید

معایب

1. عدم ورود نقدینگی جدید از خارج شرکت: فرض کنید بچه‌ای قصد خرید عروسک داشته باشد! اگر والدین کودک، پول نقدی به او بدهند برای بچه خوشایندتر است یا اینکه به او بگویند قُلک پول خود را بشکند!؟
2. کاهش مبلغ سود شرکت در کوتاه‌مدت: بخاطر افزایش تعداد سهام شرکت، سود هر برگه سهم در کوتاه مدت کاهش می‌یابد.

افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران

اولویت شرکت‌ها جهت تامین منابع مالی طرح‌های توسعه همین روش است. در واقع بهترین نوع افزایش سرمایه برای شرکت‌ها، از محل آورده نقدی سهامداران است. چرا که نقدینگی جدیدی از خارج شرکت به شرکت تزریق می‌شود. در این روش شرکت اوراقی را با نام “حق تقدم سهام” منتشر می‌کند. به تمام سهامداران شرکت در زمان برگزاری مجمع فوق‌العاده افزایش سرمایه، حق تقدم سهام تعلق می‌گیرد! تعداد حق تقدم سهام هر کدام از سهامداران با توجه به تعداد سهام و درصد مالکیت‌شان در شرکت محاسبه می‌شود. در واقع شرکت با استفاده از این اوراق، اولویت استفاده از افزایش سرمایه را به سهامداران فعلی شرکت می‌دهد. در مقاله زیر بطور کامل به بررسی این نوع و واکاوی حق تقدم سهام پرداختیم.

نکته: نماد بورسی حق تقدم در سایت TSETMC متشکل از نماد سهام و حرف “ح” در انتهای آن است. مثلا حق تقدم سهام نماد بورسی شبندر، بصورت “شبندرح” نشان داده می‌شود.

مزایا

1. تامین منابع مالی موردنیاز شرکت جهت اجرا طرح‌های توسعه بدون نیاز به بازپرداخت: اولین روش شرکت‌ها جهت تامین منابع مالی، وام‌های بانکی است. دریافت وام از بانک علاوه بر زمانبر بودن و پروسه طولانی با بازپرداخت سودهای کلان همراه است. اما در روش “آورده نقدی سهامداران”، شرکت نقدینگی موردنیاز خود را از سهامداران دریافت می‌کند. سهامداران نیز در سودهای آتی حاصل از توسعه و سرمایه‌گذاری‌های جدید شرکت سهیم هستند.
2. تزریق نقدینگی جدید از خارج شرکت: تنها در این روش، نقدینگی جدید از خارج شرکت (توسط سهامداران) به شرکت تزریق می‌شود.
3. افزایش سودآوری شرکت در بلندمدت (تاثیر مثبت افزایش سرمایه برEPS)
4. کاهش قیمت سهام شرکت و جذابیت بیشتر برای معامله‌گران جهت خرید

معایب

1. زمانبر بودن تبدیل اوراق حق تقدم سهام به برگه سهم عادی
   پس از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران، اوراق حق تقدم در یک بازه 60 روزه امکان معامله دارند. سپس شرکت موظف به فروش اوراق حق تقدم استفاده نشده در یک بازه 20 روزه است. بنابراین در بهترین حالت 3 ماه طول می‌کشد که حق تقدم سهام به سهم عادی تبدیل شود! گاهی اوقات این پروسه 6 تا 8 ماه به طول ‌می‌انجامد!

1. کاهش مبلغ سود شرکت در کوتاه مدت

بهترین نوع افزایش سرمایه کدام است؟

پاسخ این پرسش به پارامترهای زیادی بستگی دارد. 2 پارامتر مهم عبارت است از:

1. دیدگاه سرمایه‌گذاری شما (بلندمدت، کوتاه مدت، میان مدت)

قطعا شرکت در افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران برای دوستان نوسان‌گیر مناسب نیست! چرا که در یک پروسه 3 الی 8 ماهه درگیر خواهند شد! علاوه بر این از سودآوری شرکت در آینده نیز ذینفع نخواهند بود! اما افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های یک شرکت زیان‌ده (مشمول ماده 141 قانون تجارت) می‌تواند گزینه جذاب‌تری برای معامله‌گران با دیدگاه سهامدار بلند مدت باشید سهامدار بلند مدت باشید کوتاه مدت باشد.

1. چشم‌انداز، ساختار مدیریتی و برنامه‌های توسعه شرکت

دومین پارامتر مربوط به دلایل افزایش سرمایه و چشم‌انداز فعالیت‌های شرکت، ساختار مدیریتی و برنامه‌های توسعه‌ای شرکت و… است.

فرض کنید شرکتی بخاطر زیان انباشته سنگین قصد افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های خود دارد. اگر شرکت هیچ برنامه‌ای برای برون رفت از این زیان نداشته باشد قطعا خرید سهام آن و شرکت در افزایش سرمایه با دیدگاه سرمایه‌گذاری بلند مدت کار اشتباهی است.

حال فرض کنید شرکت دیگری بخاطر توسعه فعالیت‌های تولیدی خود، افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران را تصویب می‌کند. ساختار مدیریتی آن نیز به گونه ای است که برنامه مدونی برای آینده شرکت می‌توان تصور کرد. بنابراین شرکت در افزیش سرمایه و سرمایه‌گذاری بلندمدت می‌تواند بازدهی مناسبی را نصیب سهامداران کند.

همانطور که مشاهده کردید افزایش سرمایه هم می‌تواند خوب باشد هم بد! بنابراین با توجه به استراتژی معاملاتی خودتان و بررسی شرایط شرکت تصمیم مناسب را اتخاذ کنید. خوشحال می‌شویم نظرات و تجربیات خود را با ما و سایر دوستانتان در میان بگذارید.

اگر قصد یادگیری 0 تا 100 مبحث آموزش بورس را دارید به شما توصیه می‌کنیم مقالات آموزشی زیر را به ترتیب مطالعه بفرمایید، به مرور مقالات جدیدتر پیرامون آموزش بورس در سایت درج خواهد شد حتما پیگیر پارس‌سهام باشید.

نکاتی مهم درمورد سهامداری و مدیریت پرتفو

با ما باشید تا نکاتی مهم درمورد سهامداری و مدیریت پرتفو را به شما ارائه دهیم.

۱. به نقدشوندگی سهام توجه کنید.

از جمله مهمترین عواملی که برای سرمایه گذاری در بورس و خرید سهام در بازار بورس باید به آن توجه کنید میزان نقد شوندگی سرمایه ای است که در بازار درگیر شده است.

منظور از نقدشوندگی سهام چیست؟

نقدشوندگی سهام یا دارایی به معنای راحت بودن خرید و فروش آن در کم‌ترین زمان ممکن است. بنابراین باید به میزان معاملات انجام شده روی یک سهم، توجه داشته باشید. هر قدر معاملات یک سهم یا دارایی در بازار بیشتر باشد، خریداران و فروشندگان بیشتری آن را معامله می‌کنند و این سهم قابلیت تبدیل شدن به وجه نقد در زمان کمتری دارد.

اگر در بخشی از بازار سرمایه گذاری کنید که میزان نقدشوندگی آن بیشتر است، ریسک معاملات شما به شدت کاهش می‌یابد. حال سوال این است که چگونه میزان نقدشوندگی یک صنعت یا سهم را در بازار بورس تشخیص دهیم؟

برای اینکه بدانید کدام یک از صنایع و بخش‌های بازار بورس نقدشوندگی بالاتری دارند باید:

• به ظرفیت رشد و سودآوری شرکت یا صنعت توجه کنید.
• صنایع یا سهامی را برای سرمایه گذاری انتخاب کنید که با در نظر گرفتن بازار و وضعیت کلی اقتصاد و سیاست کشور در وضعیت مساعدی از نظر سودآوری قرار دارند و این سودآوری پایدار است.
• برای رسیدن به انتخاب بهترین گزینه برای سرمایه گذاری نیاز به شناخت وضعیت بازار و صنایع از نظر اقتصادی، سیاسی و تحولات جهانی دارید.
• بررسی کنید که کدام بخش از بازار در وضعیت مساعدی از نظر سودآوری قرار دارد و این سودآوری پایدار است یا خیر.
• در بازار بورس، شرکت‌ها و صنایع مختلفی از جمله فرآورده های دارویی، خودرویی، فلزات، مواد شیمیایی و… فعالیت دارند. با بررسی ظرفیت هر یک از این صنایع از نظر حجم معاملات، می‌توانید به میزان نقدشوندگی صنعت مورد نظر خود پی ببرید و در نتیجه تصمیم درستی برای سرمایه گذاری خود در بازار بورس بگیرید.
• با در نظر گرفتن میزان خرید و فروش هایی که در طول روز یا در بازه هفتگی روی شرکت‌ها و صنایع مختلف انجام می‌گیرد، مطمئن شوید در نقد کردن سهام خود با مشکلی مواجه نخواهید شد.

دراینجا بد نیست به تفکر رایج و کاربردی که در بازار بورس و برای خرید و فروش سهام وجود دارد اشاره کنیم؛

شاید بسیار شنیده باشید که یک سهم بد در صنعت خوب، بهتر از یک سهم خوب در صنعت بد است. به‌عنوان مثال اگر در صنعتی راکد سرمایه گذاری کنید، هر چقدر هم که سهام زیادی خریداری کرده باشید و آن سهم به نظرتان سودآوری مناسبی داشته باشد.

اما به دلیل اینکه در یک بستر و صنعت راکد و کم معامله قرار گرفته آینده چندان مناسبی برای آن نمی‌توان متصور بود و در نهایت برای فروش و نقدشوندگی آن با مشکل رو به رو خواهید شد.

2. در سبد سرمایه گذاری بورسی خود، سهام متنوعی داشته باشید

برای سرمایه گذاری در بازار بورس، سبد متنوعی از سهام صنایع مختلف تشکیل دهید. یعنی:

• ابتدا درباره صنایع و شرکت‌های موجود در آن تحقیق کنید.
• به صورت ها و گزارش های مالی شرکت ها توجه کنید.
• سپس از هر صنعت، یک یا دو شرکت را برای سرمایه گذاری انتخاب نمایید.
• با این کار می‌توانید سود و زیان خود را مدیریت کنید.

علاوه بر این بخشی از سبد سهام خود را به سرمایه گذاری در سهام کوتاه مدت ( زود بازده )، بخشی را به سهام میان مدت و بخشی را هم به سهام با دیدگاه بلند مدت اختصاص دهید.

3. تعیین استراتژی سرمایه گذاری در معاملات سهام و تحلیل مناسب و دقیق

برای یک سرمایه گذاری موفق باید با مفاهیم اقتصاد خرد و کلان تا حد قابل قبولی آشنایی داشته باشید. مثلاً : استراتژی سرمایه گذاری چیست و انواع آن کدام است؟ انتخاب استراتژی مناسب سرمایه گذاری چه تاثیراتی دارد؟ و…

برای خرید و فروش سهام از همه منابع اطلاعاتی معتبر که در دسترس دارید، استفاده نمایید.

۴. عدم ترس یا تعلل در فروش سهام

گاهی پیش می‌آید تحلیلی که برای یک سهم خودتان انجام داده‌اید یا از افراد تحلیلگر دریافت کرده‌اید، به هدف تعیین شده نمی‌رسد. به بیان دیگر روند رشد مورد انتظار را طی نمی‌کند یا حتی رفتار متفاوت یا مغایری نسبت به آنچه انتظارش را دارید در پیش می‌گیرد.

در این گونه موارد برای نگهداری سهام مورد نظر، سرسختی و مقاومت به خرج ندهید. چنانچه روند نزولی سهام آغاز شد و به نظر رسید این روند ادامه‌دار است، تحلیل خود را بازنگری کنید و اهداف و حد سود و ضرر جدیدی برای آن تعیین نمایید. همچنین درصورت لزوم به موقع از سهم خارج شوید.

بزرگترین اشتباهی که سرمایه گذاران هنگام متضرر شدن از سرمایه گذاری روی یک سهم یا دارایی مرتکب می‌شوند، این است که سعی می‌کنند به خود دلداری داده و به آینده مبهم سرمایه گذاری امیدوار باشند.

• سرعت عمل در تصمیم‌گیری و اجرای به موقع آن در معاملات بازار بورس بسیار اهمیت دارد.
• یک تصمیم هوشمندانه و خروج به موقع از یک سهم، بسیار سودمندتر و آگاهانه‌تر است تا باقی ماندن در آن و پایبندی به اصول اولیه تحلیل.

به‌عنوان مثال : اگر سهمی در چند روز متوالی با صف خرید رشد کرد و حجم معاملات آن افزایش پیدا کرد، باید توجه داشته باشید تا زمانی که معاملات این سهم در مسیر افت قرار گرفت، سریع از آن خارج شده و سهم را بفروشید. با این فروش، کمترین ریسک را انتخاب کرده اید و یک تصمیم منطقی برای سرمایه گذاری خود گرفته اید.

حتما بخوانید : آموزش ها

5. مدیریت نقدینگی در سرمایه گذاری در بورس

پر واضح است برای خرید به موقع یک سهم پر سود در بازار بورس، نیاز است نقدینگی کافی داشته باشید. در نتیجه یکی از اصول مهم دیگر در سرمایه گذاری در این بازار، کنترل و مدیریت نقدینگی شما است.

برای مدیریت نقدینگی در بازار بورس و خرید به موقع سهام پر سودی که در نظر دارید، ۲ راه پیش روی شما قرار دارد:

راه اول :

در صورتی که جزو فعالان بازار سرمایه هستید و معامله حرفه ای در بازار بورس انجام می‌دهید، سهامی با قدرت نقدشوندگی بالا در سبد سرمایه گذاری یا پورتفوی خود قرار دهید. در این صورت می‌توانید هنگامی که وجه نقد برای خرید سهمِ سودآوری نیاز دارید، از طریق فروش سهام موجود، وجه نقد مورد نیازتان را برای خرید سهم جدید فراهم نمایید. البته یادآور می‌شویم این کار نیاز به تجربه و تخصص در معاملات بورس دارد.

راه دوم :

چنانچه به تازگی وارد بازار بورس شده اید و در معاملات بازار بورس مهارت زیادی ندارید، همیشه ۲۰ تا ۳۰ درصد سرمایه‌ای که می‌خواهید وارد بازار نمایید را به صورت وجه نقد داشته باشید. با این کار هنگامی که قصد خرید سهام سودآوری را در بازار دارید، می توانید به راحتی و بدون ریسک نقدشوندگی، آن را خریداری نمایید.

امیدواریم که این مطلب ( نکاتی مهم درمورد سهامداری و مدیریت پرتفو ) مورد رضایت شما عزیزان واقع شده باشد. برای دیدن مطالب بیشتر به سایت اکسیر مراجعه فرمایید.

اشتراک این مطلب

https://exirise.com/wp-content/uploads/2021/02/نکاتی-مهم-درمورد-سهامداری-و-مدیریت-پرتفو.jpg 600 800 ExConvHs3574Izp https://exirise.com/wp-content/uploads/2022/05/Name-Gold.png ExConvHs3574Izp 2021-02-24 10:43:28 2021-02-24 10:45:05 نکاتی مهم درمورد سهامداری و مدیریت پرتفو

دیدگاه خود را ثبت کنید

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

جستجو در محتوای وب سایت :

1401.06.21 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 727 🟢 تعداد مثبت: 349 (%48) 🔴 تعداد منفی: 378 (%52) 🔼 تعداد صف خرید: 54 (%7) 🔽 تعداد ️صف فروش: 54 (%7) 🟩تعداد نماد اختلاف مثبت: 352 🟥تعداد نماد اختلاف منفی: 305 ⬆️ارزش خرید حقوقی ها: 636 میلیارد ⬇️ارزش فروش حقوقی ها: 391 میلیارد 🔼ارزش خرید حقوقی […]

1401.06.16 ✅ #وآرین افزایش تقاضا و صف خرید نماد ✅ #دحاوی بعد از نوسان کوتاه مجدد در سقف روزانه 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 705 🟢 تعداد مثبت: 238 (%34) 🔴 تعداد منفی: 467 (%66) 🔼 تعداد صف خرید: 62 (%9) 🔽 تعداد ️صف فروش: 32 (%5) 🟩تعداد نماد اختلاف مثبت: 179 🟥تعداد نماد […]

1401.06.11 💢 اطلاعیه مهم سازمان مالیاتی درباره افزایش سرمایه بورسی‌ها سازمان امور مالیاتی اعلام کرده که اگر شرکت‌های پذیرفته شده در بورس سود تقسیمی خود را به جای پرداخت نقدی به سهامداران و خارج کردن آن از بازار، صرف افزایش سرمایه شرکت کنند، مالیات آن صفر در نظر گرفته خواهد شد. 1401.06.09 #داروسازی_الحاوی با بیش […]

1401.05.31 ✅ #دانا رنج مثبت و افزایش تقاضا ✅ #غپینو رنج مثبت و افزایش تقاضا در محدوده حمایتی معتبر نماد ✅ روند #لکما طبق تحلیل افزایش حجم چند روزه در سقف قیمتی 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 712 🟢 تعداد مثبت: 348 (%49) 🔴 تعداد منفی: 364 (%51) 🔼 تعداد صف خرید: 89 (%13) […]

1401.05.19 ✅ #دحاوی ادامه روند رشد صف خرید با بیش از ۱۱میلیون تقاضا ✅ #افزایش_سرمایه مجوز افزایش سرمایه 58 درصدی فخوز از محل سود انباشته صادر شد. 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 687 🟢 تعداد مثبت: 263 (%38) 🔴 تعداد منفی: 424 (%62) 🔼 تعداد صف خرید: 59 (%9) 🔽 تعداد 🟩تعداد نماد اختلاف مثبت: […]

1401.05.12 ✅ #دحاوی رشد ادامه دار با بیش از ۷ میلیون تقاضا در سقف روزانه 💢 هدفِ بسته ده‌گانه بورسی از زبان وزیر اقتصاد خاندوزی، وزیر اقتصاد در حاشیه نشست هیئت دولت: هدف از بسته ده‌گانه بورسی، بیشتر پیش‌بینی پذیری و اطمینان خاطر برای فعالان بازار سرمایه است. در اواخر سال گذشته این نکته از […]

1401.05.05 ✅ #دحاوی رشد ادامه دار نماد با ۱۶ میلیون تقاضا در سقف روزانه ✅ #حریل افزایش تقاضا در #حریل در محدوده حمایتی نماد ✅ #غپینو افزایش تقاضا در #غپینو در محدوده حمایتی تحلیل و گزارش های خوب عملکردی 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 675 🟢 تعداد مثبت: 371 (%55) 🔴 تعداد منفی: 304 […]

دسترسی سریع

اخبار و آموزش ها :

(49) (121)

گروه مشاوره و سرمایه گذاری پایا سرمایه اکسیر در سال ۱۳۹۶ با هدف ایجاد تحولی مناسب، در راستای ارائه خدمات نوین و استاندارد در حوزه معاملات بورس اوراق بهادار و انرژی تاسیس گردیده و همواره توسعه کمی و کیفی فعالیت هایش را سرلوحه برنامه های مشتری مداری خود قرار داده است.
شماره ثبت ۵۹۶۱۰۷

آدرس و اطلاعات تماس :

نمادهای اعتماد الکترونیکی :

به دستور ستاد ملی مبارزه با کرونا و حفظ سلامتی شما که بیش از هرچیزی برای ما اهمیت دارد تا اتمام دوره قرنطینه از ارائه خدمات بصورت حضوری معذور هستیم و کلیه خدمات کاملا مجازی ارائه خواهد شد . با اپراتور شرکت و در صفحه اصلی سایت قسمت چت انلاین با ما در ارتباط باشید.